Η προσπάθεια δημιουργίας εργοστασίου Κρεαταλεύρων στην ΧΡΩ.ΠΕΙ. Οι ευρεσιτεχνείες της ΧΡΩ.ΠΕΙ. που ζητήθηκαν από Βούλγαρους, Ούγγρους και Κινέζους. Η ευθεία υπονόμευση της ΧΡΩ.ΠΕΙ. από το ''ελληνικό'' κράτος και τις πολυεθνικές των ζωοτροφών. Το εργοστάσιο παραγωγής κρεαταλεύρων της ΧΡΩ.ΠΕΙ. στην Αυλίδα -σχεδιασμένο να επεξεργάζεται 150.000 τόνους υποπροϊόντων κρέατος και η καταστροφή του από την κυβέρνηση του Κ.Καραμανλή μετά την μεταπολίτευση. Β' Μέρος

Στο πρώτο μέρος της μελέτης μας σχετικά με το κοτόπουλο-κοτόλιπος και τα υποπροϊόντα του εδώ, παρουσιάσαμε -σύμφωνα με την έρευνα του Σωτήρη Σοφιανόπουλου- το μέγεθος του κύκλου εργασιών του εν λόγω τομέα, την τεράστια ποσότητα των υποπροϊόντων που πετάγονταν στις χωματερές και κυρίως την προσπάθεια του Σ.Σ. να κατασκευάσει ειδικά μηχανήματα -τους υδρολυτές- ώστε τα υποπροϊόντα αυτά να γίνονται ζωοτροφές. 

Συνεχίζουμε την μελέτη μας βασιζόμενοι στο πόνημα του Σ.Σ. ''Οι ''Άγνωστες'' πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδας και η πολιτική τους σημασία'' και στην ενότητα ''Κοτόπουλο-κοτόλιπος και υποπροϊόντα κοτόπουλου''. Το κάτωθι κείμενο της μελέτης του Σ.Σ. είναι -όπως αναφέραμε και ανωτέρω- σε συνέχεια της μελέτης του στο Α΄ μέρος.

Γράφει λοιπόν ο Σ.Σ.: 

''...Εδώ πρέπει να αναφέρω ότι εκτός από τα υποπροϊόντα των πτηνοσφαγίων, χρησιμοποιούσαμε και τα υποπροϊόντα μεγάλων ζώων, όπως κόκκαλα και κεφάλια (μετά το διαχωρισμό των οστών από το κρέας, πρωτίστως της κεφαλής του βοδιού -ένα βοϊδοκέφαλο που ζυγίζει 15 κιλά-, τα μισά από τα οποία είναι κρέας). Αυτά τα πετάγαμε στον σπαστήρα και εν συνεχεία στον υδρολυτή. 

Θυμούμαι ότι όταν παρουσιάστηκε το πρόβλημα του σπασίματος σκέφτηκα τα εργοστάσια που παράγουν τους σπαστήρες των λατομείων. Επειδή είχα ενδοιασμούς για το κατά πόσον το εγχείρημα θα ήταν επιτυχές λόγω του λίπους που περιέχεται, είπα σε έναν κατασκευαστή να φέρει έναν σπαστήρα σε αυτοκίνητο να τον δοκιμάσουμε και τότε θα του έδινα την επιταγή. 

Πράγματι αυτό έγινε, ήταν ένα κολοσσιαίο μηχάνημα, ιπποδυνάμεως 350 ίππων, και για να το βάλουμε μπρος έπρεπε να σταματήσουμε την μισή ΧΡΩΠΕΙ, γιατί κατανάλωνε περί τα 1000 Αμπέρ για να πάρει μπρος. Είχε μαζευτεί σχεδόν όλο το εργοστάσιο και μας έβλεπε να πετάμε μέσα τα βοϊδοκέφαλα, που είναι και το πιο δύσκολο, και τα κόκκαλα των οπισθίων μηρών των βοοειδών. Παρετήρησα όμως ότι βάζαμε μία Χ ποσότητα εντός του σπαστήρος και από την άλλη μεριά έβγαιναν τα μισά. Όταν ο κατασκευαστής παρατήρησε ότι δεν υπήρχε πρόβλημα και ότι ήθελε την επιταγή, του απήντησα: «Περιμένετε λίγο, γιατί δεν πάνε καλά τα πράγματα όπως περίμενα». Μετά από 5 λεπτά λειτουργίας, ο σπαστήρας έκανε έναν μεγάλο θόρυβο, τινάχτηκαν οι ασφάλειες και το μηχάνημα σταμάτησε. Το κρέας και τα κόκκαλα είχαν μαζευτεί γύρω από τον σπαστήρα, και όταν έκλεισε όλος ο χώρος σταμάτησε. Κατάπληκτος ο κατασκευαστής είπε: «Εδώ σπάμε βράχους ολόκληρους με αυτό, σταμάτησε με τα κόκκαλα;». Του απάντησα, Βεβαίως, γιατί τα βράχια δεν έχουν λιπαρά και ίνες και η μεγάλη δύναμη τα θρυμματίζει. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ζωικό προϊόν που δεν θρυμματίζεται εύκολα, γι αυτό και έγινε αυτό το οποίο είδες. Δεν είναι για τα χρήματα, λυπούμε για ότι έγινε, αλλά το μηχάνημα σας δεν κάνει για την δουλειά αυτή. Του έδωσα κάποια χρήματα για τους κόπους του και μετά από 3 ημέρες που το καθαρίσαμε ήρθε ο καταυσκευαστής και το παρέλαβε. 

Την λύση στο πρόβλημα μας μάς την έδωσε η αντιγραφή ενός αυστριακού μηχανήματος που σπάει τις κατεψυγμένες μπάλλες του κρέατος για την αλλαντοποιία. Ένα πολύ μικρότερο μηχάνημα και όχι παραπάνω από 60 ίππους μας έδωσε την λύση.

ο οραματιστής και ευπατρίδης βιομήχανος Σωτ.Σοφιανόπουλος

 Ανταλλαγή ευρεσιτεχνίας ζητούν Ούγγροι, Βούλγαροι και Κινέζοι με αντάλλαγμα την παρασκευή κιτρικού οξέος - το ''ελληνικό'' κράτος στέκεται πάλι εμπόδιο

Την ευρεσιτεχνία αυτή την ζήτησε επ' ανταλλαγή το βουλγαρικό, το ουγγρικό και κινεζικό κράτος. Στην περίπτωση της Βουλγαρίας, οι Βούλγαροι θα μας έδιναν τη τεχνολογία του κιτρικού οξέος (1), πώς δηλαδή με μία επιφανειακή ζύμωση η μελάσσα (2) (το υποπροϊόν της ζαχάρεως που είναι 50% ζάχαρη, 25% υγρασία, 11% πρωτεΐνες, 6% μπεταϊνη και ορισμένα άλλα μικροπράγματα μετατρέπεται με την βοήθεια ενός μύκητος που ονομάζεται Aspergillous Niger σε κιτρικό οξύ. Η Ελλάδα εισάγει το κιτρικό οξύ σε μεγάλες ποσότητες πρωτίστως για τα αεριούχα ποτά από τις αμερικανικές εταιρίες Bristol και Bitcham της τάξεως των 3.500 τόνων. Πρέπει να γνωρίζετε ότι το μυστικό του κιτρικού οξέος το ξέρουν ελάχιστοι τον κόσμο και εκτός της επιφανειακής μεθόδου γίνεται και εις βάθος παραγωγή. Όταν ο Βούλγαρος υπουργός μαζί με το επιτελείο του ήρθε στην ΧΡΩΠΕΙ και περιμέναμε και το αντίστοιχο Υπουργείο Βιομηχανίας να έρθη, αυτό δεν έγινε ποτέ. Εξοργισμένος ο Βούλγαρος υπουργός είπε ότι θα το αναφέρει στην κυβέρνηση του και έφυγε. Το Υπουργείο Βιομηχανίας ποτέ δεν μου έδωσε ικανοποιητική απάντηση και καθένας μπορεί να υποθέσει πολλά. Η συμφωνία ήταν της τάξεως των 3,5 εκατομμ. δολλαρίων με βασικό προμηθευτή της μελάσσας το ελληνικό κράτος. Η μελάσσα δεν μας εδόθη ποτέ από το κράτος και έτσι το όλο σχέδιο εναυάγησε. 

Ακόμη μια υπονόμευση του κράτους προς την ελληνική βιομηχανία στο θέμα των κρεταλεύρων 

Ούτε όμως η υπόθεση των κρεαταλεύρων και των κτηναλεύρων (3) είχε καλύτερη τύχη. Έγραψαν τότε οι εφημερίδες, την δεκαετία του 1970 ότι η εταιρία ζωοτροφών, η ΕΛ.ΒΙ.Ζ., προκύρηττε διαγωνισμό για την προμήθεια 5.000 τόνων κρεαταλεύρων. Τηλεφώνησα τότε στον διευθυντή μας στην Θεσσαλονίκη, τον κ. Σαμανίδη, και του είπα να πάει στον διαγωνισμό ένα λεπτό πριν κλείσει. Ο διαγωνισμός ήταν ανοιχτός από τις 12 μέχρι τις 2. Το έκανα αυτό για να μην έχουν χρόνο να αντιδράσουν. Όταν εμφανίσθη ο κ. Σαμανίδης, είπε -όταν ερωτήθη- ό,τι εκπροσωπεί την εταιρία ΧΡΩ.ΠΕΙ. και ελεγχθησαν τα χαρτιά του. Εκερδίσαμε τον διαγωνισμό με 65% πρωτεΐνες, ενώ έδιναν 55% κατ' ελάχιστον. Ενώ ο αμέσως επόμενος ήταν οι Γάλλοι, που είχαν προσφέρει 7,60 δρχ σε συνάλλαγμα. 

Μετά από 2 ημέρες μου τηλεφωνεί κάποιος διευθυντής και μου ανακοινώνει ότι ο διαγωνισμός ακυρώθηκε και ότι θα προκηρύξουν καλύτερο διαγωνισμό στο μέλλον. Του λεω: «Κε Διευθυντά, τι είδους καλύτερο διαγωνισμό θα προκηρύξετε αφού ήδη τον προκηρύξατε, δεν ξέρατε ότι η ελληνική βιομηχανία παράγει κρεατάλευρα και έπρεπε πρώτα να ρωτήσετε εμάς και μετά τους ξένους;». Βεβαίως μου απήντησε αερολογίες και πράγματι έγινε νέος διαγωνισμός που κατεκυρώθη σε όποιους ήθελαν, δηλ. στους Γάλλους με 7,60 δρχ. ανά κιλό, διότι εκ των υστέρων ανακάλυψα ότι ήδη είχε έρθη η ποσότης στην Ελλάδα και είχαν πληρωθεί και τα λεφτά! Τα συμπεράσματα ανήκουν στον αναγνώστη.

Κοτόπουλο και τα υποπροϊόντα του ως υλικό παραγωγής ζωοτροφών. Η προσπάθεια και δημιουργία εργοστασίου κρεαταλεύρων στην ΧΡΩ.ΠΕΙ. Ο ρόλος των Η.Π.Α. τότε που με τους πράκτορές της δεν τους ξέφευγε τίποτε όσον αφορά την σόγια για την παρασκευή ζωοτροφών. Η κατασκευή του μηχανήματος του υδρολυτή από την ΧΡΩ.ΠΕΙ. Α' μέρος

Με την παρούσα ανάρτηση θα μελετήσουμε -σε μια προσέγγιση αξιοποίησης των υποπροϊόντων του ως ζωοτροφών (κρεαταλεύρων)- το κοτόπουλο (και τα υποπροϊόντα του).  

Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος, πρώην διευθύνων σύμβουλος της ΧΡΩ.ΠΕΙ. συνήθιζε σε τηλεοπτικές εκπομπές του να σημειώνει ότι: ''οι ζωοτροφές κυβερνούν τον κόσμο''. Και δεδομένου ότι ήταν όχι μόνον ερευνητής αλλά και σπουδαίος μελετητής του όλου θέματος έχοντας ταξιδέψει στο εξωτερικό και μελετήσει εργοστάσια παραγωγής κρεαταλεύρων και λοιπών ζωοτροφών ήξερε πολύ καλά τι έλεγε. Άλλωστε και ο ίδιος πέτυχε στην ΧΡΩ.ΠΕΙ. να δημιουργήσει εργοστάσιο κρεαταλεύρων αλλά το ανθελληνικό κράτος δεν τον άφησε να προχωρήσει, βλέπε εδώ το απόσπασμα σχετικής επιστολής του. 

''Το ζήτημα των ζωοτροφών είναι τεράστιο και απασχολεί τον κόσμο'' (δηλαδή τις κυβερνήσεις, τις πολυεθνικές κλπ.) τόνιζε ο Σ.Σοφιανόπουλος. Όπως γράφει ο Dan Morgan στο βιβλίο του: Merchants of Grain δίπλα στις ''seven sisters'' (επτά αδελφές) των πετρελαίων υπάρχουν οι ''the big five'', δηλαδή πέντε τεράστιες εταιρείες που σαν κύριο έργο είχαν από δεκαετίες και έχουν τον έλεγχο των καρπών (σιταριού, καλαμποκιού, κριθαριού, σόγιας κλπ) και επομένως πρωτογενώς και όλων των... ζωοτροφών. Οι εταιρείες είναι γνωστές σε όσους μελετούν το θέμα: Cargill Inc. of Minneapolis, the Continental Grain Company of New York City, Andre of Lausanne Switzerland, the Louis Dreyfus Company of Paris and the Bunge Corporation.
Κάποιος από τους αξιωματούχους των ανωτέρω εταιρειών είχε καυχηθεί -λόγω της μυστικοπάθειας που έχουν στην λειτουργία και στην δημοσίευση των πεπραγμένων τους-: ''some of our best customers have never heard of us''. 

Έχουμε πολλές φορές γράψει για την σόγια, ως το βασικό στοιχείο των ζωοτροφών πλην κρεαταλεύρων, βλέπετε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ. Αξίζει να αναφέρουμε ένα περιστατικό από τα όσα έχει περιγράψει ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος σχετικά με την σόγια και είναι βιντεοσκοπημένο σε τηλεοπτική εκπομπή -πριν 20 περίπου χρόνια- με τον Κώστα Χούντα (εδώ). 

Όταν οι Αμερικάνοι αντελήφθησαν την προχωρημένη έρευνα και παραγωγή του Σ.Σ. για την σόγια και έστειλαν τον πρακτορίσκο τους...

Διηγείτο ο Σ.Σ.: Ήταν η εποχή που ασχολιόμουν με την καλλιέργεια σόγιας στην Ελλάδα πειραμματικά. (σημ.ο Σ.Σ. -αρχές δεκαετίας του 1970- κατάφερε και έφερε από τις Η.Π.Α. τέσσερις ποικιλίες σόγιας βρώσιμες και τρείς για ζωοτροφές μετά την μεσολάβηση γνωστού του προσώπου. Οι Αμερικάνοι σε καμία περίπτωση δεν έδιναν σπόρους ούτε αποκάλυπταν τίποτε για την τεχνογνωσία του φυτού. Ο Σ.Σ. καλλιέργησε περί τα 200 στρέμματα σε 4 διαφορετικά σημεία της Ελλάδας: Κρήτη, Πελοπόννησο, Θεσσαλία, Μακεδονία. Τα αποτελέσματα υπήρξαν εκπληκτικά. Αλλά φαίνεται τίποτε δεν μένει κρυφό από τις Η.Π.Α. όταν αυτό αφορά ευαίσθητα στρατηγικά θέματα). 
Και συνεχίζει ο Σ.Σ.: Με ειδοποιούν από την είσοδο της ΧΡΩ.ΠΕΙ. ό,τι είναι ένας Αμερικανός και ότι θέλει να με δει. Τους είπα να περάσει. Ήταν ο Διευθυντής της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής (σημ. για την οποία [Αμερ.Γεωργ.Σχολή] ο Σ.Σ. σημείωνε ότι ιδρύθηκε μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, ό,τι δεν έχει διδάξει τίποτε στον Ελληνικό λαό και ότι είναι... CIA. Για όσους μελετούν σχετικά είναι τοις πάσι γνωστόν πως καμουφλάρονται μυστικές υπηρεσίες πίσω από ιδρύματα, οργανισμούς και Μ.Κ.Ο.) 
Συζητήσαμε για λίγο και του λέω: Εσείς μπορείτε να μου κλείσετε ένα ραντεβού στο CBS ή το NBC (τότε δεν υπήρχε το CNN) να μιλήσω στον Αμερικανικό λαό και να του πω ό,τι ψεύδεσθε και τον κλέβετε; Γιατί εσείς από την Αμερικανική Γεωργική Σχολή στην Θεσσαλονίκη, πως με βρήκατε εδώ στην ΧΡΩ.ΠΕΙ.; Που με βρήκατε; Από που και ως που; Και να πάτε να τα πείτε αυτά στους πρακτορίσκους που είναι πίσω από εσάς. Είμαι ο άνθρωπος που σάς χαλάω την δουλειά. 
Και σας ρωτώ κε καθηγητά της Αμ.Γεωργ.Σχολής γιατί δεν μάθατε τον Ελληνικό λαό πως να καλλιεργεί την σόγια; Τι σόι σύμμαχοι είστε εσείς που μάς μάθατε πως να κάνουμε λίγο παραπάνω παραγωγή στο σιτάρι ή στο τριφύλλι και την σόγια το σημαντικότερο προϊόν του κόσμου το κρατάτε για τον εαυτό σας; Ο Αμερικανός τα έχασε ενώ κρατούσε σημειώσεις για τα πάντα. Τότε του είπα: κρατείστε τις σημειώσεις σας και εδώ δεν θα ξαναέλθετε ούτε θα με ξαναρωτήσετε. Και γι' αυτό το ραντεβού στο NBC ή CBS να το κλείσετε να πάω στον Αμερικανικό λαό και να τους πως πόσο ψεύτες και απατεώνες είστε! 

οι...φίλοι και σύμμαχοί μας...των εντολοδόχων πολιτικών δηλαδή και ποτέ της Ελλάδος

 

  ***

Για την μελέτη του εν λόγω θέματος θα βασιστούμε στο πόνημα του χημικού και ιδιοκτήτη της ΧΡΩ.ΠΕΙ. Σωτήρη Σοφιανόπουλου υπό τον τίτλο: ''Οι ''Άγνωστες'' πλουτοποαραγωγικές πηγές της Ελλάδας και η πολιτική τους σημασία''. Σημειώνουμε ό,τι το πόνημα του Σ.Σ. κυκλοφορήθηκε από τον ίδιο το 2003, ωστόσο όλο το ερευνητικό έργο και οι αναλύσεις που περιέχει γράφτηκαν -κάποιες τουλάχιστον- αρκετά χρόνια νωρίτερα. Για το λόγο αυτό ο αναγνώστης δεν θα πρέπει να ξενίζεται όταν συναντάει π.χ. αξίες αποτιμημένες σε δρχ. ή αναφορά σε παραγωγικές επιχειρήσεις που πλέον έχουν κλείσει (βλέπε καλύτερα τις κατέστρεψε το κράτος υπό την καθοδήγηση των εκάστοτε κυβερνώντων, βλέπετε ενδεικτικά εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ).

Κοτόπουλα - κοτόλιπος και υποπροϊόντα κοτόπουλου 

Αμφιβάλλω αν υπάρχει έστω και ένας Έλλην που να μην έχει φάει κοτόπουλο. Ένα πράγμα που συνήθως οι Έλληνες δεν γνωρίζουν τι μεγάλη επιχείρηση είναι τα κοτόπουλα, τι τεράστιος τζίρος γίνεται για την διατροφή τους, τι τεράστιος τζίρος για την μετακίνηση τους, για το σφάξιμό τους, και για την μετακίνηση των σφαγέντων είτε αυτά είναι νωπά είτε κατεψυγμένα.

Θα ξεκινήσω με το πιο απλό πράγμα, για να αντιληφθεί ο αναγνώστης για τι τεράστια νούμερα μιλάμε, αναφέροντας τον αριθμό των πτηνών που σφάζονται ημερησίως στην πατρίδα μας. Επί περίπου 250 ημέρες τον χρόνο. Ο αριθμός αυτός όσο και αν φαίνεται υπερβολικός είναι τουλάχιστον 400.000 κοτόπουλα ημερησίως. Αν υπολογίσουμε ότι ο Βοκτάς (1) ή ο Μιμίκος (2) έσφαζαν 50.000 κοτόπουλα ημερησίως είναι εύκολο να καταλήξουμε στις 400.000, εάν βάλουμε το Άστρος Κυνουρίας, τα Ιωάννινα, γενικώς την Μακεδονία και τις άλλες μεγάλες πόλεις της Ελλάδος. Προπολεμικώς, δεν υπήρχε το κοτόπουλο στην Ελλάδα όπως υπάρχει σήμερα, διότι δεν είχε εξελιχθεί η τεχνολογία πρωτίστως του σφαξίματος όπως έχει προχωρήσει στις μέρες μας. Αν υπολογίσουμε στα 50.000 κοτόπουλα ημερησίως που σφάζει ο Μιμίκος, και αν υπολογίσουμε σε 2 βάρδιες, τότε η κάθε βάρδια σφάζει περίπου 3.500 κοτόπουλα την ώρα.

Αντιλαμβάνεσθε τι μεγάλη οργάνωση απαιτείται για να μπορεί η επιχείρηση να σφάζει αυτά τα 3.500 κοτόπουλα/ώρα, δηλαδή περίπου 1 κοτόπουλο/δευτερόλεπτο. Η περιγραφή της διαδικασίας νομίζουμε ότι ξεφεύγει της παρούσης. Αυτό όμως που πρέπει να αναφέρουμε είναι ότι αυτά ονομάζονται αυτόματα πτηνοσφαγεία, υπάρχουν αρκετά στην Ελλάδα, και είναι όλα εισαγόμενα εκ του εξωτερικού. Ο μηχανολογικός εξοπλισμός είναι όλος από ανοξείδωτο χάλυβα και εξασφαλίζουν μία άριστη ποιότητα στο σφάξιμο του πτηνού, διότι οι υγειονομικοί κανονισμοί πρέπει πράγματι να τηρούνται. Η παρεμβολή του ανθρώπου υπάρχει μόνο στο σημείο που γίνεται η απαντέρωση και η συσκευασία. Το κόψιμο των ποδιών, της κεφαλής, το μάδημα, δεν έχουν την παρέμβαση του ανθρώπου και είναι όλα αυτόματα. Αναλογικώς είναι περίπου 13% το κεφάλι, τα πόδια και τα έντερα και 12% τα φτερά, που μας δίνει περίπου 25% του ζώντος βάρους.

Η βαμβακιά (το φυτό) ως ζωοτροφή (αντί να πετάγονται και να επιβαρύνεται ο αγρότης). Μια άριστη ζωοτροφή για τα μηρυκαστικά. Εκκρεμεί το ζήτημα της ποσότητας στα μείγματα ζωοτροφών. Προτεινόμενα μείγματα ζωοτροφών από την έρευνα του Σ.Σοφιανόπουλου Γ' Μέρος

Σε συνέχεια προηγούμενων αναρτήσεων μας -βλέπετε εδώ και εδώ- σχετικά με το μέγα ζήτημα των ζωοτροφών -αφού χωρίς αυτές ούτε κτηνοτροφία μπορεί να υπάρξει, ούτε πτηνοτροφία- και το κυριότερο οι άνθρωποι και τα κράτη δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες διατροφής τους συνεχίζουμε την μελέτη μας με το θέμα της βαμβακιάς ως ζωοτροφής. 

Για να προσεγγίσουμε το σημαντικό θέμα των ζωοτροφών βασιζόμαστε στο πόνημα του πρ. διευθύνοντος συμβούλου της ΧΡΩ.ΠΕΙ. χημικού κ. Σωτήρη Σοφιανόπουλου (στο εξής Σ.Σ.) : ''Οι ''Άγνωστες'' πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδος και η Πολιτική τους σημασία''. Σημειώνουμε ό,τι το ανωτέρω βιβλίο κυκλοφορήθηκε από τον Σ.Σ. το 2003, ωστόσο τα σημαντικά θέματα τα οποία πραγματεύεται, οι αναλύσεις και η έρευνα με τα οποία τα προσεγγίζει έγιναν αρκετά χρόνια νωρίτερα.


Η βαμβάκια ως ζωοτροφή

Με είχε απασχολήσει στο παρελθόν το ερώτημα γιατί δεν χρησιμοποιείται το φυτό της βαμβακιάς- μετά την περισυλλογή του βαμβακιού. Πρέπει να ξέρετε ότι μπαίνουν περίπου 12-15.000 βαμβακιές το στρέμμα. Εάν υπολογίσουμε ότι η μάξιμουμ παραγωγή ανά στρέμμα βάμβακος είναι από 250-350 κιλά ή και λιγότερο, αντιλαμβάνεσθε ότι μια βαμβάκια που ζυγίζει πάνω από 1 κιλό είναι κρίμα να πηγαίνει χαμένη (1).

 
Έτσι λοιπόν πήγα στην περιοχή της Θήβας, όπου καλλιεργούν και βαμβάκι και βρήκα βαμβακοπαραγωγό του οποίου είπα για το θέμα. Με κοίταξε περίεργα και μου είπε, «τι είναι αυτά που λες;». Όλα αυτά γιατί ο βαμβακοπαραγωγός μετά την συλλογή του βάμβακος που πλέον γίνεται με μηχανήματα (βαμβακοσυλλεκτικές μηχανές που θα περάσουν από το χωράφι του 2 φορές για να συλλέξουν το βαμβάκι) πρέπει να πληρώσει τουλάχιστον 1000 δρχ (*). το στρέμμα, για να του καταστρέψουν τις βαμβακιές, ώστε να μπορέσει να οργώσει και να ξανακαλλικεργήσει. Ο άνθρωπος μου στη Θήβα, όταν του είπα ότι δεν θα πρέπει να πληρώσει τις 1000 δρχ. ανά στρέμμα αλλά εγώ θα πάρω τις βαμβακιές, απόρησε και με ρώτησε τι θα τις κάνω. Του είπα λοιπόν ότι θα προσπαθήσω να τις μετατρέψω σε ζωοτροφή. Γέλασε ειρωνικά και εκεί η συζήτηση σταμάτησε. 

(*) Όπως επανειλημμένα έχουμε σημειώσει και σε παλαιότερες αναρτήσεις μας το ερευνητικό έργο του χημικού Σωτήρη Σοφιανόπουλου ξεκίνησε την δεκαετία του 1970, ίσως και νωρίτερα. Πολλά από τα πορίσματα των ευρημάτων του δημοσιεύτηκαν αργότερα και το πόνημα του ''Οι ''Άγνωστες'' πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδας και η πολιτική τους σημασία'' το 2003. Επομένως σε πολλά σημεία αντί του ευρώ χρησιμοποιεί την δραχμή. 

η βαμβακιά

Έπρεπε όμως να βρω κάποιον ο οποίος θα κόψει τις βαμβακιές χωρίς να τις καταστρέψει. Ένας άνθρωπος που είδα που είχε κοπτικό μηχάνημα (βασικά για τριφύλλια) μου είπε ότι δεν μπορεί να ριψοκινδυνεύσει το μηχάνημα του, γιατί κινδυνεύει να καταστραφεί, να σπάσουν δηλ. τα μαχαίρια, επειδή η βαμβάκια στο κάτω μέρος είναι αρκετά ισχυρή και μεγάλη, 50 φορές πιο πολύ από ό,τι το τριφύλλι. Εγώ του απήντησα ότι δεν διαφωνώ ότι κινδυνεύει το μηχάνημα του, αλλά αναλάμβανα εγώ να τον αποζημιώσω για όποια ζημιά πάθαινε. Έτσι έκλεισε η συμφωνία και πήγαμε στο χωράφι του βαμβακοπαραγωγού για να κόψουμε τις βαμβακιές. Ευτυχώς κατά την διαδικασία της κοπής τα μαχαίρια της μηχανής δεν κινδύνευσαν και εν συνεχεία έβαλε άλλο μηχάνημα μέσα, την μπαλλιαστική, και μπαλλιάσαμε τις βαμβακιές. Βεβαίως ο βαμβακοπαραγωγός σταυροκοπιόταν, αλλά αφού εγλίτωσε τις 1000 δρχ. κατ' ελάχιστον που θα πλήρωνε το στρέμμα ήταν μια χαρά. Έβαλα τις βαμβακιές (περίπου 100 δέματα) σε μια αποθήκη και ήρθα στην Αθήνα. Μετά από μερικές ημέρες, πήγα με ένα φορτηγό, φόρτωσα περίπου 20 δέματα (περίπου 25-30 κιλά το κάθε δέμα) και τις έφερα σε μια μικρή βιοτεχνία που είχα φτιάξει στις εγκαταστάσεις του Ν. Ξουρή, λίγο πιο κάτω από τις Τρεις Γέφυρες και επί της Εθνικής Οδού. Γεμάτος αγωνία έλυσα ένα δέμα και έβαλα μέσα στο μύλο με μεγάλο κόσκινο 8 χιλιοστών τις βαμβακιές, τις οποίες από προηγουμένως είχα κόψει σε μικρότερα κομμάτια και τις οποίες άλεσα. Το αποτέλεσμα ήταν ένα πρασινοκαφέ αλεύρι, το οποίο είχε μια καταπληκτική μυρωδιά. Το έβαλα σε σακιά και το έστειλα στον πειραματικό σταθμό που είχα στη Ζάκυνθο, όπου έκανα πειράματα με κοτόπουλα, γαλοπούλες, πάπιες, χήνες, αιγοπρόβατα, αγελάδες και μοσχάρια.

Πρέπει να ξέρετε ότι η εφηρμοσμένη έρευνα και αναπτυξιακή τεχνολογία με την οποία τόσο έχω ασχοληθεί και ακόμη ασχολούμαι ουσιαστικά απαγορεύεται από το νόμο. Γι αυτό και δεν έχουμε κανένα εργαστήριο. Η έρευνα δεν είναι αόριστη και γενική, αλλά συγκεκριμένη. Τα ανώτατα ιδρύματα της χώρας ασχολούνται με βασική και θεωρητική έρευνα, π.χ. ο Δημόκριτος, όπου όλα τα αποτελέσματα πάνε στα σκουπίδια.

άνθος βαμβακιού

Όταν πήγα στη Ζάκυνθο πήρα ένα τσουβάλι από τις αλεσμένες βαμβακιές και τα πήγα στα πρόβατα μου. Ξέρετε ότι όλα τα ζώα εκτός του ανθρώπου ''τρέφονται'' βασικώς με τη μύτη τους και όχι με τα μάτια. Η όσφρηση λοιπόν των προβάτων είναι πολύ καλή . Όταν πλησίαζα με το αλεύρι της βαμβακιάς έχασαν την ηρεμία τους και ήρθαν προς το μέρος μου σαν να ήθελαν να επιτεθούν. Έφαγαν δε το προϊόν μετά μεγίστης μανίας. Αυτό που δεν κατάφερα έκτοτε να κάνω λόγω οικονομικών δυσκολιών και προβλημάτων είναι να αναλύσω κατά πόσον υπάρχει μέσα στην βαμβάκια γκοσιπόλη (που οπωσδήποτε υπάρχει, διότι μερικές βαμβακιές έχουν επάνω βαμβάκι καθώς και καρύδια που δεν έχουν ανοίξει ακόμη). Ένα είναι βέβαιον, ότι η βαμβάκια είναι μια πάρα πολύ καλή ζωοτροφή για τα μυρηκαστικά, χωρίς να μπορώ να πω μετά βεβαιότητος πόση ποσότητα μπορούμε να δώσουμε στα μυρηκαστικά λόγω γκοσυπόλης (4).

Το πρόγραμμα συνεχίστηκε, αλλά όταν αναγκάστηκα να αφήσω αυτό το μικρό εργαστήριο λόγω προβλημάτων του ιδιοκτήτου κ. Ξουρή, δεν μπόρεσα να συνεχίσω. Έκτοτε διάφορα προβλήματα και δυσκολίες προσωπικές δεν μου επέτρεψαν να συνεχίσω. Όταν, πριν 4 περίπου χρόνια πήγα στην Αλεξανδρούπολη για να επισκεφθώ και να πω τη γνώμη μου για ορισμένα προβλήματα σε μια βιομηχανία (που δεν θέλω για λόγους σκοπιμότητος να αναφέρω) πηγαίνοντας προς το εργοστάσιο είδα δεξιά και αριστερά τις βαμβακιές. Και επειδή είχα γνωρίσει και κάποιον που είχε αγελάδες σε κοντινό σταύλο θεώρησα ότι ήταν καλή ευκαιρία να συνεχίσω το πείραμα. Μπήκαμε λοιπόν σε ένα χωματόδρομο και φτάσαμε στο σημείο όπου ήταν ένας βαμβακοπαραγωγός και συζητούσε με έναν κάτοχο μηχανήματος που θα κατέστρεφε βαμβακιές. Τον πλησίασα και του είπα «ξέρω ότι θα δώσετε τουλάχιστον 1000 δρχ. το στρέμμα στον κύριο για να καταστρέψετε τις βαμβακιές σας και σας λέω ότι δεν χρειάζεται να το κάνετε. Θα παρακαλούσα τον κύριο να τις κόψει και να τις μπαλλιάσει και εγώ θα τον πληρώσω». Ο βαμβακοπαραγωγός με κοίταζε περίεργα και είπε γελώντας: «μα εδώ εγώ έχω 150 στρέμματα και θα πληρώσω 150.000 δρχ. Από τον ουρανό έπεσες;». Του απαντώ, «όχι, μόλις ήρθα από την Αθήνα». Και ο κάτοχος του μηχανήματος συμφώνησε, όπως και έπραξε και μετά μεταφέραμε τις βαμβακιές σε μια αποθήκη. Δυστυχώς ο σταυλος έπιασε φωτιά και εδώ τελειώσαμε. 

Οι αποκαλύψεις του Ronald Bernard. Οι μηχανισμοί του επιτοκίου, του πληθωρισμού κ.α. με τους οποίους η ''ελίτ'' μεταφέρει πραγματικό πλούτο των κρατών-λαών σε αυτήν. Ο E.S.M. διασώζει όχι τις χώρες αλλά τις ιδιόκτητες τράπεζες, έχει πλήρη νομική ασυλία όπως και το προσωπικό του. Β' Μέρος

Σε σχετική μας ανάρτηση (εδώ) παρουσιάσαμε μέρος των αποκαλύψεων του υψηλόβαθμου τραπεζίτη Ronald Bernard. Οι συνεντεύξεις που έδωσε είχαν υψηλή θεαματικότητα. Οι πρώτες εκπομπές με την Irma Schiffers ξεπέρασαν τα 40.000.000 προβολές. 

Αυτό είναι κάτι θετικό διότι ένα ποσοστό των ανθρώπων στην Ευρώπη και τις Η.Π.Α. αντιλαμβάνονται πλέον ότι μια κλειστή ομάδα ανθρώπων, ας την πούμε η ''ελίτ'' μέσω ανεξάρητων οργανισμών που ελέγχει όπως η B.I.S., η World Bank, το I.M.F., η European Central Bank (E.C.B.) και τις μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις χειραγωγούν και ελέγχουν πλήρως τόσο το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα όσο και -μέσω των εκβιασμών των κυβερνήσεων- και την δημοσιονομική πολιτική των κρατών.

Ο Ronald Bernard έδωσε σειρά συνεντεύξεων αλλά και διαλέξεων σε ευρωπαϊκές χώρες για το πως λειτουργεί η ''ελίτ'' στον οικονομικό τομέα και απομυζά τους λαούς και τα κράτη. Η προβολή των αποκαλύψεών του και ο σχεδόν -από τους περισσοτέρους, κατανοητός λόγος του- δίνει ιδιαίτερη αξία στο ξεσκέπασμα της ''ελίτ'', τουλάχιστον στον οικονομικό τομέα που παρουσιάζουμε. 

ο Ronald Bernard

Με την ανάρτησή μας αυτή συνεχίζουμε την παρουσίαση των αποκαλύψεων του Ronald Bernard, όσον αφορά τα οικονομικά θέματα. Το υλικό προέρχεται από μια εκ των συνεντέξεων που έδωσε στην D.V.M. TV και την δημοσιογράφο Irma Schiffers. 

(Η μετάφραση-απόδοση των όσων καταθέτει ο Ronald Bernard έγινε από το blog μας http://hellas-economy.blogspot.gr/. Είναι μια προσπάθεια ενημέρωσης και αν υπάρχει κάποιο λάθος ζητούμε την κατανόηση. Δεν έγινε ούτε σκόπιμα ούτε για να υπερβάλουμε στα όσα, έτσι κι αλλιώς αποκαλυπτικά και συγκλονιστικά καταθέτει ο R.B. Οι υπογραμμίσεις, επισημάνσεις με bold και σημειώσεις είναι δικές μας).   

Βασικά σημεία της συνέντευξης του Ronald Bernard 

-Σε ένα άρθρο που έχω μπροστά μου από το Dutch New Channel με τον τίτλο ''Gas prices increase inflation'' (9.2.2017) πέρα από το ότι ο τίτλος του είναι εκ των προτέρων λανθασμένος, έχει ενδιαφέρον να το διαβάσεις. Τα περισσότερα που διαβάζεις σε αυτό είναι μια διαστροφή της αλήθειας διότι αν αυξηθεί η τιμή της βενζίνης/αερίου δεν σημαίνει ότι έχει περισσότερο κόστος. Στην πραγματικότητα σημαίνει ότι ο μισθός μας (οι αποδοχές μας) αξίζουν λιγότερο. Αυτό που γίνεται είναι ότι το νόμισμά μας υποτιμάται, η αγοραστική μας αξία/δύναμη μειώνεται. Αυτό είναι ο πληθωρισμός. Βρίσκω αξιοσημείωτο ότι μπορώ να βρω ψήγματα αλήθειας από αυτούς, ακόμη και από το N.O.S. (Dutch New Channel). Γράφει λοιπόν: ''Με τον προσαρμοσμένο πληθωρισμό να βρίσκεται στο 1,6% οι Ολλανδοί είναι σε τροχιά να ακολουθήσουν τα υψηλότερα επίπεδα του ευρωπαϊκού πληθωρισμού που ανέρχεται στο 1,8% ετησίως''.   

-Στην πραγματικότητα ο μισθός σας (οι αποδοχές σας) αξίζουν 1,8% λιγότερο ετησίως κάτι που μειώνει την αγοραστική σας δύναμη. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο (παλαιότερα) ένα άτομο με μια καλή δουλειά μπορούσε να συντηρήσει μια ολόκληρη οικογένεια. Τώρα 2-3 άτομα με πλήρη απασχόληση με δυσκολία μπορούν να τα βγάλουν πέρα και εγκλωβίζονται στην κρίση διότι 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ολλανδία είναι χρεωμένοι (κάτω από το όριο της φτώχειας) και δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα πλέον.

Ο υψηλόβαθμος τραπεζίτης Ronald Bernard (Ρονάλντ Μπερνάρντ) προχώρησε σε αποκαλύψεις. Το νομισματικό σύστημα παγκοσμίως ελέγχει μια μειοψηφία με κορυφή την B.I.S. Απολαμβάνει ασυλίας, είναι υπεράνω όλων των νόμων παγκοσμίως, έχει δική της αστυνομία. Χρησιμοποιεί το σύστημα δημιουργίας χρήματος ηλεκτρονικά από το χρέος και απομυζά πραγματικές αξίες (πόρους, πρώτες ύλες, ορυκτό πλούτο κλπ.) Ο ρόλος του επιτοκίου. Ο Ronald Bernard ακολούθησε την συνείδησή του και προβαίνει σε αποκαλύψεις. Α' Μέρος

Ο Ολλανδός στην καταγωγή Ronald Bernard (Ρονάλντ Μπερνάρντ) πριν 4 περίπου μήνες (Απρίλιος 2017) δίνοντας σειρά συνεντεύξεων προχώρησε σε αποκαλύψεις για το πως λειτουργεί το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα και ιδιαίτερα, βέβαια, το τραπεζικό. 

Ο Ronald Bernard υπήρξε υψηλόβαθμο στέλεχος του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος και είχε προτάσεις να ανέλθει ακόμη περισσότερο στην κλίμακα εξουσίας συμβιβαζόμενος ή/και κάνοντας εγκλήματα. Αρνήθηκε να το κάνει. Ακολούθησε τον δρόμο της συνειδήσεώς του και προχώρησε σε αποκαλύψεις (βλέπε μέρος των απομαγνητοφωνημένων αποκαλύψεών του εδώ και μεταφρασμένων εδώ).

Σκοπός της ανάρτησης αυτής είναι να παρουσιάσει συνοπτικά τις αποκαλύψεις του Ronald Bernard οι οποίες βέβαια τεκμηριώνουν τα σχετικά με την ίδρυση και τον ρόλο διεθνών οργανισμών όπως την Bank for International Settlements (B.I.S.), την World Bank (Παγκόσμια Τράπεζα), την European Central Bank, τον E.S.M. (European Stability Mechanism) οι οποίοι εξυπηρετούν τους στόχους μιας ολιγομελούς παγκοσμίου ελίτ.

ο Ronald Bernand στην συνέντευξη του με την Irma Schiffer

Βασικά σημεία της συνέντευξης του Ronald Bernand

Σε μια απο τις συνεντεύξεις του λοιπόν στην DVM TV και την δημοσιογράφο Irma Schiffers ο πρώην τραπεζίτης Ronald Bernard αποκαλύπτει: (Η μετάφραση-απόδοση των όσων καταθέτει ο Ronald Bernard έγινε από το blog μας http://hellas-economy.blogspot.gr/. Είναι μια προσπάθεια ενημέρωσης και αν υπάρχει κάποιο λάθος ζητούμε την κατανόηση. Δεν έγινε ούτε σκόπιμα ούτε για να υπερβάλουμε στα όσα, έτσι κι αλλιώς αποκαλυπτικά και συγκλονιστικά καταθέτει ο R.B. Οι υπογραμμίσεις, επισημάνσεις με bold και σημειώσεις είναι δικές μας).

-Στην κορυφή του οικονομικού νομισματικού συτήματος ενεργούν 8.000 με 8.500 άνθρωποι το οποίο (σύστημα) ''φθάνει'' σε εμάς με τις τράπεζες και το χρήμα που χρησιμοποιούμε καθημερινά.

-Το νομισματικό αυτό σύστημα, σαν οργανισμός, έχει πυραμιδοειδή μορφή. Στην κορυφή της πυραμίδας βρίσκονται αυτοί οι 8.500 άνθρωποι και αμέσως κάτω από αυτούς η B.I.S. (Bank for International Settlements) η οποία ιδρύθηκε το 1930 από τους Ολλανδούς. Η έδρα της B.I.S. βρίσκεται στην Βασιλεία (Basel) της Ελβετίας (περισσότερα για την B.IS. Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών διαβάστε εδώ και εδώ). Οι εντολές δίνονται από αυτή την ομάδα των 8.500 ανθρώπων προς την B.I.S. που είναι το κέντρο του παγκόσμιου τραπεζικού και οικονομικού  συστήματος και από αυτήν διαχέονται προς τα κάτω. 

-Το 1931 η B.I.S. αναγνωρίστηκε παγκόσμια να είναι το κέντρο του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος. Οι Κεντρικές Τράπεζες των διαφόρων κρατών είναι μέλη της B.I.S. Στον διαδικτυακό τόπο της B.I.S. (βλέπε εδώ) μπορεί κανείς να δει τους κανόνες, τις διαδικασίες κλπ που ακολουθεί. Η B.I.S. είναι σύμφωνα με το καταστατικό της ανεξάρτηση από το κράτος της Ελβετίας και χαίρει πλήρους ασυλίας. Παράλληλα είναι πάνω από κάθε νόμο παγκοσμίως. Έχει πλήρη ασυλία από όλα: (κράτη, νόμους, κανόνες κλπ.) στον πλανήτη. 

-Η B.I.S. διαθέτει την δική της αστυνομία που την προστατεύει και είναι αναγνωρισμένη παγκοσμίως ως ξεχωριστή οντότητα  από τα λοιπά κράτη. 

In the ''Headquarters Agreement'' it states:

-The B.I.S. enjoys inviolability (art.2) (Η B.I.S. έχει το απαραβίαστο)

-The B.I.S. has complete immunity (art.4) (Η B.I.S. έχει ολοκληρωτική ασυλία)

-The B.I.S. owns absolute (monetary) power. (Η B.I.S. διοικεί απόλυτα το νομισματικό σύστημα)

-The B.I.S. is placed above all laws worldwide. (Η B.I.S. είναι υπεράνω των νόμων παγκοσμίως)
-The B.I.S. won't be controlled by anyone. (Η B.I.S. δεν θα ελεγθχεί από κανέναν)

-The B.I.S. is a free state with its own police force. (Η B.I.S. είναι ανεξάρτητο κράτος με την δική του αστυνομική δύναμη).

-Η B.I.S. -στον δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο- ήταν το κέντρο της συννενόησης μεταξύ των φαινομενικά εχθρών Ναζί-Συμμάχων. Στην B.I.S. διαπραγματευόταν ο χρυσός από τους εβραίους, τα κράτη και λοιπούς ανθρώπους. 

-Στα κεντρικά της B.I.S. διατηρείται (=ελέγχεται, καθορίζεται) το νομισματικό σύστημα όπως υπάρχει σήμερα και καθορίζεται η ρευστότητα του χρήματος. Οι πραγματικές αξίες (εννοεί: υποδομές, πραγματικό χρήμα, ακίνητα, ορυκτός πλούτος, πρώτες ύλες κλπ) αποσπώνται εκβιαστικά από τους απλούς ανθρώπους. Το πετυχαίνουν αυτό χρησιμοποιώντας το οικονομικό σύστημα. Πως το κάνουν αυτό; 

Η κατασκευή των πρώτων Ελληνικών φορητών Όπλων και τηλεκατευθυνόμενων Βαλλιστικών Πυραύλων από την ΧΡΩ.ΠΕΙ. Η θωράκιση της χώρας αξιοποιώντας την εγχώρια πολεμική βιομηχανία που δεν έγινε. Η παρασκευή της προωθητικής για πύραυλο Υδραζίνης. Το κράτος κατ' επίφαση ''ελληνικό'' αντίθετο στις εν λόγω προσπάθειες.

Τον Νοέμβριο του 1981 ο διευθύνοντας -τότε, σύμβουλος της ΧΡΩ.ΠΕΙ. και παράλληλα ιδιοκτήτης και ''ψυχή'' της, Σωτήρης Σοφιανόπουλος, στέλνει μια εκτενής και αναλυτική επιστολή -για το έργο που πραγματοποιείται σε αυτή- όσον αφορά τα φάρμακα (ορούς, αναλγητικά κλπ), την παραγωγή φυραμάτων ζωοτροφών (ώστε να περιοριστούν οι εισαγωγές και η εξάρτησή μας από τις πολυεθνικές του εξωτερικού, το σχετικό απόσπασμα της επιστολής για το εν λόγω θέμα δείτε εδώ), την πολεμική βιομηχανία, την έρευνα για την σόγια και άλλα σπουδαία θέματα που άπτονταν και άπτονται ακόμα της απεξάρτησης της Ελληνικής οικονομίας από τις εισαγωγές και την ανάπτυξή της προς όφελος του λαού και του Ελληνισμού. 

Κρίνουμε σκόπιμο για τους αναγνώστες μας, -που αγαπούν την πατρίδα μας και θέλουν να δουν την Ελλάδα μας να ανασταίνεται και να πρωταγωνιστεί στην ανάπτυξη και την παραγωγή αξιοποιώντας τον πλούτο της και την γεωστρατηγική της θέση- να παρουσιάσουμε κάποια τμήματα από την επιστολή αυτή καθώς και σχετικό υλικό από τις μελέτες του Σ.Σοφιανόπουλου.

Ο εθνικός μας ιστορικός Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος γράφει ό,τι πρέπει να μελετούμε την ιστορία μας για να μαθαίνουμε από τα λάθη του παρελθόντος ώστε να τα αποφεύγουμε στο παρόν και να μην τα επαναλάβουμε στο μέλλον. Παράλληλα μελετώντας τις επιχειρηματικές προσπάθειες Ελλήνων οραματιστών και φιλοπάτριδων επιχειρηματιών και εφοπλιστών καταρρίπτεται εν τοις πράγμασι ο μύθος ό,τι: ''δεν είχαμε ποτέ βιομηχανία, ό,τι δεν παράγαμε ποτέ αξιόλογα προϊόντα...''  και άλλα τέτοια φαιδρά. 

Παρακάτω, λοιπόν, παρουσιάζουμε τις προσπάθειες που έγιναν στην ΧΡΩ.ΠΕΙ. όσον αφορά την πολεμική βιομηχανία. Εντός αγκυλών παραθέτουμε συνδέσμους με σχετικό υλικό που ήδη έχουμε αναρτήσει.

τα όπλα της ΧΡΩ.ΠΕΙ.

Γράφει ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος στην επιστολή του (Νοέμβριος 1981) προς την εφημερίδα ''Βήμα'':

Πολεμική Βιομηχανία ΧΡΩ.ΠΕΙ. 

''Άρχισε η προσπάθεια τον Αύγουστο του 1974 μετά το Κυπριακό (1). 

Επίστευα τότε και εγώ ότι πράγματι δεν είχαμε όπλα να πολεμήσουμε. Τώρα βλέπω ότι είχαμε και παρά είχαμε. Απλώς η κρατική μηχανή για πολλοστή φορά έλεγε ψέματα στον λαό για να δικαιολογήσει την στάση της έναντι της Τουρκίας κατ' εντολή των δήθεν συμμάχων μας ως συνέβη και το 1922 (βλέπε Theodor Hertzel απόφαση του Σιωνιστικού συνεδρίου Βασιλείας 1899 και δηλώσεις του Balfoor Υπουργού Εξωτερικών Μεγάλης Βρετανίας 1920 έχουσα σχέση με Κύπρο-Παλαιστίνη και Σινά).

Είχε δοθεί έγκριση αρ.145/3/5.1.77 της νομισματικής επιτροπής για δάνειο 100.000.000 δρχ. για όπλα και πυραύλους βαλλιστικούς, ακτίνας δράσεως σε α' φάση 50 Km (κατασκευαστικά σχέδια στην κυριότητά μας), απόφαση Υπουργού Οικονομικών αρ.16715/70, ημερομηνία 22.2.1977.

Θα βοηθούσε οικονομικά και πολιτικά την χώρα μας και οικονομικά την ΧΡΩ.ΠΕΙ. διότι εξεδηλώθει αμέσως ενδιαφέρον από τον Αραβικό κόσμο και με γράμματα μάλιστα (εις την διάθεση οποιουδήποτε) για παραγγελίες 200.000 όπλων αξίας 2 δισεκατομμυρίων δραχμών (2.000.000.000) τον Απρίλιο του 1975. Δεν ολοκληρώθηκε η επένδυση.

α. διότι μάς ενέπαιξε τόσο το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης (υπουργός κ.Αβέρωφ και υπουργός Ζαΐμης) ως και ολόκληρος η τότε κυβέρνηση (όλος ο φάκελος που αποδεικνύει το ισχυρισμό μου εις την διάθεση οποιουδήποτε). [σχετικά με την υπονόμευση προσπαθειών Ελλήνων επιχειρηματιών από τους κυβερνώντες -από την μεταπολίτευση και μετά- βλέπε εδώ, εδώ, εδώ και εδώ] 

το πυροβόλο όπλο της ΧΡΩ.ΠΕΙ. διαμετρήματος 7,62*39mm

β. διότι η Εθνική Τράπεζα παρ΄όλην την έγκριση της νομισματικής επιτροπής και την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου και με καθαρά θέση της ΧΡΩ.ΠΕΙ. [σχετικά με την ΧΡΩ.ΠΕΙ. δείτε εδώ] τότε άνω των 2.500.000.000 δεν έδωσε τα χρήματα παρά μόνον μέρος αυτών κατόπιν εντολής προφανώς και η επένδυση παρέμεινε και παραμένει ημιτελής. Υπενθυμίζω ότι η τότε κυβέρνηση υπέγραψε μόλις τον Νοέμβριο του 1977 για το εργοστάσιο του Αιγίου με ξένον οίκο και μάς αγνόησε παντελώς παρ' όλο που εμείς είχαμε αρχίσει τον Αύγουστο του 1974 και προσφερθήκαμε αφιλοκερδώς να συμμετέχουμε σε διαπραγματεύσεις όπως και άλλες βιομηχανίες της πατρίδος μας π.χ. Καλυκοποιείο [εδώ] (δεν μπορεί τον πατριωτισμό να τον μονοπωλούν ορισμένοι μόνον. Υπάρχουν και άλλοι πατριώτες και ας μην το διαφημίζουν). Υπήρχε δε η δυνατότητα να χρησιμοποιηθούν οι εγκαταστάσεις των ΧΡΩ.ΠΕΙ. σαν υποκατασκευαστές για την Ε.Β.Ο. αλλά ούτε αυτό έγινε. Υπάρχουν δε και πολλά άλλα επ' αυτού. 

Ζωοτροφές. Βαμβακόσπορος (που περιέχει και το βαμβακέλαιο) σε σύγκριση με την Βαμβακόπιτα. Βαμβακάλευρο και μελάσα. Επιστολή του Σ.Σοφιανόπουλου που καταδεικνύει την πολεμική του κράτους στην προσπάθεια δημιουργίας προτύπου εργοστασίου ζωοτροφών. Β' Μέρος

Με την παρούσα ανάρτηση συνεχίζουμε την μελέτη μας (βλέπε εδώ το πρώτο μέρος) για το σημαντικότατο θέμα των ζωοτροφών. Η βάση μιας ισχυρής οικονομίας με κύρια χαρακτηριστικά την αυτάρκεια βασικών προϊόντων και ανεπτυγμένη κτηνοτροφία προϋποθέτει ανεπτυγμένη γεωργία που θα δώσει ως πρώτη ύλη τα συστατικά για τις ζωοτροφές. 

Από εκεί και πέρα χρειάζεται έρευνα και εμπλοκή της βιομηχανίας ώστε να παραχθούν φυράματα ζωοτροφής, τα οποία είναι και ποιοτικά και προσιτά οικονομικά από τους κτηνοτρόφους.

Ο πρ. ιδιοκτήτης της ΧΡΩ.ΠΕΙ., στο έργο του οποίου και βασιζόμαστε για να μελετήσουμε το θέμα των ζωοτροφών είχε αναπτύξει στην ΧΡΩ.ΠΕΙ. τόσο την έρευνα όσο και την παραγωγή ζωοτροφών. Συμμετείχε ο ίδιος σε διαγωνισμούς για την παραγωγή ζωοτροφών για λοιπές κτηνοτροφικές μονάδες, πέτυχε εξαγωγές ζωοτροφών στην Αγγλία, Ολλανδία, Αυστρία και λοιπές χώρες ενώ τόσο ο ίδιος ως άριστος επιστήμονας - χημικός, όσο και οι 120 επιστήμονες της ΧΡΩ.ΠΕΙ. ανέπτυξαν τεχνογνωσία στην παρασκευή ζωοτροφών, η οποία ήταν ανώτερη πολλών αντίστοιχων μονάδων του εξωτερικού αλλά και περιζήτητη από τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες που δραστηριοποιούνταν στον τομέα αυτό.

***

Παρακάτω μεταφέρουμε ένα απόσπασμα από επιστολή του ιδίου του Σωτήρη Σοφιανόπουλου -τον Νοέμβριο του 1981- και με κοινοποίηση προς -τον τότε πρωθυπουργό (Ανδρέα Παπανδρέου) με αμέσως προηγούμενο τον Γ. Ράλλη και πριν τον Κ.Καραμανλή- και την εφημερίδα ''Βήμα'' (στην οποία δημοσιεύτηκε άρθρο το οποίο αμφισβητούσε τις προσπάθειες της ΧΡΩ.ΠΕΙ.) και τα Υπουργεία Συντονισμού, Βιομηχανίας, Εμπορίου και Γεωργίας. 

Για την ιστορία του πράγματος πρέπει να σημειώσουμε ότι το όλο έργο της ΧΡΩ.ΠΕΙ. (όπως και εκατοντάδων άλλων μεγάλων βιομηχανιών) είχε αρχίσει να υπονομεύεται μετά την μεταπολίτευση επί πρωθυπουργίας Κ. Καραμανλή. Υπάρχει πληθώρα υλικού (επιστολές, άρθρα, συνεντεύξεις κλπ) του Σωτήρη Σοφιανόπουλου και άλλων επιχειρηματιών που αποδεικνύουν τα ανωτέρω και εγκαλούσαν τον τότε πρωθυπουργό. Τον ίδιο καταστροφικό ρόλο προς τις υγιείς μεγάλες Ελληνικές βιομηχανικές επιχειρήσεις επέδειξαν και οι μετέπειτα πρωθυπουργοί. Και φτάσαμε στο σήμερα όπου πλέον η Ελλάδα έχει απoβιομηχανοποιηθεί πλήρως, οι περισσότερες βιομηχανίες που λειτουργούν ανήκουν σε πολυεθνικές, η ανεργία έχει εκτοξευθεί σε ποσοστά -από τα μεγαλύτερα χωρών του ΟΗΕ- ενώ υπάρχει ένα αδικαιολόγητα διευρυμένο, δυσκίνητο και παρασιτικό δημόσιο (σε ένα μεγάλο ποσοστό και όχι βέβαια στο σύνολο του). Μη ξεχνάμε άλλωστε ότι σε αυτό το Δημόσιο εντάχθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες των κομματικών στρατών (πράσινων, μπλε, κόκκινων και πορτοκαλί). Ωστόσο η λειτουργία του ΑΣΕΠ τα τελευταία χρόνια αποτέλεσε μια εξαίρεση στην άνευ όρων και προϋποθέσεων εισαγωγή υπαλλήλων στον δημόσιο τομέα όποτε βέβαια, και όταν οι θέσεις προκηρύσσονταν μέσω αυτού και δεν τον παρέκαμπταν. 

Το απόσπασμα της επιστολής του Σ.Σοφιανόπουλου που αναφέρεται στις ζωοτροφές: 

''...το ίδιο ερευνητικό πρόγραμμα απέδωσε το know how για την ΧΡΩ.ΠΕΙ. μετά πέντε ετών έρευνα της παραγωγής πρωτεϊνούχων αλεύρων ζωϊκής προελεύσεως για φυράματα αλλά και τα μηχανήματα παραγωγής στην Ελλάδα με οικονομία συναλλάγματος πολλών εκατομμυρίων δολαρίων.

Αυτό το προϊόν εκτός των πωλήσεων στην Ελλάδα εξήγετο και στην Αγγλία, Ολλανδία, Αυστρία κλπ και αυξανομένης της παραγωγής θα μπορούσε να εξαχθεί και σε πολλές άλλες χώρες της κοινής αγοράς, διότι εζητείτο επιμόνως και από την Γερμανία και αλλού. Ας σημειωθεί ό,τι αυτήν την τεχνολογία πολύ λίγα κράτη στον κόσμο την κατέχουν ακόμη. Και ενώ είχαμε πάρει άδεια βάσει Νόμου του 1965 κατόπιν συστάσεως τριμελούς επιτροπής υπό του Υπουργού Γεωργίας αριθμός αδείας 3856/25.9.1972 και είχαμε βάσει άλλου Νόμου αγοράσει ένα μικρό ναυπηγείο σαν τοποθεσία, όμως για την μεταφορά και επέκταση της εγκαταστάσεως και επέκταση και διευκόλυνση θαλάσσιας μεταφοράς διότι εκεί πλησίον ήταν και οι πρώτες ύλες στην παραλία Αυλίδος, συνέβησαν τα εξής εξωφρενικά. 

Με την μεταπολίτευση και ενώ η επένδυση είχε σχεδόν τελειώσει 50.000.000 δρχ -και είχε αγοραστεί και η μεγαλύτερη κοκκοποιητική μηχανή της Ελλάδας τότε- για παραγωγή 11 τόνων την ώρα, το Υπουργείο Βιομηχανίας (Κ. Κονοφάγος), απαγόρευσε την συνέχιση των εργασιών με απαράδεκτους ισχυρισμούς ότι δήθεν δεν είχαμε άδεια ενώ είχαμε του Υπ.Γεωργίας 3856/25.9.1972 και για την μόλυνση του περιβάλλοντος, το οποίο μολύνεται είτε με καυσαέρια πετρελαίων -που δεν είχαμε διότι δεν προκύπτουν κατά την επεξεργασίαν. Μόνον οσμή δυσάρεστος προέκυπτε ενίοτε, η οποία όμως δεν μολύνει το περιβάλλον, αλλά αυτό είχε αντιμετωπισθεί δια καύσεως των πτυτικών. 

Όταν επισκέφθηκα τον Υπουργό κ.Κ.Κονοφάγο και εζήτησα την συγκρότηση επιτροπής επιστημόνων της εκλογής του Υπουργείου για την διαπίστωση της ορθότητας των ισχυρισμών μας, διημείφθη ο εξής απίστευτος διάλογος:

Ζωοτροφές. Η διατροφή των ζώων είναι το παν και από αυτήν εξαρτάται όλη η υπόθεση της κτηνοτροφίας. Βασικές πληροφορίες περί ζωοτεχνίας. Α' Μέρος

Με την παρούσα ανάρτηση θα μελετήσουμε το θέμα των ζωοτροφών. Ίσως ξενίζει τον αναγνώστη ό,τι το θέμα των ζωοτροφών είναι σπουδαιότατο αν όχι το σπουδαιότερο (βλέπε και εδώ) δεδομένου ότι αποτελεί την βάση της κτηνοτροφίας ενός κράτους. Αν το κράτος αυτό, λοιπόν, δεν έχει λύσει το θέμα των ζωοτροφών -που προϋποθέτει ανεπτυγμένη γεωργία- τότε είναι πλήρως εξαρτημένο τόσο στις εισαγωγές ζωοτροφών όσο και στις εισαγωγές (βλέπε και εδώ) προϊόντων ζωϊκής προέλευσης, δηλαδή γάλατος, τυριού, κρέατος (όλων των ειδών). Με άλλα λόγια το εν λόγω κράτος ή έθνος δεν έχει αυτάρκεια βασικών αγαθών ή απλούστερα δεν μπορεί να εξασφαλίσει το γάλα των παιδιών του και το ψωμί του λαού του.

Αξίζει να καταγράψουμε ένα απόσπασμα από τα όσα έχει γράψει σχετικά με το θέμα ο πρ. διευθύνων σύμβουλος και ιδιοκτήτης της ΧΡΩ.ΠΕΙ. Σωτήρης Σοφιανόπουλος: 

''...θέλω λοιπόν να τονίσω ότι ο Έλλην ποιμένας πρέπει να γίνει καταρτισμένος κτηνοτρόφος. Μονό έτσι θα πλουτίσει η τάξη των αγροτών και κτηνοτρόφων, που ενώ είναι οι στυλοβάτες της οικονομίας και της κοινωνίας μας είναι παντελώς εγκαταλελειμμένοι από το κράτος. Μόνο έτσι θα πλουτίσει και θα γεμίσει με πληθυσμό η ελληνική επαρχία, που τώρα ερημώνει. Μόνον έτσι θα κερδίσει η χώρα μας αστρονομικές ποσότητες χρημάτων που τώρα ξοδεύει για να εισάγει ζωτικά προϊόντα όπως γάλα, τυρί και ζωοτροφές από ξένες χώρες, ενώ κάλλιστα η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι τουλάχιστον αυτάρκης στα προϊόντα αυτά λόγω κλίματος και φυσικού πλούτου...''

Το θέμα των ζωοτροφών θα προσεγγίσουμε σε συνέχειες αρχής γενομένης από την παρούσα ανάρτηση. Ο αναγνώστης ίσως θεωρήσει κουραστική και αναλυτική την παρακάτω προσέγγιση. Όσοι όμως ασχολούνται με την ζωοτεχνία και επομένως και τις ζωοτροφές σίγουρα θα έχουν συναντήσει τις παρακάτω παραμέτρους στην κτηνοτροφική απασχόληση τους. Παρουσιάζουμε το θέμα με την ελπίδα να γνωρίσουμε τις δυνατότητες που έχει η πατρίδα μας στον τομέα των ζωοτροφών και της κτηνοτροφίας αλλά και να γνωρίσουμε την επιστήμη της ζωοτεχνίας. 

Για να προσεγγίσουμε το σημαντικό θέμα των ζωοτροφών βασιζόμαστε στο πόνημα του πρ. διευθύνοντος συμβούλου της ΧΡΩ.ΠΕΙ. κ. Σωτήρη Σοφιανόπουλου (στο εξής Σ.Σ.) : ''Οι ''Άγνωστες'' πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδος και η Πολιτική τους σημασία''. Σημειώνουμε ό,τι το ανωτέρω βιβλίο κυκλοφορήθηκε από τον Σ.Σ. το 2003, ωστόσο τα σημαντικά θέματα τα οποία πραγματεύεται, οι αναλύσεις και η έρευνα με τα οποία τα προσεγγίζει έγιναν αρκετά χρόνια νωρίτερα. Ας μην ξενίζει, λοιπόν, τον αναγνώστη η αναφορά σε προηγούμενη χρονική περίοδο ή σε στοιχεία που ομοίως αναφέρονται πολύ πριν το 2003. Γράφει ο Σ.Σ.: 

ΖΩΟΤΡΟΦΕΣ

Ο Θεός έχει δώσει στον άνθρωπο και το ζωϊκό βασίλειο τρεις τροφές;

1) πρωτεΐνες ή λευκώματα
2) υδατάνθρακες ή σάκχαρα και
3) λίπη και έλαια 

και φυσικά το νερό, που ναι μεν δεν είναι τροφή, αλλά απαραίτητο συστατικό για την διατήρηση του ζώντος οργανισμού, καθώς και τα μικροστοιχεία (φωσφόρου, ασβεστίου, σιδήρου κ.λ.π. και βιταμίνες που θεωρούνται και βιοκαταλύτες).

Άνευ των παραπάνω ουσιών δεν μπορεί να υπάρξει ζων οργανισμός των μεγάλων ζώων και πτηνών. Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι τα οστά αποτελούνται από ένα άλας του φωσφορικού οξέως και του ασβεστίου, το περιβόητο φωσφορικό ασβέστιο. Η έλλειψη αυτής της σημαντικής πρώτης ύλης ονομάζεται ασβεστοπενία και τα θηλυκά ζώα που πάσχουν από ασβεστοπενία δεν μπορούν να γεννήσουν. Και αυτό γιατί η ίδια η φύσις παίρνει από την μητέρα και δίδει στον νέο κυοφορούμενο οργανισμό, ούτως ώστε αν δεν έχει περίσσευμα ο οργανισμός της μητρός, το έμβρυο παίρνει από τα οστά της. 'Όταν έχουμε π.χ. ένα μοσχάρι νεογέννητο που είναι περί τα 25 κιλά, 20% αυτού του βάρους είναι οστά. Εάν η μητέρα δεν έχει καταναλώσει αρκετό φωσφορικό ασβέστιο ή διασβέστιο μέσω της τροφής της, παθαίνει ασβεστοπενία και 1-2 ημέρες μετά τον τοκετό πέφτει κάτω και αν δεν γίνει η περίθαλψη του ζώου έγκαιρα, αυτό πεθαίνει. Η ιατρική επιστήμη έχει επινοήσει ορούς που περιέχουν αυτό το άλας. Το ασθενές ζώο στο οποίο θα παρασχεθούν αυτοί οι οροί τρέμει σύγκορμο (διότι είναι πολύ ισχυρή η διαδικασία του μεταβολισμού) και μετά από 1 ώρα το πολύ σηκώνεται και τρώει. Όποιος δεν έχει δει αυτό το θαύμα της φύσεως δεν μπορεί να το κατανοήσει. Οι αγελάδες και γενικώς τα γαλακτοφόρα ζώα, εφόσον το γάλα που μας αποδίδουν εμπεριέχει και ασβέστιο, πρέπει να λαμβάνουν διατροφή ισορροπημένη με επαρκείς ποσότητες φωσφορικού ασβεστίου.

βαμβακόσπορος

Ελληνικές ζυθοποιίες. Σημαντικό το υποπροϊόν από την ζύμωση του κριθαριού που μπορεί να αποδώσει εξαίρετη ζωοτροφή με 55% πρωτεΐνη. Η Οδύσσεια της μπύρας ''Βεργίνα'' που ''γεννήθηκε'' και ανδρώθηκε κόντρα σε πολυεθνικές και κράτος και άνοιξε τον δρόμο σε 35 ακόμη ελληνικές μικροζυθοποιίες. Το κράτος και οι κυβερνώντες είναι παρόν να εμποδίσουν τις υγιείς επιχειρηματικές προσπάθειες προς όφελος της εθνικής μας οικονομίας

Οι προοπτικές που υπήρχαν για τις Ελληνικές Ζυθοποιίες -πριν περάσουν στα χέρια των Ολλανδικών και Δανέζικων πολυεθνικών- να βοηθήσουν και την γεωργική παραγωγή της πατρίδος μας με την απορρόφηση του ελληνικού κριθαριού και την επέκταση της παραγωγής του. Σημαντικό το υποπροϊόν από την ζύμωση του κριθαριού με 55% πρωτεΐνη που είναι εξαίρετη ζωοτροφή. 
Η Οδύσσεια της μπύρας ''Βεργίνα'' της πρώτης αμιγώς Ελληνικής μπύρας που πήγε κόντρα στο συμβιβασμένο ελληνικό κράτος, στις μεγάλες πολυεθνικές, αναπτύχθηκε και άνοιξε τίμια και άξια τον δρόμο για άλλες 35 ελληνικές μικροζυθοποιίες και συνεχίζουμε...

Το ''ελληνικό'' κράτος και οι κυβερνώντες των τελευταίων δεκαετιών είναι εδώ για να εμποδίσουν τις υγιείς προσπάθειες Ελλήνων επιχειρηματιών για την ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας. Οι επεμβάσεις τους πολλές και επώδυνες. 

***

Σε σχετική μας, προηγούμενη ανάρτηση είχαμε αναφερθεί στην βύνη -ως υποπροϊόν της κριθής- καθώς και εν μέρει στο πως από το κριθάρι παρασκευάζεται η μπύρα. Επιπλέον αναφερθήκαμε στην ΚΥΔΕΠ, η οποία -για λίγα μόνον χρόνια-, πριν κλείσει με ευθύνη και παραλείψεις του κράτους έκανε πραγματικότητα τα βασικότερα αιτήματα των αγροτών (βλέπε εδώ).

Με την παρούσα ανάρτηση θα ασχοληθούμε με την πρωτεΐνη της κριθής και τις ελληνικές ζυθοποιίες εστιάζοντας στην ζυθοποιία Μακεδονίας-Θράκης για τον τεράστιο αγώνα που έκανε -ως αμιγώς ελληνική επιχείρηση- να ''γεννηθεί'' -ως όραμα του δημιουργού της κ.Δ.Πολιτόπουλου- να αναπτυχθεί, να αντιμετωπίσει τις δυο μεγάλες πολυεθνικές (την Ολλανδική Heineken και την Δανέζικη Carlsberg) που ελέγχουν πάνω από το 87% στην αγορά μπύρας, να αντιμετωπίσει το αδιάφορο και εχθρικά διακείμενο ''ελληνικό'' κράτος και τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών που με ''συνέπεια'' υποστηρίζουν τα ξένα πολυεθνικά συμφέροντα έναντι των ελληνικών επιχειρηματικών προσπαθειών και τελικά να νικήσει. Η νίκη της αυτή άνοιξε τον δρόμο σε πολλούς ακόμη Έλληνες επιχειρηματίες που ασχολήθηκαν με την ζυθοποιία με αποτέλεσμα να υπάρχουν σήμερα περί τις 36 μικρές (μεν, αλλά με την ευχή να γιγαντωθούν) ελληνικές ζυθοποιίες. 

Παρακάτω ξεκινούμε την προσέγγισή μας με ένα απόσπασμα από το γνωστό πόνημα του Σωτήρη Σοφιανόπουλου ''Οι ''Άγνωστες'' πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδας και η πολιτική τους σημασία''. Οι υπογραμμίσεις και οι επισημάνσεις με bold είναι δικές μας. Κατόπιν παρουσιάζουμε την Οδύσσεια της μπύρας ''Βεργίνα''. 
Η σύνθεση του υλικού προέρχεται από ρεπορτάζ των μ.μ.ε., επιστολές-διαμαρτυρία των Ελλήνων μικρο-ζυθοποιών, λοιπές δημοσιεύσεις σχετικά με την στάση της Επιτροπής Ανταγωνισμού κ.α. Σε κάθε περίπτωση με σύνδεσμο αναφέρουμε την πηγή. Παρατηρήσεις και σχόλια στην ροή του κειμένου είναι δικά μας. Ιδιαίτερης αξίας είναι τα δυο ολιγόλεπτα βίντεο με τον κ. Δ. Πολιτόπουλο: στην Επιτροπή της Βουλής και σε ένα από τα εργοστάσια της μπύρας ''Βεργίνα'' που διηγείται την πορεία, τα εμπόδια, το επίτευγμα.

Γράφει λοιπόν ο Σ.Σοφιανόπουλος:

Πρωτεΐνη κριθής και ελληνικές ζυθοποιίες

''Και τώρα έρχεται η άλλη εγκληματική αμέλεια (επιεικώς) του ελληνικού κράτους. Η εταιρεία Αμστελ, π.χ. εζήτησε από το ελληνικό κράτος την συνεισφορά του στην προμήθεια κριθής, για να μην αγοράζουν από το εξωτερικό λόγω της παράνοιας που επικρατεί στον τόπο μας και του πρωτογονισμού δεν μπόρεσε η Ελλάδα να προμηθεύσει την Αμστελ με κριθάρι, με αποτέλεσμα αυτή να εισάγει σχεδόν όλην την ποσότητα από το εξωτερικό (βλέπετε, δεν υπάρχει η ΚΥΔΕΠ). Όπως προείπαμε το κριθάρι ζυμώνεται προς παραγωγή μπύρας και προς παραγωγή ουίσκι, το οποίο στην Ελλάδα δεν γίνεται, ενώ θα έπρεπε να γίνεται, γι αυτό και οπτικώς και χρωματικώς δεν διαφέρουν πολύ αυτά τα δύο ποτά. Εάν λοιπόν κάποιος πάρει την μπύρα και την αποστάξει, μπορεί να κάνει ουίσκι. Ως εκ τούτου οι βιομηχανίες μπύρας της Ελλάδος, που είναι αρκετές χρησιμοποιούν τεράστιες ποσότητες κριθής, της τάξεως των εκατομμυρίων τόνων, για να παράγουν τις ατέλειωτες μπύρες της Ελλάδος, εκτός των εισαγομένων ποσοτήτων.

Όταν η μπυραρία ζυμώσει την κριθήν προς παραγωγή μπύρας, της μένει ένα υποπροϊόν, που όπως είπαμε ονομάζεται βύνη, το οποίο πωλούν οι μπυραρίες στους κτηνοτρόφους. Δεδομένου ότι το κριθάρι έχει 11% πρωτεΐνες, το προϊόν που θα περισσέψει, αφού θα ζυμωθούν 5 κιλά, δηλ. ανά 5 κιλά κριθής που ζυμώνεται, περισσεύει 1 κιλό υποπροϊόντος, το οποίο σε ξηρά μορφή είναι 55% πρωτεΐνες, 30% κυτταρίνη, και 12% υγρασία. Η θεωρητική αξία αυτού του προϊόντος πρέπει να είναι σήμερα της τάξεως των 50 δρχ. ανά κιλό, διότι δεν έχει καθόλου υδατάνθρακες μέσα, επειδή αυτοί έχουν ήδη υποστεί ζύμωση. Ο αριθμός του 55% των πρωτεϊνών θα του έδινε την θέση της πρώτης κατηγορίας στον κόσμο πρωτεϊνών για ζωοτροφές, όταν η σόγια έχει 44%, και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και σαν τροφή του ανθρώπου, αν χρησιμοποιούνταν ανοξείδωτα σκεύη (*).

(*) Πρόκειται για διαπιστώσεις και παράλληλα προτάσεις του Σωτήρη Σοφιανόπουλου τις οποίες αγνόησε έπη δεκαετίες το ελληνικό κράτος. Τα κείμενα αυτά έχουν γραφεί τις δεκαετίες 1970-1980, η ισχύς τους όμως παραμένει έως σήμερα. Πολλά βέβαια έχουν αλλάξει προς την αρνητική πλευρά. Η Αθηναϊκή Ζυθοποιία (Amstel κλπ) έχει περάσει προ πολλού στον πολυεθνικό όμιλο της Heineken), η συμβολαιακή γεωργία που εφαρμόζουν οι μεγάλες εταιρείες καθιστά τους Έλληνες γεωργο-παραγωγούς υπαλλήλους στα χωράφια τους (μελετήστε επιπλέον εδώ), ενώ η Αγροτική Τράπεζα -με τις υποθήκες στον Θεσσαλικό κάμπο- έχει περάσει επίσης στον τραπεζικό όμιλο της Τράπεζας Πειραιώς που ελέγχεται από ξένα κεφάλαια (δείτε εδώ, εδώ, εδώ). Τα περιθώρια λοιπόν -με ευθύνη των κυβερνώντων των τελευταίων δεκαετιών αλλά και των μνημονιακών κυβερνήσεων που παρέδωσαν την εθνική μας κυριαρχία- για την άσκηση μιας εθνικής οικονομικής πολιτικής έχουν ελαχιστοποιηθεί αν όχι εξαλειφθεί.

Η πρόταση του Σ.Σοφιανόπουλου για την παραγωγή υψηλής πρωτεϊνικής αξίας ζωοτροφών είναι σημαντική (για την σπουδαιότητα της δες εδώ και εδώ). Ο Σ.Σ. δεν θεωρητικολογεί διότι κατά την δεκαετία του 1970 είχε δημιουργήσει στην ΧΡΩ.ΠΕΙ. και πρότυπο εργοστάσιο παραγωγής ζωοτροφών με ξένους επιστήμονες και παραγωγούς ζωοτροφών να το επισκέπτονται και να προσπαθούν να υιοθετήσουν την τεχνολογία-τεχνογνωσία που χρησιμοποιούσε. Η απάντηση του ''ελληνικού'' κράτους ήρθε λίγα μόλις χρόνια αργότερα με την κατάσχεση της από την Εθνική Τράπεζα και το οριστικό κλείσιμό της δια του επαίσχυντου Νόμου 1083/1980 των πανωτοκίων (βλέπε εδώ).

***

Η Οδύσσεια των ελληνικών ζυθοποιών πολεμούμενες αδυσώπητα από το ελληνικό κράτος και τις πολυεθνικές. 

Η ιστορία της ελληνικής μπύρας ''Βεργίνα'' σύντομα:

''Η Ζυθοποιία Μακεδονίας Θράκης ιδρύθηκε το 1998. Γεννήθηκε όμως πολλά χρόνια πριν, από την αγάπη του εμπνευστή της για την Ελλάδα. Η ζύμωση για να δημιουργηθεί η μπύρα Βεργίνα και η ζυθοποιία ξεκίνησε στην ψυχή του Δημήτρη Πολιτόπουλου, που αποφάσισε να επενδύσει όλη του τη γνώση, την εμπειρία, τη δημιουργικότητα αλλά και την περιουσία στη χώρα του, στον τόπο του. Γιατί ως πολίτης του κόσμου ο ίδιος, δε δεχόταν μια χώρα σαν την Ελλάδα να μην έχει τη δική της ταυτότητα στην μπύρα.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’90, η Ελλάδα δε διέθετε ούτε μία, 100%, γνήσια ελληνική μπύρα αλλά περιοριζόταν στην παραγωγή ξενόγλωσσων σημάτων από τους πολυεθνικούς-κολοσσούς του κλάδου. Η νέα τότε μπύρα «Βεργίνα», ήταν ένα προϊόν από μια ελληνική εταιρεία, από ελληνικές πρώτες ύλες, από ελληνικά χέρια! Και το καλύτερο από όλα; Είναι μια εξαιρετική μπύρα, αναγνωρισμένη μεταξύ των καλύτερων lager στον κόσμο!'' (εδώ)

Το ελληνικό κράτος όμως είναι εδώ, προκειμένου να ανακόψει την ταχέως εξελισσόμενη πορεία ανάπτυξης των ελληνικών μικρο-ζυθοποιών όπως της ''Μακεδονίας-Θράκης'' (μπύρα Βεργίνα) και της ''ΕΖΑ'' (Ελληνικής Ζυθοποιίας Αταλάντης) αλλά και άλλων μικρότερων όπως της Πειραϊκής Μικρο-ζυθοποιίας, της Χίου, της Κορινθιακής, της Septem (Ευβοίας), της Ζέος (Άργος) κι άλλων τουλάχιστον 20-25 μικρο-ζυθοποιών.
Τα χτυπήματα πολλά τόσο από το κράτος όσο και από τους κολοσσούς-πολυεθνικές που ελέγχουν το 85% της ελληνικής αγοράς μπύρας. Όσον αφορά τις τελευταίες πρόκειται για: την Αθηναϊκή Ζυθοποιία (Heineken, Amstel, ΑΛΦΑ κ.λπ.) που το 2014 έκανε πωλήσεις περί τα 300 εκατ. ευρώ και είναι μέλος του ολλανδικού πολυεθνικού κολοσσού Heineken και την ''Μύθος Ζυθοποιία'' (Μύθος, Carlsberg, Kaiser κ.λπ.) με τζίρο κοντά στα 80 εκατ. ευρώ το 2014 και μερίδιο 17% στην αγορά. Αυτή ανήκει στον έτερο διεθνή παίκτη της μπίρας, τη δανέζικη Carlsberg.

Τελευταίο χτύπημα; Η υψηλή φορολόγηση μόνον των ελληνικών μικρο-ζυθοποιών με νομοσχέδιο -όπως οι ίδιοι οι αγωνιστές Έλληνες ζυθοποιοί δηλώνουν: κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των συμφερόντων των πολυεθνικών-.

****

 
Τον Μάιο του 2016, πριν την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, οι Έλληνες μικρο-ζυθοποιοί απέστειλαν επιστολή (εδώ) προς τον πρωθυπουργό κ.Τσίπρα όπου μεταξύ άλλων επισημαίνονται: 

Η προσπάθεια με την ΚΥΔΕΠ που έλυνε τα βασικότερα προβλήματα των αγροτών και τελικά την ναυάγησαν. Οι συνεταιρισμοί στην πατρίδα μας μπορούν να δώσουν λύση στην αδυναμία και εκμετάλλευση των αγροτών και κτηνοτρόφων μας.

Στην παρούσα ανάρτηση μελετούμε τα όσα γράφει ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος στο έργο του ''Οι ''Άγνωστες'' πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδας και η πολιτική τους σημασία'' σχετικά με την ΚΥΔΕΠ, μια κρατική υπηρεσία διακίνησης προϊόντων που απετέλεσε -για μικρό χρονικό διάστημα- λύση στα προβλήματα των αγροτών ήτοι της συλλογής, αποθήκευσης και προώθησης στις αγορές των προϊόντων τους, χωρίς την μεσολάβηση μεσαζόντων- που τελικά έκλεισε. 

Έκλεισε λόγω της κακοδιαχείρησης των κυβερνώντων και των υψηλών επιτοκίων με τα οποία δανειζόταν (επιπλέον για το θέμα των πανωτοκίων που διέλυσε τις περισσότερες βιομηχανίες -και όχι μόνον- της πατρίδος μας, δείτε εδώ κι εδώ), πράγμα που θα μπορούσε να αποφύγει αν το κράτος της παρείχε ετησίως τα κονδύλια που απαιτούντο. Η ΚΥΔΕΠ χρεοκόπησε και μόνοι χαμένοι υπήρξαν οι αγρότες, οι καταναλωτές και η πατρίδα μας, που έχασε κάτι καλό που πήγε να γίνει αλλά -όπως στις περισσότερες περιπτώσεις- το κράτος (και οι κυβερνώντες) λειτούργησαν εις βάρος των συμφερόντων των Ελλήνων αγροτών και κτηνοτρόφων (και όχι μόνον, δείτε εδώ, εδώ εδώ κι εδώ). Κι αυτά χωρίς ποτέ να δώσει κάποιος λόγος και γι' αυτή την καταστροφή.  

Ιδιαίτερης αξίας χρήζουν οι παρατηρήσεις που κάνει ο Σ.Σ. σχετικά και με την συγκέντρωση κριθαριού που θα έπρεπε να κάνει η ΚΥΔΕΠ αλλά και την επέκταση των δραστηριοτήτων της σε όλες τις γεωργικές και κτηνοτροφικές εργασίες καθετοποιημένα. Στην περίπτωση αυτή ο αγρότης ή ο κτηνοτρόφος δεν θα αγωνιούσαν ούτε θα εκβιάζονταν -όπως γίνεται σήμερα- από τους μεσάζοντες για να πουλήσουν τα προϊόντα τους. Αντίθετα η δυνατότητα αγοράς τους και προώθησής τους από έναν φορέα όπως η ΚΥΔΕΠ θα τους αφαιρούσε μέριμνα και απώλεια χρόνου ώστε να αφοσιωθούν στην ανάπτυξη της παραγωγής τους προς όφελος της πατρίδας και του κοινωνικού συνόλου. Πράγμα βέβαια που δεν έγινε. 
Σήμερα η αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή είναι περιορισμένη, αυτάρκεια προϊόντων σαν χώρα δεν έχουμε (εδώ) ενώ οι μεσάζοντες και οι πολυεθνικές ελέγχουν τις αγορές και μπορούν έτσι να εκμεταλλεύονται τον κόπο των αγροτών, που πασκίζουν πολλές φορές μόνον για να βγάλουν το κόστος και ένα κομμάτι ψωμί. 

Επιπλέον ο Σ.Σ. κάνει αναφορά στην παραγωγή του ουίσκι και της μπύρας από το κριθάρι, χωρίς εμείς να δίνουμε κάποια επιπλέον έκταση, στην παρούσα τουλάχιστον φάση. Οι υπογραμμίσεις παρακάτω ανήκουν σ' εμάς. Γράφει, λοιπόν, ο Σ.Σ.:

Βύνη ή υποπροϊόν κριθής

Στην Ελλάδα υπήρχε μία μεγάλη κρατική επιχείρηση που λεγόταν ΚΥΔΕΠ (Κυβερνητική Υπηρεσία Διακινήσεως Εγχωρίων Προϊόντων). (1) Αυτή σήμερα δεν υπάρχει και πάρα πολλοί άνθρωποι συνεργαζόμενοι με την ΚΥΔΕΠ έχασαν τα χρήματα τους και έμειναν άνεργοι. Όταν κάποιος ταξιδεύει από την Αθήνα προς τη Λάρισα, στο ύψος του Βελεστίνου θα δεί κάτι τεράστια σιλό και ατέλειωτες εγκαταστάσεις με μία μεγάλη πινακίδα ΚΥΔΕΠ, τα οποία δεν λειτουργούν σήμερα. Η ΚΥΔΕΠ συγκέντρωνε το σιτάρι των παραγωγών, διότι τα σιλό των εγκαταστάσεως της ΚΥΔΕΠ (2) βασικώς αποθήκευαν σιτάρι, αλλά δεν συνεκέντρωνε το κριθάρι. Γιατί άραγε, αφού το κριθάρι είναι πολύ πιο ωφέλιμο βιομηχανικό είδος από ό,τι το σιτάρι; (για φύτρο σιταριού δες εδώ) Διότι ενώ και τα δύο μπορούν να δώσουν αρτοσκευάσματα (και όλοι γνωρίζουν τα κριθαρένια παξιμάδια Κρήτης ή το ψωμί από καλαμπόκι που τρώγαμε επί Κατοχής) ο άνθρωπος κατέληξε να τρώει ψωμί από σιτάρι και κριθάρι και όχι από καλαμπόκι λόγω της διαφοράς των πρωτεϊνών.

Επίσης από το κριθάρι παράγεται το πασίγνωστο Whiskey και η μπύρα. Για την παραγωγή τους απαιτούνται μάλιστα τεράστιες ποσότητες κριθής, η οποία υφίσταται ζύμωση. Οι μύκητες τρώνε το μονοσάκχαρο από το άμυλο της κριθής και παράγουν οινόπνευμα, αλλά δεν μπορούν να καταναλώσουν την κυτταρίνη και την πρωτεΐνη της κριθής (βύνη). Αν υπολογίσουμε ότι το κριθάρι είναι περίπου 65-70% σε άμυλο, όπως είναι περίπου και το σιτάρι και το καλαμπόκι 11 για αυτό έχουν περίπου την ίδια βιολογική αξία, 11% είναι οι πρωτεΐνες, γύρω στο 12-15% είναι η υγρασία και το υπόλοιπο είναι κυτταρίνη, η οποία είναι και αυτή υδατάνθραξ αλλά χαμηλοτέρας βιολογικής αξίας γιατί είναι 1 μέρος άμυλο, 8 μέρη κυτταρίνης, που παίζει όμως μεγάλο ρόλο στην μεγάλη κοιλία των μηρυκαστικών και από την μικροβιακή χλωρίδα των μηρυκαστικών της μεγάλης κοιλίας γίνεται η πέψη του ζώου. (σχετικό θέμα με τις δυνατότητες της Ελλάδας δείτε εδώ κι εδώ)

Οι μικροοργανισμοί λοιπόν της μεγάλης κοιλίας, όταν το μηρυκαστικό αναμασά την τροφή του, παίρνει το οξυγόνο της ατμόσφαιρας, διασπά την κυτταρίνη, πολλαπλασιάζεται και έτσι το ζώο πέπτει αυτό το μείγμα, που έχει πιο πολλές πρωτεΐνες λόγω της μικροβιακής χλωρίδος από ό,τι η αρχική του τροφή. Είναι δηλαδή το μηρυκαστικό ένα σαρκοβόρο, αλλά άλλης μορφής και διαδικασίας. Αν το μηρυκαστικό φάει απευθείας την πρωτεΐνη, η πρωτεΐνη αυτή η ζωική, λόγω του αναμηρυκασμού θα παραγάγει αμμωνία, και το ζώο θα πεθάνει.

οι εγκαταστάσεις της ΚΥΔΕΠ στην Λάρισα