Σε πολλές απο τις αναρτήσεις μας έχουμε σημειώσει ότι η Ελλάδα προκειμένου να πετύχει αυτάρκεια σε βασικά γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα και ακολούθως να αναδειχθεί σε εξαγωγός χώρα πρέπει να αξιοποιήσει τα στρατηγικά πλεονεκτήματα που διαθέτει όσον αφορά την θέση της στο γεωγραφικό χάρτη, το εύκρατο κλίμα της, το εδαφικό της ανάγλυφο κλπ. Σχετικά με την ανάγκη επίτευξης αυτάρκειας σε βασικά γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα βλέπετε εδώ. Αλλά και για το ότι η παραγωγή ζωοτροφών, προκειμένου να συντηρήσουμε την κτηνοτροφία μας, είναι τεράστια πηγή πλούτου διαβάστε εδώ.
Με την παρούσα ανάρτηση θα μελετήσουμε το κεφαλαιώδες θέμα ή μάλλον καλύτερα, που θα έπρεπε να είναι κεφαλαιώδες θέμα, των φρούτων και του οικνοπνεύματος που μπορεί να παραχθεί από αυτά. Ενώ λοιπόν η Ελλάδα, και στον τομέα αυτό έχει ασύγκρητο στρατηγικό πλεονέκτημα σε σχέση με άλλες χώρες δυστυχώς λόγω των απίστευτα! εύστοχων κρατικών υπονομευτικών παρεμβάσεων έχει μείνει πίσω και στον τομέα αυτό και έχουμε χάσει την ευκαιρία να πρωταγωνιστήσουμε επιχειρηματικά και οικονομικά.
Οδηγός μας και στην προσπάθεια αυτή θα είναι το πόνημα του κ.Σωτ.Σοφιανόπουλου ''Οι ''Άγνωστες'' πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδος και η πολιτική τους σημασία'', ο οποίος σαν χημικός και ιδιοκτήτης της ΧΡΩ.ΠΕΙ. η οποία έφθασε να παράγει πάνω απο 140 διαφορετικά είδη, από ορούς και το πασίγνωστο αναλγητικό Αλγκόν (Algon) έως χειροβομβίδες, ρουκέτες και ταχύπλοα σκάφη.
Παρακάτω παρουσιάζουμε τα πορίσματα μελετών του κ.Σ.Σοφιανόπουλου σχετικά με το θέμα και στο τέλος παραθέτουμε σημειώσεις που βοηθούν στην καλύτερη κατανόηση του θέματος. Οι υπογραμμίσεις και επισημάνσεις με bold είναι δικές μας.
Φρούτα-Οινόπνευμα (ή κατά το επιστημονικότερο αιθυλική αλκοόλη)
Αμφιβάλλω αν υπάρχει έστω και ένας κάτοικος αυτής της χώρας που δεν ξέρει το οινόπνευμα. Το οινόπνευμα είναι ένα προϊόν ζυμώσεως των μονοσακχάρων και το υποπροϊόν των μυκήτων είναι το οινόπνευμα (1).
Στη φύση υπάρχουν βασικώς 3 ειδών μύκητες οι οποίοι κάνουν την παραγωγή οινοπνεύματος. Ο πρώτος αντέχει μέχρι σε διάλυμα 5-6% οινοπνεύματος και εν συνεχεία πεθαίνει μέσα στο οινόπνευμα που ο ίδιος παράγει. Ο δεύτερος μύκητας αντέχει σε διάλυμα περί 10%, και ο τρίτος αντέχει μέχρι 16%. Ο Bayer στην οργανική του χημεία αναφέρει ότι όταν ένα κρασί έχει οινόπνευμα περισσότερο του 16%, αυτό είναι πρόσθετο και δεν προέρχεται εκ της φυσικής ζυμώσεως του μονοσακχάρου του ή οποιουδήποτε άλλου φρούτου ή καρπού προς παραγωγήν οινοπνεύματος.
Υπάρχει όμως στην Κρήτη σε υψόμετρο άνω των 600 μέτρων ένας μύκητας ο οποίος μπορεί να παράγει οινόπνευμα μέχρι 19% και μετά να πεθάνει. Αυτό το μυστικό που και ο καθηγητής Bayer δεν εγνώριζε, μου το είπε ο καθηγητής Εμμανουήλ Βογιατζάκης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (2), που ηγείτο τότε του τμήματος της Ανόργανου και Χημικής Τεχνολογίας. Εκ του επωνύμου καταλαβαίνετε ότι επρόκειτο περί Κρητικού, γι' αυτό και το εγνώριζε. Αμφιβάλλω αν υπάρχουν Έλληνες έστω και Κρητικοί που γνωρίζουν αυτήν την πληροφορία. Ένα είναι όμως βέβαιον: ότι η πατρίδα μας, που θα μπορούσε να πρωτοπορεί σε όλον τον κόσμο μέχρι στιγμής στην παραγωγή οινοπνεύματος δεν έχει κάνει τίποτε. Θα μπορούσαμε π.χ. να παράγουμε ένα κρασί στην Κρήτη, το οποίο να έχει 18% οινόπνευμα και το οποίο θα μπορούσε να τιμάται π.χ. 500 ευρώ το μπουκάλι. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι έτσι όπως έχει εξελιχθεί η τεχνολογία, οπωσδήποτε η παραγωγή αυτού του κρασιού θα ήταν απεριόριστη.(3) Πρώτον θα απέφερε μεγάλα οικονομικά οφέλη στην Ελλάδα και δεύτερον θα την έκανε διάσημη στον τομέα της οινοποιΐας.(4)
Επειδή η Ελλάδα είναι η χώρα όπου ευδοκιμούν απεριόριστα είδη φρούτων, θα είχαμε και την δυνατότητα, εάν είμασταν οργανωμένη και όχι προδομένη χώρα, να παράγουμε και ατελείωτες ποσότητες οινοπνεύματος. Επειδή ο κόσμος συγχέει την ζάχαρη με το μονοσάκχαρο των φρούτων, πρέπει να καταστεί σαφές ότι η ζάχαρη είναι συνδυασμός 2 μονοσακχάρων. Στη Βραζιλία π.χ. όπου υπάρχει μεγάλη παραγωγή ζαχάρεως (5), παράγουν οινόπνευμα και το χρησιμοποιούν σαν καύσιμο για τα αυτοκίνητα.(*)
(η συνέχεια σε επόμενη ανάρτηση)
(η συνέχεια σε επόμενη ανάρτηση)
 |
| Το Φαράγγι της Σαμαριάς βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νομού Χανίων της δυτικής Κρήτης και το μεγαλύτερο μέρος του υπάγεται στον δήμο Σφακίων. Χωρίζει τον κύριο όγκο της οροσειράς των Λευκών Ορέων, από το βουνό τους στα δυτικά με κορυφή τον Βολακιά. Έχει δύο φυσικές εισόδους, με τη βόρεια (42 χιλιόμετρα από Χανιά) στο οροπέδιο Ομαλός και σε υψόμετρο 1.227 μέτρα, να οφείλει το όνομα Ξυλόσκαλο στην κατασκευή από κορμούς που παλαιότερα χρησιμοποιούταν για την αρχική απότομη κάθοδο. |
****
(*) Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να δείτε τον Κρητικό Μιχάλη Καλογεράκη, ηλεκτρολόγο μηχανικό και ηλεκτρονικό καθώς και εφευρέτη να παρουσιάζει βιοκαύσιμο απο ζάχαρη. Παρακολουθήστε από το 27ο λεπτό.
