Ο Σωτήρης Αρ. Σοφιανόπουλος αγωνίσθηκε ακούραστα για την Ελλάδα μας και την ανάδειξη των οικονομικών δυνατοτήτων της. Στα πλαίσια της δημόσιας δράσης του απέστειλε επιστολές σε πολλούς πολιτικούς, τους προέτρεψε να προχωρήσουν στην εκτέλεση έργων (υδροηλεκτρικά, αξιοποίηση ορυκτού πλούτου, καλλιέργεια σόγιας κλπ) ενώ παράλληλα εμφανιζόταν σχεδόν καθημερινά σε επαρχιακούς κυρίως αλλά και μικρούς τηλεοπτικούς σταθμούς των Αθηνών με σκοπό να αφυπνήσει τον έλληνα πολίτη.
Η παρακάτω συζήτηση, που μέρος της έχουμε απομαγνητοφωνήσει, πραγματοποιήθηκε -κατά προσέγγιση διότι δεν έχουμε ακριβή στοιχεία- το 1997 στο ραδιοφωνικό σταθμό των Αθηνών ''Ηρόδοτος 107,4 fm'' με τον δημοσιογράφο Κώστα Χούντα. Ο αναγνώστης μας θα βρει ενεργούς συνδέσμους στο παρακάτω κείμενο, που παραπέμπουν σε περαιτέρω πληροφόρηση για το αντίστοιχο θέμα ενώ στο τέλος της ανάρτησης θα βρεί σημειώσεις ώστε το όλο θέμα να γίνεται κατανοητό. Οι υπογραμμίσεις και επισημάνσεις με bold είναι δικές μας.
***
Ανατοκισμός και παρασιτική οικονομία. Τα είχαν προείπει ο Δ.Μπάτσης και ο Ν.Κιτσίκης.
Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος επισημαίνει στην συζήτηση με τον Κώστα Χούντα: Ο
Νικόλαος Κιτσίκης, πρύτανης του Πολυτεχνείου Αθηνών, σημειώνει στο μνημειώδες έργο του Δ.Μπάτση ''Η βαρειά
βιομηχανία στην Ελλάδα'' :
''...ο Δ. Μπάτσης βλέπει τον πλούτο του
ελληνικού εδάφους και υπεδάφους όχι μόνον σαν μια πηγή εθνικού
εισοδήματος... αλλά και σαν στοιχείο που θα βοηθήσει ''την
πραγματοποίηση της εσωτερικής συσσώρευσης σε μεγάλη κλίμακα, συσσώρευσης
που ματαιώνεται με την εξάρτηση της οικονομίας μας απο την αγορά του
εξωτερικού'' και με την προσπάθεια της ''τοκογλυφικής δράσης του ντόπιου
κεφαλαίου μέσα απο μορφές τεχνητού μονοπωλίου''.
Συνεχίζει ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος: ο Αριστοτέλης γράφει πως ''Τόκος πάντων δεινών εστί''. Τότε που τα έγραφε αυτά ο Δ. Μπάτσης ο τόκος ήταν 8%. Στην Ιαπωνία όμως ήταν 1,25%. Το χρήμα που φυλάσσεται πχ για ένα χρόνο αποδίδεται με επιπλέον τόκο, απο το αρχικό κεφάλαιο. Δηλαδή αποδίδεται σε κάποιον που δεν παράγει, επιπλέον απο το αρχικό κεφάλαιο που είχε καταθέσει. Όσο λοιπόν χαμηλότερος είναι ο τόκος τόσο λιγότεροι άνθρωποι ζουν παρασιτικά και εργάζονται σε παρασιτικές εργασίες. Η Ελλάδα είναι γεμάτη με παρασιτικές εργασίες.
Συνεχίζει ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος: ο Αριστοτέλης γράφει πως ''Τόκος πάντων δεινών εστί''. Τότε που τα έγραφε αυτά ο Δ. Μπάτσης ο τόκος ήταν 8%. Στην Ιαπωνία όμως ήταν 1,25%. Το χρήμα που φυλάσσεται πχ για ένα χρόνο αποδίδεται με επιπλέον τόκο, απο το αρχικό κεφάλαιο. Δηλαδή αποδίδεται σε κάποιον που δεν παράγει, επιπλέον απο το αρχικό κεφάλαιο που είχε καταθέσει. Όσο λοιπόν χαμηλότερος είναι ο τόκος τόσο λιγότεροι άνθρωποι ζουν παρασιτικά και εργάζονται σε παρασιτικές εργασίες. Η Ελλάδα είναι γεμάτη με παρασιτικές εργασίες.
Όταν
έχεις δικά σου χρήματα, κεφάλαια κε Χούντα, τι να τους κάνεις τους
ξένους; Αυτά επισημαίνει ο καθηγητής Ν. Κιτσίκης στον πρόλογο του
βιβλίου του Δ.Μπάτση. Και αυτό που αναφέρει ''τοκογλυφικής δράσης του
ντόπιου κεφαλαίου μέσα απο μορφές τεχνητού μονοπωλίου'' προφητικά εννοεί
εδώ ο καθηγητής Ν. Κιτσίκης και την Τράπεζα της Ελλάδος. Δηλαδή το
κράτος δεν επιτρέπει στην Ελλάδα να σηκώσει κεφάλι. Κι έρχεται η
κυβέρνηση Ράλλη (1980) η οποία όχι μόνον αυξάνει τα επιτόκια αλλά έρχεται και
κάνει νόμο του κράτους την εντολή 289 της Νομισματικής Επιτροπής της
Τράπεζας της Ελλάδος -που δεν υπάρχει αντίστοιχο πουθενά στον κόσμο- και
διέλυσε τον τόπο μας. Και όταν καταρρίφθηκε αυτός ο επαίσχυντος νόμος 1083/30.10.1980 το 1996 έρχεται ο υπ.οικονομικών Παπαντωνίου του Κ.Σημίτη και τον
υποστηρίζει και δηλώνει πως δεν αναγνωρίζει αναδρομικά καμία αποζημείωση (1).
***
