Κέλυφος αμυγδάλου: βάσει ερευνών του Σ.Σοφιανόπουλου μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ζωοτροφή εξ' αιτίας της υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνη, άμυλο και λιπαρά. Η προοπτική για την Ελλάδα είναι μεγάλη δεδομένου των περιθωρίων βελτίωσης που μπορεί να γίνουν: δενδρώνες αμυγδαλιών, άρδευσή τους, χρησιμοποίηση ντόπιων ποικιλιών.

Για τον επιστήμονα-επιχειρηματία-ερευνητή και πρώην (την επιχείρηση έκλεισε το προδοτικό ελληνικό κράτος με το Νόμο 1083 των πανωτοκίων) ιδιοκτήτη της ΧΡΩ.ΠΕΙ. Σωτήρη Σοφιανόπουλο έχουμε γράψει σε παλαιότερες αναρτήσεις μας. Για ένα σύντομο βιογραφικό του διαβάστε τη σημείωση 1 στην ανάρτησή μας εδώ.

Αναφέρουμε τον ανωτέρω επιστήμονα όχι για να εστιάσουμε τόσο στο πρόσωπο αλλά στον κάθε δημιουργό-επιχειρηματία, ο οποίος μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο οραματίστηκε την αναγέννηση της πατρίδας μας και την δημιουργία μιάς εύρωστης και ισχυρής οικονομίας, η οποία θα εξασφάλιζε εργασία στον έλληνα πολίτη, ανάπτυξη και δυναμική στην πατρίδα μας και υπερηφάνεια για τα επιτεύγματά της. Για παράδειγμα για να λάβετε μια αμυδρή γνώση τι παρήγαγε η ΧΡΩ.ΠΕΙ. και τα ερευνητικά εργαστήρια που είχε διαβάστε εδώ  αλλά και εδώ, και πως το έργο της υπονομευτόταν:  Ότι ακριβώς δεν έχουμε σήμερα, που -όπως έλεγε ο Σ.Σοφιανόπουλος- δεν παράγουμε ούτε ...βίδα. 

Οι ξένες δυνάμεις, το ελληνικό κράτος και το δωσιλογικό πολιτικό σύστημα, ιδιαίτερα τα τελευταία 40 χρόνια, με μια απόλυτη συνέπεια εμπόδισαν, υπονόμευσαν και τελικά κατάφεραν την διάλυση της ελληνικής επιχειρηματικότητας, το κλείσιμο των κολοσιαίων ελληνικών επιχειρήσεων και μάς οδήγησαν σε ένα μοντέλο χώρας αποικίας που εξαρτάται από τα προιόντα των πολυεθνικών άλλων χωρών. Στους παρακάτω συνδέσμους μπορείτε να διαβάσετε την υπονόμευση (για να μη χρησιμοποιήσουμε βαρύτερη έκφραση των κυβερνώντων σε κάθε επιχειρηματική προσπάθεια ελλήνων που οδηγούσε σε μια ελέυθερη και ανεπτυγμένη οικονομικά Ελλάδα) εδώ και εδώ αλλά και πιο πρόσφατα εδώ:  και εδώ.

                                                                                      ***

Με την παρούσα ανάρτηση θα ασχοληθούμε με μια παρατήρηση-ανακάλυψη που έκανε ο Σ. Σοφιανόπουλος σε ένα από τα εργαστήρια εφαρμοσμένης ερεύνης της ΧΡΩ.ΠΕΙ. και αφορά την ανάλυση και χρήση του κελύφους του αμυγδάλου. Οδηγός μας είναι το πόνημα του "Οι "Άγνωστες" πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδος και η πολιτική τους σημασία". Οι υπογραμμίσεις και επισημάνσεις με bold είναι δικές μας για να βοηθήσουν στην κατανόηση του θέματος ενώ στο τέλος υπάρχουν δικές μας σημειώσεις.

αμύγδαλα με το κελυφός τους

"Κέλυφος Αμυγδάλου"   

Κάποτε αποφάσισα να αναλύσω χημικά το κέλυφος (τσόφλι) του αμυγδάλου, διότι σκέφτηκα ότι ναι μεν είναι σκληρό για να προστατεύει τον καρπό, αλλά πρέπει να είναι και στεγανό, διότι αλλιώς θα έμπαινε υγρασία. Ασχολήθηκα λοιπόν λίγο, με το πόσα κελύφη αμυγδάλου υπάρχουν και βρήκα στις διάφορες εταιρίες που τα σπάνε για να πάρουν τον καρπό αρκετές ποσότητες, που βασικώς χρησιμεύουν ως καύσιμος ύλη.
 

Φύτρο Καλαμποκιού: "το φύτρο καλαμποκιού θα έπρεπε να χρησιμοποιείται και ως ζωοτροφή αλλά και ως βρώσιμο υλικό λόγω της μεγάλης περιεκτικότητάς του σε πρωτεΐνες. Η Ελλάδα μπορεί να πρωτοτυπήσει και να κάνει την εκχύλιση του φύτρου καλαμποκιού ώστε η πρωτεΐνη που θα προκύψει να είναι βρώσιμη και να χρησιμοποιηθεί σε γλυκά και αρτοσκευάσματα." Σ.Σοφιανόπουλος

Μια από τις βασικές κατευθύνσεις για την ανασυγκρότηση και ανάπτυξη της οικονομίας της πατρίδας μας είναι η επίτευξη αυτάρκειας -κατά πρώτον στα βασικά είδη διατροφής-, για τα οποία η χώρα μας διαθέτει δισεκατομμύρια ευρώ για την εισαγωγή τους από τρίτες χώρες (οι οποίες κυρίως είναι οι νυν δανείστριες! του ελληνικού κράτους ήτοι Ολλανδία, Γαλλία, Γερμανία κλπ). 

Προκειμένου όμως να επιτύχουμε αυτάρκεια σε γάλα, τυρί, κρέας στην πατρίδα μας και να μην εξαρτάται η τροφή των Ελλήνων και των παιδιών μας από τις εισαγωγές πολυεθνικών εταιρειών τρίτων χωρών πρέπει -θα έπρεπε ήδη, αλλά το μισθωμένο πολιτικό προσωπικό της χώρας με οδηγούς τις κυβερνήσεις Πασόκ, Ν.Δ. και Κ.Κ.Ε. και λοιπών κομμάτων φρόντισαν επιμελώς ώστε να μην καρποφορήσει καμία προσπάθεια τόσο ιδιωτών επιχειρηματιών με αγάπη προς την πατρίδα να επιτύχουν ανάπτυξη της γεωργίας και της κτηνοτροφίας όσο και να μην αξιοποιηθούν οι σπάνιες πλουτοπαραγωγικές δυνατότητες αυτού του τόπου (αξιοποίηση και καλλιέργεια όλων των μη δασικών εκτάσεων, εκπόνηση έργων ώστε να επιτευχθεί η ύδρευση των εκτάσεων αυτών από τα δεκάδες υπόγεια και υπέργεια ρεύματα του υδροδυναμικού της πατρίδας μας, διάσωση (του Μακεδονικού βούβαλου) και βελτίωση μέσω διασταυρώσεων της ποιότητας των προβάτων, κατσικιών, μοσχαριών, χοιρινών και πουλερικών της πατρίδας μας κ.α.- Πρέπει λοιπόν για να επιτευχθεί η αυτάρκεια, κατά πρώτον στον κτηνοτροφικό τομέα, να επιτύχουμε αυτάρκεια στην παραγωγή ζωοτροφών. Σχετικά με την σπουδαιότητα της κτηνοτροφίας και της ανάγκης παραγωγής ζωοτροφών αλλά και στοιχεία σχετικά με την αυτάρκεια κατά κατηγορία (γεωργικών και κτηνοτροφικών ειδών) στην πατρίδα μας βλέπετε εδώ.

Αξίζει να σημειώσουμε τι έλεγε επ' αυτού ο ιδιοκτήτης της ΧΡΩ.ΠΕΙ. Σωτήρης Σοφιανόπουλος, ο οποίος παρήγαγε στη ΧΡΩ.ΠΕΙ. και ζωοτροφές, μεταξύ άλλων δεκάδων γεωργικών, βιοτεχνικών και βιομηχανικών προϊόντων. Σημείωνε λοιπόν: 

"...Σίγουρα θα αναρωτηθούν πολλοί γιατί θεωρώ τόσο πολύτιμα τα ταπεινά γεωργικά προϊόντα όπως το λούπινο ή την σόγια. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε συνδέσει στο μυαλό μας τον πλούτο μιας ανεπτυγμένης χώρας με τα εντυπωσιακά προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, π.χ. τα αυτοκίνητα Ferrari ή τους πυραύλους. Όμως θέλω να τονίσω αυτό που διαφεύγει σε πολλούς, δηλ. ότι η κτηνοτροφία και η παραγωγή ζωοτροφών είναι μία τεράστια, η σημαντικότερη του κόσμου, αλλά παραγνωρισμένη πηγή πλούτου.  Οι αριθμοί μιλούν μόνοι τους: η Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα, για να διατηρήσει την κτηνοτροφία της, χρειάζεται 45 εκατομμ. τόνους σόγιας ετησίως τουλάχιστον. Οι ποσότητες αυτές σχεδόν όλες, είναι αμερικανικών συμφερόντων και χωρίς αυτές η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να διαθρέψει τα ζωντανά της, όπως χοιρινά, αγελάδες, μοσχάρια και κοτόπουλα. Το συνάλλαγμα που κερδίζει η Γαλλία από τις εξαγωγές των αυτοκινητοβιομηχανιών της Ρενώ, Πεζώ και Σιτροέν της φτάνει για να καλύψει μόνο το 20% των αναγκών της σε σόγια, που εισάγει από τις Η.Π.Α. για να διατηρήσει την κτηνοτροφία της...'' Επιπλέον στην ανάρτησή μας εδώ μπορείτε να μελετήσετε επιπλέον στοιχεία σχετικά με την σπουδαιότητα της παραγωγής ζωοτροφών στην πατρίδα μας. 

                                                                                 ***

Σε συνέχεια των ανωτέρω είναι σημαντικό πιστεύουμε να λάβετε γνώση για το νούμερο ένα στρατηγικό φυτό στον πλανήτη ήτοι τη Σόγια, η οποία έχει στον καρπό της την υψηλότερη περιεκτικότητα πρωτεϊνών από κάθε άλλο φυτό -αγγίζει το 40%- καθώς και για το λοιπό ιστορικό της. Ήτοι πως οι κυβερνώντες -τα τελευταία 40 χρόνια- υπονόμευσαν κάθε προσπάθεια συστηματικής καλλιέργειας της, παρ΄όλο που πειράματα που πραγματοποίησε μεταξύ άλλων και ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος απέδειξαν πως το έδαφος και το κλίμα στην πατρίδα μας είναι ιδανικά για την καλλιέργειά της. Για το Α' μέρος σχετικά με τη Σόγια διαβάστε ανωτέρω για το Β' μέρος πατήστε τον σύνδεσμο, ομοίως για το Γ' μέρος  και το Δ' μέρος.

                                                                                 ***

φύτρα διαφόρων καρπών

Σε παλαιότερη ανάρτησή μας είχαμε ασχοληθεί με το Φύτρο του Σίτου και την σπουδαιότητα του σε μια χώρα που παράγει 3.000.000 τόνους σιτάρι. Η αναλογία για την παραγωγή φύτρου σιταριού είναι 6.000 τόνοι, χωρίς όμως η πατρίδα μας και οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Γεωργίας να κάνουν κάτι για την παραγωγή και προωθησή του. Αντίθετα άλλες χώρες όπως Καναδάς έχουν αναγάγει την καλλιέργεια, επεξεργασία και συσκευασία του φύτρου καρπών -μεταξύ αυτών και του Σίτου- σε επιστήμη, εξασφαλίζοντας εξαγωγές προς άλλες χώρες και know how που είναι απαράδεκτο να μη διαθέτουμε ως Ελλάδα με παραγωγή 3 εκατ. τόνων σίτου. Αναλυτικότερα βλέπε την ανάρτησή μας εδώ.

Ο καταστρεπτικός Νόμος 1083/30.10.1980 και η Απόφαση 289 της Ν.Ε. Σ.Σοφιανόπουλος: "Η διευκρινιστική εγκύκλιος 2393 της Τ.τ.Ε. αποτελεί απόδειξη ότι σκοπίμως τόσα χρόνια οι τράπεζες δια των επιτοκίων υπερημερίας (πανωτοκίων-κεφαλαιοποίηση των τόκων) κατέκλεβαν τον κόσμο και κατέστρεψαν παραγωγικές επιχειρήσεις όλων των κλάδων." Ε' Μέρος

Με την παρούσα ανάρτηση, πέμπτη (Ε') σε συνέχειες επί του σχετικού θέματος, ολοκληρώνουμε την συνοπτική παρουσίαση του Νόμου 1083 του 1980 και της Απόφασης 289 της Νομισματικής Επιτροπής της Τραπέζης της Ελλάδος που κατάφεραν τεράστιο πλήγμα στην Ελληνική οικονομία. 

Συνοπτικά αναφέρουμε πως ο εν λόγω Νόμος, βασιζόμενος ουσιαστικά επί της Αποφάσεως 289 της Νομισματικής Επιτροπής της Τραπέζης της Ελλάδος επέτρεψαν -από στις εμπορικές τράπεζες- την κεφαλαιοποίηση των τόκων και την -με γεωμετρική πρόοδο- αύξηση του οφειλόμενου κεφαλαίου του δανειολήπτη. Αυτό πρακτικά είχε ως συνέπεια, μια επιχείρηση που είχε δανειστεί π.χ. 1 εκατ. ευρώ στα δυο χρόνια να οφείλει το διπλάσιο κεφάλαιο ήτοι 2 εκατ. ευρώ, στα 10 χρόνια 32 φορές το αρχικό κεφάλαιο ήτοι 32 εκατ. ευρώ και στα 20 χρόνια 32 φορές! το κεφάλαιο που όφειλε στα 10 χρόνια ήτοι 1 δις 24 εκατ. ευρώ! Για μια πρώτη μαθηματική απόδειξη χρησιμοποιώντας ως νόμισμα την δραχμή (1996) δες το παράδειγμα στο τέλος της ανάρτησης εδώ, όπως το έχει παρουσιάσει στις σημειώσεις του ο Σ. Σοφιανόπουλος: http://hellas-economy.blogspot.gr/2015/01/1083-30101980.html

Πρόκειται για έναν Νόμο που ψήφισε η Ν.Δ. και διατήρησε με συνέπεια το Πασόκ με τη συνενοχή και των άλλων μικρότερων κομμάτων με σκοπό την καταστροφή του βασικού κορμού των μεγάλων επιχιερήσεων και ακολούθως μικρομεσαίων, που διατηρούσαν την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και εξασφάλιζαν αυτάρκεια, στη χώρα μας, σε πολλά βιοτεχνικά και βιομηχανικά προϊόντα.  

ο ιδιοκτήτης της ΧΡΩ.ΠΕΙ. Σωτήρης Σοφιανόπουλος 

Κολοσιαίες επιχειρήσεις -αναφέρουμε ελάχιστα παραδείγματα- όπως η ΙΖΟΛΑ (ψυγεία, πλυντήρια, κουζίνες κλπ.), η ΧΡΩ.ΠΕΙ. (φάρμακα, όπλα, ζωοτροφές, τορπιλάκατοι κλπ.), ΜΑΛΚΟΤΣΗΣ (δίχρονες, τετράχρονες μηχανές, τρακτέρ), ΒΙΑΜΑΞ (αμαξώματα λεωφορείων, 3η θέση στη λίστα με τις μεγαλύτερες ελληνικές επιχειρήσεις), ΒΟΜΒΥΞ και ΒΟΜΒΥΚΡΥΛ (κλωστοϋφαντουργίες), ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΠΑΤΡΑΪΚΗ (κλωστοϋφαντουργίες), ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ (ατμάμαξες, γέφυρες, πλοία), ΔΗΜΑΔΗΣ-ΚΑΝΑΚΗΣ (Βόλος-εργοστάσια πετρελαιοκινητήρων), ΑΞΕΛΟΣ (πετρελαιοκινητήρες), ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΗΣ (πετρελαιοκινητήρες), ΕΛ.ΒΙ.Λ. (βιομηχανία λιπαντικών) διαλύθηκαν -εξ' αιτ'ιας του Νόμου 1083- και τα περιουσιακά τους στοιχεία περιήλθαν στις τράπεζες με πρώτη εξ΄ αυτών την Εθνική Τράπεζα. 

Ο σπουδαίος οικονομολόγος Δ. Μπάτσης είχε επισημάνει τον αντεθνικό ρόλο των τραπεζών και κυρίως της Εθνικής τράπεζας από τη δεκαετία του 1940, βλέπε εδώ http://hellas-economy.blogspot.gr/2014/11/blog-post_11.html#more το κείμενο του Δ. Μπάτση και προς το τέλος της δική μας σημείωση. Στην ανάρτηση που παραπέμπουμε κάτωθι μπορείτε να μελετήσετε την τοποθέτηση του Δ. Μπάτση σχετικά με τις τράπεζες και ειδικότερα την Εθνική Τράπεζα, γραμμένα ήδη -από τον σπουδαίο αυτό επιστήμονα- το 1947: http://hellas-economy.blogspot.gr/2014/11/blog-post_3.html  

Την τροποποίηση αρχικά και την κατάργηση τελικά, του εν λόγου κατάπτυστου νόμου πέτυχε μετά από πολλούς αγώνες και δικαστικές διαμάχες ο πρώην Φαρμακοβιομήχανος (ΧΡΩ.ΠΕΙ.) Σωτήρης Σοφιανόπουλος.