‘’Η πατρίδα μας είναι κατάλληλη για την παραγωγή σόγιας’’, ‘’θα μπορούσαμε να παράγουμε το 15% των αναγκών σόγιας της Ευρώπης’’ Σ.Σοφιανόπουλος Α' Μέρος

Σε προηγούμενη ανάρτησή μας, βλέπε εδώ: http://hellas-economy.blogspot.gr/2014/08/blog-post_9.html, είχαμε αναφερθεί στον γεωστρατηγικό ρόλο της ανάπτυξης γεωργιό-κτηνοτροφίας στην πατρίδα μας προκειμένου η τελευταία να αποκτήσει αυτάρκεια σε γεωργικά και κτηνοτροφικά είδη καθώς και σε ζωοτροφές.

Προκειμένου να αναπτυχθεί στην πατρίδα μας η γεωργιο-κτηνοτροφία και επιτευχθεί η παραγωγή ζωοτροφών πρέπει να αποκτήσουμε αυτάρκεια στην παραγωγή σόγιας. 

καρπός σόγιας

Στο βιβλίο του "Οι ‘’Άγνωστες’’ πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδος και η πολιτική τους σημασία", ο πρώην Διευθύνων σύμβουλος της ΧΡΩ.ΠΕΙ., χημικός και ερευνητής Σωτήρης Σοφιανόπουλος αναφέρεται εκτενώς στη σόγια, στις προσπάθειές του να την καλλιεργήσει στην πατρίδα μας και στην πολεμική που δέχθηκε.

ο κ.Σ.Σοφιανόπουλος

Παρακάτω παρουσιάζουμε κάποια αποσπάσματα από το ανωτέρω πόνημα θέτοντας μικρές επικεφαλίδες για το ευανάγνωστο του κειμένου (οι υπογραμμίσεις δικές μας). Επιπλέον, παρεμβαίνουμε με σημειώσεις μας προκειμένου να έχουμε μια σύγκριση με το παρόν για να αντιληφθούμε καλυτέρα το θέμα :

Α. Προέλευση-Καταγωγή της Σόγιας

Γράφει λοιπόν ο Σ. Σοφιανόπουλος: ‘’…Είναι ένα πανάρχαιο φυτό και μαζί με το λούπινο είναι τα μόνα φυτά που ο καρπός τους εμπεριέχει πρωτεΐνες περί το 40%. Η σόγια πρωτοεμφανίστηκε στα υψίπεδα των Ινδιών και της Κίνας. Ένας Κινέζος αυτοκράτωρ όμως παρατήρησε την τεράστια σημασία του για την διατροφή λόγω των πρωτεϊνών του και επέβαλε το φυτό ως ιερό…’’

Β. Στρατηγικής σημασίας προϊόν

‘’…Προπολεμικώς διαβλέψαντες οι Αμερικανοί τον τεράστιο ρόλο του το πήραν στην Αμερική και άρχισαν την επιστημονική έρευνα περί το φυτό μέχρι που έφτασαν στις ημέρες μας αυτές οι πολύ καλές και πολλές ποικιλίες. Στο βιβλίο του «Μία πολύτιμος ύλη εις την υπηρεσία του ανθρώπου» ο πρωτοπόρος Έλλην γεωπόνος Ιορδάνης Δημητριάδης αναφέρει στο βιβλίο του ότι η Γερμανία έχασε τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο βασικώς από έλλειψη σόγιας, που δεν μπορούσε τότε να φέρει από την Κίνα…’’

Σημείωση δική μας: Η Κίνα ξεκίνησε να εισάγει σόγια στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Στο Νότιο Κώνο της Λατινικής Αμερικής 300 εκατομμύρια στρέμματα γεωργικών εκμεταλλεύσεων (δασών, σαβανών κ.α.) μετατράπηκαν –από τις τεράστιες ιδιωτικές αγροβιομηχανίες- σε φυτείες σόγιας προκειμένου να παρέχουν φθηνές ζωοτροφές στις νέες κινεζικές βιομηχανικές φάρμες. Αυτό σήμανε και τον διωγμό πολλών αγροτικών κοινοτήτων στο Νότιο Κώνο προκειμένου οι αμερικανικές εταιρείες να εκμεταλλευθούν τα εδάφη τους. (πληροφορίες λάβαμε από: http://www.grain.org)

Γ. Διώξεις Ελλήνων επιστημόνων που ασχολήθηκαν με τη σόγια

Και συνεχίζει ο κ. Σ. Σοφιανόπουλος αποκαλύπτοντας στοιχεία που λίγοι γνωρίζουν: 

‘’…Για να καταλάβετε πόσο σοβαρό είναι το θέμα αυτό, πόση άγνοια έχει το ελληνικό Υπουργείο Γεωργίας και πόσο προδίδει την Ελλάδα πρέπει να γνωρίζετε την τύχη όσων ετόλμησαν να ασχοληθούν με την σόγια στην Ελλάδα: Ένας Έλλην γεωπόνος, ο Ιορδάνης Δημητριάδης, έγραψε το 1947 ένα βιβλίο όπου όλα αυτά αναγράφονται και το οποίο προλόγιζε ένας Διοικητής της Αγροτικής Τραπέζης ονόματι κ. Κ.Βερροιόπουλος. Όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο πρώτον εξηφανίσθη και δεύτερον έχασε την θέση του ο Διοικητής της Αγροτικής. Όταν σε τηλεοπτική εκπομπή προ έτους μίλησα για την σόγια και ανέφερα το γεγονός, όταν τελείωσε η εκπομπή μου τηλεφώνησε ο κ. Κ. Βερροιόπουλος, γηραιός πλέον, και αφού με συνεχάρη με επιβεβαίωσε ότι έγιναν τα πράγματα όπως τα είπα…’’

Δ. Η σόγια σήμερα

‘’…Σήμερα η σόγια είναι η βασική πρώτη ύλη για να αυξάνουν οι πρωτεΐνες των ζωοτροφών, των μεν μηρυκαστικών σε 16%, των δε μονογαστρικών σε 20% περίπου. Σημειωτέον ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση σφάζει ημερησίως 300.000 μοσχάρια.

Σημείωση Σ.Σ.: Ας λάβουμε υπόψη μας ότι οι πρωτεΐνες τον καλαμποκιού είναι μέχρι 6-7%, του σίτου και της κριθής μέχρι 11%, του πίτουρου μέχρι 15%, του βαμβακόσπορου μέχρι  25%, [που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην Ελλάδα, που είναι η μοναδική χώρα παραγωγής βαμβακιού στην Ευρώπη (μαζί με την Ισπανία), που παράγει το 1/10 της ελληνικής παραγωγής]. Υπάρχει όμως και ένα ειδικό προϊόν βαμβακόσπορου, που παράγει μόνο ένα εργοστάσιο στα Φάρσαλα περιεκτικότητος 38% σε πρωτεΐνες και άνευ γκοσιπόλης (βλ κεφάλαιο βαμβακόσπορος). Μόνον αυτό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην Ελλάδα αντί για σόγια και για κοτόπουλα και για χοιρινά…’’

Σημείωση δική μας: Το δελτίο της Γενικής Διεύθυνσης Ζωϊκής Παραγωγής (για το 2011) του Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (όπως αυτό βρίσκεται μέχρι σήμερα Αυγ. 2014) ανηρτημένο στο site του Υπ. http://www.minagric.gr/images/stories/docs/ypoyrgeio/dimosieyseis-Arthra/elliniki_ktinotrofia.pdf αναφέρει μεταξύ άλλων ότι η χώρα μας παράγει το μεγαλύτερο μέρος των ζωοτροφών που χρειάζεται ενώ κάνει μια επιγραμματική μόνον αναφορά στις εισαγωγές πρώτων υλών όπως σογιάλευρου, ιχθυάλευρων χωρίς να δίνει περισασότερα στοιχεία για να αντιληφθεί ο έλληνας πολίτης τη σπουδαιότητα του θέματος της σόγιας.  

Αντιθέτως η Syngenta και το http://www.agronews.gr αναφέρει-(ουν) σε ανακοινώσεις της –κάτι τελείως διαφορετικό, που είναι και αναμφισβήτητα αληθές- ήτοι ότι η χώρα μας για ζωοτροφές μόνον εισάγει περί τις 500.000 τόνους σόγια ετησίως κυρίως από την Αργεντινή και τη Βραζιλία. Πρόκειται για εταιρείες αμερικανικών συμφερόντων.

(συνεχίζεται με το Β' Μέρος)

Επιμέλεια: Ξενοφών Οικονομικός (18.8.2014)