Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 6 Μαρτίου 2020

Η υπονόμευση της ΧΡΩ.ΠΕΙ. και η καταστροφή της από το ''κράτος'' των κυβερνώντων. Μια καινοτόμα, παραγωγική και κερδοφόρα επιχείρηση κλείνει προς όφελος μόνον των πολυεθνικών. Επιστολή-απάντηση του Σωτήρη Σοφιανόπουλου (β' μέρος)

Το 1981 ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος αποστέλλει κείμενο-απάντηση στην εφημερίδα ''Το Βήμα'' του συγκροτήματος Λαμπράκη σχετικά με προηγούμενη δημοσίευση όπου άφηνε υπονοούμενα για την ΧΡΩ.ΠΕΙ. και την όλη προσπάθεια της βιομηχανίας αυτής.(Το πρώτο μέρος της επιστολής εδώ)

Συνεχίζουμε να παρουσιάζουμε την επιστολή αυτή, από την οποία πολλά συμπεράσματα μπορούμε να εξάγουμε για το ποιοί και πως εμπόδισαν (και εμποδίζουν) την βιομηχανική ανάπτυξη της χώρας μας και τελικά πέτυχαν να μετατρέψουν την Ελλάδα από μια πάμπλουτη σε ορυκτό πλούτο, γεωφυσική θέση και ανθρώπινο δυναμικό χώρα σε μια χρεοδουλοπαροικία. 

Γράφει λοιπόν στην επιστολή του ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος: 

ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΊΑ 


‘’Άρχισε η προσπάθεια τον Αύγουστο του 1974 μετά το Κυπριακό. Επίστευα τότε και εγώ ότι πράγματι δεν είχαμε όπλα να πολεμήσουμε. Τώρα βλέπω ότι είχαμε και παρά είχαμε. Απλώς η κρατική μηχανή για πολλοστή φορά έλεγε ψέματα στον λαό για να δικαιολογήσει την στάση της έναντι της Τουρκίας κατ’ εντολή των δήθεν συμμάχων μας ως συνέβη και το 1922 (βλέπε Theodor Hertzel [1] απόφαση του Σιωνιστικού συνεδρίου Βασιλείας 1899 και δηλώσεις του Balfoor Υπουργού Εξωτερικών Μεγάλης Βρετανίας 1920 έχουσα σχέση με Κύπρο – Παλαιστίνη και Σινά).
Είχε δοθεί έγκριση αρ.145/3/5.1.77 της νομισματικής επιτροπής για δάνειο 100.000.000 δρχ. για όπλα και πυραύλους βαλλιστικούς, ακτίνας δράσεως σε α’ φάση 50 Km (κατασκευαστικά σχέδια στην κυριότητά μας), απόφαση Υπουργού Οικονομικών αρ.16715/70, ημερομηνία 22.2.1977. 

Θα βοηθούσε οικονομικά και πολιτικά την χώρα μας και οικονομικά την ΧΡΩ.ΠΕΙ. διότι εξεδηλώθει αμέσως ενδιαφέρον από τον Αραβικό κόσμο και με γράμματα μάλιστα (εις την διάθεση οποιουδήποτε) για παραγγελίες 200.000 όπλων αξίας 2 δισεκατομμυρίων δραχμών (2.000.000.000) τον Απρίλιο του 1975. Η επένδυση δεν ολοκληρώθηκε:
 
α. διότι μάς ενέπαιξε τόσο το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης (υπουργός κ. Αβέρωφ και υπουργός Ζαΐμης) ως και ολόκληρος η τότε κυβέρνηση (όλος ο φάκελος που αποδεικνύει το ισχυρισμό μου εις την διάθεση οποιουδήποτε).

β. διότι η Εθνική Τράπεζα παρ’ όλην την έγκριση της Νομισματικής Επιτροπής και την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου και με καθαρά θέση της ΧΡΩ.ΠΕΙ. τότε, άνω των 2.500.000.000, δεν έδωσε τα χρήματα παρά μόνον μέρος αυτών κατόπιν εντολής προφανώς και η επένδυση παρέμεινε και παραμένει ημιτελής. Υπενθυμίζω ότι η τότε κυβέρνηση υπέγραψε μόλις τον Νοέμβριο του 1977 για το εργοστάσιο του Αιγίου με ξένον οίκο και μας αγνόησε παντελώς παρ’ όλο που εμείς είχαμε αρχίσει τον Αύγουστο του 1974 και προσφερθήκαμε αφιλοκερδώς να συμμετέχουμε σε διαπραγματεύσεις όπως και άλλες βιομηχανίες της πατρίδος μας π.χ. Καλυκοποιείο [2] (δεν μπορεί τον πατριωτισμό να τον μονοπωλούν ορισμένοι μόνον. Υπάρχουν και άλλοι πατριώτες και ας μην το διαφημίζουν). Υπήρχε δε η δυνατότητα να χρησιμοποιηθούν οι εγκαταστάσεις των ΧΡΩ.ΠΕΙ. σαν υποκατασκευαστές για την Ε.Β.Ο. αλλά ούτε αυτό έγινε. Υπάρχουν δε και πολλά άλλα επ’ αυτού’’.

Επίσης αναφέρω το θέμα πετρελαίου της Ζακύνθου όπου ενώ η ΔΕΗ είχε δώσει άδεια δια έρευνα πετρελαίου στη Ζάκυνθο στην ΧΡΩ.ΠΕΙ. και όταν μετά από 1 χρόνο μέσα στον Βάλτο του Κεριού (περιοχή της Ζακύνθου) αρχίσαμε να παράγουμε 3-5 τόνους πετρελαίου ημερησίως, κατέληξα στα δικαστήρια κατηγορούμενος για το έγκλημά μου κατ' εξακολούθησιν της παραγωγής αργού πετρελαίου, η δε Ε.Τ..Ε. απηγόρευσε την συνέχισιν των εργασιών, πράγμα που μετέφερε στο Δ.Σ. της εταιρείας ο οικονομικός παρατηρητής κ.Κόκκινος. Αντί δηλαδή να βοηθήσουν όλοι να βγεί από μόνον Έλληνες το πετρέλαιο, μάς σταμάτησαν. Μέχρι σήμερα και από τον Μάϊο του 1979 που μάς σταμάτησαν το ταμείο της

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2020

Η υπονόμευση της ΧΡΩ.ΠΕΙ. και η καταστροφή της από το ''κράτος'' των κυβερνώντων. Μια καινοτόμα, παραγωγική και κερδοφόρα επιχείρηση κλείνει προς όφελος μόνον των πολυεθνικών. Επιστολή-απάντηση του Σωτήρη Σοφιανόπουλου.

Το 1981 ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος, αποστέλλει στην εφημερίδα ''Το Βήμα'' του συγκροτήματος Λαμπράκη ένα εκτενές κείμενο-απάντηση στα υπονοούμενα και μομφές, προηγούμενου σχετικού άρθρου της εφημερίδος.

Μελετώντας αυτό το κείμενο-απάντηση ο αναγνώστης σήμερα, μπορεί ξεκάθαρα να καταλάβει το μεγάλο έργο που πρόσφερε τότε η ΧΡΩ.ΠΕΙ. (και άλλες 300 μεγάλες βιομηχανίες μόνον στην Αττική) όχι μόνον από τις εξαγωγές με την εισροή συναλλάγματος αλλά και τις καινοτομίες, την υψηλή ποιότητα προϊόντων ανταγωνιστικών ή ανώτερων των ξένων πολυεθνικών, την απασχόληση ανθρώπινου δυναμικού, την αξιοποίηση επιστημόνων και παραγωγή έργου τους με εφευρέσεις/καινοτομίες, την ενίσχυση συνολικά της εθνικής οικονομίας, την συνεργασία με άλλες ελληνικές βιομηχανίες ώστε η χώρα μας να έχει επάρκεια σε βιομηχανικά ήδη και να μην χρειάζεται να τα εισάγει κλπ.

Παράλληλα, στο κείμενο-απάντηση ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος κατονομάζει ξεκάθαρα ποιοι και γιατί πολεμούν (πολέμησαν; διότι η ελληνική βιομηχανία έχει σχεδόν εκλείψει σήμερα) τις ελληνικές βιομηχανίες και εμποδίζουν την ανάπτυξη της υγειούς ελληνικής επιχειρηματικότητας.

Μελετώντας το κείμενο αυτό του Σωτήρη Σοφιανόπουλου μπορούμε να κατανοήσουμε, τουλάχιστον εν μέρη πως και γιατί κατέστρεψαν οι κυβερνώντες και οι εντολοδότες τους την ελληνική βιομηχανία. Φαίνεται πως και σήμερα, με κατεστραμμένη ολοσκερώς την οικονομία μας και την χώρα μας να έχει μετατραπεί σε χρεοδουλοπαροικία οι σχεδιασμοί που εφαρμόζει το πολιτικό προσωπικό της χώρας μας είναι το ίδιο καταστρεπτικοί.

Λόγω της μεγάλης έκτασης του κειμένου-απάντηση του Σωτήρη Σοφιανόπουλου θα το αναρτήσουμε σταδιακά. Τα θέματα που πραγματεύεται, παράληλα με την απάντησή του προς την εφημερίδα είναι: Καταλληλότης ορρών, Οικονομικά της ΧΡΩ.ΠΕΙ., Ζωοτροφές, Πολεμική Βιομηχανία ΧΡΩ.ΠΕΙ., έρευνα επί της Σόγιας, Κοινωνική πολιτική, χρεώσεις Τραπεζών (ΕΤΕ) στη ΧΡΩ.ΠΕΙ.   
****
διαφημιστικό του περίφημου παυσίπονου Αλγκόν της ΧΡΩ.ΠΕΙ.
Το κείμενο-απάντηση του Σωτήρη Σοφιανόπουλου προς την εφημερίδα του συγκροτήματος Λαμπράκη έχει ως εξής:

Αξιότιμε κε Διευθυντά,

Εδιάβ
ασα εις την έγκριτον εφημερίδα σας της 10.11.81 και εις την τελευταία σελίδα το άρθρο σας 650 αγωνιούν. Το περιεχόμενο με αναγκάζει να απαντήσω διότι ουσιαστικά αναφέρεται στο πρόσωπό μου. Θα πρέπει κάποτε σε συτόν τον τόπο να γράφεται η αλήθεια και όχι ότι οι καιροί υπαγορεύουν δια άλλους σκοπούς. 
Εμείς που πάντοτε και δη πει 100 χρόνια πολυ υπεύθυνα χειριστήκαμε αυτά τα θέματα με μεγάλη επιτυχία και αναγνώριση παγκοσμίως, διότι τα προϊόντα ΧΡΩ.ΠΕΙ. εξάγονται σε πολλές χώρες του κόσμου, δεν δίνουμε το δικαίωμα σε κανέναν να λασπολογεί εις βάρος