Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2016

Κουμαριά: ο καρπός μπορεί να χρησιμοποιηθεί για παραγωγή ποτού και τα φύλλα για ζωοτροφή. Η αξιοποίηση του ξύλου της κουμαριάς και των λοιπών θαμνοειδών της πατρίδα μας μπορεί να δώσει τεράστιες ποσότητες-κατ' αντιστοιχία 50 εκατ.βαρέλια πετρέλαιο ή 2,2 δις ευρώ σε αξία- ενέργειας.

Πολλαπλές οι χρήσεις της Κουμαριάς στη φαρμακευτική ως τονωτικό, αλλά με σημαντικές ιδιότητες και το μέλι απο τον ανθό της. Μεγάλες και σπουδαίες οι προοπτικές της αξιοποίησης των μεταφορικών ζώων και της κοπριάς τους για την επέκταση αντίστοιχων καλλιεργειών (μανιταριών κλπ). Σ. Σοφιανόπουλος

Σε πολλές από τις αναρτήσεις μας έχουμε αναφερθεί στα πλεονεκτήματα, σε πολλές περιπτώσεις μοναδικά, που διαθέτει η πατρίδα μας τόσο στην γεωργία όσο και στην κτηνοτροφία. Για παράδειγμα μπορείτε να μελετήσετε εδώ για το λούπινο με περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη πάνω από 30%. Επιπλέον εδώ μπορείτε να μελετήσετε σχετικά με την αξιοποίηση των υπολειμμάτων φρούτων τα οποία θα μπορούσαν να μετατραπούν σε οινόπνευμα, τσίπουρο κλπ, ενώ εδώ (σε τέσσερις συνέχειες) μπορείτε να μελετήσετε σχετικά με το νούμερο ένα στρατηγικό φυτό στον πλανήτη μας, το οποίο θα μπορούσε να καλλιεργηθεί στην πατρίδα μας εδώ και δεκαετίες ήτοι την σόγια εδώ.

Με την παρούσα ανάρτηση θα ασχοληθούμε με ένα θαμνοειδές, που εκ πρώτης όψεως φαίνεται απλοϊκό και κοινότυπο, ωστόσο οι προοπτικές που μπορούν ν' ανοιχθούν από την αξιοποίηση του είναι τεράστιες για τον τόπο μας. Πρόκειται για το αειθαλές θαμνώδες δένδρο της κουμαριάς. 
Στην προσέγγιση του θέματος αυτού θα χρησιμοποιήσουμε το πόνημα του Σωτήρη Σοφιανόπουλου ''Οι ''Άγνωστες'' πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδος και η πολιτική τους σημασία''. Κάποιες υπογραμμίσεις και επισημάνσεις με bold είναι δικές μας, ενώ παρεμβαίνουμε και με σημειώσεις για να βοηθήσουμε -όσο μπορούμε- στην πληρέστερη κατανόηση του εν λόγω ζητήματος. Γράφει, λοιπόν, ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος: 

Κούμαρα

''Στο παρελθόν ήμουν κυνηγός και ένα από τα κυνήγια που μου άρεσε πάρα πολύ ήταν η βουνίσια πέρδικα, που ακόμη θεωρώ ότι ήταν το καλύτερο κυνήγι. Είναι ένα καταπληκτικό πουλί, πανέξυπνο και είναι εξάδελφος της καμπίσιας πέρδικας, που είναι λίγο μικρότερη. Σε μέρη που υπάρχουν και βουνίσιες και καμπίσιες υπάρχουν και διασταυρώσεις, όπως π.χ. στην Πτολεμαϊδα. Όταν λοιπόν πήγαινα για βουνίσιες πέρδικες σε διάφορα μέρη της Ελλάδος έβρισκα σε πολλά σημεία το αυτοφυές φυτό κούμαρο. (1) Όταν λοιπόν έπεφτα σε πολλές κουμαριές και είχαν αρκετά κούμαρα, τότε άφηνα την καραμπίνα ή το δίκανο και άρχιζα να τρώω κούμαρα, που είναι πολύ νόστιμα, ιδίως όταν είναι ώριμα.
τα κούμαρα (ο καρπός της κουμαριάς)
Η κουμαριά είναι ένα αειθαλές θαμνώδες δένδρο το οποίο παράγει κατά Οκτώβριο μήνα που ωριμάζει πλέον ένα καταπληκτικό κόκκινο καρπό μεγέθους πετροκέρασου. Ο καρπός από το κούμαρο μπορεί να χρησιμοποιηθεί (2) δια την παραγωγή ποτού (3) και τα φύλλα του να χρησιμοποιηθούν ως ζωοτροφή. [σημ.: σχετικά με την αξιοποίηση των φρούτων που πετάγονται στις χωματερές ή μένουν πάνω στα δένδρα μελετήστε εδώ] Προσωπικά δεν έχω κάνει αναλύσεις, αλλά το σίγουρο είναι ότι δεν φύεται αλλού, διότι δεν απαντάται ούτε καν στην Βόρειο Ελλάδα.

Είναι αδιανόητο γιατί η Ανωτάτη Γεωπονική και γενικώς οι επιστήμονες της Ελλάδος δεν έχουν ασχοληθεί με αυτό το καταπληκτικό φυτό που παραμένει αυτοφυές στα εκατομμύρια στρέμματα των λόγγων της Ελλάδος όπου απαντάται. Προσφέρει μικρή διατροφή πρωτίστως στα κατσίκια, --[σημ.: σχετικά με την αξιοποίηση φυτών της πατρίδος μας για ζωοτροφή διαβάστε εδώ για την δενδρώδη μηδική, εδώ για το λούπινο, εδώ για την σόγια, εδώ για τα υπολείμματα της ντομάτας]--  διότι στις περιοχές όπου φύεται δεν έχουν εύκολη πρόσβαση τα πρόβατα ούτε οι αγελάδες. Η αξιοποίηση του κουμάρου (4) όπως και του πουρναριού από τον άνθρωπο θα ήταν μία μεγάλη προσφορά στον τόπο, η οποία πρέπει κάποτε να γίνει. Αν υπολογίσει κανένας ότι από την Θεσσαλία και κάτω όλοι οι λόγγοι της Ελλάδος έχουν κούμαρα, αλλά πότε κανένας δεν εκαλλιέργησε τα κούμαρα ως έπρεπε, είναι ευνόητο το μέγεθος της αμέλειας των υπευθύνων.