Κοτόπουλο και τα υποπροϊόντα του ως υλικό παραγωγής ζωοτροφών. Η προσπάθεια και δημιουργία εργοστασίου κρεαταλεύρων στην ΧΡΩ.ΠΕΙ. Ο ρόλος των Η.Π.Α. τότε που με τους πράκτορές της δεν τους ξέφευγε τίποτε όσον αφορά την σόγια για την παρασκευή ζωοτροφών. Η κατασκευή του μηχανήματος του υδρολυτή από την ΧΡΩ.ΠΕΙ. Α' μέρος

Με την παρούσα ανάρτηση θα μελετήσουμε -σε μια προσέγγιση αξιοποίησης των υποπροϊόντων του ως ζωοτροφών (κρεαταλεύρων)- το κοτόπουλο (και τα υποπροϊόντα του).  

Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος, πρώην διευθύνων σύμβουλος της ΧΡΩ.ΠΕΙ. συνήθιζε σε τηλεοπτικές εκπομπές του να σημειώνει ότι: ''οι ζωοτροφές κυβερνούν τον κόσμο''. Και δεδομένου ότι ήταν όχι μόνον ερευνητής αλλά και σπουδαίος μελετητής του όλου θέματος έχοντας ταξιδέψει στο εξωτερικό και μελετήσει εργοστάσια παραγωγής κρεαταλεύρων και λοιπών ζωοτροφών ήξερε πολύ καλά τι έλεγε. Άλλωστε και ο ίδιος πέτυχε στην ΧΡΩ.ΠΕΙ. να δημιουργήσει εργοστάσιο κρεαταλεύρων αλλά το ανθελληνικό κράτος δεν τον άφησε να προχωρήσει, βλέπε εδώ το απόσπασμα σχετικής επιστολής του. 

''Το ζήτημα των ζωοτροφών είναι τεράστιο και απασχολεί τον κόσμο'' (δηλαδή τις κυβερνήσεις, τις πολυεθνικές κλπ.) τόνιζε ο Σ.Σοφιανόπουλος. Όπως γράφει ο Dan Morgan στο βιβλίο του: Merchants of Grain δίπλα στις ''seven sisters'' (επτά αδελφές) των πετρελαίων υπάρχουν οι ''the big five'', δηλαδή πέντε τεράστιες εταιρείες που σαν κύριο έργο είχαν από δεκαετίες και έχουν τον έλεγχο των καρπών (σιταριού, καλαμποκιού, κριθαριού, σόγιας κλπ) και επομένως πρωτογενώς και όλων των... ζωοτροφών. Οι εταιρείες είναι γνωστές σε όσους μελετούν το θέμα: Cargill Inc. of Minneapolis, the Continental Grain Company of New York City, Andre of Lausanne Switzerland, the Louis Dreyfus Company of Paris and the Bunge Corporation.
Κάποιος από τους αξιωματούχους των ανωτέρω εταιρειών είχε καυχηθεί -λόγω της μυστικοπάθειας που έχουν στην λειτουργία και στην δημοσίευση των πεπραγμένων τους-: ''some of our best customers have never heard of us''. 

Έχουμε πολλές φορές γράψει για την σόγια, ως το βασικό στοιχείο των ζωοτροφών πλην κρεαταλεύρων, βλέπετε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ. Αξίζει να αναφέρουμε ένα περιστατικό από τα όσα έχει περιγράψει ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος σχετικά με την σόγια και είναι βιντεοσκοπημένο σε τηλεοπτική εκπομπή -πριν 20 περίπου χρόνια- με τον Κώστα Χούντα (εδώ). 

Όταν οι Αμερικάνοι αντελήφθησαν την προχωρημένη έρευνα και παραγωγή του Σ.Σ. για την σόγια και έστειλαν τον πρακτορίσκο τους...

Διηγείτο ο Σ.Σ.: Ήταν η εποχή που ασχολιόμουν με την καλλιέργεια σόγιας στην Ελλάδα πειραμματικά. (σημ.ο Σ.Σ. -αρχές δεκαετίας του 1970- κατάφερε και έφερε από τις Η.Π.Α. τέσσερις ποικιλίες σόγιας βρώσιμες και τρείς για ζωοτροφές μετά την μεσολάβηση γνωστού του προσώπου. Οι Αμερικάνοι σε καμία περίπτωση δεν έδιναν σπόρους ούτε αποκάλυπταν τίποτε για την τεχνογνωσία του φυτού. Ο Σ.Σ. καλλιέργησε περί τα 200 στρέμματα σε 4 διαφορετικά σημεία της Ελλάδας: Κρήτη, Πελοπόννησο, Θεσσαλία, Μακεδονία. Τα αποτελέσματα υπήρξαν εκπληκτικά. Αλλά φαίνεται τίποτε δεν μένει κρυφό από τις Η.Π.Α. όταν αυτό αφορά ευαίσθητα στρατηγικά θέματα). 
Και συνεχίζει ο Σ.Σ.: Με ειδοποιούν από την είσοδο της ΧΡΩ.ΠΕΙ. ό,τι είναι ένας Αμερικανός και ότι θέλει να με δει. Τους είπα να περάσει. Ήταν ο Διευθυντής της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής (σημ. για την οποία [Αμερ.Γεωργ.Σχολή] ο Σ.Σ. σημείωνε ότι ιδρύθηκε μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, ό,τι δεν έχει διδάξει τίποτε στον Ελληνικό λαό και ότι είναι... CIA. Για όσους μελετούν σχετικά είναι τοις πάσι γνωστόν πως καμουφλάρονται μυστικές υπηρεσίες πίσω από ιδρύματα, οργανισμούς και Μ.Κ.Ο.) 
Συζητήσαμε για λίγο και του λέω: Εσείς μπορείτε να μου κλείσετε ένα ραντεβού στο CBS ή το NBC (τότε δεν υπήρχε το CNN) να μιλήσω στον Αμερικανικό λαό και να του πω ό,τι ψεύδεσθε και τον κλέβετε; Γιατί εσείς από την Αμερικανική Γεωργική Σχολή στην Θεσσαλονίκη, πως με βρήκατε εδώ στην ΧΡΩ.ΠΕΙ.; Που με βρήκατε; Από που και ως που; Και να πάτε να τα πείτε αυτά στους πρακτορίσκους που είναι πίσω από εσάς. Είμαι ο άνθρωπος που σάς χαλάω την δουλειά. 
Και σας ρωτώ κε καθηγητά της Αμ.Γεωργ.Σχολής γιατί δεν μάθατε τον Ελληνικό λαό πως να καλλιεργεί την σόγια; Τι σόι σύμμαχοι είστε εσείς που μάς μάθατε πως να κάνουμε λίγο παραπάνω παραγωγή στο σιτάρι ή στο τριφύλλι και την σόγια το σημαντικότερο προϊόν του κόσμου το κρατάτε για τον εαυτό σας; Ο Αμερικανός τα έχασε ενώ κρατούσε σημειώσεις για τα πάντα. Τότε του είπα: κρατείστε τις σημειώσεις σας και εδώ δεν θα ξαναέλθετε ούτε θα με ξαναρωτήσετε. Και γι' αυτό το ραντεβού στο NBC ή CBS να το κλείσετε να πάω στον Αμερικανικό λαό και να τους πως πόσο ψεύτες και απατεώνες είστε! 

οι...φίλοι και σύμμαχοί μας...των εντολοδόχων πολιτικών δηλαδή και ποτέ της Ελλάδος

 

  ***

Για την μελέτη του εν λόγω θέματος θα βασιστούμε στο πόνημα του χημικού και ιδιοκτήτη της ΧΡΩ.ΠΕΙ. Σωτήρη Σοφιανόπουλου υπό τον τίτλο: ''Οι ''Άγνωστες'' πλουτοποαραγωγικές πηγές της Ελλάδας και η πολιτική τους σημασία''. Σημειώνουμε ό,τι το πόνημα του Σ.Σ. κυκλοφορήθηκε από τον ίδιο το 2003, ωστόσο όλο το ερευνητικό έργο και οι αναλύσεις που περιέχει γράφτηκαν -κάποιες τουλάχιστον- αρκετά χρόνια νωρίτερα. Για το λόγο αυτό ο αναγνώστης δεν θα πρέπει να ξενίζεται όταν συναντάει π.χ. αξίες αποτιμημένες σε δρχ. ή αναφορά σε παραγωγικές επιχειρήσεις που πλέον έχουν κλείσει (βλέπε καλύτερα τις κατέστρεψε το κράτος υπό την καθοδήγηση των εκάστοτε κυβερνώντων, βλέπετε ενδεικτικά εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ).

Κοτόπουλα - κοτόλιπος και υποπροϊόντα κοτόπουλου 

Αμφιβάλλω αν υπάρχει έστω και ένας Έλλην που να μην έχει φάει κοτόπουλο. Ένα πράγμα που συνήθως οι Έλληνες δεν γνωρίζουν τι μεγάλη επιχείρηση είναι τα κοτόπουλα, τι τεράστιος τζίρος γίνεται για την διατροφή τους, τι τεράστιος τζίρος για την μετακίνηση τους, για το σφάξιμό τους, και για την μετακίνηση των σφαγέντων είτε αυτά είναι νωπά είτε κατεψυγμένα.

Θα ξεκινήσω με το πιο απλό πράγμα, για να αντιληφθεί ο αναγνώστης για τι τεράστια νούμερα μιλάμε, αναφέροντας τον αριθμό των πτηνών που σφάζονται ημερησίως στην πατρίδα μας. Επί περίπου 250 ημέρες τον χρόνο. Ο αριθμός αυτός όσο και αν φαίνεται υπερβολικός είναι τουλάχιστον 400.000 κοτόπουλα ημερησίως. Αν υπολογίσουμε ότι ο Βοκτάς (1) ή ο Μιμίκος (2) έσφαζαν 50.000 κοτόπουλα ημερησίως είναι εύκολο να καταλήξουμε στις 400.000, εάν βάλουμε το Άστρος Κυνουρίας, τα Ιωάννινα, γενικώς την Μακεδονία και τις άλλες μεγάλες πόλεις της Ελλάδος. Προπολεμικώς, δεν υπήρχε το κοτόπουλο στην Ελλάδα όπως υπάρχει σήμερα, διότι δεν είχε εξελιχθεί η τεχνολογία πρωτίστως του σφαξίματος όπως έχει προχωρήσει στις μέρες μας. Αν υπολογίσουμε στα 50.000 κοτόπουλα ημερησίως που σφάζει ο Μιμίκος, και αν υπολογίσουμε σε 2 βάρδιες, τότε η κάθε βάρδια σφάζει περίπου 3.500 κοτόπουλα την ώρα.

Αντιλαμβάνεσθε τι μεγάλη οργάνωση απαιτείται για να μπορεί η επιχείρηση να σφάζει αυτά τα 3.500 κοτόπουλα/ώρα, δηλαδή περίπου 1 κοτόπουλο/δευτερόλεπτο. Η περιγραφή της διαδικασίας νομίζουμε ότι ξεφεύγει της παρούσης. Αυτό όμως που πρέπει να αναφέρουμε είναι ότι αυτά ονομάζονται αυτόματα πτηνοσφαγεία, υπάρχουν αρκετά στην Ελλάδα, και είναι όλα εισαγόμενα εκ του εξωτερικού. Ο μηχανολογικός εξοπλισμός είναι όλος από ανοξείδωτο χάλυβα και εξασφαλίζουν μία άριστη ποιότητα στο σφάξιμο του πτηνού, διότι οι υγειονομικοί κανονισμοί πρέπει πράγματι να τηρούνται. Η παρεμβολή του ανθρώπου υπάρχει μόνο στο σημείο που γίνεται η απαντέρωση και η συσκευασία. Το κόψιμο των ποδιών, της κεφαλής, το μάδημα, δεν έχουν την παρέμβαση του ανθρώπου και είναι όλα αυτόματα. Αναλογικώς είναι περίπου 13% το κεφάλι, τα πόδια και τα έντερα και 12% τα φτερά, που μας δίνει περίπου 25% του ζώντος βάρους.

Αντιλαμβανόμεθα λοιπόν ό,τι αν υπολογίσουμε τα κοτόπουλα περί το 1,5-2 κιλά ζώντος βάρους, έχουμε 300-500 γραμμάρια υποπροϊόντος ανά κοτόπουλο και επί 400.000 κοτόπουλα μας δίνει το εξωφρενικό νούμερο των 150-200 τόνων ημερησίως. Αντιλαμβάνεσθε ότι ο αριθμός είναι πολύ μεγάλος και η απόρριψις αυτών των προϊόντων σε διάφορες τοποθεσίες ως απορρίμματα δηλαδή δημιουργεί μεγάλο οικολογικό πρόβλημα. Οι εξελιγμένες χώρες δεν πετούν τίποτε, πόσο μάλλον ζωικό προϊόν. Αυτό λοιπόν σκέφτηκα και εγώ να κάνω όταν ήμουν Δ.Σ. της ΧΡΩ.ΠΕΙ.

 

βίντεο από ένα σύγχρονο εργοστάσιο επεξεργασίας πτηνών του αγροτικού πτηνοτροφικού συνεταιρισμού Άρτας

Ενθυμούμαι ότι ξεκίνησα την υπόθεση των ζωοτροφών αλέθοντας κεφάλια, έντερα, πόδια από κότες και το αλεσμένο αυτό προϊόν το έδωσα στις γάτες και το έφαγαν όλο. Όταν όμως τους το έδωσα ολόκληρο έφαγαν μεν τα έντερα, αλλά μερικώς τα κεφάλια και τα πόδια. Τότε εκάλεσα την αντιπροσωπεία της σουηδικής εταιρίας μηχανημάτων Alpha-Lavall (η οποία είχε Σουηδούς διευθυντές) που μου έδωσαν ένα προσπέκτους για το μηχάνημα αξιοποιήσεως αυτών των προϊόντων, χωρίς όμως την απολίπανση. Ένα σημείο μου ήταν αδιανόητο και όταν τους ρώτησα μου είπαν ότι είναι το μυστικό τους και δεν μπορούσαν να το πουν, αλλά θα το έβλεπα όταν θα αγόραζα τα μηχανήματα.

Επειδή η πρόκληση ήταν μεγάλη, αλλά και η τιμή των μηχανημάτων πολύ υψηλή (100.000 δολάρια) ασχολήθηκα μόνος μου, πήγα στις διάφορες εκθέσεις ανά την υπόλοιπη Ευρώπη και βρήκα το μυστικό όταν κατάφερα και έπεισα έναν τεχνικό της Γερμανίας να μου πει μία λεπτομέρεια και τότε αντελήφθην.

Ήταν τόση μεγάλη η επιτυχία μας που κατασκεύασα τους υδρολυτές στην Ελλάδα σε μία εταιρία του κου Σούρσου, παλαιού μηχανικού του πολεμικού ναυτικού. Ο υδρολυτής, αυτό ήταν το μυστικό της Alpha-Lavall, είναι ένα πολύπλοκο μηχάνημα που κατασκευάζουν μόνο λίγες χώρες της Δ. Ευρώπης και πιθανώς και οι ΗΠΑ, και είναι το βασικό μηχάνημα για να κάνεις την απολίπανση και την παραγωγή των κρεαταλεύρων. 
Αυτό γίνεται ως εξής: Παίρνεις τα υποπροϊόντα των οποιωνδήποτε σφαγίων, είτε πτηνών είτε μεγάλων ζώων, τα σπας σε έναν σπαστήρα, για να γίνουν μικρά τεμάχια, το υλικό αυτό με έναν κοχλία το οδηγείς και το ρίχνεις μέσα στον υδρολυτή, ο οποίος είναι ένα μεγάλο καζάνι μακρόστενο διαμέτρου περίπου 2 μέτρων και μήκους 8 με ένα αργό θερμαινόμενο τάρακτρον, με περιστρεφόμενους αναδευτήρες στα άκρα. Είναι ένα μηχάνημα που ζυγίζει περί τους 10 τόνους, έχει έναν μειωτήρα που παίρνει τις 1500 στροφές του ηλεκτρ. Μοτέρ και τους κατεβάζει στους 30 και η ιπποδύναμη του ηλ. μοτέρ ήταν της τάξεως των 150 ίππων. Αυτό το πολύπλοκο μηχάνημα έχει αυτήν την μεγάλη ιπποδύναμη, διότι το τάρακτρο είναι έτσι κατασκευασμένο ώστε όταν το γυρίζεις ανάποδα να αδειάζει το καζάνι. Όταν λοιπόν το προϊόν αρχίζει και ξεραίνεται, σπάνε οι θεωρητικές βόλτες του προϊόντος.

Όταν οι Σουηδοί είδαν ότι δεν παρήγγειλα τα μηχανήματα, όπως επίστευαν ότι θα κάνω, ήρθαν στη ΧΡΩ.ΠΕΙ. να με ρωτήσουν. Και αντί να τους απαντήσω τους είπα να έλθουν μαζί μου και τους οδήγησα στο ήδη λειτουργούν εργοστάσιο, όπου και έμειναν άφωνοι. Όταν μάλιστα τους εξήγησα και τις βελτιώσεις που έκανα, ο ένας από τους δύο, ο προϊστάμενος, μου έσφιξε το χέρι θερμότατα και μού είπε: «Κύριε Σοφιανόπουλε, δεν πιστεύαμε ποτέ ότι σε μία χώρα σαν την Ελλάδα θα γινόταν το θαύμα που μόλις είδαμε». Και απεχώρησαν.

Σημειώσεις: 

Σημείωση 1: Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις στον χώρο της παραγωγής κοτόπουλων, που έφθασε σε δυναμικότητα τις 96.000 μονάδες με κύριο χαρακτηριστικό την καθετοποίηση. Η εταιρεία ''Βοκτάς'' έφθασε να έχει στο ενεργητικό της ακόμη και ποντοπόρα πλοία που μετέφεραν ζωοτροφές από τις Η.Π.Α. [Εδώ φαίνεται για μια ακόμη φορά αυτό που επισημαίνει επίμονα ο Σ.Σ. δηλαδή ο ρόλος και η αξία των ζωοτροφών και το πρόβλημα που δημιουργείται όταν η ίδια μας η χώρα δεν μπορεί να καλύψει τις ζωοτροφές προκειμένου να αναπτυχθεί ομαλά και χωρίς υψηλό κόστος η κτηνοτροφία και πτηνοτροφία της πατρίδος μας. 
Σχετικά με το ζήτημα των ζωοτροφών και της σόγιας (του νούμερο ένα φυτού στον πλανήτη σε περιεκτικότητα πρωτεϊνών) και τον στρατηγικό ρόλο που παίζουν παγκοσμίως -άσχετα αν ο μέσος πολίτης στην καθημερινότητα αδυνατεί να το αντιληφθεί- μπορείτε να μελετήσετε σχετικά εδώ, εδώ, εδώ και εδώ. 

Διαβάζοντας την ιστορία της επιχείρησης ''Βοκτάς'' και του ιδρυτή της Αδαμάντιου Συρίγου μπορείς να διαγνώσεις το ελληνικό επιχειρηματικό πνεύμα, την πρωτοπορία, την δημιουργικότητα και όλα αυτά πολλές δεκαετίες πριν και μέχρι το 1996 που η επιχείρηση έκλεισε ή αλλιώς την κατέστρεψαν. Για την καταστροφή αυτή πολλά ειπώθηκαν, ενεπλάκησαν τα μέσα ενημέρωσης τα οποία διαδραμάτισαν ρόλο κλπ. Αυτά δεν μάς ενδιαφέρουν καθόλου και ο καθένας θα εισπράξει τον λογαριασμό των πράξεών του. Αυτό που μάς ενδιαφέρει είναι η πατρίδα μας, ο Έλληνας επιχειρηματίας, η επιβράβευση της δημιουργικότητας, της πρωτοπορίας, του να κτίσεις μια υγειή επιχείρηση με όσο το δυνατό ελληνική τεχνογνωσία και που θα συμβάλλει στην ανάπτυξη της χώρας και θα προσφέρει εργασία στους συμπατριώτες μας.

Παρακάτω αναδημοσιεύουμε ένα απόσπασμα από site (εδώ) που υπογράφει ο Δ.Παφίλας και καταγράφεται το ιστορικό της ''Βοκτάς'' και πως αυτή καταστράφηκε. Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Οι υπογραμμίσεις δικές μας. 

''Ο Αδαμάντιος Συρίγος (όνομα που συναντάς στη Σαντορίνη), χημικός μηχανικός στο επάγγελμα, βρέθηκε στην Κατοχή σε έναν λαχανόκηπο στη Βάρη. Εκεί κρυβόταν λόγω της αμερικανικής υπηκοότητας (είχε μείνει στις ΗΠΑ, όπου και σπούδασε) όλη η οικογένεια. Σε εκείνη την έκταση των 50 στρεμμάτων αφιερώθηκε στη γεωργία και έκανε τα πρώτα πειράματα με τροφές. Το 1953 ξεκίνησε η Βιομηχανία Ορνιθοκτηνοτροφών Αδαμάντιου Συρίγου. Πέντε χρόνια μετά και αφού εξασφάλισε ένα σημαντικό μέρος της τροφής των κοτόπουλων από τις ΗΠΑ συστήθηκε η ατομική επιχείρηση Βιομηχανία Ορνίθων Και Τροφών Αδαμάντιου Συρίγου (ΒΟΚΤΑΣ). Οπως και άλλοι επιχειρηματίες της εποχής, έλαβε σημαντική οικονομική βοήθεια, τη λεγόμενη AID. Το 1961 η ΒΟΚΤΑΣ καινοτόμησε στην αγορά καθώς εισήγαγε το απεντερωμένο κοτόπουλο για μαγείρεμα. Η παραγωγή απογειώθηκε και από τα 6.000 πουλιά έφτασε τα 96.000, με την επιχείρηση να καθετοποιείται. Η εταιρεία ΒΟΚΤΑΣ αναπτύχθηκε σε τόσο μεγάλο βαθμό ώστε απόκτησε και ποντοπόρα πλοία που μετέφεραν το 40% της τροφής από τις ΗΠΑ.

Στην εταιρεία εισήλθε και η νεότερη γενιά: ο κ. Ευ. Συρίγος, που σπούδασε Βιοχημεία στο Κορνέλ, και ο αδελφός του, που ακολούθησε σπουδές Βιολογίας με ειδικότητα στα κοτόπουλα. Οι περιπέτειες ανέκαθεν ήταν συνυφασμένες με την οικογένεια. Το 1990 κάποιοι διευθυντές της ΒΟΚΤΑΣ γνώριζαν πως οι μετοχές βρίσκονταν κλειδωμένες σε έναν φοριαμό. Τις απέσπασαν και μαζί με αυτές πήραν και τον έλεγχο της εταιρείας.

Ύστερα από δικαστικές μάχες χρόνων η οικογένεια Συρίγου επανήλθε στη διοίκηση το 1994, αλλά βρήκε μια εταιρεία στα πρόθυρα της διάλυσης. Το προσωπικό, ωθούμενο από τους παλαιούς διευθυντές, προέβη σε απεργία με αποτέλεσμα να οδηγήσει σε μεγαλύτερα δεινά την εταιρεία. Το πτηνοσφαγείο δεν μπορούσε να λειτουργήσει αφού αν έμπαινε η σφραγίδα σε άλλον χώρο θα θεωρούνταν πλαστογραφία. Υπό αυτές τις συνθήκες η θνησιμότητα των πουλιών αυξήθηκε. Οι καταγγελίες από τις τοπικές αρχές και τους «καλοθελητές» του κλάδου κατέληξαν και στις τηλεοπτικές οθόνες. Το 1996 η εταιρεία κήρυξε πτώχευση.

Αιτία ήταν κάποια ελάχιστα ποσά που ζητούσαν ξένες εταιρείες παρόλο που τον προηγούμενο χρόνο η εταιρεία είχε πραγματοποιήσει πληρωμές 15 δισ. δραχμών. Μολονότι έχουν προηγηθεί εκκλήσεις της ΒΟΚΤΑΣ για ρύθμιση και αναδιάρθρωση χρεών, ο τότε υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γιάννος Παπαντωνίου απέρριψε τα αιτήματα, καθώς «δεν το επιτρέπουν οι δημοσιονομικές συνθήκες της χώρας». Παρά το γεγονός ότι η Αγροτική Τράπεζα συμφώνησε για υπαγωγή των χρεών της ΒΟΚΤΑΣ στο άρθρο 44, τελικά η εταιρεία οδηγήθηκε σε διάλυση.

Το 2006 ο εγγονός και συνονόματος του ιδρυτή της εταιρείας, κ. Αδαμάντιος Συρίγος ο νεότερος, απόκτησε σε πλειστηριασμό το σήμα της παλιάς ΒΟΚΤΑΣ και ίδρυσε μια μικρή επιχείρηση υπό την επωνυμία Μαζαράκης ΑΒΕΕ στην περιοχή της Θήβας. Η μονάδα, όμως, είναι μικρή και δεν έχει πια την αίγλη της παλιάς βιομηχανίας.

Σημείωση 2: Η εταιρεία των Αδελφών Μιμίκου, μια, από τις επίσης ιστορικές πτηνοτροφικές εταιρείες εξαγοράστηκε το 1999 από τον όμιλο εταιρειών του Ι.Φιλίππου. Συγκεκριμένα: στο τέλος του 1999 ο όμιλος εταιριών του Ι. Φιλίππου εξαγόρασε μια από τις πιο ιστορικές πτηνοτροφικές επιχειρήσεις, την ΑΦΟΙ ΜΙΜΙΚΟΥ ΑΕ η οποία βρίσκονταν σε καθεστώς διαχείρισης από την ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ. Η εξαγορά έγινε από την ΚΑΝΑΚΙ ΑΕ που ανήκε στον όμιλο και στη συνέχεια μετονομάστηκε σε HELLENIC QUALITY FOODS (HQF) για να ενσωματώσει τις δύο δραστηριότητες, τόσο αυτή των ζυμών, όσο και αυτή των πουλερικών.

Επιμέλεια: Ξενοφών Οικονομικός (2.10.2017) ©

 

Copyright 4481/2017