Η προσπάθεια δημιουργίας εργοστασίου Κρεαταλεύρων στην ΧΡΩ.ΠΕΙ. Οι ευρεσιτεχνείες της ΧΡΩ.ΠΕΙ. που ζητήθηκαν από Βούλγαρους, Ούγγρους και Κινέζους. Η ευθεία υπονόμευση της ΧΡΩ.ΠΕΙ. από το ''ελληνικό'' κράτος και τις πολυεθνικές των ζωοτροφών. Το εργοστάσιο παραγωγής κρεαταλεύρων της ΧΡΩ.ΠΕΙ. στην Αυλίδα -σχεδιασμένο να επεξεργάζεται 150.000 τόνους υποπροϊόντων κρέατος και η καταστροφή του από την κυβέρνηση του Κ.Καραμανλή μετά την μεταπολίτευση. Β' Μέρος

Στο πρώτο μέρος της μελέτης μας σχετικά με το κοτόπουλο-κοτόλιπος και τα υποπροϊόντα του εδώ, παρουσιάσαμε -σύμφωνα με την έρευνα του Σωτήρη Σοφιανόπουλου- το μέγεθος του κύκλου εργασιών του εν λόγω τομέα, την τεράστια ποσότητα των υποπροϊόντων που πετάγονταν στις χωματερές και κυρίως την προσπάθεια του Σ.Σ. να κατασκευάσει ειδικά μηχανήματα -τους υδρολυτές- ώστε τα υποπροϊόντα αυτά να γίνονται ζωοτροφές. 

Συνεχίζουμε την μελέτη μας βασιζόμενοι στο πόνημα του Σ.Σ. ''Οι ''Άγνωστες'' πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδας και η πολιτική τους σημασία'' και στην ενότητα ''Κοτόπουλο-κοτόλιπος και υποπροϊόντα κοτόπουλου''. Το κάτωθι κείμενο της μελέτης του Σ.Σ. είναι -όπως αναφέραμε και ανωτέρω- σε συνέχεια της μελέτης του στο Α΄ μέρος.

Γράφει λοιπόν ο Σ.Σ.: 

''...Εδώ πρέπει να αναφέρω ότι εκτός από τα υποπροϊόντα των πτηνοσφαγίων, χρησιμοποιούσαμε και τα υποπροϊόντα μεγάλων ζώων, όπως κόκκαλα και κεφάλια (μετά το διαχωρισμό των οστών από το κρέας, πρωτίστως της κεφαλής του βοδιού -ένα βοϊδοκέφαλο που ζυγίζει 15 κιλά-, τα μισά από τα οποία είναι κρέας). Αυτά τα πετάγαμε στον σπαστήρα και εν συνεχεία στον υδρολυτή. 

Θυμούμαι ότι όταν παρουσιάστηκε το πρόβλημα του σπασίματος σκέφτηκα τα εργοστάσια που παράγουν τους σπαστήρες των λατομείων. Επειδή είχα ενδοιασμούς για το κατά πόσον το εγχείρημα θα ήταν επιτυχές λόγω του λίπους που περιέχεται, είπα σε έναν κατασκευαστή να φέρει έναν σπαστήρα σε αυτοκίνητο να τον δοκιμάσουμε και τότε θα του έδινα την επιταγή. 

Πράγματι αυτό έγινε, ήταν ένα κολοσσιαίο μηχάνημα, ιπποδυνάμεως 350 ίππων, και για να το βάλουμε μπρος έπρεπε να σταματήσουμε την μισή ΧΡΩΠΕΙ, γιατί κατανάλωνε περί τα 1000 Αμπέρ για να πάρει μπρος. Είχε μαζευτεί σχεδόν όλο το εργοστάσιο και μας έβλεπε να πετάμε μέσα τα βοϊδοκέφαλα, που είναι και το πιο δύσκολο, και τα κόκκαλα των οπισθίων μηρών των βοοειδών. Παρετήρησα όμως ότι βάζαμε μία Χ ποσότητα εντός του σπαστήρος και από την άλλη μεριά έβγαιναν τα μισά. Όταν ο κατασκευαστής παρατήρησε ότι δεν υπήρχε πρόβλημα και ότι ήθελε την επιταγή, του απήντησα: «Περιμένετε λίγο, γιατί δεν πάνε καλά τα πράγματα όπως περίμενα». Μετά από 5 λεπτά λειτουργίας, ο σπαστήρας έκανε έναν μεγάλο θόρυβο, τινάχτηκαν οι ασφάλειες και το μηχάνημα σταμάτησε. Το κρέας και τα κόκκαλα είχαν μαζευτεί γύρω από τον σπαστήρα, και όταν έκλεισε όλος ο χώρος σταμάτησε. Κατάπληκτος ο κατασκευαστής είπε: «Εδώ σπάμε βράχους ολόκληρους με αυτό, σταμάτησε με τα κόκκαλα;». Του απάντησα, Βεβαίως, γιατί τα βράχια δεν έχουν λιπαρά και ίνες και η μεγάλη δύναμη τα θρυμματίζει. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ζωικό προϊόν που δεν θρυμματίζεται εύκολα, γι αυτό και έγινε αυτό το οποίο είδες. Δεν είναι για τα χρήματα, λυπούμε για ότι έγινε, αλλά το μηχάνημα σας δεν κάνει για την δουλειά αυτή. Του έδωσα κάποια χρήματα για τους κόπους του και μετά από 3 ημέρες που το καθαρίσαμε ήρθε ο καταυσκευαστής και το παρέλαβε. 

Την λύση στο πρόβλημα μας μάς την έδωσε η αντιγραφή ενός αυστριακού μηχανήματος που σπάει τις κατεψυγμένες μπάλλες του κρέατος για την αλλαντοποιία. Ένα πολύ μικρότερο μηχάνημα και όχι παραπάνω από 60 ίππους μας έδωσε την λύση.

ο οραματιστής και ευπατρίδης βιομήχανος Σωτ.Σοφιανόπουλος

 Ανταλλαγή ευρεσιτεχνίας ζητούν Ούγγροι, Βούλγαροι και Κινέζοι με αντάλλαγμα την παρασκευή κιτρικού οξέος - το ''ελληνικό'' κράτος στέκεται πάλι εμπόδιο

Την ευρεσιτεχνία αυτή την ζήτησε επ' ανταλλαγή το βουλγαρικό, το ουγγρικό και κινεζικό κράτος. Στην περίπτωση της Βουλγαρίας, οι Βούλγαροι θα μας έδιναν τη τεχνολογία του κιτρικού οξέος (1), πώς δηλαδή με μία επιφανειακή ζύμωση η μελάσσα (2) (το υποπροϊόν της ζαχάρεως που είναι 50% ζάχαρη, 25% υγρασία, 11% πρωτεΐνες, 6% μπεταϊνη και ορισμένα άλλα μικροπράγματα μετατρέπεται με την βοήθεια ενός μύκητος που ονομάζεται Aspergillous Niger σε κιτρικό οξύ. Η Ελλάδα εισάγει το κιτρικό οξύ σε μεγάλες ποσότητες πρωτίστως για τα αεριούχα ποτά από τις αμερικανικές εταιρίες Bristol και Bitcham της τάξεως των 3.500 τόνων. Πρέπει να γνωρίζετε ότι το μυστικό του κιτρικού οξέος το ξέρουν ελάχιστοι τον κόσμο και εκτός της επιφανειακής μεθόδου γίνεται και εις βάθος παραγωγή. Όταν ο Βούλγαρος υπουργός μαζί με το επιτελείο του ήρθε στην ΧΡΩΠΕΙ και περιμέναμε και το αντίστοιχο Υπουργείο Βιομηχανίας να έρθη, αυτό δεν έγινε ποτέ. Εξοργισμένος ο Βούλγαρος υπουργός είπε ότι θα το αναφέρει στην κυβέρνηση του και έφυγε. Το Υπουργείο Βιομηχανίας ποτέ δεν μου έδωσε ικανοποιητική απάντηση και καθένας μπορεί να υποθέσει πολλά. Η συμφωνία ήταν της τάξεως των 3,5 εκατομμ. δολλαρίων με βασικό προμηθευτή της μελάσσας το ελληνικό κράτος. Η μελάσσα δεν μας εδόθη ποτέ από το κράτος και έτσι το όλο σχέδιο εναυάγησε. 

Ακόμη μια υπονόμευση του κράτους προς την ελληνική βιομηχανία στο θέμα των κρεταλεύρων 

Ούτε όμως η υπόθεση των κρεαταλεύρων και των κτηναλεύρων (3) είχε καλύτερη τύχη. Έγραψαν τότε οι εφημερίδες, την δεκαετία του 1970 ότι η εταιρία ζωοτροφών, η ΕΛ.ΒΙ.Ζ., προκύρηττε διαγωνισμό για την προμήθεια 5.000 τόνων κρεαταλεύρων. Τηλεφώνησα τότε στον διευθυντή μας στην Θεσσαλονίκη, τον κ. Σαμανίδη, και του είπα να πάει στον διαγωνισμό ένα λεπτό πριν κλείσει. Ο διαγωνισμός ήταν ανοιχτός από τις 12 μέχρι τις 2. Το έκανα αυτό για να μην έχουν χρόνο να αντιδράσουν. Όταν εμφανίσθη ο κ. Σαμανίδης, είπε -όταν ερωτήθη- ό,τι εκπροσωπεί την εταιρία ΧΡΩ.ΠΕΙ. και ελεγχθησαν τα χαρτιά του. Εκερδίσαμε τον διαγωνισμό με 65% πρωτεΐνες, ενώ έδιναν 55% κατ' ελάχιστον. Ενώ ο αμέσως επόμενος ήταν οι Γάλλοι, που είχαν προσφέρει 7,60 δρχ σε συνάλλαγμα. 

Μετά από 2 ημέρες μου τηλεφωνεί κάποιος διευθυντής και μου ανακοινώνει ότι ο διαγωνισμός ακυρώθηκε και ότι θα προκηρύξουν καλύτερο διαγωνισμό στο μέλλον. Του λεω: «Κε Διευθυντά, τι είδους καλύτερο διαγωνισμό θα προκηρύξετε αφού ήδη τον προκηρύξατε, δεν ξέρατε ότι η ελληνική βιομηχανία παράγει κρεατάλευρα και έπρεπε πρώτα να ρωτήσετε εμάς και μετά τους ξένους;». Βεβαίως μου απήντησε αερολογίες και πράγματι έγινε νέος διαγωνισμός που κατεκυρώθη σε όποιους ήθελαν, δηλ. στους Γάλλους με 7,60 δρχ. ανά κιλό, διότι εκ των υστέρων ανακάλυψα ότι ήδη είχε έρθη η ποσότης στην Ελλάδα και είχαν πληρωθεί και τα λεφτά! Τα συμπεράσματα ανήκουν στον αναγνώστη.

Η ιστορία των κρεαταλεύρων όμως έχει και συνέχεια. Τα υποπροϊόντα που έπαιρνε η ΧΡΩ.ΠΕΙ. τότε ήταν της τάξεως των 30 τόνων ημερησίως και παρήγαμε περί τους 6,5 τόνους κρεατάλευρα (που εξήγετο και στην Αγγλία, Γερμανία, Αυστρία, Αφρική, Μέση Ανατολή) και 2,5 τόνους λιπαρά. Όλη αυτή η προσπάθεια σταμάτησε κατόπιν εντολής του ελληνικού κράτους με την αιτιολογία ότι μύριζε, ενώ όλο αυτό το είχαμε αντιμετωπίσει και δεν μύριζε τίποτε. 

Το δε νέο εργοστάσιο που θα κάναμε στην παραλία Αυλίδος το σταμάτησε μετά την μεταπολίτευση ο καθηγητής του Πολυτεχνείου κ.Κονοφάγος και Υπ. Βιομηχανίας. Θέλω να γνωρίζω πώς είναι δυνατόν ένας Έλλην Υπουργός Βιομηχανίας, ενώ τον επεσκέφθην και του εξήγησα τα πάντα, να σταματάει την εξέλιξη μιας ελληνικής σοβαρότατης βιομηχανίας. Πιθανώς για να ευνοηθεί η αγγλική εταιρία Spillers, που κατασκεύασε ένα εργοστάσιο συμπυκνωμάτων στην Εθνική Οδό στο ύψος των Θηβών, και να μην αξιοποιηθεί το ελληνικό πυρηνόξυλο (βλέπε στο αντίστοιχο κεφάλαιο εδώ). 

Οι ποσότητες που η ΧΡΩ.ΠΕΙ. τότε θα αξιοποιούσε ήταν της τάξεως των 150.000 τόνων τουλάχιστον, η μεταφορά θα γινόταν δια θαλάσσης, και θα παρήγε και άλλα εργοστάσια στα υπόλοιπα μέρη της Ελλάδος αναλογικώς με τις αποστάσεις. 

Όλα αυτά ο κύριος Υπουργός τα έλεγε επειδή ψευδέστατα το ελληνικό κράτος χρησιμοποιούσε την πρόφαση της μολύνσεως του περιβάλλοντος, ιδιαιτέρως της θαλάσσης. Όταν εξήγησα στον υπουργό ότι δεν μολύνουμε καθόλου, αλλά χρησιμοποιούμε το θαλάσσιο νερό μόνον σαν μέσον ψύξεως μου απήντησε απαράδεκτος «αυτά ούτε με ενδιαφέρουν ούτε και τα γνωρίζω. Δεν θα κάνετε τίποτε εδώ, να τα κάνετε στο Βόλο». Του απάντησα: «Δηλ. ο Βόλος δεν είναι Ελλάδα; Πρέπει δηλ. σύμφωνα με τα λεγόμενα σας να ρυπάνουμε αλλού, όχι στην παραλία Αυλίδος: Ποιος σας διατάσσει να τα λέτε αυτά;». Η άδεια βεβαίως δεν εδόθη, το εργοστάσιο σταμάτησε, και ο κλάδος των ζωοτροφών στην Ελλάδα έκτοτε πάσχει, διότι τα συμπυκνώματα που εισάγονται εμπεριέχουν ακόμη και αλάτι και μαρμαρόσκονη, που τα πληρώνουμε πολύ ακριβά. Και αυτό γιατί οι κυβερνήτες της Ελλάδος και οι υπουργοί όπως απέδειξαν οι ίδιοι με τις πράξεις τους καταστρέφουν την ελληνική παραγωγή προς όφελος ξένων, δηλ. προδίδουν την ελληνική βιομηχανία'' (4).

εγκαταστάσεις της ΧΡΩ.ΠΕΙ. την Πειραιώς

 Σημειώσεις:

Σημείωση 1: Σχετικά με την προσπάθεια του Σ.Σ. της ΧΡΩ.ΠΕΙ. ν' αποκτήσει την τεχνογνωσία της παρασκευής του κιτρικού οξέως και την ευθεία υπονόμευση από το ''ελληνικό'' κράτος βλέπετε εδώ.  

Σημείωση 2: Σχετικά με την μελάσσα μπορείτε να μελετήσετε εδώ στην δεύτερη υποενότητα με τίτλο: Τεύτλα-Ζ'αχαρη-Μελάσσα. Επιπλέον στοιχεία σχετικά με την μελάσσα μπορείτε να μελετήσετε στον σύνδεσμο της Σημείωση 1 εδώ. 

Σημείωση 3: Το ζήτημα των ζωοτροφών είναι κεφαλαιώδους σημασίας για την πατρίδα μας εφόσον αυτή πρέπει ν' αναπτύξει την κτηνοτροφία της. Το ζήτημα αυτό απασχόλησε σε μεγάλο βαθμό τον Σ.Σ. και ο ίδιος δημιούργησε στην ΧΡΩ.ΠΕΙ. εργοστάσιο ζωοτροφών με εξαγωγές μάλιστα σε πολλές χώρες. Το ''ελληνικό'' κράτος τον κυνήγησε λυσσαλέα. 
Παρακάτω παραθέτουμε κάποιους συνδέσμους σχετικά με το θέμα των ζωοτροφών: ζωοτροφές εδώ, προσπάθεια δημιουργίας εργοστασίου ζωοτροφών από την ΧΡΩ.ΠΕΙ. και βαμβακόσπορος, βαμβακόπιτα εδώ, μηδική ως κτηνοτροφικό φυτό εδώ, χρήση τυρόγαλου ως ζωοτροφή εδώ. 

Σημείωση 4:  Δυστυχώς η πατρίδα μας τότε και τώρα υπονομεύεται συνεχώς από τους ίδιιους τους κυβερνώντες της. Τα παραδείγματα πάμπολλα. Παρακάτω παραθέτουμε κάποιες από τις εγκληματικές υπονομεύσεις εναντίον της Ελληνικής βιομηχανίας και της οικονομίας της πατρίδος μας (από το τέλος της ανάρτησής μας εδώ). 
...Ας θυμηθούμε κι άλλες (ελάχιστες μόνον από τις πολλές που υπάρχουν) -επώδυνες δυστυχώς- επεμβάσεις-υπονομεύσεις του ''ελληνικού'' κράτους που κατέστρεψαν ζωτικής σημασίας επιχειρηματικές προσπάθειες Ελλήνων ή ξεπούλησαν τον πλούτο της πατρίδος μας με ελάχιστο ή μηδενικό οικονομικό όφελος: 
-Κ.Καραμανλής (ο πρεσβύτερος) δεν επιτρέπει την παραγωγή κιτρικού οξέως απο την ΧΡΩ.ΠΕΙ. (εδώ κι εδώ), ο ίδιος εμπόδισε την κατασκευή ενός από τα μεγαλύτερα διυλιστήρια παγκοσμίως στην Πάχη Μεγάρων καταστρέφοντας τον καθηγητή Στρατή Ανδρεάδη με τις άδικες και ολοκληρωτικής νοοτροπίας κρατικοποιήσεις των επιχειρήσεών του (εδώ). 
-Ο Νόμος 1083/1980 ή Νόμος των πανωτοκίων που κατέστρεψε τις μεγαλύτερες βιομηχανίες παραγωγής στην Ελλάδα, τουριστικές ξενοδοχειακές μονάδες, γεωργιο-κτηνοτροφικές επιχειρήσεις κ.α. (ψηφίστηκε απο τη Ν.Δ. και διατηρήθηκε από το Πασόκ επί 16 χρόνια). Μόνο στο Νομό Αττικής έκλεισαν 300 μεγάλες επιχειρήσεις (εδώ). 
-Η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης που εξασφάλιζε αυτάρκεια για τις ανάγκες της χώρας μας και έκανε και εξαγωγές (εδώ). 
-Namco που κατασκεύασε το ελληνικό αυτοκίνητο Pony και άλλα οχήματα, παρόλο που έχει την τεχνογνωσία κατασκευής αυτοκινήτου, έχει χρηματοδότες και χιλιάδες παραγγελίες έχουν εξασφαλισθεί δεν της δίνεται άδεια να παράγει το νέο της αυτοκίνητο (εδώ). -Κ.Καραμανλής (ο πρεσβύτερος) πάλι, εμπόδισε την αξιοποίηση της Τύρφης των Φιλίππων, ενός από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα λιγνίτη παγκοσμίως (εδώ). 
-Κλείσιμο εργοστασίου χρωμίου στον Βόλο από τον Κ.Μητσοτάκη (με το οποίο παράγαμε τον Χρώμιο-Νικελιούχο χάλυβα- είμαστε η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που έχει τα κοιτάσματα να τον παράγει) σήμερα τα κοιτάσματα αυτά έχουν στοχοποιηθεί και προωθούνται προς ξεπούλημα σε πολυεθνικές (όπως στην Eldorado Gold ξεπούλησαν τα κοιτάσματα της Χαλκιδικής), και δεκάδες άλλες προτάσεις που ποτέ δεν ασχολήθηκε το κράτος και οι κυβερνήσεις να κάνουν κάτι πράξη (εδώ). 
-Οι προσπάθειες για την εξόρυξη πετρελαίου στο Κερί Ζακύνθου που λιμνάζει σε βαλτώδη περιοχή και η δίωξη του Σ.Σοφιανόπουλου από Κ.Καραμανλή και Έβερτ (εδώ και εδώ). 
-Το ξεπούλημα των χρυσοφόρων, αργυροφόρων και χαλκοφόρων κοιτασμάτων της Β.Χαλκιδικής αξίας άνω των 15 δις. ευρώ στην πολυεθνική Eldorado Gold με την παράλληλη παραχώρηση 300.000 στρεμμάτων ελληνικής γης για να το επιτύχει (εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ). 
Και τόσες ακόμη... ''επεμβάσεις''


Επιμέλεια: Ξενοφών Οικονομικός (20.12.2017)