Ελληνικές ζυθοποιίες. Σημαντικό το υποπροϊόν από την ζύμωση του κριθαριού που μπορεί να αποδώσει εξαίρετη ζωοτροφή με 55% πρωτεΐνη. Η Οδύσσεια της μπύρας ''Βεργίνα'' που ''γεννήθηκε'' και ανδρώθηκε κόντρα σε πολυεθνικές και κράτος και άνοιξε τον δρόμο σε 35 ακόμη ελληνικές μικροζυθοποιίες. Το κράτος και οι κυβερνώντες είναι παρόν να εμποδίσουν τις υγιείς επιχειρηματικές προσπάθειες προς όφελος της εθνικής μας οικονομίας

Οι προοπτικές που υπήρχαν για τις Ελληνικές Ζυθοποιίες -πριν περάσουν στα χέρια των Ολλανδικών και Δανέζικων πολυεθνικών- να βοηθήσουν και την γεωργική παραγωγή της πατρίδος μας με την απορρόφηση του ελληνικού κριθαριού και την επέκταση της παραγωγής του. Σημαντικό το υποπροϊόν από την ζύμωση του κριθαριού με 55% πρωτεΐνη που είναι εξαίρετη ζωοτροφή. 
Η Οδύσσεια της μπύρας ''Βεργίνα'' της πρώτης αμιγώς Ελληνικής μπύρας που πήγε κόντρα στο συμβιβασμένο ελληνικό κράτος, στις μεγάλες πολυεθνικές, αναπτύχθηκε και άνοιξε τίμια και άξια τον δρόμο για άλλες 35 ελληνικές μικροζυθοποιίες και συνεχίζουμε...

Το ''ελληνικό'' κράτος και οι κυβερνώντες των τελευταίων δεκαετιών είναι εδώ για να εμποδίσουν τις υγιείς προσπάθειες Ελλήνων επιχειρηματιών για την ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας. Οι επεμβάσεις τους πολλές και επώδυνες. 

***

Σε σχετική μας, προηγούμενη ανάρτηση είχαμε αναφερθεί στην βύνη -ως υποπροϊόν της κριθής- καθώς και εν μέρει στο πως από το κριθάρι παρασκευάζεται η μπύρα. Επιπλέον αναφερθήκαμε στην ΚΥΔΕΠ, η οποία -για λίγα μόνον χρόνια-, πριν κλείσει με ευθύνη και παραλείψεις του κράτους έκανε πραγματικότητα τα βασικότερα αιτήματα των αγροτών (βλέπε εδώ).

Με την παρούσα ανάρτηση θα ασχοληθούμε με την πρωτεΐνη της κριθής και τις ελληνικές ζυθοποιίες εστιάζοντας στην ζυθοποιία Μακεδονίας-Θράκης για τον τεράστιο αγώνα που έκανε -ως αμιγώς ελληνική επιχείρηση- να ''γεννηθεί'' -ως όραμα του δημιουργού της κ.Δ.Πολιτόπουλου- να αναπτυχθεί, να αντιμετωπίσει τις δυο μεγάλες πολυεθνικές (την Ολλανδική Heineken και την Δανέζικη Carlsberg) που ελέγχουν πάνω από το 87% στην αγορά μπύρας, να αντιμετωπίσει το αδιάφορο και εχθρικά διακείμενο ''ελληνικό'' κράτος και τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών που με ''συνέπεια'' υποστηρίζουν τα ξένα πολυεθνικά συμφέροντα έναντι των ελληνικών επιχειρηματικών προσπαθειών και τελικά να νικήσει. Η νίκη της αυτή άνοιξε τον δρόμο σε πολλούς ακόμη Έλληνες επιχειρηματίες που ασχολήθηκαν με την ζυθοποιία με αποτέλεσμα να υπάρχουν σήμερα περί τις 36 μικρές (μεν, αλλά με την ευχή να γιγαντωθούν) ελληνικές ζυθοποιίες. 

Παρακάτω ξεκινούμε την προσέγγισή μας με ένα απόσπασμα από το γνωστό πόνημα του Σωτήρη Σοφιανόπουλου ''Οι ''Άγνωστες'' πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδας και η πολιτική τους σημασία''. Οι υπογραμμίσεις και οι επισημάνσεις με bold είναι δικές μας. Κατόπιν παρουσιάζουμε την Οδύσσεια της μπύρας ''Βεργίνα''. 
Η σύνθεση του υλικού προέρχεται από ρεπορτάζ των μ.μ.ε., επιστολές-διαμαρτυρία των Ελλήνων μικρο-ζυθοποιών, λοιπές δημοσιεύσεις σχετικά με την στάση της Επιτροπής Ανταγωνισμού κ.α. Σε κάθε περίπτωση με σύνδεσμο αναφέρουμε την πηγή. Παρατηρήσεις και σχόλια στην ροή του κειμένου είναι δικά μας. Ιδιαίτερης αξίας είναι τα δυο ολιγόλεπτα βίντεο με τον κ. Δ. Πολιτόπουλο: στην Επιτροπή της Βουλής και σε ένα από τα εργοστάσια της μπύρας ''Βεργίνα'' που διηγείται την πορεία, τα εμπόδια, το επίτευγμα.

Γράφει λοιπόν ο Σ.Σοφιανόπουλος:

Πρωτεΐνη κριθής και ελληνικές ζυθοποιίες

''Και τώρα έρχεται η άλλη εγκληματική αμέλεια (επιεικώς) του ελληνικού κράτους. Η εταιρεία Αμστελ, π.χ. εζήτησε από το ελληνικό κράτος την συνεισφορά του στην προμήθεια κριθής, για να μην αγοράζουν από το εξωτερικό λόγω της παράνοιας που επικρατεί στον τόπο μας και του πρωτογονισμού δεν μπόρεσε η Ελλάδα να προμηθεύσει την Αμστελ με κριθάρι, με αποτέλεσμα αυτή να εισάγει σχεδόν όλην την ποσότητα από το εξωτερικό (βλέπετε, δεν υπάρχει η ΚΥΔΕΠ). Όπως προείπαμε το κριθάρι ζυμώνεται προς παραγωγή μπύρας και προς παραγωγή ουίσκι, το οποίο στην Ελλάδα δεν γίνεται, ενώ θα έπρεπε να γίνεται, γι αυτό και οπτικώς και χρωματικώς δεν διαφέρουν πολύ αυτά τα δύο ποτά. Εάν λοιπόν κάποιος πάρει την μπύρα και την αποστάξει, μπορεί να κάνει ουίσκι. Ως εκ τούτου οι βιομηχανίες μπύρας της Ελλάδος, που είναι αρκετές χρησιμοποιούν τεράστιες ποσότητες κριθής, της τάξεως των εκατομμυρίων τόνων, για να παράγουν τις ατέλειωτες μπύρες της Ελλάδος, εκτός των εισαγομένων ποσοτήτων.

Όταν η μπυραρία ζυμώσει την κριθήν προς παραγωγή μπύρας, της μένει ένα υποπροϊόν, που όπως είπαμε ονομάζεται βύνη, το οποίο πωλούν οι μπυραρίες στους κτηνοτρόφους. Δεδομένου ότι το κριθάρι έχει 11% πρωτεΐνες, το προϊόν που θα περισσέψει, αφού θα ζυμωθούν 5 κιλά, δηλ. ανά 5 κιλά κριθής που ζυμώνεται, περισσεύει 1 κιλό υποπροϊόντος, το οποίο σε ξηρά μορφή είναι 55% πρωτεΐνες, 30% κυτταρίνη, και 12% υγρασία. Η θεωρητική αξία αυτού του προϊόντος πρέπει να είναι σήμερα της τάξεως των 50 δρχ. ανά κιλό, διότι δεν έχει καθόλου υδατάνθρακες μέσα, επειδή αυτοί έχουν ήδη υποστεί ζύμωση. Ο αριθμός του 55% των πρωτεϊνών θα του έδινε την θέση της πρώτης κατηγορίας στον κόσμο πρωτεϊνών για ζωοτροφές, όταν η σόγια έχει 44%, και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και σαν τροφή του ανθρώπου, αν χρησιμοποιούνταν ανοξείδωτα σκεύη (*).

(*) Πρόκειται για διαπιστώσεις και παράλληλα προτάσεις του Σωτήρη Σοφιανόπουλου τις οποίες αγνόησε έπη δεκαετίες το ελληνικό κράτος. Τα κείμενα αυτά έχουν γραφεί τις δεκαετίες 1970-1980, η ισχύς τους όμως παραμένει έως σήμερα. Πολλά βέβαια έχουν αλλάξει προς την αρνητική πλευρά. Η Αθηναϊκή Ζυθοποιία (Amstel κλπ) έχει περάσει προ πολλού στον πολυεθνικό όμιλο της Heineken), η συμβολαιακή γεωργία που εφαρμόζουν οι μεγάλες εταιρείες καθιστά τους Έλληνες γεωργο-παραγωγούς υπαλλήλους στα χωράφια τους (μελετήστε επιπλέον εδώ), ενώ η Αγροτική Τράπεζα -με τις υποθήκες στον Θεσσαλικό κάμπο- έχει περάσει επίσης στον τραπεζικό όμιλο της Τράπεζας Πειραιώς που ελέγχεται από ξένα κεφάλαια (δείτε εδώ, εδώ, εδώ). Τα περιθώρια λοιπόν -με ευθύνη των κυβερνώντων των τελευταίων δεκαετιών αλλά και των μνημονιακών κυβερνήσεων που παρέδωσαν την εθνική μας κυριαρχία- για την άσκηση μιας εθνικής οικονομικής πολιτικής έχουν ελαχιστοποιηθεί αν όχι εξαλειφθεί.

Η πρόταση του Σ.Σοφιανόπουλου για την παραγωγή υψηλής πρωτεϊνικής αξίας ζωοτροφών είναι σημαντική (για την σπουδαιότητα της δες εδώ και εδώ). Ο Σ.Σ. δεν θεωρητικολογεί διότι κατά την δεκαετία του 1970 είχε δημιουργήσει στην ΧΡΩ.ΠΕΙ. και πρότυπο εργοστάσιο παραγωγής ζωοτροφών με ξένους επιστήμονες και παραγωγούς ζωοτροφών να το επισκέπτονται και να προσπαθούν να υιοθετήσουν την τεχνολογία-τεχνογνωσία που χρησιμοποιούσε. Η απάντηση του ''ελληνικού'' κράτους ήρθε λίγα μόλις χρόνια αργότερα με την κατάσχεση της από την Εθνική Τράπεζα και το οριστικό κλείσιμό της δια του επαίσχυντου Νόμου 1083/1980 των πανωτοκίων (βλέπε εδώ).

***

Η Οδύσσεια των ελληνικών ζυθοποιών πολεμούμενες αδυσώπητα από το ελληνικό κράτος και τις πολυεθνικές. 

Η ιστορία της ελληνικής μπύρας ''Βεργίνα'' σύντομα:

''Η Ζυθοποιία Μακεδονίας Θράκης ιδρύθηκε το 1998. Γεννήθηκε όμως πολλά χρόνια πριν, από την αγάπη του εμπνευστή της για την Ελλάδα. Η ζύμωση για να δημιουργηθεί η μπύρα Βεργίνα και η ζυθοποιία ξεκίνησε στην ψυχή του Δημήτρη Πολιτόπουλου, που αποφάσισε να επενδύσει όλη του τη γνώση, την εμπειρία, τη δημιουργικότητα αλλά και την περιουσία στη χώρα του, στον τόπο του. Γιατί ως πολίτης του κόσμου ο ίδιος, δε δεχόταν μια χώρα σαν την Ελλάδα να μην έχει τη δική της ταυτότητα στην μπύρα.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’90, η Ελλάδα δε διέθετε ούτε μία, 100%, γνήσια ελληνική μπύρα αλλά περιοριζόταν στην παραγωγή ξενόγλωσσων σημάτων από τους πολυεθνικούς-κολοσσούς του κλάδου. Η νέα τότε μπύρα «Βεργίνα», ήταν ένα προϊόν από μια ελληνική εταιρεία, από ελληνικές πρώτες ύλες, από ελληνικά χέρια! Και το καλύτερο από όλα; Είναι μια εξαιρετική μπύρα, αναγνωρισμένη μεταξύ των καλύτερων lager στον κόσμο!'' (εδώ)

Το ελληνικό κράτος όμως είναι εδώ, προκειμένου να ανακόψει την ταχέως εξελισσόμενη πορεία ανάπτυξης των ελληνικών μικρο-ζυθοποιών όπως της ''Μακεδονίας-Θράκης'' (μπύρα Βεργίνα) και της ''ΕΖΑ'' (Ελληνικής Ζυθοποιίας Αταλάντης) αλλά και άλλων μικρότερων όπως της Πειραϊκής Μικρο-ζυθοποιίας, της Χίου, της Κορινθιακής, της Septem (Ευβοίας), της Ζέος (Άργος) κι άλλων τουλάχιστον 20-25 μικρο-ζυθοποιών.
Τα χτυπήματα πολλά τόσο από το κράτος όσο και από τους κολοσσούς-πολυεθνικές που ελέγχουν το 85% της ελληνικής αγοράς μπύρας. Όσον αφορά τις τελευταίες πρόκειται για: την Αθηναϊκή Ζυθοποιία (Heineken, Amstel, ΑΛΦΑ κ.λπ.) που το 2014 έκανε πωλήσεις περί τα 300 εκατ. ευρώ και είναι μέλος του ολλανδικού πολυεθνικού κολοσσού Heineken και την ''Μύθος Ζυθοποιία'' (Μύθος, Carlsberg, Kaiser κ.λπ.) με τζίρο κοντά στα 80 εκατ. ευρώ το 2014 και μερίδιο 17% στην αγορά. Αυτή ανήκει στον έτερο διεθνή παίκτη της μπίρας, τη δανέζικη Carlsberg.

Τελευταίο χτύπημα; Η υψηλή φορολόγηση μόνον των ελληνικών μικρο-ζυθοποιών με νομοσχέδιο -όπως οι ίδιοι οι αγωνιστές Έλληνες ζυθοποιοί δηλώνουν: κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των συμφερόντων των πολυεθνικών-.

****

 
Τον Μάιο του 2016, πριν την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, οι Έλληνες μικρο-ζυθοποιοί απέστειλαν επιστολή (εδώ) προς τον πρωθυπουργό κ.Τσίπρα όπου μεταξύ άλλων επισημαίνονται: 

''...ο κλάδος «αποτελείται από αμιγώς ελληνικές επιχειρήσεις, το 90% των οποίων δραστηριοποιείται σε νησιά και σε απομακρυσμένες περιοχές που μαστίζονται από την ανεργία» και συνεχίζουν στην επιστολή: «Ο αριθμός των ελληνικών μικροζυθοποιείων τα τελευταία επτά χρόνια έχει τριπλασιαστεί, και προσεγγίζει πλέον τα 30. Οι επενδύσεις που είναι προγραμματισμένες και οι νέες παραγωγικές μονάδες που θα λειτουργήσουν το αμέσως προσεχές διάστημα, αναμένεται να δώσουν μεγάλη ώθηση στον κλάδο μας. Προϊόντα της ελληνικής μικροζυθοποιίας βραβεύονται διαρκώς σε διεθνείς διαγωνισμούς, και εξάγονται σε πολύ σημαντικές αγορές».

Αυτή την χρονική στιγμή ο κλάδος, όπως επισημαίνεται στην επιστολή, καλείται να αντιμετωπίσει το αθροιστικό αποτέλεσμα των παρακάτω μέτρων: 

- Πρόσφατη επιβολή του νέου φόρου ζύθου 3%. 

- Φημολογούμενη αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης κατά 100%. 

- Αύξηση του ΦΠΑ κατά μια μονάδα στην ηπειρωτική χώρα και κατά οκτώ μονάδες στα νησιά. 

- Αύξηση του φόρου εισοδήματος από το 26% στο 29% καθώς και την αύξηση της Προκαταβολής Φόρου. 

- Αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών. 

- Αύξηση στα κόστη της ενέργειας και επικοινωνιών. 

- Αδυναμία χρηματοδότησης και περιορισμούς στις εισαγωγές πρώτων υλών, σε αντίθεση με τους πολυεθνικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας.

«Η φημολογούμενη αύξηση του ΕΦΚ κατά 100%, θα καταστήσει την τιμή της ποιοτικής ελληνικής μπύρας, απαγορευτική για το μέσο Έλληνα καταναλωτή και μη ανταγωνιστική σε σχέση με τα ευρωπαϊκά μικροζυθοποιεία. Αποτέλεσμα θα είναι η συρρίκνωση της αγοράς μας, η απώλεια θέσεων απασχόλησης, η μείωση κρατικών εσόδων από έμμεσους και άμεσους φόρους και η καταστροφή των ελληνικών μικροζυθοποιείων, σε όφελος των μεγάλων πολυεθνικών ομίλων και των εισαγωγέων», καταλήγουν οι μικροζυθοποιοί.

***

Λίγους μήνες πριν, τον Οκτώβρη του 2015, οι Έλληνες μικρο-ζυθοποιοί τοποθετούνταν σχετικά με τα επερχόμενα φορολογικά καταστροφικά μέτρα. Παραθέτουμε αποσπάσματα από σχετικό άρθρο εδώ:

''...Ένα από τα πλέον δυναμικά κομμάτια της ελληνικής παραγωγής την τελευταία δεκαετία (και) στην χώρα μας είναι η μικροζυθοποιία. Εντελώς αποκεντρωμένη δημιουργούσε δεκάδες θέσεις εργασίας στην νησιωτική και ηπειρωτική χώρα από την Θράκη έως την Κρήτη κερδίζοντας συνεχώς κοινό και αποδεικνύοντας στους τουρίστες αλλά και στους διεθνείς διαγωνισμούς όπου συμμετείχαν, ότι οι Έλληνες μπορούν να δημιουργήσουν από καλές έως άριστες μπύρες.

Το απόγευμα της Πέμπτης στα πλαίσια του πολυνομοσχεδίου, και χωρίς να υπάρχει προηγούμενη ενημέρωση ή προειδοποίηση, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι φέρνει προς ψήφιση την τροποποίηση από την 1η Ιανουαρίου του 2016 του καθεστώτος μειωμένου συντελεστή Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης για την μπύρα (σημ.δηλαδή ξαφνική κατάργηση της μείωσης του Ειδ.Φ.Κ.) που παράγεται από ανεξάρτητα μικρά ζυθοποιία, των οποίων η παραγωγή δεν υπερβαίνει τα 200.000 εκατόλιτρα ετησίως.

Εδώ αξίζει να αναφερθεί ότι ο μειωμένος συντελεστής για τις μικρές ζυθοποιίες προβλέπεται από την Ευρωπαϊκή νομοθεσία η οποία με την κίνηση της αυτή ήθελε να τονώσει την τοπική και την μικρή παραγωγή καθώς στην Ευρώπη – και κατ' επέκταση στην Ελλάδα – όπου παρατηρούνται μονοπωλιακά ή ολιγοπωλιακά φαινόμενα. Στην Ευρώπη πάνω από 8 στις 10 μπύρες που πωλούνται είναι πολυεθνικών ενώ στην Ελλάδα τα σήματα που διαχειρίζονται πολυεθνικές ξεπερνούν το 86%. Πρόκειται κυρίως για τους ομίλους Heineken και Carlsberg με την τελευταία να προσθέτει πρόσφατα στο χαρτοφυλάκιο της πέρα από την Μύθος και την ΦΙΞ. Αντίθετα η ποιοτική ελληνική μικροζυθοποιία η οποία πλήττεται από την εφαρμογή του νόμου περιορίζεται στο 0,35% της αγοράς.

...επικοινώνησε με τον κ. Δημήτρη Πολιτόπουλο, τον ομογενή χημικό μηχανικό από τις ΗΠΑ που ήρθε να επενδύσει στην Ελλάδα δημιουργώντας μέσα από αντίξοες συνθήκες την μπύρα «Βεργίνα». Χαρακτήρισε το συγκεκριμένο άρθρο ταφόπλακα για την ελληνική ζυθοποιία διευκρινίζοντας ότι από την κίνηση αυτή πλήττεται μόνο η μικρή ελληνική παραγωγή αφήνοντας εκτός τις πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται στην χώρα μας. «Στόχος είναι να συγκεντρώσουν 3 εκατ. ευρώ από μικρούς Έλληνες παραγωγούς χωρίς να ενοχλήσει τους μεγάλους διεθνείς παίκτες. Κατανοώ ότι στις ημέρες μας ακόμη και αυτά τα 3 εκατομμύρια είναι σημαντικά για την ελληνική οικονομία και ότι θα πρέπει να συνεισφέρουμε όλοι στο μέτρο του δυνατού. Προτείνω λοιπόν αυτός ο φόρος να μοιραστεί στο σύνολο της ζυθοποιίας και όχι μόνο στο 14% που αφορά τις ελληνόκτητες ζυθοποιίες». Σύμφωνα με τον κ. Πολιτόπουλο αυτό το συγκεκριμένο άρθρο, το οποίο όπως αναφέρει δεν υπήρχε ούτε στην εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ ούτε ως πρόταση των δανειστών πλήττει κυρίως τους δύο «μεγάλους μικρούς» της ελληνικής ζυθοποιίας, δηλαδή την Βεργίνα και την ΕΖΑ στην Αταλάντη. 

Ακόμη πιο επιθετικός ο Αλέξανδρος Κουρής που μαζί με την Μάγια Τσόκλη δημιούργησαν την πολυβραβευμένη μπύρα «Νήσος» στην Τήνο. Αναφέρει ότι το άρθρο είναι κομμένο και ραμμένο στα συμφέροντα των πολυεθνικών και στόχο έχει να καταστήσει την ελληνική ζυθοποιία τουλάχιστον λιγότερο ανταγωνιστική αν όχι να την εξαφανίσει.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι παρά την άνθηση της μικροζυθοποίιας στην Ελλάδα οι περισσότερες από αυτές είτε είναι ζημιογόνες είτε κινούνται σε οριακά αποτελέσματα. Ο κλάδος ήδη μετράει δύο απώλειες, την πρωτοπόρο στο είδος Craft και την Πειραϊκή Ζυθοποιία. Πρόκειται για ακριβές επενδύσεις με σημαντικά έξοδα τόσο στην μεταφορά και στην προσπάθεια τους για καθιέρωση τους στην αγορά (συμμετοχές σε διεθνείς εκθέσεις, παροχές σε πελάτες κ.α.)...'' 

ένα βίντεο γνωριμία με την ελληνική ζυθοποιία Μακεδονίας-Θράκης

***

Η πολεμική στην ζυθοποιία Μακεδονίας-Θράκης (μπύρα ''Βεργίνα'') του κ.Δ. Πολιτόπουλου είχε ξεκινήσει από τα πρώτα βήματα της επιχείρησης 

[μεταφέρουμε κάποια αποσπάσματα ρεπορτάζ (το βρήκαμε εδώ) του Χ.Καρανίκα από τα ''Νέα'' (27.9.2008)] 

''...«Ενημερώσαμε το 2003 την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού για την κατάσταση της αγοράς της μπίρας στην Ελλάδα και για τα προβλήματα που αντιμετώπιζε και εξακολουθεί να αντιμετωπίζει η εταιρεία μας. Το 2005, κατόπιν εναρμόνισης της εθνικής νομοθεσίας με την κοινοτική, η Ελληνική Επιτροπή Ανταγωνισμού ξεκίνησε αυτεπάγγελτη έρευνα στον κλάδο της ζυθοποιίας.

Τον Νοέμβριο του 2006 ενημέρωσα προσωπικά (εννοεί ο Δ.Πολιτόπουλος) την κοινοτική επίτροπο σε θέματα ανταγωνισμού κ. Νeelie Κroes για την εξέλιξη του συγκεκριμένου προβλήματος. Την άνοιξη του 2007 η εμπορική πρακτική της εταιρείας Ηeineken φάνηκε ότι εφαρμοζόταν και στην έδρα της, την Ολλανδία, μετά την καταδικαστική απόφαση και επιβολή προστίμου 219.000.000 ευρώ από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού για παράνομες τακτικές».

Ο διευθύνων σύμβουλος της Ζυθοποιίας Μακεδονίας- Θράκης Δημήτρης Δ.Πολιτόπουλος είναι ο άνθρωπος στον οποίον οφείλεται η νομοθετική διάταξη για την ανεξάρτητη ελληνική μπίρα - που πέρασε μαζί με τον νόμο για τα ομολογιακά δάνεια! Είναι επίσης αυτός που άνοιξε τον δρόμο για να σπάσει το ολιγοπώλιο της συγκεκριμένης αγοράς στην Ελλάδα. 

Παρακάτω ένα βίντεο όπου μιλάει ο κ.Δ.Πολιτόπουλος 

για την πορεία της δημιουργίας της μπύρας ''Βεργίνα'' και τα εμπόδια

Όλα ξεκίνησαν το 1994 όταν ο Δημήτρης Πολιτόπουλος μαζί με τον αδερφό του Μιχάλη διαπίστωσαν την μη ύπαρξη ελληνικών σημάτων μπίρας στην ελληνική αγορά, από τη μακρινή Νέα Υόρκη όπου ζούσαν. Άμεσα, ο Δημήτρης επέστρεψε στην χώρα και επένδυσε 10.000.000 ευρώ από κοινού με τον αδερφό του για τη δημιουργία της Ζυθοποιίας Μακεδονίας- Θράκης. Και το 1998 γεννήθηκε η πρώτη μπίρα τους, η Βεργίνα. 

Το μονοπώλιο της ολλανδικής πολυεθνικής 

«Το εγχείρημά μας απεδείχθη ορθό αφ΄ ής στιγμής οι υπάρχουσες ζυθοποιίες στην Ελλάδα που παρήγαγαν μόνο ξένα σήματα ακολούθησαν στην παραγωγή ελληνικών ετικετών, όπως Μythos και Άλφα, γεγονός που μας χαροποίησε αρχικά. Η δυσφορία μας όμως εκδηλώθηκε σχεδόν άμεσα, όταν διαπιστώσαμε ότι τα δικά μας και μόνο προϊόντα δεν μπορούσαν να διακινηθούν ελεύθερα, μέσω του εμπορικού δικτύου της χώρας. Ο αποκλεισμός της διακίνησης της μπίρας Βεργίνα ήταν συνέπεια της κατάχρησης δεσπόζουσας θέσης της θυγατρικής της ολλανδικής Ηeineken, Αθηναϊκής Ζυθοποιίας ΑΕ, που εκμεταλλευόμενη το ισχυρότατο μερίδιό της στην αγορά (80-90%) απαγόρευε στο εμπορικό δίκτυο τη συνεργασία με την εταιρεία μας», λέει στα «ΝΕΑ» ο διευθύνων σύμβουλος της Ζυθοποιίας Μακεδονίας - Θράκης. 

Η διείσδυση του Δημήτρη Πολιτόπουλου στον στεγανό κόσμο της μπίρας δεν έγινε χωρίς μάχη. Εργαζόμενοι στη Ζυθοποιία Μακεδονίας- Θράκης δέχθηκαν προσφορές από ανταγωνίστρια εταιρεία για να παραιτηθούν. «Ακόμα, δεχόμασταν απειλητικά τηλεφωνήματα στις 3 τα ξημερώματα, μας έσκαγαν τα λάστιχα και άδειαζαν τα ντεπόζιτα των φορτηγών για να μην κάνουμε διανομές, έκαψαν φορτηγά διανομέων που συνεργαζόμασταν, σύμφωνα με ανάλογες καταθέσεις στην Επιτροπή Ανταγωνισμού... 

Την πρώτη περίοδο είχαμε και πολλές επιστροφές από παραγγελίες επειδή ορισμένοι έμποροι έπεφταν θύματα εκβιασμού, πάλι σύμφωνα με ανάλογες καταθέσεις στην Επιτροπή Ανταγωνισμού». (βλέπε επιπλέον στοιχεία σε ρεπορτάζ εδώ)

Η δημιουργικότητα και εφευρετικότητα των στελεχών της ζυθοποιίας Μακεδονίας-Θράκης

Στα ξενοδοχεία. Η κίνηση-ματ που έκανε ο Δημήτρης Πολιτόπουλος ήταν να διεισδύσει στην αγορά των ξενοδοχειακών μονάδων all inclusive, οι οποίες με προκαθορισμένη τιμή προσφέρουν στους επισκέπτες ελεύθερη κατανάλωση χωρίς πρόσθετη χρέωση. Όπως θυμάται, την περίοδο που ξεκίνησε να μπαίνει στη συγκεκριμένη αγορά, η τιμή του βαρελιού μπίρας ήταν 45 ευρώ. «Εμείς τους κάναμε πολύ καλύτερη προσφορά. Υπηρεσίες all inclusive υπάρχουν σε περίπου 3.000 ξενοδοχεία- καταλαβαίνετε ότι μιλάμε για μεγάλη κατανάλωση. Και τότε άρχισε να λειτουργεί ο υγιής ανταγωνισμός: σύντομα οι τιμές έπεσαν περισσότερο με τελικό ωφελημένο τις ξενοδοχειακές μονάδες». 

Με τον καιρό ο Δημήτρης Πολιτόπουλος διαπίστωσε ότι οι ανταγωνιστές του προσέφεραν παροχές, όπως εκπτώσεις πίστης, δώρα και πολλά ακόμα, ώστε να βγάλουν οι καταστηματάρχες την μπίρα του από τα μαγαζιά τους. «Αυτό τελικά λειτούργησε υπέρ μας. Ορισμένοι καταστηματάρχες γνώριζαν ότι έτσι και πάρουν Βεργίνα για να διαθέσουν στους πελάτες τους πιθανόν να δεχόντουσαν προσφορά από τους ανταγωνιστές ώστε να τη βγάλουν. Έτσι, όλο και περισσότεροι ζητούσαν Βεργίνα. Με αυτό τον τρόπο καταφέραμε να αποκτήσουμε καλή διείσδυση στην αγορά». 

«Το πρώτο που έμαθα ήταν το ολιγοπώλιο» 

«Το πρώτο πράγμα που μου επεσήμαναν οι συνάδελφοι είναι ότι πρόκειται για ολιγοπώλιο» λέει ο Διονύσης Χατζόπουλος, που κατασκευάζει μικροζυθοποιία στη Μεσσηνία. «Πιστεύω ότι κάποια στιγμή πρέπει να πάψει αυτό το καθεστώς και αν δεν ήταν ο κ. Πολιτόπουλος σίγουρα η αγορά αυτή δεν θα είχε ανοίξει και για εμάς. Έχω μιλήσει με πολλούς καταστηματάρχες στην Καλαμάτα και γνωρίζω ότι όπου υπάρχει μεγάλη διάθεση μπίρας, οι μεγάλες εταιρείες προσφέρουν μπόνους ώστε να διατηρηθούν οι πωλήσεις τους σε υψηλά επίπεδα. Και όλες αυτές οι συμφωνίες γίνονται προφορικά. Έχω μιλήσει και με διανομείς. Μάλιστα, ένας από αυτούς μου είπε ότι δέχθηκε απειλές από μεγάλες εταιρείες να αποσύρουν τα προϊόντα τους όταν έμαθαν ότι διανέμει και τη Βεργίνα του κ. Πολιτόπουλου». 

Αιφνιδιαστική έφοδος από την Επιτροπή Ανταγωνισμού 

Ήταν 2005 όταν η Επιτροπή Ανταγωνισμού ξεκίνησε αυτεπάγγελτη έρευνα στον κλάδο και ιδιαίτερα στην εταιρεία που κατέχει δεσπόζουσα θέση στην αγορά. Η πρώτη έφοδος είχε γίνει ήδη από το 2001, όμως λόγω της υποστελέχωσης της Επιτροπής δεν υπήρχε καν η δυνατότητα διερεύνησης της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας, ούτε καν η πρόσβαση σε υπολογιστές! 

Σύμφωνα με πληροφορίες, άνθρωποι της Επιτροπής Ανταγωνισμού πραγματοποίησαν ξανά αιφνιδιαστικό έλεγχο στην ίδια εταιρεία τον Απρίλιο του 2006, στα πλαίσια της αυτεπάγγελτης έρευνας που είχε ξεκινήσει. «Τότε υπήρξαν ενδείξεις ότι δίνονταν παροχές (εκπτώσεις πίστης, στοχοποίηση, δώρα) σε διανομείς, ενέργειες που απαγορεύονται όταν κάποιος έχει δεσπόζουσα θέση στην αγορά καθώς οι μικρότεροι δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα και έρχεται σε αντίθεση με την αρχή του ανταγωνισμού. Η έρευνα προχωρούσε κανονικά το 2006, αλλά χρειάζονταν επιπρόσθετα στοιχεία για λόγους τεκμηρίωσης», αναφέρουν πηγές. 

«Η δική μας εταιρεία, αναμένοντας την απόφαση της Ελληνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού στην οποία και έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη, συνεχίζει να παράγει ποιοτική ελληνική μπίρα και κατορθώνει να επιβιώνει και να είναι κερδοφόρα παρά τις αντίξοες συνθήκες που επικρατούν στην αγορά μπίρας», λέει ο Δημήτρης Πολιτόπουλος. 

Η Ζυθοποιία Μακεδονίας- Θράκης σήμερα κατέχει το 4% της αγοράς (με πωλήσεις 150.000 εκατόλιτρων), ενώ η περίπτωση της μπίρας Βεργίνα και το πώς διείσδυσε στην ελληνική αγορά παρά τις αντίξοες συνθήκες, διδάσκεται στο στρατηγικό marketing σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Την ίδια ώρα, ο κλάδος της μικροζυθοποιίας κερδίζει συνεχώς έδαφος, φτάνοντας φέτος σε παραγωγή τα 11.000 εκατόλιτρα από τα 4,1 εκατομμύρια της εγχώριας κατανάλωσης, ενώ η Ηeineken Ολλανδίας- μητρική της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας- εξαγόρασε από κοινού με τη Carlsberg Δανίας την Μythos. 

«Αυτό που έμαθα με τη Βεργίνα τα τελευταία 10 χρόνια είναι ότι αν το θέλεις πραγματικά, μπορείς να το καταφέρεις. Παρά τις αντίξοες συνθήκες, παρά τον πόλεμο που επικρατεί. Και αν αποδείξεις ότι εσύ μπορείς, τότε θα θέλουν να τα καταφέρουν και άλλοι κι έτσι επιτυγχάνεται η απελευθέρωση της αγοράς. Απόδειξη, οι 10 νέοι μικροζυθοποιοί ετοιμάζονται να μπουν στην αγορά», λέει ο άνθρωπος που έσπασε το ολιγοπώλιο της μπίρας. 

Πάντως, παρά τις συνεχείς καταγγελίες, από το 2005 έως σήμερα η Επιτροπή Ανταγωνισμού δεν έχει εκδώσει πόρισμα για την κατάσταση που επικρατεί στην αγορά της μπίρας. 

«Δεν δέχθηκαν να κάνουν αυτοψία» 

«Με κάλεσε η Επιτροπή Ανταγωνισμού να πω και εγώ τη γνώμη μου για την αγορά. Η έρευνα είχε αρχίσει κυρίως λόγω των επεισοδίων που υπήρξαν με την μπίρα Βεργίνα. Τους είπα ότι είχα πάει σε χονδρέμπορους και ότι κάποιοι δεν αναλάμβαναν να κάνουν διανομή της μπίρας μου, καθώς ήταν δεσμευμένοι από τις μεγάλες εταιρείες» λέει ο Αλέξης Κουμάντος, ιδιοκτήτης της Πειραϊκής Μικροζυθοποιίας που άρχισε να λειτουργεί το 2005 με αρχικό κεφάλαιο περίπου 500.000 ευρώ. «Από την Επιτροπή μού ζήτησαν έγγραφα και γραπτές αποδείξεις. Τους εξήγησα ότι αυτές οι συμφωνίες γίνονται μόνο προφορικά και τους κάλεσα να πάμε μαζί σε καταστήματα της παραλιακής λεωφόρου για να δουν ακριβώς τι συμβαίνει- κάτι σαν αυτοψία. Τελικά δεν ήρθαν», επισημαίνει ο κ. Κουμάντος. Λόγω των δυσκολιών που συνάντησε αρχικά στη διανομή του προϊόντος του, ο ιδιοκτήτης της Πειραϊκής Μικροζυθοποιίας αποφάσισε να «παρακάμψει» το σύστημα και να προσεγγίσει απευθείας τους καταστηματάρχες. «Τον πρώτο μήνα της λειτουργίας μας είχαμε μηδέν ευρώ έσοδα. Τον δεύτερο είχαμε 1.500 και θεωρούσαμε ότι επρόκειτο για μεγάλη αύξηση. Καταφέραμε σήμερα να έχουμε 400 ενεργούς πελάτες- αλλά είναι οι δικοί μου πελάτες: τους βλέπω και τους επισκέπτομαι όλους όσο πιο τακτικά μπορώ». 

«Θα μείνουμε»

Η μικροζυθοποιία στην Ελλάδα- κυρίως λόγω των αντίξοων συνθηκών στην αγορά- δεν ξεπερνά το 1% των συνολικών πωλήσεων. Την ίδια ώρα σε Ευρώπη και Αμερική το συγκεκριμένο ποσοστό φτάνει έως και το 35%! «Όσο και να προσπαθούν κάποιοι να μας πετάξουν έξω, είμαστε αποφασισμένοι να μείνουμε» λέει ο κ. Κουμάντος, που κατάφερε να πουλήσει την τελευταία χρονιά 700 εκατόλιτρα μπίρας.

Η Απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού

Τελικά μετά από πολλά χρόνια, το 2005 ξεκίνησε η έρευνα και το 2015 παραδίδεται η απόφαση- η Επιτροπή Ανταγωνισμού εκδίδει την απόφασή της. 

Σύμφωνα με την -από του 2013- έρευνα της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού -υπηρεσία της Επιτροπής Ανταγωνισμού- ανακοινώνει ό,τι: «Η Αθηναϊκή Ζυθοποιία είχε υιοθετήσει και υλοποιούσε ενιαία, μακρόχρονη και στοχευμένη πολιτική για τον αποκλεισμό και τον περιορισμό των δυνατοτήτων ανάπτυξης των ανταγωνιστών της, κυρίως με την επιβολή αποκλειστικότητας σε επίπεδο χονδρικής και λιανικής πώλησης, και μέσω άλλων πρακτικών με σωρευτικό αποτέλεσμα την απομόνωση των ανταγωνιστών της από τους διαύλους διανομής και διάθεσης».

Σύμφωνα με την Επιτροπή Ανταγωνισμού, η απόφαση άργησε να εκδοθεί σε σχέση με τον περσινό Σεπτέμβριο, λόγω της δυσκολίας που αντιμετωπίζει η καθαρογραφή της αλλά και επειδή από τις αρχές του 2015 λείπουν τρεις από τους τέσσερις αρμόδιους εισηγητές. Οι δύο αποχώρησαν και η τρίτη εισηγήτρια έχει λάβει άδεια μητρότητας.(βλέπε εδώ)

Οι νόμοι του κράτους εναντίον της Ελλάδας και τη οικονομικής ανάπτυξης της
Με ερώτησή της προς τον υπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης Δ. Παπαδημητρίου, σχετικά με την απαγόρευση χρήσης ελληνικών φρούτων στην ελληνική ζυθοποιία, βουλευτής ζητά να καταργηθεί νόμος του 1922 (καλά διαβάσατε, νόμος 95 ετών), ο οποίος είναι αυτός που απαγορεύει τη χρήση ελληνικών φρούτων. 

Γράφει στην επερώτησή της η βουλευτής: ''...Όμως το Υπουργείο απαγορεύει στη ζυθοποιία να κάνει χρήση ελληνικών φρούτων στην παραγωγή μπίρας, καθώς και να παράγει και να εμφιαλώνει ποτά από ζύμωση, όπως ο μηλίτης. Αυτή η αναχρονιστική και παράλογη διάταξη ισχύει από το 1922 και ουσιαστικά επιβάλλει τη χρήση αποκλειστικά εισαγόμενων φρούτων, καθώς και την εισαγωγή ποτών ζύμωσης. Στην ουσία, η απραξία του Υπουργείου και η αδιαφορία του να αλλάξει αυτή την παρωχημένη πολιτική, εμποδίζει την ανάπτυξη της ελληνικής ζυθοποιίας, καταδικάζει περαιτέρω την ελληνική παραγωγή φρούτων και, φυσικά, δυσχεραίνει τη διατήρηση ή αύξηση των θέσεων εργασίας στις ζυθοποιίες, που είναι και το μεγάλο ζητούμενο για την ελληνική οικονομία. (εδώ)

ένα ακόμη βίντεο-γνωριμία με την Ελληνική ζυθοποιία Αταλάντης
***

Σχετικά με την βύνη -ως ένα από τα τέσσερα συστατικά της μπύρας- και την σπουδιαότητά της βλέπε εδώ

Πριν λίγο καιρό η ελληνική ζυθοποιία Μακεδονίας-Θράκης λειτούργησε το πρώτο ελληνικό βυνοποείο. Μεταφέρουμε κάποια αποσπάσματα από την σχετική παρουσίαση σε site εδώ 

''...Στην υγειά του νέου της βυνοποιείου πίνει η Ζυθοποιία Μακεδονίας Θράκης. Η γνωστή Ζυθοποιία που παράγει την μπύρα «Βεργίνα» πλέον θα παράγει βύνη από το δικό της βυνοποιείο στην Κομοτηνή, το οποίο ολοκληρώθηκε πριν από μερικές εβδομάδες. Πρόκειται για ένα εγχείρημα που ξεκίνησε τον περασμένο Φεβρουάριο και λύνει στην ουσία τα χέρια της επιχείρησης του Δημήτρη Πολιτόπουλου, καθιστώντας την αυτόνομη και επιτρέποντας της την ταχύτερη ανάπτυξη των πωλήσεών της εντός και εκτός συνόρων. Το βυνοποιείο αναμένεται να τεθεί σε πλήρη λειτουργία μέσα στον επόμενο μήνα, δίνοντας παράλληλα θέσεις εργασίας σε δεκάδες οικογένειες της Ροδόπης.

«Μιλάμε για το πρώτο ελληνικό βυνοποιείο προϋπολογισμού 4 εκατ. ευρώ, χρηματοδοτημένο από ίδια κεφάλαια χωρίς επιχορηγήσεις, χωρίς επιδοτήσεις και δάνεια» δηλώνει στο FortuneGreece.com ο Δ/ντής Εταιρικής Ανάπτυξης της Ζυθοποιίας Μακεδονίας Θράκης, κ. Δημήτρης Κρις, προσθέτοντας πως εκτός από τις δικές του ανάγκες, το βυνοποιείο θα είναι σε θέση να εξυπηρετεί και τα μικρότερου μεγέθους ελληνικά βυνοποιεία τα οποία δρουν ανεξάρτητα. Παράλληλα η Ζυθοποιία Μακεδονίας Θράκης αναμένει να κάνει απόσβεση της επένδυσης σε επίπεδο διετίας με δεδομένο ότι δεν θα έχουμε περεταίρω αναταράξεις στην ελληνική οικονομία.

Η κίνηση αυτή αλλάζει τα δεδομένα στον κλάδο της ζυθοποιίας καθώς η μόνη ζυθοποιία με ιδιόκτητα βυνοποιεία στην Ελλάδα, ένα στην Πάτρα και ένα στη Θεσσαλονίκη, ήταν μέχρι πρότινος η Αθηναϊκή Ζυθοποιία, μέλος του ομίλου Heineken. Η βύνη αποτελεί ένα από τα τέσσερα συστατικά για την παραγωγή της μπίρας και για τα μυκροζυθοποιεία αποτελούσε εισαγόμενο συστατικό. Το βυνοποιείο της Ζυθοποιίας Μακεδονίας Θράκης θα είναι δυναμικότητας 7.000 τόνων ετησίως με προοπτική στο προσεχές διάστημα να προχωρήσει στην εξαγωγή της παραγόμενης βύνης στο εξωτερικό.

Αναλογιζόμενος κανείς τα προβλήματα που έχει αντιμετωπίσει κατά το παρελθόν, ο κ. Δημήτρης Πολιτόπουλος διερωτάται ποια θα είναι η αντίδραση των μεγάλων παικτών του κλάδου της ζυθοποιίας στη λειτουργία του βυνοποιείου. Από την μεριά του ο κ. Κρίς αρκείται σε μια φράση. «Είμαστε έτοιμοι για όλα».

***

Το κράτος και οι κυβερνώντες ήταν και είναι εδώ! απέναντι στις υγιείς προσπάθειες Ελλήνων επιχειρηματιών 

Πολλές είναι οι φορές -χωρίς να το επιδιώκουμε ή να το θέλουμε- που έχουμε αναφερθεί στο κράτος και τις κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών και τον ρόλο τους στην καταστροφή της πατρίδος μας. Τα παραπάνω -από ένα αξιοπρεπές κράτος που υπηρετεί το συμφέρον του λαού του - δεν θα έπρεπε να συμβαίνουν. 

Ας θυμηθούμε κι άλλες (ελάχιστες μόνον από τις πολλές που υπάρχουν) -επώδυνες δυστυχώς- επεμβάσεις του ''ελληνικού'' κράτους που κατέστρεψαν ζωτικής σημασίας επιχειρηματικές προσπάθειες Ελλήνων ή ξεπούλησαν τον πλούτο της πατρίδος μας με ελάχιστο ή μηδενικό οικονομικό όφελος: Κ.Καραμανλής (ο πρεσβύτερος) δεν επιτρέπει την παραγωγή κιτρικού οξέως απο την ΧΡΩ.ΠΕΙ. (εδώ κι εδώ), ο ίδιος εμπόδισε την κατασκευή ενός από τα μεγαλύτερα διυλιστήρια παγκοσμίως στην Πάχη Μεγάρων καταστρέφοντας τον καθηγητή Στρατή Ανδρεάδη με τις άδικες και ολοκληρωτικής νοοτροπίας κρατικοποιήσεις των επιχειρήσεών του (εδώ). Ο Νόμος 1083/1980 ή Νόμος των πανωτοκίων που κατέστρεψε τις μεγαλύτερες βιομηχανίες παραγωγής στην Ελλάδα, τουριστικές ξενοδοχειακές μονάδες, γεωργιο-κτηνοτροφικές επιχειρήσεις κ.α. (ψηφίστηκε απο τη Ν.Δ. και διατηρήθηκε από το Πασόκ επί 16 χρόνια). Μόνο στο Νομό Αττικής έκλεισαν 300 μεγάλες επιχειρήσεις (εδώ). Η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης που εξασφάλιζε αυτάρκεια για τις ανάγκες της χώρας μας και έκανε και εξαγωγές (εδώ). Namco που κατασκεύασε το ελληνικό αυτοκίνητο Pony και άλλα οχήματα, παρόλο που έχει την τεχνογνωσία κατασκευής αυτοκινήτου, έχει χρηματοδότες και χιλιάδες παραγγελίες έχουν εξασφαλισθεί δεν της δίνεται άδεια να παράγει το νέο της αυτοκίνητο (εδώ). Κ.Καραμανλής (ο πρεσβύτερος) πάλι, εμπόδισε την αξιοποίηση της Τύρφης των Φιλίππων, ενός από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα λιγνίτη παγκοσμίως (εδώ). Κλείσιμο εργοστασίου χρωμίου στον Βόλο από τον Κ.Μητσοτάκη (με το οποίο παράγαμε τον Χρωμιο-Νικελιούχο χάλυβα- είμαστε η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που έχει τα κοιτάσματα να τον παράγει) σήμερα τα κοιτάσματα αυτά έχουν στοχοποιηθεί και προωθούνται προς ξεπούλημα σε πολυεθνικές (όπως στην Eldorado Gold ξεπούλησαν τα κοιτάσματα της Χαλκιδικής), και δεκάδες άλλες προτάσεις που ποτέ δεν ασχολήθηκε το κράτος και οι κυβερνήσεις να κάνουν κάτι πράξη (εδώ). Οι προσπάθειες για την εξόρυξη πετρελαίου στο Κερί Ζακύνθου που λιμνάζει σε βαλτώδη περιοχή και η δίωξη του Σ.Σοφιανόπουλου από Κ.Καραμανλή και Έβερτ (εδώ και εδώ). Το ξεπούλημα των χρυσοφόρων, αργυροφόρων και χαλκοφόρων κοιτασμάτων της Β.Χαλκιδικής αξίας άνω των 15 δις. ευρώ στην πολυεθνική Eldorado Gold με την παράλληλη παραχώρηση 300.000 στρεμμάτων ελληνικής γης για να το επιτύχει (εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ). Και τόσες ακόμη επεμβάσεις... 

***

Επιμέλεια: Ξενοφών Οικονομικός (22.3.2017)  ©

 

Copyright 4481/2017

 

Και η απάντηση για τον αγώνα της Ζυθοποιίας Μακεδονίας-Θράκης ήλθε και είναι ευχάριστη:
...Οι δικαστικές ενέργειες της ΖΜΘ εναντίον του ομίλου της Heineken ξεκίνησαν έπειτα από την έκδοση απόφασης της Ελληνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού (ΕΠ.ΑΝΤ.), η οποία αναγνώρισε ότι η Αθηναϊκή Ζυθοποιία καταχράστηκε τη δεσπόζουσα θέση της στην ελληνική αγορά για περισσότερα από 16 χρόνια και επέβαλε σε αυτήν πρόστιμο ρεκόρ 31,5 εκατομμυρίων ευρώ...

Διαβάστε σχετικά εδώ.