Οι τεράστιες ποσότητες των υδάτων θα αξιοποιηθούν απο τη δημιουργία τεχνητών λιμνών. Απο το κάτω μέρος του φράγματος θα γίνει αξιοποίηση της ιλύς (λάσπης που περιέχει αζωτούχα προϊόντα) για τον εμπλουτισμό των χωραφιών. Η βιομηχανία αζωτούχων λιπασμάτων αξιοποιεί την υδρενέργεια των ποταμών γι' αυτό στοχοποιήθηκε και απο τη Σύμβαση Cooper με την παραχώρηση του Αχελώου. Σ.Σοφιανόπουλος, Β' μέρος

Σε προηγούμενη ανάρτησή μας είχαμε αναφερθεί εκτενώς στις υδροδυναμικές ικανότητες της πατρίδας μας βασιζόμενοι στο πόνημα του πρώην ιδιοκτήτη της ΧΡΩ.ΠΕΙ. Σωτήρη Σοφιανόπουλου ''Οι ''Άγνωστες'' πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδος και η Πολιτική τους σημασία''. Είχαμε κάνει τότε μια εκτενή παρουσίαση για τα ύδατα και νερά της Ελλάδος, την οποία μπορείτε να μελετήσετε εδώ. 

Με την παρούσα ανάρτηση συνεχίζουμε την παρουσίαση στο ίδιο θέμα σχετικά με τα νερά και τις δυνατότητες άρδευσης των αρόσιμων αλλά και μη, εκτάσεων που μπορεί να οδηγήσει στον πολλαπλασιασμό του γεωργικού και κτηνοτροφικού Α.Ε.Π. 

Οδηγός μας στην προσέγγιση αυτή θα είναι το ανωτέρω πόνημα του Σ. Σοφιανόπουλου και συγκεκριμένα η ενότητα ''Νερό και Άρδευση''. Θα παρατηρήσετε ότι ο έγκριτος επιστήμονας Σ.Σοφιανόπουλος κάνει αναφορές και σε πολλά άλλα θέματα που χρήζουν ειδικότερης παρουσίασης. Ωστόσο, σε πρώτο στάδιο εστιάζουμε στα θέματα που αφορούν στις υδροδυναμικές δυνατότητες της πατρίδας μας και τα άλλα θα αναπτυχθούν σε μελλοντικές αναρτήσεις.

Οι υπογραμμίσεις και επισημάνσεις με bold  είναι δικές μας προκειμένου να βοηθήσουμε τον αναγνώστη να εστιάσει σε βασικά σημεία. Στο τέλος της ανάρτησης καταχωρούμε σημειώσεις που βοηθούν τον αναγνώστη να αντιληφθεί καλύτερα το θέμα. 

Γράφει ο Σ. Σοφιανόπουλος (σε συνέχεια της ανάρτησης εδώ)

'''Οπως έλεγε ο Δημοσθένης «δει δη χρημάτων, ω άνδρες Αθηναίοι, και άνευ χρημάτων ουδέν εστί γενέσθαι των δεόντων», (1) επομένως αντικειμενικός σκοπός μας είναι η εξεύρεση αυτών των χρημάτων που μόνο δια της γεωργοκτηνοτροφικής παραγωγής δύναται να γίνει. Και για να εξελιχθεί η γεωργοκτηνοτροφική μας παραγωγή, πρέπει να εκμεταλλευθούμε στο έπακρο τον υδάτινο πλούτο της Ελλάδος. Δεν θα πρέπει, ει δυνατόν, οι ατέλειωτες ποσότητες των υδάτων να καταλήγουν το χειμώνα στη θάλασσα, αν προηγουμένως δεν έχουν γεμίσεις τις χιλιάδες λίμνες που πρέπει να κατασκευαστούν. Για το σκοπό αυτό θα πρέπει στα ποτάμια να δημιουργηθούν φράγματα και όταν η λίμνη γεμίσει, τότε να υπερχυλίζει, για να συνεχίσει το ποτάμι τον ρου του. Βεβαίως, πρέπει να γίνει έτσι το φράγμα, ώστε να υπάρχει δυνατότης στο κάτω του μέρος να μπορούν να ανοίγουν πόρτες, για να φεύγει η ιλύς (λάσπη). Αυτό βεβαίως μπορεί να γίνει και με ειδικό σύστημα όπου αυτό το χώμα (λάσπη) να βγαίνει στην επιφάνεια, και αφού ξεραθεί σε ειδικούς χώρους να εμπλουτίζονται χωράφια με φτωχά εδάφη, διότι η ιλύς αυτή των ποταμών είναι πολύ εμπλουτισμένη με αζωτούχα προϊόντα, (2) άρα είναι καλά λιπασμένη.
                                                                           ***

το φράγμα του ποταμού Λάδωνα στην Αρκαδία (1950-55)

(*)  Το Φράγμα του ποταμού Λάδωνα (βρίσκεται στα όρια των νομών Αχαΐας και Αρκαδίας) είναι κατασκευασμένο στην περιοχή Πήδημα, σε υψόμετρο 422,40m και έχει ύψος 56m, πλάτος στέψης 3,4m, μήκος 101,5m, ενώ συγκεντρώνει 49.000.000 κυβικά μέτρα νερού. Η κατασκευή του ολοκληρώθηκε το 1954, στα πλαίσια ιταλικών πολεμικών αποζημιώσεων. Ο Υδροηλεκτρικός Σταθμός Λάδωνας της Δ.Ε.Η., βρίσκεται στην περιοχή Κάτω Σπάθαρι (της Δημοτικής Ενότητας Τροπαίων), σε απόσταση 6 χλμ από την Εθνική οδό Τριπόλεως-Πύργου. Ο Σταθμός λειτουργεί με τα νερά της τεχνητής Λίμνης, που δημιουργήθηκε με την κατασκευή φράγματος στον ποταμό Λάδωνα. Το νερό από το φράγμα διοχετεύεται στους υδροστροβίλους των δύο ηλεκτρογεννητριών του εργοστασίου, με σήραγγα μήκους 8.620 μ.

                                                                          ***

Είναι δύσκολο στον απλό άνθρωπο να καταλάβει το θέμα του λιπάσματος, αλλά η αύξηση του αριθμού των ζώων αυξάνει και τα κόπρανα των ζώων που εμπλουτίζουν το χώμα με βιολογικό λίπασμα. Πρέπει να ξέρουμε ότι η Ολλανδία είναι μία μικρή χώρα 3,5 φορές μικρότερη της Ελλάδος, η οποία όμως έχει καταφέρει δια των 50 εκατομμυρίων τόνων ζωικών κοπράνων ετησίως να μετατρέψει τα αλμυροχώραφά της (διότι μεγάλο μέρος της είναι υπό την επιφάνεια της θάλασσας) σε υγιέστατο έδαφος στο οποίο καταφέρνουν και διαβιώνουν τουλάχιστον 7 εκατομμύρια αγελάδες. Πρέπει να γίνουν ειδικές επιστημονικές μελέτες και να μπουν σε ειδικό χάρτη τα παράκτια ύδατα και οι ποσότητες αυτών. Π.χ. πόσο νερό βγαίνει από τον Παρνασσό στην περιοχή της Ιτέας και αυτό πώς μπορούμε να το συλλέξουμε; Η περισυλλογή του ύδατος θα μας δώσει και πάρα πολλά υδροηλεκτρικά έργα που θα μας καταστήσουν αυτάρκεις και εξαγωγείς ηλεκτρικού ρεύματος σε τόσο φθηνές τιμές που κανένας δεν θα μπορέσει να μας συναγωνισθεί. Εδώ θα πρέπει να προσθέσω ότι πρέπει να γίνει καλωδιακή διασύνδεση όλων των νήσων του Ιονίου και του Αιγαίου μεταξύ τους και με την ηπειρωτική χώρα, ώστε το αιολικό δυναμικό του Αιγαίου, που είναι κατά μέσον όρο σε ταχύτητες ανέμου ίσο με τουλάχιστον 9 μέτρα το δευτερόλεπτο επί ετησίας βάσεως, να μην πηγαίνει χαμένο και να τροφοδοτεί σιγά σιγά όλη την Ελλάδα, ώστε να καταργηθούν οι θερμικοί παραγωγοί ηλεκτρικού ρεύματος από πετρέλαιο.

Επίσης η Κρήτη μας είναι το σπουδαιότερο σημείο της Γης, ελέγχει Δαρδανέλλια, Σουέζ και Γιβραλτάρ και ενώνει 3 ηπείρους, δηλ. Ευρώπη, Ασία και Αφρική. Έχει δε τόσα πολλά νερά, που κανένας δεν ξέρει πόσα. Έγινε μάλιστα μία μελέτη στο παρελθόν να μεταφερθούν τα νερά της Κρήτης στο Ισραήλ. (3) Είναι δε και ένα μέρος που μπορεί να κάνει ειδικό κρασί, διότι ζεί 4ος μύκητας μετά τα 600 μέτρα υψόμετρο, ο οποίος αντέχει σε ποσοστό οινοπνεύματος μέχρι και 19%. Πέραν αυτού το υψόμετρο και η υγρασία και η ζέστη είναι οι προϋποθέσεις για την παραγωγή καφέ. Από όλα αυτά τίποτε δεν έχει γίνει και βρισκόμαστε ακόμη σε σημείο πρωτογονισμού. Να λάβετε υπόψη σας ότι μεταξύ Χανίων και Ρεθύμνης υπάρχει μία λίμνη, όπου είναι τόσο μεγάλη η εναλλαγή του νερού, μπαίνει το νερό από τα ΝΑ της σύνορα και χάνεται σε βάραθρα στα ΒΔ της, ώστε το νερό είναι πεντακάθαρο. Πόσο νερό μπαίνει και πόσο νερό βγαίνει ουδείς γνωρίζει. Πρέπει αυτά τα βάραθρα να κλείσουν όλα και πρώτα πρέπει να κλείσουν τα 2 βάραθρα της λίμνης Υλίκης, που είναι της τάξεως των 50.000 κυβικών ωριαίως. Η Υλίκη γενικώς είναι χωρητικότητας 300.000.000 κυβικών μέτρων.

Ἡ λίμνη Ὑλίκη συνολικῆς χωρητικότητας 300 ἑκατ. κυβικῶν μέτρων

(**) Η Υλίκη είναι φυσική λίμνη στη Βοιωτία, βόρεια της Θήβας, με όχθες απόκρημνες, στους πρόποδες των δυτικών προεκτάσεων του Πτώου Όρους και των ανατολικών του Μεσσαπίου. Ονομάζεται και Λικέρι, και έχει έκταση κατά μέσο όρο 19,1 τετρ. χιλιόμετρα. Το 1959 άρχισε να λειτουργεί σύνδεση παροχής νερού στην τεχνητή Λίμνη του Μαραθώνα από τη λίμνη Υλίκη, καθώς η μεγάλη πληθυσμιακή ανάπτυξη της πρωτεύουσας καθιστούσε πλέον ανεπαρκή την ύδρευσή της αποκλειστικά από την πρώτη. Και πάλι όμως η αύξηση του πληθυσμού των Αθηνών ξεπέρασε τις δυνατότητες των δύο λιμνών, ώστε από το 1981 το περισσότερο νερό για την ύδρευση της ελληνικής πρωτεύουσας προέρχεται από την τεχνητή Λίμνη του Μόρνου.

Σημειώσεις (δικές μας):  

Σημείωση 1: Σχετικά με το ότι κύριο μέλημα της πατρίδος μας πρέπει να είναι -σε πρώτη φάση- η απόκτηση αυτάρκειας σε βασικά αγαθά όπως το γάλα, το κρέας, το τυρί, τα αυγά και το ότι υπάρχουν οι δυνατότητες νε επιτευχθούν αυτά, δεδομένου ότι η πατρίδα μας διαθέτει στρατηγικά πλεονεκτήματα που δεν έχουν άλλες χώρες π.χ. κλίμα, έδαφος, γεωγραφική θέση κλπ δείτε εδώ

Σημείωση 2: Το ζήτημα των αζωτούχων προϊόντων και δη αζωτούχων λιπασμάτων είναι μεν ειδικό θέμα αλλά κεφαλαιώδους σημασίας για την ελληνική οικονομία. Στο σπουδαίο πόνημα του ''Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα'' ο Δημήτρης Μπάτσης ανάμεσα στον κατάλογο των μονάδων βαρειάς μεταλλουργικής και χημικής βιομηχανίας εντάσσει και τις βιομηχανίες αζώτου και λιπασμάτων. Αλλά και ο μηχανικός Στ. Σταυρόπουλος (σύγχρονος επιστήμονας του Δημ. Μπάτση) ανέλυσε την επιτακτική ανάγκη δημιουργίας βιομηχανίας αζωτούχων λιπασμάτων σε συνδυασμό με την αξιοποίηση του Αχελώου και την δημιουργία σιδηρο-μεταλλουργικής βιομηχανίας. 

Το άζωτο είναι μια πολύτιμη ύλη για την παραγωγή λιπασμάτων αλλά χρησιμοποιείται με μορφή σύνθετη σαν πρώτη ύλη στη βιομηχανία φαρμάκων και χρωστικών ουσιών καθώς και στην ειρηνική και πολεμική βιομηχανία για την παραγωγή εκρηκτικών υλών. 

Η δέσμευση του αζώτου για την κατασκευή αζωτούχων λιπασμάτων γίνεται από τον ατμοσφαιρικό αέρα, δηλαδή με τη δέσμευση του ατμοσφαιρικού αζώτου σε αέριο αμμωνία κατασκευάζονται τα αζωτικά λιπάσματα με τη μορφή κυρίως της θειϊκής αμμωνίας και της νιτρικής αμμωνίας. 

Τα στάδια της διαδικασίας για την βιομηχανική παραγωγή αζωτούχων λιπασμάτων έχει συνοπτικά ως εξής: -κατά την ξηρή απόσταξη του καρβούνου στη σιδηρομεταλλουργία για την παραγωγή κόκ, παράγεται το κοκκαέριο που είναι πλούσιο σε καύσιμα συστατικά -κατά την αναγωγή του σιδερομεταλλεύματος στην ηλεκτροκάμινο παράγεται και ένα άλλο αέριο που είναι πλούσιο σε μονοξείδιο του άνθρακος - από τα δυο αυτά αέρια: το κοκκαέιο και το αέριο ηλεκτροκαμίνου που προέρχονται από τη μεταλλουργική κατεργασία του σίδερου, με καταλυτική τους μετατροπή (στις εγκαταστάσεις της βιομηχανίας αζώτου) παίρνουμε σαν προϊόν υδρογόνο που με τον ατμοσφαιρικό αέρα μάς δίνει αέριο μίγμα αζώτου και υδρογόνου. Από το μίγμα αυτό έχουμε τη σύνθεση της αείου αμμωνίας -από την αέριο αμμωνία με δέσμευση των ποσοστήτων αζώτου που χρειάζονται παράγονται: η θειϊκή αμμωνία και το νιτρικό οξύ, το χλωριούχο αμμώνιο και η νιτρική αμμωνία και το νιτρικό ασβέστιο. Από αυτά τα προϊόντα αζώτου έχουμε τους βασικούς τύπους αζωτούχων λιπασμάτων που είναι το θειϊκό και νιτρικό αμμώνιο και το νιτρικό ασβέστιο. 

Επομένως η βιομηχανία αζώτου λειτουργεί συνδυασμένα με τη σιδερομεταλλουργία και την υδροηλεκτρική -δηλαδή φθηνή παραγωγή ηλεκτρικής- ενέργειας, η οποία με τη σειρά της εγκαθίσταται σε ενεργειακά συγκροτήματα π.χ. του Αλιάκμονα (όπως το είχε οραματιστεί ο Δ. Μπάτσης και οι λοιποί σύγχρονοι ειδικοί επιστήμονες όπως ο Θ.Ραυτόπουλος, ο Α.Δεληγιάννης κ.α.). 

Για να αντιληφθούμε τη σπουδαιότητα της βιομηχανίας αζώτου αρκεί να λάβουμε υπόψιν το εξής: το προνόμιο της ίδρυσης βιομηχανίας αζώτου παραχωρήθηκε το 1940 με τη Σύμβαση Cooper στον εν λόγω αμερικανικό όμιλο που βρήκε εξαιρετικά συμφέρουσα την εκμετάλλευση των πτώσεων του Αχελώου για παραγωγή φθηνής ηλεκτρενέργειας που θα τροφοδοτούσε τη βιομηχανία αυτή. 

Είναι χαρακτηριστικό - γράφει ο Δ. Μπάτσης- με πόση καπιταλιστική οξυδέρκεια το ξένο κεφάλαιο διακρίνει τους στόχους της τοποθέτησής του στη χώρα μας. Ένας αντιπρόσωπος του αμερικανικού οίκου Cooper ακούγοντας συνεχώς τις αντιρρήσεις απο ελληνικούς κύκλους κατά πόσο είναι δυνατό να εξασφαλιστεί καταναλωτική αγορά για φθηνή ενέργεια απο τις υδραυλικές δυνάμεις του Αχελώου απάντησε: ''Αν δεν έχουμε να κάνουμε τίποτ' άλλο με την ενέργεια που θα παράγουμε θα καβουρντίζουμε τον αέρα''. Ο τετραπέρατος επιχειρηματίας -συνεχίζει ο Δ. Μπάτσης- έβλεπε τη σημασία ίδρυσης βιομηχανίας αζώτου με δέσμευση ατμοσφαιρικού αέρα για την παραγωγή αζωτούχων λιπασμάτων. 

Επιγραμματικά σημειώνουμε ότι σημαντικοί επιχειρηματίες στη πατρίδα μας όπως ο Πρόδρομος Μποδοσάκης και ο καθηγητής Στρατής Ανδρεάδης αξιοποίησαν τις δυνατότητες της πατρίδας μας και δημιούργησαν ο μεν πρώτος την Ελληνική Εταιρεία Χημικών Προϊόντων στη Δραπετσώνα καθώς και τη Χημική Βιομηχανία Βορείου Ελλάδος στη Θεσσαλονίκη ο δε Στρατής Ανδρεάδης τη Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων στη Νέα Καρβάλη. Τις βιομηχανίες αυτές θα καταστρέψουν: η δολοφονία του ανιψιού του Πρόδρομου Μποδοσάκη, του Αλέξανδρου Αθανασιάδη Μποδοσάκη (από την ''17 Νοέμβρη'' το 1988), η κρατικοποίηση των εταιρειών του Ομίλου Ανδρεάδη από τον Κων.Καραμανλή (ενέργεια η οποία σχεδιάστηκε να πλήξει ευθέως έναν απο τους στυλοβάτες της ελληνικής βιομηχανίας ήτοι του Στρατή Ανδρεάδη και της επενδυτικής τράπεζας που διέθετε και παρήχε φθηνά κεφάλαια σε πολλές επιχειρήσεις εθνικού σκοπού για να ανοίξει μετά (ο Κ. Κραμανλής; και όχι μόνον) την πόρτα στις πολυεθνικές και να γίνουμε σήμερα μια ...καταναλώτρια χώρα και μόνον και αυτό με δανεικά βλέπε εδώ και εδώ αλλά και ο προδοτικός Νόμος 1083 των πανωτοκίων που έδωσε το οριστικό χτύπημα στις περισσότερες -αν όχι όλες- τις βιομηχανικές μονάδες που είχαν απομείνει βλέπε εδώ

  
Σημείωση 3:  Η στρατηγική σημασία της κατοχής και χρήσης των υδάτων είναι κεφαλαιώδους σημασίας σήμερα. Ήδη τόσο η Τουρκία όσο και το Ισραήλ χρησιμοποιούν τα ύδατα ως μέσο διπλωματικής πίεσης. Είναι δε γνωστό το σύμπλεγμα φραγμάτων (φράγμα Αττατούρκ και άλλα) που έχει κατασκευάσει η Τουρκία τα τελευταία χρόνια στον Ευφράτη ποταμό και οι συνεχείς προστριβές που έχει με την Συρία και το Ιράκ από το γεγονός ότι η Τουρκία έχει μειώσει δραματικά τη ροή του ποταμού προς τις δυο ανωτέρω χώρες με αποτέλεσμα τεράστια οικονομική ζημία γι' αυτές (αδυναμία άρδευσης εκτάσεων, ύδρευσης του πληθυσμού κλπ).

Δεν θα πρέπει να ξενίζει τον αναγνώστη η μελέτη των Ισραηλινών (το ζητούμενο είναι τι κάνουμε εμείς για την πατρίδα μας) με σκοπό την μεταφορά των υδάτων της Κρήτης στο Ισραήλ. Για παράδειγμα το 2013 το Ισραήλ, η Ιορδανία και οι Παλαιστίνιοι συμφώνησαν στην Ουάσιγκτον να προχωρήσουν σε ένα γιγαντιαίο έργο ζωτικής σημασίας που θα κάνει το νερό διαθέσιμο στους πληθυσμούς και των τριών πλευρών ενώ θα συμβάλει στην καταπολέμηση της υδάτινης συρρίκνωσης της Νεκράς Θάλασσας.

Το έργο κόστους άνω των 400 εκατομμυρίων δολαρίων θα μεταφέρει νερό από την Ερυθρά προς τη Νεκρά Θάλασσα, την αλμυρή λίμνη που βρίσκεται κάτω από τη στάθμη της θάλασσας. Ένα εργοστάσιο που θα κατασκευαστεί στην πόλη Άκαμπα στις ακτές της Ιορδανίας στην Ερυθρά, θα κάνει αφαλάτωση του θαλασσινού νερού το οποίο θα είναι έτοιμο για χρήση τόσο στην Ιορδανία όσο και στις κοντινές ισραηλινές περιοχές. Η μονάδα αφαλάτωσης αναμένεται να παρέχει περισσότερο από 100 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού ετησίως σε λογικές τιμές, σύμφωνα με δηλώσεις Ιορδανών αξιωματούχων.

Η άλμη που θα απομένει από τη διαδικασία αφαλάτωσης θα διοχετευθεί μέσω αγωγού 180 χιλιόμετρα βόρεια προς τη Νεκρά Θάλασσα, η οποία απειλείται με συρρίκνωση των νερών της, ειδικά αφότου η ροή του ποταμού Ιορδάνη έχει εκτραπεί για να ενισχύσει την γεωργία τόσο των Ισραηλινών όσο και της Ιορδανίας. Η Νεκρά Θάλασσα έχει ήδη πτώση της στάθμης της κατά 1 μέτρο σε ετήσια βάση. Στο πλαίσιο της συμφωνίας, το Ισραήλ θα αυξήσει τις πωλήσεις του νερού στην Παλαιστινιακή Αρχή και θα απελευθερώσει επίσης περισσότερο νερό από τη λίμνη Τιβεριάδα για χρήση στην Ιορδανία.

Η Ιορδανία αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα με την παροχή νερού διότι η ζήτηση έχει αυξηθεί κοντά στο 20% σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν λόγω της εισροής πάνω από μισό εκατομμύριο προσφύγων από τη Συρία. Ιορδανοί αξιωματούχοι σημειώνουν ότι η συμφωνία εξασφαλίζει για τους Παλαιστίνιους το "φυσικό και πολιτικό δικαίωμα" σε πόσιμο νερό, περίπου 30 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων ετησίως. (πληροφορίες από εδώ)

Επιμέλεια: Ξενοφών Οικονομικός (17.11.2015)