Σε πολλές από τις αναρτήσεις μας έχουμε επισημάνει την ανάγκη ανάπτυξης γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής στην πατρίδα μας, ώστε αυτή να καταστεί αυτάρκης αλλά και εξαγωγός χώρα. Το παράδειγμα των μεγάλων δυνάμεων ως οι Η.Π.Α., Ρωσία, Αγγλία, Γαλλία κ.α. που έχουν ανεπτυγμένη γεωργία και κτηνοτροφία -ως βάση των ισχυρών οικονομιών τους- δείχνει τον δρόμο αλλά και ελέγχει τους -επι δεκαετίες- κυβερνώντες, κυρίως τα δυο (πρώην) μεγάλα κόμματα που δεν έκαναν τίποτε για την ισχυροποίηση της πατρίδας μας.
Σχετικά με το ότι η κτηνοτροφία και η παραγωγή ζωοτροφών είναι τεράστια πηγή πλούτου μπορεί ο αναγνώστης να μελετήσει εδώ, στην ίδια ανάρτηση θα δει και τις τραγικές ελλείψεις που παρουσιάζει η χώρα μας σε βασικά αγαθά όπως: το γάλα, το τυρί, το βόειο κρέας, το χοιρινό κρέας κ.α. που καλύπτονται με εισαγωγές.
Επιπλέον ο αναγνώστης μπορεί να μελετήσει εδώ σχετικά με την σπουδαιότητα της σόγιας, η οποία είναι το νούμερο ένα στρατηγικό φυτικό προϊόν στον κόσμο και πρώτο σε περιεκτικότητα πρωτεϊνών. Είναι αδιανόητο η πατρίδα μας να μην καλλιεργεί την σόγια και να εισάγει χιλιάδες τόνους ετησίως. Στον ίδιο σύνδεσμο μπορείτε να διαβάσετε μια συνέντευξη του κ. Π. Πεβερέτου, Προέδρου του Συνδέσμου της Ελληνικής Κτηνοτροφίας, ο οποίος και παρουσιάζει την δύσκολη έως τραγική κατάσταση που έχει αυτή περιέλθει.
***
Ωστόσο, για να αναπτύξουμε την γεωργία και κτηνοτροφία στην πατρίδα μας και να αποκτήσουμε αυτάρκεια στα περισσότερα βασικά είδη απαιτούνται προϋποθέσεις. Μια βασική εξ' αυτών είναι η αξιοποίηση των υδροδυναμικών πόρων της πατρίδας μας (ποταμών, λιμνών, χειμάρρων, πηγών που εκβάλλουν απο τα βουνά και καταλήγουν στη θάλασσα κ.α.) με κατάλληλους τεχνικούς - επιστημονικούς τρόπους (αρδευτικά κανάλια, δημιουργία φραγμάτων και τεχνιτών λιμνών, μεταφορά πηγών σε τεχνιτές λίμνες κλπ.)
Οι δυνατότητες που μάς παρέχει ο φυσικός υδάτινος πλούτος της πατρίδας μας είναι ασύλληπτες. Δυστυχώς όμως επί 60-70 χρόνια είναι ανεκμετάλλευτες αν και έλληνες επιστήμονες είχαν επισημάνει την σπουδαιότητα τους και δυστυχώς ξένες εταιρείες μελέτησαν και απέσπασαν αποικιακού τύπου συμβάσεις από το Δημόσιο για την εκμετάλλευσή τους. Για περισσότερα βλέπε εδώ και εδώ.
***
 |
| Ὁ ποταμός Ἁλιάκμονας στήν Μακεδονία μας, ἔχει τά πρωτεῖα σέ μῆκος (297 χλμ.) |
Οδηγός μας στη παρουσίαση του θέματος των υδροδυναμικών πόρων της πατρίδας μας θα είναι τό πόνημα του Σ. Σοφιανόπουλου, πρώην ιδιοκτήτη της Φαρμακοβιομηχανίας και Οπλοβιομηχανίας ΧΡΩ.ΠΕΙ. "Οι "Άγνωστες" πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδος και η πολιτική τους σημασία". Το θέμα θα παρουσιάσουμε σε συνέχειες. Ο αναγνώστης θα παρατηρήσει ότι κατά την παρουσίαση του θέματος θίγονται και άλλες πτυχές όπως της γεωργίας, κτηνοτροφίας και βιομηχανίας δεδομένου ότι είναι αλληλένδετα. Στο τέλος παραθέτουμε δικές μας σημειώσεις για την καλύτερη κατανόηση. Οι υπογραμμίσεις και επισημάνσεις με bold είναι δικές μας.
Γράφει ο Σ. Σοφιανόπουλος:
Νερά και Άρδευση
Μόνο ποτίζοντας τα 20.000.000 στρέμματα καλλιεργήσιμης γης (1) της Ελλάδος (2) μπορούμε να αυξήσουμε σημαντικά το Α.Ε.Π. της χώρας μας και στον πρωτογενή και στον δευτερογενή τομέα, αλλά και στον τομέα των υπηρεσιών (μεταφορά). Παράγοντας δηλ. 20.000.0000 τόνους καλαμπόκι χρειαζόμαστε για τη μεταφορά του 40.000 φορτηγά αυτοκίνητα.
Τα 40.000 φορτηγά, επί 2 άτομα ανά φορτηγό, μας δίδει 80.000 θέσεις εργασίας και επί 4 άτομα που θεωρείται ότι έχει η μέση οικογένεια = 320.000 ανθρώπους. Δηλ. το 3% τον πληθυσμού της Ελλάδος μπορεί να ζήσει από αυτήν την μεταφορά.
Εάν τα προϊόντα αυτά γίνουν δευτερογενές και τριτογενές προϊόν (π.χ. το σιτάρι γίνει ψωμί, το καλαμπόκι γίνει γλυκόζη, καλαμποκέλαιο ή πρωτεΐνη φύτρου καλαμποκιού) αυτομάτως όλη η διαδικασία αυτή πολλαπλασιάζει την μεταφορική ανάγκη, τουλάχιστον επί 3. Δηλ. πολλαπλασιάζονται και οι θέσεις εργασίας και καταπολεμάται η ανεργία.
Πέραν δε αυτού, εάν υπολογίσουμε ότι θα χρησιμοποιήσουμε 10 εκατομμύρια τόνους καλαμποκιού εντός της Ελλάδος, παραμένουν και άλλα 10 εκατομμύρια τόνοι προς εξαγωγή. Αυτομάτως η πατρίδα μας από εισαγωγός χώρα σε καλαμπόκι (διότι εισάγουμε από Γαλλία και Αμερική, ενώ στο παρελθόν εισήγαμε από τις Η.Π.Α. 1,5 εκατομμύριο τόνους και μάλιστα πολύ υποβαθμισμένο προϊόν), αυτομάτως η Ελλάδα μετατρέπεται σε εξαγωγό χώρα και βέβαια έχουν κίνηση τα λιμάνια, τα φορτο-εκφορτωτικά μηχανήματα των λιμανιών, τα καράβια, κ.ο.κ. Δηλ. έχουμε 400.000 τόνους καλαμπόκι το μήνα ή 100.000 τόνους εξαγωγές ανά εβδομάδα. Αυτό θα βοηθήσει πολύ και το θαλάσσιο δυναμικό της χώρας.
Αντιλαμβάνεται κανείς ότι όταν το καλαμπόκι δίνει 4% καλαμποκέλαιο, στα 20 εκατομμύρια τόνους παίρνουμε 800 τόνους καλαμποκέλαιο ή 800.000 φιάλες του 1 λίτρου. Αυτό αυτομάτως μας δίνει 80.000 χαρτοκιβώτια. Όλα αυτά τα λέμε για να αντιληφθεί ο αναγνώστης πώς αυξάνει γεωμετρικός η απασχόληση και ο τζίρος, διότι πρέπει να κατασκευαστούν πλαστικές φιάλες, ετικέτες, κ.ο.κ. Γενικώς η αύξηση της παραγωγής, όταν μία χώρα επεξεργάζεται τα προϊόντα της είναι σημαντικότατη και δημιουργεί πολλαπλές δυνατότητες εξαγωγικών δυνατοτήτων. Ξέρουμε ότι είναι κουραστική όλη αυτή η διαδικασία, αλλά τη θεωρήσαμε σκόπιμη, διότι μόνο έτσι θα καταλάβει ο αναγνώστης πώς μία χώρα μπορεί να λύσει τα προβλήματα της όταν αυτά έγκεινται στην ανεργία. (3)
 |
| φράγμα Ιλαρίωνα (ποτ.Αλιάκμων) με ταμιευτήρα 520 εκατ.κυβ.μέτρα |
Στο θέμα ευρέσεως των υδάτων, λέγω το εξής απλό.
Στα σύνορα Μακεδονίας-FΥRΟΜ περνάει σε κάποιο σημείο ο Αξιός ποταμός (4), ο οποίος τον χειμώνα, που δεν ποτίζει κανένας, εκβάλλει στην θάλασσα περίπου 200 κυβικά το δευτερόλεπτο αρδευσίμου ύδατος. Αυτό μας δίνει 12.000 κυβικά το λεπτό και 720.000 κυβικά την ώρα και 14.000.000 κυβικά ημερησίως. Ανά 3 ημέρες λοιπόν έχουμε σε ποσότητα μία λίμνη Μαραθώνος. Τις 200 ημέρες του χειμώνος έχουμε περίπου 70 λίμνες Μαραθώνος, οι οποίες καταλήγουν στην θάλασσα (42.000.000 κυβικά είναι η χωρητικότητα της λίμνης Μαραθώνος). Σε όλη την επικράτεια της χώρας αντιλαμβάνεσθε τις ατέλειωτες δυνατότητες συλλέξεως ύδατος που έχει η χώρα. Υπολογίζεται ότι μαζί με την Νορβηγία η Ελλάδα διαθέτει τα πιο πολλά νερά σε όλη την Ευρωπαϊκή ήπειρο κατόπιν μελετών του Ο.Η.Ε.— χωρίς να υπολογίζονται τα ύδατα που καταλήγουν στις θάλασσες υπογείως, όπως ο Ανάβαλος της Αργολίδος, που τον χειμώνα αφήνει 240.000.000 κυβικά να τρέχουν στην θάλασσα. Εάν τώρα, αμέσως μετά τα σύνορα η Ελλάδα κατασκευάσει ένα κανάλι που σε σχηματισμό ζιγκ-ζαγκ θα περνάει μέσα από τον κάμπο του Κιλκίς πλάτους, ας πούμε 20 μέτρων και βάθους 6 μέτρων, ανά 5 χλμ. μήκους κατασκευάσει και τεχνητές λίμνες της τάξεως των 10.000.000 κυβικών, την περίοδο του χειμώνος όλο αυτό το σύστημα—το οποίο και πρέπει να είναι στεγανό—θα γεμίζει νερό. Το κανάλι αυτό μας δίδει 120 κυβικά νερό το τρέχον μέτρο ή 120.000 κυβικά το χιλιόμετρο και αναλόγως την απόσταση που δεν ξέρουμε αυτή τη στιγμή πόση μπορεί να είναι και τα τουλάχιστον συστήματα 20 λιμνών των 10.000.000 κυβικών, μας δίνει ποσότητα νερού που υπερβαίνει τα 500 εκατομμύρια κυβικά. Αυτό το σύστημα καναλιών και τα υποκανάλια που θα δημιουργηθούν, θα δημιουργήσουν ένα τεράστιο πλέγμα αρδεύσιμης γης, που είναι το πρόβλημα της Ελλάδος. Πρέπει να λάβετε υπ' όψη σας ότι το κανάλι αυτό πρέπει να το ακολουθεί και ένα σύστημα ηλεκτροδοτήσεως, για να είναι φθηνή η άρδευση.
Επειδή δεν διαθέτω πιο συγκεκριμένα στοιχεία, που είναι θέμα μελέτης, δεν είμαι σε θέση να δώσω πιο πολλές λεπτομέρειες. 'Οπωσδήποτε όμως, αν υπολογίσουμε κατ' ελάχιστον το μήκος του καναλιού σε 200 χλμ. και με τα υποκανάλια επί αποστάσεως τουλάχιστον 2-3 χλμ. από το κεντρικό κανάλι, μας δίδει μία έκταση της τάξεως των 600.000 στρεμμάτων, τα οποία για να γίνουν αρδεύσιμα θέλουν 300.000.000 κυβικά νερό. Πράγμα ευκολότατο να συντελεσθεί. Εάν τώρα υπολογίσουμε τα άλλα μεγάλα ποτάμια της Ελλάδος, τον Έβρο, τον Νέστο, τον Στρυμώνα, τον Γαλλικό, τον Αλιάκμονα, τον Λουδία, τον Αλφειό, τον Αχελώο, τον Πηνειό, τον Αώο, τον Πύρρο, τον Σπερχειό, τον Ευρώτα, και τα άλλα μικρά ποτάμια και τις χιλιάδες χαράδρες, οι οποίες μπορούν να γίνουν κέντρα συλλογής νερού, ιδιαιτέρως τον χειμώνα, αντιλαμβάνεται κάποιος ότι εύκολα όχι μόνο τα υπάρχοντα 40.000.000 στρέμματα μπορούν να γίνουν αρδευτικά με 3 καλλιέργειες τον χρόνο, αλλά το σύνολο της Ελλάδος. Μόνο η άρδευση του ημίσεως των ελαιοδένδρων μας μπορούν να αποδώσουν τουλάχιστον 100.000 τόνους λάδι επιπλέον (ενώ σήμερα παράγουμε περίπου 300.000 τόνους ετησίως). Το μόνο πράγμα που χρειάζεται λοιπόν να επιτελέσει η χώρα μας για να γίνει αυτάρκης σε όλους τους τομείς και κυρίως στο γάλα (το δεύτερο πολυτιμότερο υγρό μετά το νερό), είναι να αρδεύσει την γή της. Η ελληνική τεχνολογία υπεραρκεί για αυτήν την ανάγκη και οπωσδήποτε και τα μηχανικά μέσα επαρκούν. Δεν είναι δυνατόν να εξαρτάται από τρίτους και να μην έχει τα αναγκαία μέσα για να στηρίξει την ανεξαρτησία της. (σχετικά με την ελιά και την αξιοποίηση των υποπροϊόντων της δες εδώ.
 |
| Ἀρδευτικό κανάλι γιά τήν ἐξυπηρέτηση τῆς γεωργίας |
***
Σημειώσεις (δικές μας):
Σημείωση 1: Οι Κάτω χώρες, ήτοι η Ολλανδία έχει
έκταση 41,5 χιλ.τετραγ.χλμ, ενώ η Ελλάδα έχει έκταση 132 χιλ.τετραγ.χλμ.
Δηλαδή, η Ελλάδα είναι 3,2 φορές (περίπου η Ολλανδία). Ωστόσο, το
ποσοστό καλλιεργήσιμων εδαφών στην Ολλανδία ανέρχεται στο 98% περίπου
των εδαφών που προσφέρονται προς καλλιέργεια, ήτοι μέγιστη δυνατή
αξιοποίηση, ενώ στην Ελλάδα καλλιεργούνται μόνο 20-22 εκατ.στρέμματα από
τα 40 εκατ. που θα μπορούσαν να καλλιεργηθούν.
Επιπλέον, η Ελλάδα είναι 132 χιλ.τετραγ.χλμ. σε προβολή, ήτοι χωρίς να υπολογίζονται οι εκτάσεις των πλαγιών των οροσειρών και βουνών π.χ. οροσειρά Πίνδου, Όλυμπος με ύψος 3.000 μ. Η πραγματική έκταση της Ελλάδος λοιπόν είναι πολύ μεγαλύτερη, χωρίς αυτή να έχει υπολογιστεί.
Σημείωση 2: Κατανομή της έκτασης της Ελλάδος στις βασικές κατηγορίες χρήσης/κάλυψης
Η ακριβής συνολική έκταση της πατρίδας μας είναι 131.981,8 χιλιάδες στρέμματα ή περίπου 132.000 τετραγ.χλμ.
Από αυτά οι γεωργικές περιοχές διακρίνονται σε: α. αρόσιμη (καλλιεργήσιμη) γη η οποία ανέρχεται στα 21.181,4 τετρ.χλμ, β. οι μόνιμες καλλιέργειες σε 7.491,8 τετρ.χλμ., ενώ οι γ. βοσκότοποι και ταυτόχρονα μεταβατικές δασώδεις - θαμνώδεις εκτάσεις σε 880 τετρ.χλμ. δ. οι βοσκότοποι με συνδυασμό θαμνώδους ή/και ποώδους βλάστησης σε 9.151,7 τετρ.χλμ. ε. βοσκότοποι με αραιή ή καθόλου βλάστηση σε 4.420,5 τετρ.χλμ. και στ. ετερογενείς γεωργικές περιοχές (εκτάσεις με φυσική βλάστηση-γεωργοδασικές περιχές) σε 22.011,0 τετρ.χλμ.
Αν λοιπόν αθροίσουμε ανωτέρω τα γ.+δ.+ε.+στ., τα οποία επισημαίνουμε εκ νέου ότι ανήκουν στις γεωργικές περιοχές και δεν αφορούν κατηγορίες δασών ή ημιφυσικές εκτάσεις που αναλύονται παρακάτω έχουμε σαν αποτέλεσμα εκτάσεις επιφάνειας = 36.463,2 τετρ.χλμ.
Θα μπορούσαμε λοιπόν χρησιμοποιώντας την τεχνολογία στην γεωργία -όπως έχουν κάνει πολλές χώρες στον κόσμο- π.χ. βλέπε Ολλανδία, η οποία μεταφέρει την κοπριά (50 εκατομμύρια τόνοι ζωϊκών κοπράνων ετησίως) από τα 7 εκατομμύρια βοειδή της στα αλμυροχώραφα της (εκτάσεις που πριν βρίσκονταν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας) και τις έχει μετατρέψει σε υγειέστατο-κτηνοτροφικό έδαφος, να μετατρέψουμε ένα μεγάλο μέρος των εκτάσεων αυτών σε αρόσιμη γη. Μάλιστα σε πολλές των περιπτώσεων αυτό θα μπορούσε να γίνει άμεσα χωρίς την χρήση τεχνολογίας και μεταφορών, απλά και μόνον με το όργωμα και τον καθαρισμό (από ρίζες κλπ) του εδάφους. Παρατηρείστε ότι μόνον οι ετερογενείς εκτάσεις δηλαδή εκτάσεις (που κάποιες από αυτές είναι βεβαια ήδη αρόσιμη γη ή βοσκότοπος) αλλά και κάποιες είναι εκτάσεις με φυσική βλάστηση και γεωργοδασικές περιοχές ανέρχονται σε 22.011 τετρ.χλμ όσο περίπου και οι αρόσιμες εκτάσεις.
Όσον αφορά τώρα τα δάση και τις ημιφυσικές εκτάσεις αυτές κατηγοριοποιούνται ως εξής: α. εκτάσεις δασών ανέρχονται σε 22.411,6 τετρ.χλμ, β. οι μεταβατικές δασώσεις/θαμνώδεις εκτάσεις σε 11.606,9 τετρ.χλμ., γ. οι εκτάσεις που συνδυάζουν θαμνώδη ή/και ποώδη βλάστηση σε 23.949,9 τετρ.χλμ, και δ. οι εκτάσεις με αραιή ή καθόλου βλάστηση σε 4.509,9 τετρ.χλμ.
Οι λοιπές εκτάσεις της χώρας είναι εσωτερικές υγρές ζώνες, παραθαλάσσιες υγρές ζώνες και χερσαία ύδατα και τεχνητές περιοχές (αστική δόμηση, βιομηχανικές και εμπορικές ζώνες, δίκτυα συγκοινωνιών κλπ.)
Σημείωση 3: Ο αναγνώστης μελετώντας τα ανωτέρω μπορεί να σκεφτεί τον εξής οικονομικό κύκλο της γεωργιο-κτηνοτροφίας. Σύμφωνα με την Στατιστική Επετηρίδα της Ελλάδας της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, το 2007, στην πατρίδα μας είχαμε 628.885 βοειδή (ταύρους και αγελάδες). Σημειώστε ότι η Ολλανδία, με 3,2 φορές μικρότερη έκταση από την Ελλάδα είχε τουλάχιστον 7.000.000 βοειδή, κι αυτό με στοιχεία του 1995. Σήμερα μπορεί να έχει πολλαπλάσια.
Σκεφτείτε ότι η πατρίδα μας άμεσα -με τις υφιστάμενες γεωργικές εκτάσεις- θα μπορούσε να πολλαπλασιάσει το δυναμικό της σε βοειδή.
Ας πούμε υποθετικά να το διπλασιάσει. Αυτό με τη σειρά του θα σημάνει -κατά προσέγγιση- διπλασιασμό των 801.184 τόνων αγελαδινού γάλακτος που παρήγαγε η χώρα μας το 2007. Επομένως και διπλασιασμό αναγκών μεταφοράς του γάλακτος (νταλίκες με τον γνωστό ανοξείδωτο κάδο, νέοι εργαζόμενοι ως οδηγοί κ.α.), αύξηση παραγωγικότητας στις γαλακτοβιομηχανίες (νέο προσωπικό στην σειρά επεξεργασίας και συσκευασίας των γαλακτομικών), διανομή των προϊόντων (φορτηγά ψυγεία κλπ), κάλυψη αναγκών στην επεξεργασία κρέατος (δημιουργία νέων σφαγείων, νέοι εργαζόμενοι, μεταφορά των κρεάτων, φορτηγά ψυγεία κλπ), κάλυψη αναγκών για τα δέρματα (μεταφορά δερμάτων, ανάπτυξη χημικής βιομηχανίας για την επεξεργασία δερμάτων), αύξηση της ντόπια παραγωγής βιοτεχνικών ειδών από τα δέρματα (παπούτσια, τσάντες, ζώνες κλπ.) κ.α.
Να λοιπόν πως δικαιολογείται απόλυτα αυτό που αναφέρει ανωτέρω ο Σ. Σοφιανόπουλος ότι με την εκμετάλλευση των υδροδυναμικών πόρων, την άρδευση των καλλιεργήσιμων εδαφών και την επέκταση της γεωργίας και κτηνοτροφίας μας μπορούμε να αυξήσουμε κατακόρυφα το Α.Ε.Π. της πατρίδας μας, ακόμη και να λύσουμε το οικονομικό πρόβλημα της σε βάθος χρόνου.
Σημείωση 4: Συνοπτική παρουσίαση περιγραφικών και υδροδυναμικών δυνατοτήτων του Αλιάκμονα.
Αξίζει να αναφερθούμε συνοπτικά σε κάποια περιγραφικά στοιχεία των υδροδυναμικών δυνατοτήτων της πατρίδας μας, συγκεκριμένα του Αλιάκμονα για να κατανοήσουμε τις δυνατότητες ενεργειακές, φυσικές, αρδευτικές που μάς προσφέρει ένας μόνον ποταμός (αναλογιστείτε τα δεκάδες άλλα ποτάμια: Αχελώος, Πηνειός, Νέστος, Έβρος, Στρυμώνας, Αλφειός, Άραχθος κλπ και λίμνες: Τριχωνίδα, Βόλβη, Βεγορίτιδα, Βιστωνίδα, Κορώνεια, Κερκίνη, Υλίκη, Αμβρακία, Λυσιμαχία).
Ο Αλιάκμονας είναι το μεγαλύτερο σε μήκος ποτάμι της Ελλάδας (Δυτική Μακεδονία) με μήκος 297 χλμ. φιλοξενεί 33 είδη ψαριών και ένα από αυτά, το μαυροτσιρώνι, δεν ζεί πουθενά αλλού στον κόσμο. Ο Αλιάκμονας πηγάζει από το Γράμμο, την οροσειρά στα σύνορα με την Βόρεια Ήπειρο. Παραπόταμοί του και χείμαρροι είναι ο Γράμμος, ο Λαδοπόταμος, η Πραμόριτσα, ο Γρεβενίτικος, ο Βενέτικος, ο Σαραντάπορος, ο Τριπόταμος και άλλοι.
Τα φράγματα που έχουν κατασκευαστεί τα τελευταία 35 χρόνια δημιουργούν συστοιχία λιμνών, που ξεκινά από τις λίμνες του Μακροχωρίου και της Αγίας Βαρβάρας Ημαθίας και συνεχίζεται στις λίμνες των Ασωμάτων, της Σφηκιάς, του Πολυφύτου και τώρα αυτής του Ιλαρίωνα.
Ο Αλιάκμονας καλύπτει πλέον το 2%-2,5%, στο συνολικό 8-10% της καθαρής ενέργειας που παράγει η χώρα, κυρίως από τους υδροηλεκτρικούς σταθμούς του Αχελώου κι άλλων μικρότερων ποταμών της ηπειρωτικής Ελλάδας. (Σχετικά με τον Αχελώο και την επισήμανσή του από ξένα συμφέροντα ήδη από τη δεκαετία του 1930 βλέπε εδώ)
Λόγω του γεωανάγλυφου της περιοχής ή λόγω κάποιας μορφολογικής συγκυρίας και του σχεδιασμού της ΔΕΗ, η κάθε μια από αυτές τις τεχνητές λίμνες «βλέπει» την άλλη, με κυρίαρχη τη λίμνη του Πολυφύτου, έκτασης 74 τ. χλμ. τη μεγαλύτερη και μητρική λόγω κατασκευής του φράγματός της τη δεκαετία του '70. Αλλωστε, το νέο λιθόρριπτο φράγμα ύψους 130 μέτρων του Υδροηλεκτρικού Σταθμού Ιλαρίωνα συνολικού όγκου 9 εκατ. κ.μ. που θα δημιουργήσει τον ταμιευτήρα χωρητικότητας 520 εκατ.κυβ.μ. δεν απέχει παρά 2-3 χλμ. από τη ΝΔ όχθη της λίμνης Πολυφύτου, στη γέφυρα του Ρυμνίου Κοζάνης. Ο εξοπλισμός του ΥΗΣ Ιλαρίωνα περιλαμβάνει τον κύριο σταθμό που αποτελείται από δύο υδροστροβίλους συνολικής ισχύος 155,2 MW κι ένα μικρό υδροηλεκτρικό έργο για την εξασφάλιση της οικολογικής παροχής ισχύος 4,2 MW.
Η ισχύς του νέου ΥΗΣ Ιλαρίωνα Κοζάνης, σύμφωνα με στοιχεία του τομεάρχη Λειτουργίας και Διαχείρισης Υδάτινων Πόρων της ΔΕΗ κ. Παναγιώτη Πεσεξίδη, θα προστεθεί σε αυτήν που παρέχουν στο ενεργειακό σύστημα της χώρας οι ΥΗΣ Πολυφύτου Κοζάνης με 420 GWH τον χρόνο (3 μονάδες των 125 MW), της Σφηκιάς Ημαθίας (3 μονάδες των 105 MW), των Ασωμάτων Ημαθίας (2 μονάδες των 55 MW), της Αγίας Βαρβάρας 940 ΚW και του Μακρυχωρίου Ημαθίας (3 μονάδες των 3,5 MW). Ο σταθμός Ιλαρίωνα προβλέπεται ότι θα παράγει ετησίως 330 GWH καθαρής ενέργειας συμβάλλοντας στην ανάπτυξη της ΔΕΗ και της εθνικής οικονομίας, στη διατήρηση της ποιότητας του περιβάλλοντος και της ασφάλειας ενεργειακού εφοδιασμού. Πάντως, η λειτουργία των ΥΗΣ του Αλιάκμονα δεν καθορίζεται από τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας, αλλά από τις ανάγκες ύδρευσης, άρδευσης - αντιπλημμυρικής ανάσχεσης. Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας είναι τρίτη κατά σειρά στις παροχές των φραγμάτων, αλλά είναι αναμφίβολα πολύτιμος κρίκος στην ηλεκτροδότηση, λόγω της ταχύτατης ενσωμάτωσής τους στο ενεργειακό σύστημα της χώρας. (πληροφορίες από εδώ)
Επιμέλεια: Ξενοφών Οικονομικός (12.3.2015) © Copyright 4481/2017
Επιπλέον, η Ελλάδα είναι 132 χιλ.τετραγ.χλμ. σε προβολή, ήτοι χωρίς να υπολογίζονται οι εκτάσεις των πλαγιών των οροσειρών και βουνών π.χ. οροσειρά Πίνδου, Όλυμπος με ύψος 3.000 μ. Η πραγματική έκταση της Ελλάδος λοιπόν είναι πολύ μεγαλύτερη, χωρίς αυτή να έχει υπολογιστεί.
Σημείωση 2: Κατανομή της έκτασης της Ελλάδος στις βασικές κατηγορίες χρήσης/κάλυψης
Η ακριβής συνολική έκταση της πατρίδας μας είναι 131.981,8 χιλιάδες στρέμματα ή περίπου 132.000 τετραγ.χλμ.
Από αυτά οι γεωργικές περιοχές διακρίνονται σε: α. αρόσιμη (καλλιεργήσιμη) γη η οποία ανέρχεται στα 21.181,4 τετρ.χλμ, β. οι μόνιμες καλλιέργειες σε 7.491,8 τετρ.χλμ., ενώ οι γ. βοσκότοποι και ταυτόχρονα μεταβατικές δασώδεις - θαμνώδεις εκτάσεις σε 880 τετρ.χλμ. δ. οι βοσκότοποι με συνδυασμό θαμνώδους ή/και ποώδους βλάστησης σε 9.151,7 τετρ.χλμ. ε. βοσκότοποι με αραιή ή καθόλου βλάστηση σε 4.420,5 τετρ.χλμ. και στ. ετερογενείς γεωργικές περιοχές (εκτάσεις με φυσική βλάστηση-γεωργοδασικές περιχές) σε 22.011,0 τετρ.χλμ.
Αν λοιπόν αθροίσουμε ανωτέρω τα γ.+δ.+ε.+στ., τα οποία επισημαίνουμε εκ νέου ότι ανήκουν στις γεωργικές περιοχές και δεν αφορούν κατηγορίες δασών ή ημιφυσικές εκτάσεις που αναλύονται παρακάτω έχουμε σαν αποτέλεσμα εκτάσεις επιφάνειας = 36.463,2 τετρ.χλμ.
Θα μπορούσαμε λοιπόν χρησιμοποιώντας την τεχνολογία στην γεωργία -όπως έχουν κάνει πολλές χώρες στον κόσμο- π.χ. βλέπε Ολλανδία, η οποία μεταφέρει την κοπριά (50 εκατομμύρια τόνοι ζωϊκών κοπράνων ετησίως) από τα 7 εκατομμύρια βοειδή της στα αλμυροχώραφα της (εκτάσεις που πριν βρίσκονταν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας) και τις έχει μετατρέψει σε υγειέστατο-κτηνοτροφικό έδαφος, να μετατρέψουμε ένα μεγάλο μέρος των εκτάσεων αυτών σε αρόσιμη γη. Μάλιστα σε πολλές των περιπτώσεων αυτό θα μπορούσε να γίνει άμεσα χωρίς την χρήση τεχνολογίας και μεταφορών, απλά και μόνον με το όργωμα και τον καθαρισμό (από ρίζες κλπ) του εδάφους. Παρατηρείστε ότι μόνον οι ετερογενείς εκτάσεις δηλαδή εκτάσεις (που κάποιες από αυτές είναι βεβαια ήδη αρόσιμη γη ή βοσκότοπος) αλλά και κάποιες είναι εκτάσεις με φυσική βλάστηση και γεωργοδασικές περιοχές ανέρχονται σε 22.011 τετρ.χλμ όσο περίπου και οι αρόσιμες εκτάσεις.
Όσον αφορά τώρα τα δάση και τις ημιφυσικές εκτάσεις αυτές κατηγοριοποιούνται ως εξής: α. εκτάσεις δασών ανέρχονται σε 22.411,6 τετρ.χλμ, β. οι μεταβατικές δασώσεις/θαμνώδεις εκτάσεις σε 11.606,9 τετρ.χλμ., γ. οι εκτάσεις που συνδυάζουν θαμνώδη ή/και ποώδη βλάστηση σε 23.949,9 τετρ.χλμ, και δ. οι εκτάσεις με αραιή ή καθόλου βλάστηση σε 4.509,9 τετρ.χλμ.
Οι λοιπές εκτάσεις της χώρας είναι εσωτερικές υγρές ζώνες, παραθαλάσσιες υγρές ζώνες και χερσαία ύδατα και τεχνητές περιοχές (αστική δόμηση, βιομηχανικές και εμπορικές ζώνες, δίκτυα συγκοινωνιών κλπ.)
Σημείωση 3: Ο αναγνώστης μελετώντας τα ανωτέρω μπορεί να σκεφτεί τον εξής οικονομικό κύκλο της γεωργιο-κτηνοτροφίας. Σύμφωνα με την Στατιστική Επετηρίδα της Ελλάδας της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, το 2007, στην πατρίδα μας είχαμε 628.885 βοειδή (ταύρους και αγελάδες). Σημειώστε ότι η Ολλανδία, με 3,2 φορές μικρότερη έκταση από την Ελλάδα είχε τουλάχιστον 7.000.000 βοειδή, κι αυτό με στοιχεία του 1995. Σήμερα μπορεί να έχει πολλαπλάσια.
Σκεφτείτε ότι η πατρίδα μας άμεσα -με τις υφιστάμενες γεωργικές εκτάσεις- θα μπορούσε να πολλαπλασιάσει το δυναμικό της σε βοειδή.
Ας πούμε υποθετικά να το διπλασιάσει. Αυτό με τη σειρά του θα σημάνει -κατά προσέγγιση- διπλασιασμό των 801.184 τόνων αγελαδινού γάλακτος που παρήγαγε η χώρα μας το 2007. Επομένως και διπλασιασμό αναγκών μεταφοράς του γάλακτος (νταλίκες με τον γνωστό ανοξείδωτο κάδο, νέοι εργαζόμενοι ως οδηγοί κ.α.), αύξηση παραγωγικότητας στις γαλακτοβιομηχανίες (νέο προσωπικό στην σειρά επεξεργασίας και συσκευασίας των γαλακτομικών), διανομή των προϊόντων (φορτηγά ψυγεία κλπ), κάλυψη αναγκών στην επεξεργασία κρέατος (δημιουργία νέων σφαγείων, νέοι εργαζόμενοι, μεταφορά των κρεάτων, φορτηγά ψυγεία κλπ), κάλυψη αναγκών για τα δέρματα (μεταφορά δερμάτων, ανάπτυξη χημικής βιομηχανίας για την επεξεργασία δερμάτων), αύξηση της ντόπια παραγωγής βιοτεχνικών ειδών από τα δέρματα (παπούτσια, τσάντες, ζώνες κλπ.) κ.α.
Να λοιπόν πως δικαιολογείται απόλυτα αυτό που αναφέρει ανωτέρω ο Σ. Σοφιανόπουλος ότι με την εκμετάλλευση των υδροδυναμικών πόρων, την άρδευση των καλλιεργήσιμων εδαφών και την επέκταση της γεωργίας και κτηνοτροφίας μας μπορούμε να αυξήσουμε κατακόρυφα το Α.Ε.Π. της πατρίδας μας, ακόμη και να λύσουμε το οικονομικό πρόβλημα της σε βάθος χρόνου.
Σημείωση 4: Συνοπτική παρουσίαση περιγραφικών και υδροδυναμικών δυνατοτήτων του Αλιάκμονα.
Αξίζει να αναφερθούμε συνοπτικά σε κάποια περιγραφικά στοιχεία των υδροδυναμικών δυνατοτήτων της πατρίδας μας, συγκεκριμένα του Αλιάκμονα για να κατανοήσουμε τις δυνατότητες ενεργειακές, φυσικές, αρδευτικές που μάς προσφέρει ένας μόνον ποταμός (αναλογιστείτε τα δεκάδες άλλα ποτάμια: Αχελώος, Πηνειός, Νέστος, Έβρος, Στρυμώνας, Αλφειός, Άραχθος κλπ και λίμνες: Τριχωνίδα, Βόλβη, Βεγορίτιδα, Βιστωνίδα, Κορώνεια, Κερκίνη, Υλίκη, Αμβρακία, Λυσιμαχία).
Ο Αλιάκμονας είναι το μεγαλύτερο σε μήκος ποτάμι της Ελλάδας (Δυτική Μακεδονία) με μήκος 297 χλμ. φιλοξενεί 33 είδη ψαριών και ένα από αυτά, το μαυροτσιρώνι, δεν ζεί πουθενά αλλού στον κόσμο. Ο Αλιάκμονας πηγάζει από το Γράμμο, την οροσειρά στα σύνορα με την Βόρεια Ήπειρο. Παραπόταμοί του και χείμαρροι είναι ο Γράμμος, ο Λαδοπόταμος, η Πραμόριτσα, ο Γρεβενίτικος, ο Βενέτικος, ο Σαραντάπορος, ο Τριπόταμος και άλλοι.
Τα φράγματα που έχουν κατασκευαστεί τα τελευταία 35 χρόνια δημιουργούν συστοιχία λιμνών, που ξεκινά από τις λίμνες του Μακροχωρίου και της Αγίας Βαρβάρας Ημαθίας και συνεχίζεται στις λίμνες των Ασωμάτων, της Σφηκιάς, του Πολυφύτου και τώρα αυτής του Ιλαρίωνα.
Ο Αλιάκμονας καλύπτει πλέον το 2%-2,5%, στο συνολικό 8-10% της καθαρής ενέργειας που παράγει η χώρα, κυρίως από τους υδροηλεκτρικούς σταθμούς του Αχελώου κι άλλων μικρότερων ποταμών της ηπειρωτικής Ελλάδας. (Σχετικά με τον Αχελώο και την επισήμανσή του από ξένα συμφέροντα ήδη από τη δεκαετία του 1930 βλέπε εδώ)
Λόγω του γεωανάγλυφου της περιοχής ή λόγω κάποιας μορφολογικής συγκυρίας και του σχεδιασμού της ΔΕΗ, η κάθε μια από αυτές τις τεχνητές λίμνες «βλέπει» την άλλη, με κυρίαρχη τη λίμνη του Πολυφύτου, έκτασης 74 τ. χλμ. τη μεγαλύτερη και μητρική λόγω κατασκευής του φράγματός της τη δεκαετία του '70. Αλλωστε, το νέο λιθόρριπτο φράγμα ύψους 130 μέτρων του Υδροηλεκτρικού Σταθμού Ιλαρίωνα συνολικού όγκου 9 εκατ. κ.μ. που θα δημιουργήσει τον ταμιευτήρα χωρητικότητας 520 εκατ.κυβ.μ. δεν απέχει παρά 2-3 χλμ. από τη ΝΔ όχθη της λίμνης Πολυφύτου, στη γέφυρα του Ρυμνίου Κοζάνης. Ο εξοπλισμός του ΥΗΣ Ιλαρίωνα περιλαμβάνει τον κύριο σταθμό που αποτελείται από δύο υδροστροβίλους συνολικής ισχύος 155,2 MW κι ένα μικρό υδροηλεκτρικό έργο για την εξασφάλιση της οικολογικής παροχής ισχύος 4,2 MW.
Η ισχύς του νέου ΥΗΣ Ιλαρίωνα Κοζάνης, σύμφωνα με στοιχεία του τομεάρχη Λειτουργίας και Διαχείρισης Υδάτινων Πόρων της ΔΕΗ κ. Παναγιώτη Πεσεξίδη, θα προστεθεί σε αυτήν που παρέχουν στο ενεργειακό σύστημα της χώρας οι ΥΗΣ Πολυφύτου Κοζάνης με 420 GWH τον χρόνο (3 μονάδες των 125 MW), της Σφηκιάς Ημαθίας (3 μονάδες των 105 MW), των Ασωμάτων Ημαθίας (2 μονάδες των 55 MW), της Αγίας Βαρβάρας 940 ΚW και του Μακρυχωρίου Ημαθίας (3 μονάδες των 3,5 MW). Ο σταθμός Ιλαρίωνα προβλέπεται ότι θα παράγει ετησίως 330 GWH καθαρής ενέργειας συμβάλλοντας στην ανάπτυξη της ΔΕΗ και της εθνικής οικονομίας, στη διατήρηση της ποιότητας του περιβάλλοντος και της ασφάλειας ενεργειακού εφοδιασμού. Πάντως, η λειτουργία των ΥΗΣ του Αλιάκμονα δεν καθορίζεται από τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας, αλλά από τις ανάγκες ύδρευσης, άρδευσης - αντιπλημμυρικής ανάσχεσης. Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας είναι τρίτη κατά σειρά στις παροχές των φραγμάτων, αλλά είναι αναμφίβολα πολύτιμος κρίκος στην ηλεκτροδότηση, λόγω της ταχύτατης ενσωμάτωσής τους στο ενεργειακό σύστημα της χώρας. (πληροφορίες από εδώ)
Επιμέλεια: Ξενοφών Οικονομικός (12.3.2015) ©
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αγαπητοί αναγνώστες σημειώνουμε πως:
-ό,τι υπάρχει σε αυτό το blog είναι αποτέλεσμα μελέτης και έρευνας τόσο των έργων του Σωτήρη Σοφιανόπουλου όσο και άλλων επιστημόνων οι οποίοι αναφέρονται όπως και οι αντίστοιχες πηγές και βιβλιογραφία.
Ως εκ τούτου τα άρθρα μας αποτελούν πνευματικό κόπο της ομάδας μας ή μεμονωμένου συναδέλφου μας που τα συντάσσει.
Το δικαίωμα χρήσης και αναδημοσίευσης του υλικού από το blog μας καθορίζεται από τον αντίστοιχο νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας Ν. 4481/2017 σε συνέχεια του Ν. 2121/1993.
-Επιτρέπεται η αναδημοσίευση άρθρου μας υπό την αυστηρή προϋπόθεση επισύναψης της πηγής μέσω ενεργού συνδέσμου και αναφοράς του blog και του ονόματος του συγγραφέως του άρθρου.
-Σχόλια θα εγκρίνονται όταν είναι σχετικά με το θέμα, εννοείται ό,τι δεν περιέχουν προσβλητικούς ή απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς και δεν περιέχουν συνδέσμους αμφιβόλου αξιοπιστίας.
-Όταν αποστέλλετε κείμενα μέσω σχολίων ή e-mail και δεν είναι δικά σας παρακαλείσθε να αναγράφετε την πηγή τους.
Ευχαριστούμε για τη συνεργασία σας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.