"Η βαθύτερη σημασία της εξάρτησής μας από το εξωτερικό... βρίσκεται όχι στην καθαυτό οικονομική... μας επιβάρυνση, αλλά στο ότι διαιωνίζεται η καθυστέρηση της οικονομίας μας που εμποδίζεται έτσι να αναπτύξει μια δική της ενεργειακή βάση και να οδηγηθεί προς την εκβιομηχάνηση." Δ.Μπάτσης

Στο πρώτο μέρος του πονήματός του "Η Βαρειά Βιομηχανία στην Ελλάδα" ο Δημήτριος Μπάτσης αναφέρεται στο Ενεργειακό δυναμικό και την Ενεργειακή βάση. Σχετικά με το θέμα αυτό  προχωρεί σε κάποιες επισημάνσεις και διαπιστώσεις, ιδιαίτερα για το ρόλο του ξένου κεφαλαίου και της πλουτοκρατίας της εποχής, που δυστυχώς έχουν και μέχρι σήμερα ισχύ.

                                                                            ***

Παρακάτω μεταφέρουμε κάποια αποσπάσματα από το πρώτο μέρος του βιβλίου και την ενότητα Α' . Οι υπογραμμίσεις ή επισημάνσεις με bold όπου αυτές γίνονται είναι δικές μας.

-"Η δημιουργία βαρειάς βιομηχανίας (μεταλλουργικής, μηχανουργικής και χημικής) έχει αναγκαία προϋπόθεση για τη χώρα μας την εξασφάλιση ενεργειακής βάσης. Η εξάρτηση της Ελλάδας πριν τον πόλεμο από το εξωτερικό ήταν εξάρτηση τόσο σε βιομηχανικά προϊόντα μεταλλουργίας κλπ έτοιμα ή μισοκατεργασμένα, όσο και σε καύσιμη ύλη για την κίνηση της βιομηχανίας της... η βαθύτερη σημασία της εξάρτησής μας από το εξωτερικό (σε κινητήρια δύναμη) βρίσκεται όχι στην καθαυτό οικονομική - συναλλαγματική μας επιβάρυνση, αλλά στο ότι διαιωνίζεται η καθυστέρηση της οικονομίας μας που εμποδίζεται έτσι να αναπτύξει μια δική της ενεργειακή βάση και να οδηγηθεί με γρήγορο ρυθμό προς την εκβιομηχάνηση."

-"...ήταν συνεπές προς την όλη παρασιτική τακτική του ελληνικού κεφαλαίου που αναζητούσε πάντα τις σίγουρες, μικρής πνοής και μονοπωλιακού χαρακτήρα, τοποθετήσεις να αποφύγει την αξιοποίηση του ενεργειακού πλούτου. Η λογική των εμπορικών καταστίχων και το μπαράζ του ξένου κεφαλαίου υπαγόρευσαν στο ελληνικό κεφάλαιο να κινηθεί μονάχα σε μια περιορισμένη σφαίρα επιχειρηματικής δραστηριότητας..."

                                                                             ***

Σημείωση δική μας : Εδώ ο Δημήτρης Μπάτσης πέρα ίσως από την αριστερή πολιτική προσέγγιση στην αστική τάξη και τους κατέχοντες το ελληνικό κεφάλαιο αναφέρεται υποσταστικά σε κάτι που επιβεβαιώθηκε δυστυχώς τα επόμενα χρόνια -κυρίως μετά το "οικονομικό θαύμα" της μερικής έστω εκβιομηχάνισης της πατρίδας μας την εικοσαετία 1953-1973. Πρόκειται για τη λειτουργία του ελληνικού κεφαλαίου -όπως γράφει κατωτέρω "ως μεσίτη και πράκτορα του ξένου κεφαλαίου"- (αναφερόμαστε εννοείται σε ένα μέρος του ελληνικού κεφαλαίου δεδομένου ότι -αν μπορούμε να το ονομάσουμε έτσι- στο υγειές κομμάτι του ελληνικού κεφαλαίου και της ελληνικής πατριωτικής επιχειρηματικότητας οφείλεται το "οικονομικό θαύμα" της εικοσαετίας 1953-1973). 

το βιβλίο του Δ.Μπάτση και το επιστημονικό περιοδικό "Ανταίος" του οποίου υπήρξε Διευθυντής

Ο ρόλος, λοιπόν, του ελληνικού κεφαλαίου, ως το χαρακτηρίζει ο Δ. Μπάτσης, με την ταυτόχρονη και παράλληλη υπονόμευση από τους κυβερνώντες και το ελληνικό κράτος -ο Σ.Σοφιανόπουλος έγραφε "...πως το ελληνικό κράτος είναι πολύ καλά οργανωμένο ώστε να μη μπορεί να γίνει τίποτε"-  είχαν σαν αποτέλεσμα να συνεχισθεί -αυτό που και σήμερα ζούμε- ήτοι την καταστροφή -δυστυχώς με απόλυτη συνέπεια- κάθε υγειούς ιδιωτικής επιχειρηματικής πρωτοβουλίας που θα οδηγούσε στην απεξάρτηση της ελληνικής οικονομίας εκ των εισαγωγών από τις πολυεθνικές και στην θεμελίωση μιας στιβαρής ελληνικής οικονομίας που θα βασίζεται σε ισχυρή ελληνική βαρειά βιομηχανία (μηχανουργική, χημική, ναυπηγική), πλήρως ανεπτυγμένη γεωργιο-κτηνοτροφία και ισχυρή ναυτιλία. 

Τα ανωτέρω πιστοποιεί σήμερα η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας όπου οι ξένοι (πολυεθνικές) έχουν το "πάνω χέρι" στους περισσότερους κλάδους (φαρμακοβιομηχανία, αλυσίδες τροφίμων, οργανισμοί εμπορευματοκιβωτίων στους λιμένες της χώρας μας, τσιμεντοβιομηχανία κλπ).

Για να γίνουν περισσότερο κατανοητά τα ανωτέρω μπορείτε να δείτε εδώ σχετικά με την υπονόμευση προσπαθειών ελλήνων επιχειρηματιών για την ανόρθωση της ελληνικής μας οικονομίας:  και εδώ , εδώ για το πως οι κυβερνώντες λειτούργησαν και λειτουργούν εναντίον των συμφερόντων της πατρίδας μας:  και εδώ: , εδώ ένα παράδειγμα πως οι ξένες  πολυεθνικές νέμονται τον ελληνικό ορυκτό μας πλούτο και δεν αφήνουν να προχωρήσει καμία δική μας προσπάθεια  και εδώ: , εδώ πάλι πως η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία ήταν και είναι ενήμερες για τις δυνατότητες της Ελλάδος και της ελληνικής οικονομίας αλλά κωφεύουν (λίαν επιεικής έκφραση) . 

Πλήθος άλλων στοιχείων μπορείτε να βρείτε σε αντίστοιχη ξένη και ελληνική βιβλιογραφία, βλέπε: Σημειώσεις-Τόμοι Ντοκουμέντα 1ος, 2ος και 3ος τόμοι του Σωτήρη Σοφιανόπουλου, "Ελληνική υποτέλια και κλεπτοκρατία" του Ηρακλή Πετιμεζά κ.α.

                                                                             ***

-"...όσο για εκείνους που θέτουν το πρόβλημα (εννοεί της ενεργειακής βάσης και την λύση του με την αξιοποίηση των ντόπιων πηγών ενέργειας) μονάχα από την τεχνική του πλευρά, μπορούμε να τους διαβεβαιώσουμε πως οσοδήποτε καλά μελετημένο τεχνικά κι αν το έχουν, η λύση του θα ματαιωθεί αν απουσιάσουν οι κατάλληλες πολιτικές και κοινωνικοοικονομικές προϋποθέσεις. Τα ξένα τράστ και η χρηματιστική ολιγαρχία του τόπου μας -αν αφαιθούμε στη διάκρισή τους- θα ματαιώσουν τη λύση του προβλήματος ή θα δώσουν στραβό δρόμο στη λύση του που ουσιαστικά είναι το ίδιο με το πρώτο. Είναι μεγάλη διαφορά να ζητάς "έργα για τα έργα" από το να φτιάχνεις έργα για την πραγματική ευημερία του εργαζόμενου λαού."

-"Οι κυρίαρχες τάξεις που ενδιαφέρονται μόνο για το μεταπρατικό-μονοπωλιακό τους ρόλο στην εκμετάλλευση της ελληνικής οικονομίας πρέπει να είμαστε βέβαιοι πως θα αδιαφορήσουν όχι μονάχα για έργα μεγάλης πνοής αλλά ακόμα και για τις στοιχειώδεις επενδύσεις στον παραγωγικό μηχανισμό... μονάχα αν ο λαός αυτός τους πλήρωνε λύτρα μεγάλα σε φτώχεια και εξαθλίωση (όπως ζητάει το ξένο κεφάλαιο με τη σύμβαση Κούπερ ως το έτος 2010 μ.Χ.) θα επιχειρούσαν με το ξένο κεφάλαιο και με κατοχύρωση "κατάλληλων" πολιτικών συνθηκών για την εξασφάλιση καινούργιων υπερκερδών, να πραγματοποιήσουν ίσως μερικά συμπτωματικά και αντιοικονομικά έργα." (σημείωση δική μας: στη Σύμβαση Κούπερ αναφέρεται εκτενώς σε άλλο κεφάλαιο ο Δ. Μπάτσης, οπότε και θα την παρουσιάσουμε καθώς και όσα στοιχεία έχουν έλθει στο φως σχετικά με αυτή)

-"Αυτά για τους "τεχνικούς" συνηγόρους των αγαθοεργών σκοπών της Εθνικής Τράπεζας και των φιλικών της βιομηχανικών συγκροτημάτων..."

                                                                            ***

Σημείωση δική μας: Ο αναγνώστης έχοντας υπόψιν του -τουλάχιστον στο πρόσφατο παρελθόν, το ρόλο των τραπεζών, από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 και μετά- μπορεί να καταλάβει τον ειρωνικό μεν αλλά κατά πάντα αληθινό -από τότε (1947) που είχε μελετήσει πλήθος στοιχείων και μεγάλο εύρος βιβλιογραφίας-, λόγο, του βαθύ γνώστη της ελληνικής οικονομίας Δ. Μπάτση. 

Θυμίζουμε -για παράδειγμα- πως οι τράπεζες με οδηγό τον μεγαλύτερο οικονομικό οργανισμό αυτών την "Εθνική Τράπεζα" εφάρμοσαν κατά γράμμα το νόμο 1083 της 30.10.1980 και την επακολουθήσασα απόφαση 289 επίσης της 30.10.1980 της Νομισματικής Επιτροπής της Τράπεζας της Ελλάδος, διαφορετικά γνωστό ως Νόμο των Πανωτοκίων, που είχαν ως αποτέλεσμα τη διάλυση κολοσιαίων βιομηχανιών, μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων, χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, βιοτεχνικών επιχειρήσεων και γεωργικών-κτηνοτροφικών-αλιευτικών επιχειρήσεων κ.α. 

Σ.Σοφιανόπουλος σε τηλεοπτκή εκπομπή

Αποτέλεσμα του Νόμου αυτού και άλλων νόμων και πολιτικών που εφάρμοσαν οι κυβερνώντες ήταν το ποσοστό της Βιομηχανικής παραγωγής από 25% που ήταν τη δεκαετία του 1970 να κατέλθει στο 12% το 1996 και σήμερα, αν εξαιρέσουμε και τις πολυεθνικές βιομηχανίες που δραστηριοποιούνται στην πατρίδα μας είμαστε σε μονοψήφιο ποσοστό. 

                                                                                ***

Το Νόμο 1083 απεκάλυψε και έφερε στον Άρειο Πάγο ο φαρμακοβιομήχανος και Διευθύνων Σύμβουλος της ΧΡΩ.ΠΕΙ. Σωτήριος Σοφιανόπουλος. Με τη δική του δικαστική προσπάθεια έλαβε τέλος, με σχετικό νόμο το 2004, αυτό το τεράστιο έγκλημα κατά της πατρίδας μας που κόστισε την διάλυση χιλιάδων παραγωγικών μονάδων.  

Επιμέλεια: Ξενοφών Οικονομικός (11.11.2014) ©

 

Copyright 4481/2017