Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος, χημικός, ιδιοκτήτης της ΧΡΩ.ΠΕΙ. (1) και επιστήμονας-ερευνητής στα εργαστήρια Εφηρμοσμένης Έρευνας και Αναπτυξιακής Τεχνολογίας της ΧΡΩ.ΠΕΙ. με την μεγαλύτερη τότε, ως τα τέλη της δεκαετίας του 1970, επιστημονική βιβλιοθήκη στην Ελλάδα και 1.200 περίπου άτομα προσωπικό με άνω των 150 έγκριτων επιστημόνων, μελέτησε και γνώρισε όσο λίγοι τις οικονομικές δυνατότητες της πατρίδος μας.
Όταν το ''ελληνικό'' κράτος μέσω της Εθνικής Τράπεζας και τον προδοτικό Νόμο 1083/30.10.1980 ή νόμο των πανωτοκίων πήρε τον έλεγχο της ΧΡΩ.ΠΕΙ. και κατόπιν την χρεοκόπησε, ο ευπατρίδης βιομήχανος Σωτήρης Σοφιανόπουλος είχε προ ετών παραιτηθεί του διοικητικού συμβουλίου, καταγγέλοντας τον εγκληματικά οικονομικό τρόπο με τον οποίο ενεργούσαν οι τράπεζες εις βάρος της εταιρείας.
Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος συνέχισε τις ερευνητικές του προσπάθειες για την αξιοποίηση των οικονομικών δυνατοτήτων της πατρίδος μας ενώ αρχές του 1980 ίδρυσε το κόμμα ''Ελληνισμού'' πιστεύοντας έτσι ότι θα καταφέρει να βγάλει την πατρίδα μας από τα οικονομικά και εθνικά της αδιέξοδα, που την είχαν φέρει τα δυο ''μεγάλα'' ξενοκίνητα κόμματα.
Αυτό που έχει σημασία ακόμη και σήμερα, από την όλη επιστημονική και πολιτική (με την ευρεία Αριστοτελική έννοια) του Σωτήρη Σοφιανόπουλου είναι ότι πολλές από τις προτάσεις του έχουν ισχύ ακόμη και σήμερα, τουλάχιστον στο βασικό τους περιεχόμενο. Δια τούτο παρουσιάζομε κατωτέρω ένα πρώτο μέρος από το πρόγραμμα του Σωτήρη Σοφιανόπουλου για την Γεωργία της πατρίδος μας.
Όταν το ''ελληνικό'' κράτος μέσω της Εθνικής Τράπεζας και τον προδοτικό Νόμο 1083/30.10.1980 ή νόμο των πανωτοκίων πήρε τον έλεγχο της ΧΡΩ.ΠΕΙ. και κατόπιν την χρεοκόπησε, ο ευπατρίδης βιομήχανος Σωτήρης Σοφιανόπουλος είχε προ ετών παραιτηθεί του διοικητικού συμβουλίου, καταγγέλοντας τον εγκληματικά οικονομικό τρόπο με τον οποίο ενεργούσαν οι τράπεζες εις βάρος της εταιρείας.
Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος συνέχισε τις ερευνητικές του προσπάθειες για την αξιοποίηση των οικονομικών δυνατοτήτων της πατρίδος μας ενώ αρχές του 1980 ίδρυσε το κόμμα ''Ελληνισμού'' πιστεύοντας έτσι ότι θα καταφέρει να βγάλει την πατρίδα μας από τα οικονομικά και εθνικά της αδιέξοδα, που την είχαν φέρει τα δυο ''μεγάλα'' ξενοκίνητα κόμματα.
ο ευπατρίδης βιομήχανος της ΧΡΩ.ΠΕΙ. Σωτήρης Σοφιανόπουλος |
Είναι αυτονόητο ότι επειδή το πρόγραμμα έχει γραφεί την δεκαετία του 1980-90, οι αξίες που αναφέρονται είναι σε δρχ, οι ποσότητες είναι της περίοδου εκείνης καθώς και οι δείκτες της οικονομίας. Έχουμε μετατρέψει τις δρχ σε ευρώ για διευκόλυνση του αναγνώστη. Επιπλέον, μπορείτε να κάνετε μια αναγωγή των όσων γράφει ως προτάσεις για την μακροοικονομία της χώρας μας ο Σ.Σοφιανόπουλος στην μικροοικονομία. Σίγουρα κάποιος που διαχερίζεται εκτάσεις, κτήματα, καλλιέργειες θα μπορέσει να αξιοποιήσει κάποιες από τις κατωτέρω προτάσεις.
Γεωργικά
α. Όποιος δεν καλλιεργεί κάποια έκταση θα δύναται να την καλλιεργήσει κάποιος άλλος και να αποδώσει στον ιδιοκτήτη της το 10% της παραγωγής της. (βλέπε σημείωση δική μας εδώ)
β. Όπου απαιτείται και δύναται να γίνει γεώτρηση προς άντληση υδάτων για γεωργικές καλλιέργειες, αυτή θα πραγματοποιείται κατόπιν μελέτης και δαπανών του κράτους. Όπου υπάρχει γεώτρηση η Δ.Ε.Η. υποχρεούται εντός έξι μηνών να παρέχει ρεύμα άνευ επιβαρύνσεως του πολίτη.
γ. Κανένα γεωργικό προϊόν δεν θα καταστρέφεται, εάν προηγουμένως δεν υπάρχει οικονομοτεχνική μελέτη, η οποία θα αποδεικνύει ότι δεν συμφέρει οικονομικώς η αξιοποίηση του για άλλους σκοπούς, όπως για παράδειγμα τα φύλλα της ελιάς, τα οποία αντί να ενσιρώνονται προς ζωοτροφή, σαπίζουν ή απορρίπτονται. Η ορθολογική αξιοποίηση τους δίδει επί ετησίας βάσεως περί τα 70 δις δρχ (ήτοι 205.500.000 ευρώ), διότι η πατρίδα μας έχει άνω των 110 εκατομμυρίων ελαιοδένδρων.
Η καύση επίσης του πυρηνόξυλου ως έχει, είναι οικονομικώς μη ορθή διότι 20% αυτού ευκόλως διαχωρίζεται ως πρώτη ύλη ζωοτροφών με περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες 14%. Το 7% των 400.000 τόνων μάς δίνει 28.000 τόνους, 100% φυτικής πρωτεΐνης και αυτό επί 2,5 -δηλαδή όσο η σόγια (διότι η σόγια έχει 42% πρωτεΐνης)- μάς δίνει 70.000 τόνους και τούτο επί 100= 7 δις δρχ αντί των 1,6 της σήμερον.
δ. Στις μεγάλες καλλιέργειες οπωροφόρων δένδρων, όπως των ροδάκινων, η παραγωγή των οποίων δεν δύναται να απορροφηθεί, θα μειωθεί ο αριθμός των δένδρων ενδιαμέσως και στην θέση αυτών θα καλλιεργηθούν άλλα είδη, όπως κτηνοτροφικά τεύτλα, ώστε να υπάρχει μεγαλύτερο οικονομικό αποτέλεσμα από το λογιστικό της χωματερής.
ε. Τα κλαδέματα των 250 εκατομμυρίων οπωροφόρων δένδρων μας, ήτοι 120.000.000 ελαιόδενδρα και 130.000.000 λοιπά οπωροφόρα τα οποία ανέρχονται τουλάχιστον σε 5 δισεκατομμύρια κιλά ή 5 εκατομμύρια τόνους ετησίως, θα τροφοδοτήσουν μικρά θερμοηλεκτρικά εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος ώστε να υπάρχει το ελάχιστο κόστος μεταφοράς αυτού. Στα εργοστάσια αυτά θα καίγονται και τα απορρίματα των χωριών και των πόλεων της περιοχής. Η θερμογόνος δύναμη αυτών των κλάδων είναι το 15% της ετήσιας εισαγωγής αργού πετρελαίου, δηλαδή θα έχουμε μια οικονομία 235 εκατ. δολαρίων.
στ. Το 17% της Ελληνικής γης καλύπτεται από παρθένα δάση. Αυτό είναι το δεύτερο σε ποσοστό στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο μετά την Φινλανδία. Μικρό μέρος αυτής της ξυλείας (1%) περίπου εκμεταλλευόμαστε, ένεκα της υφιστάμενης απαραδέκτου διαδικασίας, ενώ το σύνολο των κλάδων και μικρών τεμαχίων απορρίπτονται ή σαπίζουν. Οι ποσότητες αυτές μαζί με αυτές των καμμένων δασών, τα οποία δυστυχώς έχουμε κάθε χρόνο, θα αξιοποιηθούν κατά τον αυτόν τρόπο όπως αναφέρεται στην ε. παράγραφο.
κλάδεμα δένδρων (φώτο) |
Εάν υπολογίσουμε, λίαν επιεικώς, 30.000.000 στρέμματα δασών και ανά στρέμμα 120 δένδρα έχουμε συνολικώς 3.600.000.000 δένδρα. Εαν τώρα υπολογίσουμε ότι ανά δεκαετία πρέπει να εκμεταλλευόμαστε το δάσος, αυτό σημαίνει ότι είναι δυνατόν να εκμεταλλευθούμε από το δάσος το 20% αυτού, άρα έχουμε εκμεταλλεύσιμα 72.000.000 δένδρα. Εαν υπολογίσουμε 1 κυβικό μέτρο ανά δένδρο και υπολογίσουμε 33% καθαρή ξυλεία, αυτό σημαίνει 24.000.000 κυβικά μέτρα καθαρή ξυλεία. Αν αυτό το πολλαπλασιάσουμε, λίαν επιεικώς, προς 100.000 δρχ (293,5 ευρώ) μάς δίδει 2.4 δις δρχ δηλαδή 8 δις δολάρια ή 7,05 δις ευρώ.
Το υπόλοιπο, αποτελούμενο από κλάδους, φλούδες κλπ. το οποίο πρέπει να υπολογισθεί 4 φορές, σε σχέση με την καθαρά ξυλεία, μάς δίδει περίπου 100.000.000 κυβικά μέτρα. Αν αυτό το διαιρέσουμε δια του 3, -τρια μέρη ξύλο δηλαδή και ένα πετρέλαιο-, μάς δίνει 30.000.000 τόνους πετρελαίου, το διπλάσιο δηλαδή των σημερινών εισαγωγών, το κόστος των οποίων είναι άνω των 3.100.000.000 (3,1 δις).
Επιμέλεια: Ξενοφών Οικονομικός (14.12.2019)
1. βλέπε σημείωση 1 στο τέλος της ανάρτησης εδώ
πλαστικοί σάκοι ενσίρωσης φύλλων (silage bags) (φώτο) |
***
Υποσημειώσεις: 1. βλέπε σημείωση 1 στο τέλος της ανάρτησης εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αγαπητοί αναγνώστες σημειώνουμε πως:
-ό,τι υπάρχει σε αυτό το blog είναι αποτέλεσμα μελέτης και έρευνας τόσο των έργων του Σωτήρη Σοφιανόπουλου όσο και άλλων επιστημόνων οι οποίοι αναφέρονται όπως και οι αντίστοιχες πηγές και βιβλιογραφία.
Ως εκ τούτου τα άρθρα μας αποτελούν πνευματικό κόπο της ομάδας μας ή μεμονωμένου συναδέλφου μας που τα συντάσσει.
Το δικαίωμα χρήσης και αναδημοσίευσης του υλικού από το blog μας καθορίζεται από τον αντίστοιχο νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας Ν. 4481/2017 σε συνέχεια του Ν. 2121/1993.
-Επιτρέπεται η αναδημοσίευση άρθρου μας υπό την αυστηρή προϋπόθεση επισύναψης της πηγής μέσω ενεργού συνδέσμου και αναφοράς του blog και του ονόματος του συγγραφέως του άρθρου.
-Σχόλια θα εγκρίνονται όταν είναι σχετικά με το θέμα, εννοείται ό,τι δεν περιέχουν προσβλητικούς ή απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς και δεν περιέχουν συνδέσμους αμφιβόλου αξιοπιστίας.
-Όταν αποστέλλετε κείμενα μέσω σχολίων ή e-mail και δεν είναι δικά σας παρακαλείσθε να αναγράφετε την πηγή τους.
Ευχαριστούμε για τη συνεργασία σας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.