Τεύτλα-Ζάχαρη-Μελάσα, η καταστροφή της Βιομηχανίας Ζάχαρης στην Ελλάδα από την Ε.Ε. (Κ.Α.Π.)

Έχουμε αναφερθεί σε προηγούμενες αναρτήσεις για προσπάθειες που έγιναν από ευπατρίδες βιομήχανους και εφοπλιστές με σκοπό να βοηθήσουν την Ελλάδα να αποκτήσει οικονομική αυτοτέλεια και ανεξαρτησία. Οι περισσότερες εκ των προσπαθειών αυτών ναυάγησαν διότι το ίδιο το ελληνικό κράτος στάθηκε απέναντι στις προσπάθειες αυτές. Μάλιστα όπως συχνά συνήθιζε να γράφει ο πρώην Φαρμακοβιομήχανος κ. Σ.Σοφιανόπουλος "το ελληνικό κράτος είναι τόσο καλά οργανωμένο ώστε να μη μπορεί να γίνει τίποτε".

*** 

Εδώ μπορείτε να δείτε πως ο Κ.Καραμανλής (ο πρεσβύτερος) σταμάτησε χωρίς κανένα λόγο την κατασκευή του μεγαλύτερου στον κόσμο Διυλιστηρίου αργού πετρελαίου που θα κατασκεύαζε ο καθ. Στρατής Ανδρεάδης στα Μέγαρα. 

Εδώ μπορείτε να διαβάσετε πως ο Κ. Καραμανλής (ο πρεσβύτερος) σταμάτησε την αξιοποίηση του μεγαλύτερου κοιτάσματος Τύρφης στον κόσμο, αυτό της Τύρφης των Φιλίππων. Μάλιστα έστειλε πίσω στους Σοβιετικούς τα μηχανήματα που είχε παραγγείλει ο Γ. Παπαδόπουλος και υποχρέωσε τους Έλληνες πολίτες σε πληρωμή ποινικής ρήτρας 30 εκατομμυρίων δολαρίων τότε! 

Τα ίδια συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Διαβάστε εδώ σχετικά με τον ορυκτό μας πλούτο και παραχώρηση αποθεμάτων μεταλλευμάτων, στις Σκουριές και στο Στρατώνι, άνω των 16 δις ευρώ στην Eldorado Gold μόνο έναντι 11 εκατ. ευρώ από την Κυβέρνηση Παπανδρέου και τώρα Σαμαρά-Βενιζέλου.

Με την παρούσα ανάρτηση θα αναφερθούμε στα τεύτλα, την ζάχαρη και την μελάσσα και την υπονόμευση που κάνουν εδώ και δεκαετίες οι κυβερνώντες ώστε να μην έχει ανοίξει η παραγωγή ζαχάρεως σε ιδιώτες (εννοούμε έλληνες βιομήχανους και όχι τις πολυεθνικές) αλλά η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου να κλείνει τα εργοστάσια ζαχάρεως ώστε και σε αυτό το προϊόν να γίνουμε εισαγωγείς των πολυεθνικών.

                                                                       ***

Καταγράφουμε κατωτέρω αποσπάσματα από το βιβλίο του Σ. Σοφιανόπουλου: "Οι "Άγνωστες" πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδος και η πολιτική τους σημασία" στην υποενότητα υπό τον τίτλο:

Τεύτλα-Ζάχαρη-Μελάσσα, οι υπογραμμίσεις και σημειώσεις δικές μας.

καλλιέργεια τεύτλων στην πατρίδα μας

Τεύτλα-Ζάχαρη-Μελάσσα

Είναι γνωστό ότι υπάρχουν δύο ειδών τεύτλα προς βιομηχανοποίηση:
 

α)τα ζαχαρότευτλα που παράγουν ζάχαρη και
β)τα κτηνοτροφικά, που είναι για παραγωγή ζωοτροφών για τα μυρηκαστικά.
 

Η Ελλάδα, σημειωτέον, δεν έχει κάνει παραγωγή τεύτλου προς ζωοτροφή, πράγμα ακατανόητο!

Τα κτηνοτροφικά τεύτλα αποδίδουν περί 7-10 τόνους ανά στρέμμα. Η περιεκτικότης τους είναι περίπου και για τα δύο είδη 13-17% υδατάνθρακες (δηλ. σάκχαρα), 5% περίπου πρωτεΐνες, μπεταΐνη κ.λπ. Όταν ο Έλληνας γεωργός πάει τα τεύτλα του σε ένα από τα 6 εργοστάσια παραγωγής ζαχάρεως της χώρας (τα οποία σημειωτέον είναι κρατικά!), (1) εκεί ζυγίζουν το προϊόν του, εν συνεχεία το αδειάζουν και αφού γίνει ένας πρώτος διαχωρισμός, ξαναφορτώνουν το υποπροϊόν (4%), το οποίο ο γεωργός ξαναπετάει στο χωράφι του. Αυτά όμως σαπίζουν και μετατρέπονται σε οινόπνευμα μέσα στο χωράφι, ενώ αυτό έπρεπε να ξεραίνεται και να γίνεται όλο ζωοτροφή.
 

Πρέπει επίσης να γίνει προσπάθεια, στην Κρήτη ή την Νότιο Πελοπόννησο, να δούμε αν ευδοκιμεί το ζαχαροκάλαμο, για να έχουμε και μία άλλη εναλλακτική λύση. Η μελάσσα από το ζαχαροκάλαμο, όταν αναμειχθεί με την ζάχαρη, μας δίνει μαύρη ζάχαρη, που στην Ελλάδα απαγορεύεται να παραχθεί! Η μελάσσα έχει την εξής σύνθεση: 25-30% νερό, 50% ζάχαρη, 11% πρωτεΐνες, 6% μπεταΐνη. Η μελάσσα είναι η πρώτη ύλη για την παραγωγή της πολύτιμης ουσίας που λέγεται κιτρικό οξύ. Το κιτρικό οξύ είναι απαραίτητο για την κατασκευή αναψυκτικών και το εισάγουμε εξ ολοκλήρου από το εξωτερικό, αφότου το ελληνικό κράτος βραχυκύκλωσε της προσπάθειες της εταιρίας ΧΡΩΠΕΙ να το κατασκευάσει στην Ελλάδα."

                                                                              *** 

το εργοστάσιο της Ε.Β.Ζ. στην Ορεστιάδα

Σημειώσεις: 

Σημείωση 1: Η εταιρεία που παράγει την ζάχαρη στη χώρα μας, απ' ότι φαίνεται -για λίγο μόνο ακόμα (πριν το οριστικό κλείσιμο;)- είναι κρατική. Πρόκειται για την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης (ΕΒΖ). Όπως σημειώνει και ο Σ.Σοφιανόπουλος δεν επετράπηκε απο το ελληνικό κράτος να εισέλθουν στην παραγωγή ζαχάρεως ιδιώτες (εννοούμε Έλληνες βιομήχανους, όχι πολυεθνικές). Γιατί άραγε; 
Τα εργοστάσια (σαν εγκαταστάσεις πλέον οι περισσότερες, και όχι σαν επιχειρησιακές παραγωγικές μονάδες) βρίσκονται στις εξής περιοχές: 

Α. Λάρισα, όπου η μονάδα λειτούργησε ως ζαχαρουργείο για τελευταία χρονιά το 2006, ο ηλεκτρομηχανολογικός της εξοπλισμός μένει αδρανής από τότε, ενώ η μονάδα έκλεισε βάσει του κανονισμού της Ε.Ε. (320/2006) που καθόριζε την σχετική ποσόστοση για την χώρα μας, με την υπογραφή των ελλήνων κυβερνώντων και ευρωβουλευτών. Με απλά λόγια το ελληνικό κράτος δέχτηκε να παράγει την ποσότητα ζάχαρης που της επέβαλλε η Ε.Ε. εις βάρος των συμφερόντων της πατρίδας μας και υπέρ της Ε.Ε. και των πολυεθνικών. 

Β. Το ζαχαρουργείο Πλατέος (42ο χλμ Θεσσαλονίκης-Βέρροιας) που λειτούργησε για πρώτη φορά το 1962 ενώ από το 1978 έχει την δυνατότητα παραγωγής 100.000 τόνων ζαχάρεως κατ' έτος.

Γ. Το ζαχαρουργείο Σερρών που λειτούργησε κι αυτό το 1961-62, ενώ από το 1985 μπορεί να παράγει 60.000 τόνους κατ' έτος. 

Δ.Η μονάδα της Ξάνθης όπου επίσης λειτούργησε για τελευταία φορά το 2006. Η διακοπή της μονάδας έγινε για να "ευθυγραμμιστεί" με τον κανονισμό (320/2006) της Ε.Ε. όπως και η μονάδα της Λάρισας. 

Ε. Το ζαχαρουργείο Ορεστιάδας, είναι το πιο σύγχρονο εργοστάσιο της Ε.Β.Ζ., κατασκευάστηκε το 1974 ενώ το 1995 έφτασε να παράγει 70.000 τόνους ζαχάρεως κατ' έτος. 

Ζ. Το εργοστάσιο επεξεργασίας Τευτλοσπόρου 

Πριν 3 μήνες, τον Ιούνιο τ.ε. η κυβέρνηση με αποφασή της κλείνει σταδιακά τα δυο επιχειρησιακά-παραγωγικά εργοστάσια της Ε.Β.Ζ. στις Σέρρες και την Ορεστιάδα. Το μοναδικό εργοστάσιο της εταιρείας το οποίο θα παραμείνει ανοικτό είναι αυτό στο Πλατύ Ημαθείας (Πλατέος). 

η είσοδος του εργοστασίου Ορεστιάδας της Ε.Β.Ζ.

                                                                               ***
Η κατάσταση στα εργοστάσια και την παραγωγή τεύτλων σε Ορεστιάδα και Σέρρες (σήμερα και πριν πέντε χρόνια)

Ήδη με ευθύνη των κυβερνώντων και λόγω της ποσόστοσης της Ε.Ε. στο εργοστάσιο της Ορεστιάδας απασχολούνται μόνο 47 άτομα από 260 πριν 5 χρόνια. Τα στρέμματα που σπέρνονται με ζαχαρότευτλα έχουν μειωθεί -στην Ορεστιάδα- σε 18.000 από 60.000 πριν 5 χρόνια.  

Ομοίως στις Σέρρες οι εργαζόμενοι είναι μόλις 59 στην παρούσα φάση και τα καλλιεργούμενα στρέμματα 13.000 όταν πριν από πέντε χρόνια ξεπερνούσαν τα 55.000.

Στο δε Πλατύ Ημαθείας οι καλλιεργούμενες εκτάσεις έχουν περιοριστεί στα 50.000 στρέμματα όταν πριν πέντε χρόνια ξεπερνούσαν τα 120.000 στρέμματα. 

Οι συνέπειες από το κλείσιμο όλων των μονάδων της Ε.Β.Ζ. πλήν αυτής στο Πλατύ Ημαθείας είναι τραγικές σε όλα τα επίπεδα: α. αύξηση της ανεργίας στην ευαίσθητη περιοχή της ΒορειοΑνατολικής Μακεδονίας και Θράκης β. αφανισμός των τευτλοπαραγωγών που ζουν από τον πρωτογενή αυτό τομέα εδώ και δεκαετίες γ. αποβιομηχάνιση σε έναν ακόμη τομέα, αυτόν της παραγωγής τροφίμων, τόσο στην πατρίδα μας και ειδικά στην Βόρεια Ελλάδα κ.α.

[για να δείτε περισσότερα στοιχεία για τα εργοστάσια της Ε.Β.Ζ. δείτε εδώ]

οι καλλιεργητές τεύτλων μεταφέρουν την παραγωγή τους στα εργοστάσια της Ε.Β.Ζ.

Οι δυνατότητς της Ε.Β.Ζ. και η παραγωγή τεύτλων στην Ελλάδα (πριν η Ε.Ε. σε συνεργασία με τους κυβερνώντες επιβάλλουν την ποσόστωση)

Η Ε.Β.Ζ. με τις δυνατότητες των πέντε εργοστασίων της παρήγαγε 350.000 τόνους ζάχαρης ετησίως οι οποίες κάλυπταν όχι μόνον την εσωτερική κατανάλωση της Ελλάδας αλλά ποσότητες προωθούνταν και στο εξωτερικό. Η ζήτηση σε τεύτλα για να παραχθεί η ζάχαρη είχαν ως θετική συνέπεια την ανάπτυξη της παραγωγής τεύτλων από πολλούς αγρότες της περιοχής.

Στην πλήρη, λοιπόν, άνθηση της τευτλοκαλλιέργειας στην Ελλάδα καλλιεργούνταν 460.000 στρέμματα ενώ σήμερα η παραγωγή έχει περιορισθεί στα 61.000 στρέμματα. Η παραγωγή ζάχαρης συρρικνώθηκε στους 35.000 τόνους, δηλαδή περίπου στο 1/10 των αναγκών της χώρας, σε ζάχαρη που υπολογίζονται στους 320.000 τόνους. Στην Ε.Β.Ζ. απέμειναν 265 εργαζόμενοι από 1.300 που ήταν πριν περίπου 10 χρόνια, ενώ η Ε.Β.Ζ. για το 2014 είχε ανακοινώσει μειωμένες τιμές αγοράς στα τεύτλα από 3 ευρώ - 4,7 ευρώ ανά τόνο και το καθαρό εισόδημα των παραγωγών μειώνεται από 30 - 35 ευρώ ανά στρέμμα. Έτσι η τιμολογιακή πολιτική της Ε.Β.Ζ. ουσιαστικά εξωθεί τους περίπου 15.000 τευτλοκαλλιεργητές που απέμειναν να εγκαταλείψουν οριστικά την καλλιέργεια τεύτλων.  

διαδικασία εκχύλισης για την παραγωγή ζαχάρεως

Εξίσου σημαντικά τα υποπροϊόντα από την παραγωγή ζάχαρης 

Πρέπει να σημειώσουμε ότι η Ε.Β.Ζ. δεν παρήγαγε μόνο ζάχαρη αλλά και μια σειρά υποπροϊόντων εξίσου σημαντικά για την μεταποίηση και την οικονομία της Ελλάδας. Αυτά είναι:

α. η μελάσα, περιέχει περίπου 50% ζάχαρη και χρησιμοποιείται ως υπόστρωμα ζυμωτικών διεργασιών για την παραγωγή αλκοόλης, ζυμών διατροφής ή ζωοτροφής, κιτρικού οξέος, γλουταμινικού οξέος, αμινοξέων (π.χ. λυσίνης) καθώς επίσης και για πρόσμιξη στις ζωοτροφές.

β. νωπός πολτός,  το προϊόν που προκύπτει από τα "πρόσφατα τεμαχίδια" των τεύτλων, όταν αφαιρεθεί η ζάχαρη που περιέχουν, λέγονται "εκχυλισθέντα τεμαχίδια". Τα "εκχυλισθέντα τεμαχίδια" πρεσάρονται ώστε να απομακρυνθεί το μεγαλύτερο μέρος του νερού και της ζάχαρης που περιέχουν και το προϊόν που προκύπτει λέγεται νωπός πολτός ή νωπή πούλπα και πωλείται σαν ζωοτροφή. 

γ. ζαχαρόπιτα, ένα μέρος της νωπής πούλπας δεν διατίθεται κατ' ευθείαν για ζωοτροφή αλλά, μετά από μελάσωση, οδηγείται για ξήρανση στα ξηραντήρια. Το προϊόν που προκύπτει από την ξήρανση ονομάζεται ζαχαρόπιτα ή ξηρή πούλπα και αποτελεί άριστη ζωοτροφή. Στο εμπόριο διατίθεται όπως παράγεται ή με τη μορφή συμπιεσμένων τεμαχιδίων ως PELLETS.

[για τα παραπροϊόντα της ζαχάρεως που παράγει η Ε.Β.Ζ. δείτε εδώ] 

Η Ε.Ε. με την Κοινή Αγροτική Πολιτική σε συνεργασία με τις εκάστοτε κυβερνήσεις κατέστρεψαν τις καλλιέργειες τεύτλων και την βιομηχανία παραγωγής ζάχαρης.

Η Ε.Ε. με την Κ.Α.Π. καθόρισαν, εδώ και 35 χρόνια, την ανάπτυξη της αγροκτηνοτροφικής παραγωγής, την ποσότητα της, τα προϊόντα που μπορούν να παραχθούν/καλλιεργηθούν αλλά και τις μεθόδους παραγωγής. Οι ελληνικές κυβερνήσεις με την πολιτική τους και τις ψήφους των ευρωβουλευτών συνδιαμόρφωσαν την Κ.Α.Π. 

Δηλαδή, στις περισσότερες των περιπτώσεων όπως έγινε με το γάλα, την καπνοπαραγωγή, την κτηνοτροφία (παραγωγή χοιρινού και βόειου κρέατος), τα ναυπηγεία κ.α. συνταυτίστηκαν με τις οδηγίες της Ε.Ε., δεν υπεράσπισαν τα εθνικά συμφέροντα και ούτε μελέτησαν και ενημέρωσαν τον ελληνικό λαό για τις τραγικές συνέπειες των νομοθετημάτων που οι ίδιοι υπέγραψαν.

Προδιαγεγραμμένη πορεία καταστροφής

Τον Φεβρουάριο του 2006 οι υπουργοί Γεωργίας της Ε.Ε. ενέκριναν τη ριζική μεταρρύθμιση του τομέα ζάχαρης. Έγινε περικοπή κατά 36% της εγγυημένης ελάχιστης τιμής του προϊόντος: Από 631,9 ευρώ τον τόνο κατά την παραγωγική περίοδο 2006-07, σε 404,4 ευρώ τον τόνο την περίοδο 2009-10. Παράλληλα δημιουργήθηκε το ταμείο αναδιάρθρωσης για την αποζημίωση των παραγωγών που θα εγκατέλειπαν την καλλιέργεια των ζαχαροτεύτλων.

-Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος, από την περίοδο 2007 - 08 η Ελλάδα αποποιήθηκε το 50% της εθνικής της ποσόστωσης - της ποσότητας δηλαδή ζάχαρης που επιτρεπόταν να παράγει πλέον στο πλαίσιο της κοινοτικής παραγωγής. 

-Μείωσαν λοιπόν οι Ευρωπαίοι "εταίροι" μας την παραγωγή μέσω των ποσοστώσεων και όσα εργοστάσια ήταν μικρά, έκλεισαν (αριθμούνται συνολικά σε 113 στις χώρες της ΕΕ). 

-Στη χώρα μας, η ποσόστωση μείωσε την παραγωγή στο μισό (50%) των αναγκών μας και έκλεισαν τα δύο εργοστάσια σε Λάρισα και Ξάνθη. Μάλιστα και για την υλική καταστροφή τους (μηχανημάτων με βαριοπούλα, τοίχων κλπ.) δόθηκαν 87 εκατ. ευρώ από την Ε.Ε. 

-Επέτρεψαν εισαγωγές ζάχαρης χωρίς δασμούς από τρίτες χώρες, πρώην (ευρωπαϊκές) αποικίες τους και κατάργησαν την εξαγωγική επιδότηση για όσους είχαν εξαγωγές μέχρι τότε. Οπότε θα έμεναν οι μεγάλοι όμιλοι και θα έκλειναν οι μικροί.

-Μείωσαν την τιμή παραγωγού κατά 45%, αφού καταργήθηκαν οι εγγυημένες τιμές παραγωγού, οι οποίες ήταν υψηλότερες από την τιμή της παγκόσμιας αγοράς. Ουσιαστικά, εκείνη την περίοδο ήταν μορφή προστασίας της παραγωγής της Ε.Ε. και αφορούσε μια σειρά προϊόντα και τη ζάχαρη. Δηλαδή απελευθέρωση του κλάδου, ώστε και οι μικρομεσαίοι αγρότες με τέτοιες χαμηλές τιμές να μην μπορούν να καλλιεργήσουν και να φύγουν από τη μέση. 

-Το πρόγραμμα για την αναδιάρθρωση του ευρωπαϊκού τομέα ζάχαρης διήρκησε τρία χρόνια (2006-2009) και είχε ως αποτέλεσμα την αποποίηση 5,8 εκατ.τόνων ζάχαρης ποσόστωσης με αποτέλεσμα η ευρωπαϊκή ποσόστωση για τη ζάχαρη και την ισογλυκόζη να μειωθεί στους 14 εκατ.τόνους (εκ των οποίων 13,3 εκατ. τόνοι για τη ζάχαρη).

-Το έτος 2007/2008, στο πλαίσιο του προγράμματος αναδιάρθρωσης, η Ελλάδα αποποιήθηκε το 50,01% της εθνικής της ποσόστωσης με αποτέλεσμα η ποσόστωση να ανέρχεται συνολικά στους 158.702 τόνους από 317.502 που ήταν αρχικά. 

=>Με απλά λόγια λόγω της Ε.Ε. και της Κ.Α.Π. ενώ η πατρίδα μας είχε τις δυνατότητες να παράγει όλη την ζάχαρη και τα υποπροϊόντα που απαιτούνταν για εσωτερική κατανάλωση και να γίνει και εξαγωγός χώρα όχι μόνο περιορίστηκε στην ανωτέρω ποσόστωση αλλά σήμερα είναι εισαγωγός χώρα ενώ η παραγωγή ζάχαρης κατέρρευσε στους 35.000 τόνους!

εκατοντάδες οι απώλειες θέσεων εργασίας από την καταστροφή της Ε.Β.Ζ.

Ποιοί ωφελήθηκαν από την Κ.Α.Π. της Ε.Ε. τα κράτη και οι πολίτες της Ε.Ε. ή οι πολυεθνικές;

Σε μια από τις αποφάσεις της, σχετικά με τον κανονισμό ζάχαρης και τις ποσοστώσεις, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναφέρει ότι με αυτούς τους όρους ενισχύθηκε η τάση συγκέντρωσης στον τομέα της ζάχαρης στην Ε.Ε. και αυτοί οι μεγάλοι όμιλοι έχουν μειώσει το κόστος παραγωγής. [Να παρατηρήσουμε ότι το κόστος παραγωγής μειώθηκε, δεν αυξήθηκε όμως η τιμή που δίνουν στον τευτλοπαραγωγό, ούτε μειώθηκε η τιμή της ζάχαρης στον καταναλωτή.]

Στη ζάχαρη, το μερίδιο αγοράς μοιράζεται σε μεγάλους ομίλους που έχουν εργοστάσια σε πολλές χώρες. Η Γερμανία έχει περίπου το 46%, ακολουθεί η Γαλλία με 18% και η Βρετανία με 11%, ενώ αναπτύσσεται και η Πολωνία και με γερμανικά κεφάλαια.

Ένας από τους δύο μεγάλους γερμανικούς ομίλους («SUDZUCKER»), που έχει παράρτημα πώλησης και στην Ελλάδα και αποτελεί τον μεγαλύτερο παραγωγό ζάχαρης με 29 εργοστάσια παραγωγής από ζαχαρότευτλα σε 11 χώρες της Ευρώπης (Γερμανία, Γαλλία, Πολωνία, Αυστρία, Βέλγιο, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Τσεχία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Ρουμανία και Μολδαβία), πήρε πρόσφατα έγκριση από την ΕΕ για να αγοράσει το 25% περίπου μιας άλλης εταιρείας, που είναι ο 2ος μεγαλύτερος έμπορας ζάχαρης παγκοσμίως («ED & FMan»).

 

Η έγκριση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δόθηκε και δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ε.Ε. στις 27/5/2014 (C160, σελ.11), αιτιολογώντας ότι δεν αποτελεί αυτή η εξαγορά πράξη συγκέντρωσης μη συμβατής με την εσωτερική αγορά, αν και γιγαντώνεται ακόμη πιο πολύ ο συγκεκριμένος μονοπωλιακός όμιλος!

[Για τις ανωτέρω σημειώσεις αντλήσαμε πληροφορίες από εδώ & από σχετικό άρθρο της εφημερίδας "Τα Νέα"]   

 

Χωρίς δασμούς η εισαγωγή ζάχαρης από τη Ν.Αφρική 

Την ελεύθερη εισαγωγή ζάχαρης από τη Ν. Αφρική προς την Ευρωπαϊκή Ένωση προωθεί για πρώτη φορά η νέα εμπορική συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών. Επιπλέον, μέσα στην εμπορική συμφωνία προβλέπεται και η αύξηση του όγκου αποστολής κρασιών χωρίς δασμούς, όπως και η αναγνώριση των προϊόντων γεωγραφικών ενδείξεων (ΠΓΕ) της Ε.Ε.

(για περισσότερα δείτε εδώ και εδώ) 

Επιμέλεια: Ξενοφών Οικονομικός (15.9.2014)  ©
 

copyright 4481/2017