Το πρώτο μέρος της μελέτης μας σχετικά με τη Μηδική το παρουσιάσαμε εδώ. Με την παρούσα ανάρτησή μας θα αναφερθούμε σε κάποια στοιχεία που καταδεικνύουν πως οι κυβερνώντες την πατρίδας μας, τόσο οι παλαιότεροι όσο και οι μετέπειτα που ανέλαβαν, μετέτραψαν την Ελλάδα από μεγαλοπαραγωγό της Μηδικής σε μικροπαραγωγό. Μάλιστα τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα έκανε εισαγωγή Μηδικής (τριφυλλιού) δεδομένου ότι λόγω ποσόστωσης απαγορευόταν να παράγουμε περισσότερη ποσότητα, από την ορισμένη που υπαγόρευε η Ευρωπαϊκή Ένωση, (και υπέγραψαν οι έλληνες κυβερνώντες).
Κατά την διαπραγμάτευση του θέματος της Μηδικής βασιστήκαμε στο έργο του Σ. Σοφιανόπουλου: "Οι "Άγνωστες" πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδος και η πολιτική τους σημασία" . (πρώην Διευθύνοντος Συμβούλου της Φαρμακοβιομηχανίας και Οπλοβιομηχανίας ΧΡΩ.ΠΕΙ. -με πρωτοπόρα εργαστήρια Εφαρμοσμένης Ερεύνης και Αναπτυξιακής Τεχνολογίας- την οποία το ελληνικό κράτος έκλεισε. Για ένα σύντομο βιογραφικό του Σ. Σοφιανόπουλου και της εταιρείας ΧΡΩ.ΠΕΙ. δες την σημείωση 1, εδώ.
Σ. Σοφιανόπουλος: "...ο Υπ. Γεωργίας της Ελλάδας ήταν προφανώς άσχετος με το θέμα (-ή προδότης;)..." |
Στην ενότητα με θέμα τη μηδική παρουσιάσαμε ήδη κάποιες παραγράφους (θα συνεχίσουμε και στο Γ' μέρος). Ωστόσο, αναδημοσιεύουμε σήμερα μια παράγραφο από την πρώτη ανάρτησή μας, σχετικά με την Μηδική, με μια σημείωση του Σ. Σοφιανόπουλου σχετικά με τις εγκληματικές αποφάσεις των κυβερνώντων.
Το κείμενο από το βιβλίο του Σ. Σοφιανόπουλου έχει ως εξής:
Το κείμενο από το βιβλίο του Σ. Σοφιανόπουλου έχει ως εξής:
"...Η Ευρωπαϊκή Ένωση επειδή δεν έχει δυνατότητες στα βόρεια κλίματα να ξεραίνει εύκολα το τριφύλλι στον ήλιο έκανε μία τεχνολογική διαφοροποίηση, δηλ. αφού κόψουν το τριφύλλι το μεταφέρουν υγρό στις βιομηχανίες. Εκεί αλέθεται, μπαίνει σε ένα περιστροφικό ξηραντήριο και ξεραίνεται όπως ο πυρήνας της ελιάς και εν συνεχεία, ξερό πλέον, περνά από μία κοκκοποιητική (pelletizer) μηχανή και κοκκοποιείται. Να ληφθη υπ' όψιν ότι το τριφύλλι πρέπει να ποτίζεται τους καλοκαιρινούς μήνες, πράγμα το οποίο γίνεται συνήθως τώρα πλέον με καρούλια.
Σημείωση: Για να μοιράσει τις ποσότητες που θα παράγει κάθε χώρα, η Ε.Ε. εζήτησε να αναφέρουν οι χώρες τις ποσότητες μηδικής τις οποίες παράγουν. Δυστυχώς στην Ελλάδα, επειδή κανείς δεν ξέρει την πραγματικότητα και ο αρμόδιος υπουργός Γεωργίας ήταν προφανώς άσχετος με το θέμα (—ή προδότης;), εδήλωσε 30.000 τόνους, ενώ παρήγαμε 2.500.000 τόνους (1) και έτσι η Ε.Ε. μας έδωσε ποσόστωση 50.000 τόνους. Έτσι δεν επιτρέπεται πλέον να παράγουμε πάνω από 50.000, τα εργοστάσια ζωωτροφών που άρχισαν να γίνονται στην Ελλάδα αδράνησαν και παρέμειναν ελάχιστα. Με αποτέλεσμα τα εργοστάσια ζωωτροφών να εισάγουν τριφύλλι από την Ιταλία και την Ισπανία (2), γιατί δεν έχουν δικαίωμα να παράγουν το δικό μας! (3)"
Σημειώσεις (δικές μας):
Σημείωση 1: Η Ελλάδα πριν υπογραφεί από τον τότε υπουργό η ποσόστωση παρήγαγε, σύμφωνα με τον Σ. Σοφιανόπουλο 2.500.000 τόνους τριφύλλι. Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και τροφίμων δεν παρέχει συνολικά - στατιστικά στοιχεία για τη μηδική, δηλαδή εκτάσεις καλλιεργειών ανά έτος, παραγωγή τριφυλλιού σε τόνους κλπ.
Σύμφωνα με έναν πίνακα που εντοπίσαμε στο site του Υπουργείου, βλέπε εδώ οι συνολικά καλλιεργούμενες εκτάσεις τριφυλλιού για ζωοτροφή ανήλθαν το 2013 σε 28.302,67 εκτάρια ή αλλιώς 283.026,7 στρέμματα.
Σε Στατιστικό Δελτίο του Δεκεμβρίου 2012, που η Ελληνική Στατιστική Αρχή έχει ανηρτημένο στο site της φαίνεται ότι η συνολικά καλλιεργούμενη έκταση το 2007 για σανά στην Ελλάδα, μεταξύ αυτών και το σανό που προέρχεται από τη μηδική, ανέρχεται σε καλλιεργούμενη έκταση των 2.471.000 στρεμμάτων (βλέπε εδώ σελ. 28)
Σύμφωνα με την Στατιστική Επετηρίδα, ομοίως της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (2009 & 2010) οι καλλιεργούμενες εκτάσεις με μηδική ανήλθαν το 2006 σε 1.228.000 στρέμματα και το 2007 σε 1.376.000 στρέμματα. (βλέπε εδώ: σελ. 244)
Σύμφωνα τώρα με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (βλέπε ομοίως εδώ του 2006 και 2007 η παραγωγή μηδικής για τα ανωτέρω έτη ανήλθε σε 1.333.000 τόνους (κατ' έτος).
Βλέπουμε λοιπόν ότι η παραγωγή μηδικής (τριφυλλιού) στην Ελλάδα από τους 2.500.000 τόνους που ανερχόταν - περίπου έως τις αρχές της δεκαετίας του 1980 -όπου πιστεύουμε ότι αναφέρεται ο Σ. Σοφιανόπουλος - το 2006 μειώθηκε στους 1.333.000 τόνους ήτοι μείωση 53,3%.
Σύμφωνα με έναν πίνακα που εντοπίσαμε στο site του Υπουργείου, βλέπε εδώ οι συνολικά καλλιεργούμενες εκτάσεις τριφυλλιού για ζωοτροφή ανήλθαν το 2013 σε 28.302,67 εκτάρια ή αλλιώς 283.026,7 στρέμματα.
Σε Στατιστικό Δελτίο του Δεκεμβρίου 2012, που η Ελληνική Στατιστική Αρχή έχει ανηρτημένο στο site της φαίνεται ότι η συνολικά καλλιεργούμενη έκταση το 2007 για σανά στην Ελλάδα, μεταξύ αυτών και το σανό που προέρχεται από τη μηδική, ανέρχεται σε καλλιεργούμενη έκταση των 2.471.000 στρεμμάτων (βλέπε εδώ σελ. 28)
Σύμφωνα με την Στατιστική Επετηρίδα, ομοίως της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (2009 & 2010) οι καλλιεργούμενες εκτάσεις με μηδική ανήλθαν το 2006 σε 1.228.000 στρέμματα και το 2007 σε 1.376.000 στρέμματα. (βλέπε εδώ: σελ. 244)
Σύμφωνα τώρα με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (βλέπε ομοίως εδώ του 2006 και 2007 η παραγωγή μηδικής για τα ανωτέρω έτη ανήλθε σε 1.333.000 τόνους (κατ' έτος).
Βλέπουμε λοιπόν ότι η παραγωγή μηδικής (τριφυλλιού) στην Ελλάδα από τους 2.500.000 τόνους που ανερχόταν - περίπου έως τις αρχές της δεκαετίας του 1980 -όπου πιστεύουμε ότι αναφέρεται ο Σ. Σοφιανόπουλος - το 2006 μειώθηκε στους 1.333.000 τόνους ήτοι μείωση 53,3%.
Σημείωση 2: Τα κτηνοτροφικά ψυχανθή, μεταξύ αυτών και η μηδική καταλαμβάνουν στην Ευρώπη κάθε χρόνο έκταση 15 εκατομμυρίων στρεμμάτων. Μάλιστα η μηδική κατέχει στην Ευρώπη την δεσπόζουσα θέση μεταξύ των άλλων ψυχανθών η οποία καταλαμβάνει σημαντικές εκτάσεις στην Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία, Ρουμανία, Ουγγαρία και Πολωνία.
Η καλλιέργειά της συγκεντρώνεται σήµερα σε ζώνες στο Βόρειο Ηµισφαίριο, κυρίως Η.Π.Α., Καναδά, Ιταλία, Γαλλία, Κίνα, Ρωσία, και σε ορισµένες χώρες στο νότιο ηµισφαίριο όπως Αργεντινή, Χιλή, Ν. Αφρική, Αυστραλία και Ν. Ζηλανδία. Στη χώρα µας η παραγωγή εντοπίζεται κυρίως στις πεδινές περιοχές της Βορείου και Κεντρικής Ελλάδας, αν και λόγω της µεγάλης προσαρµοστικότητάς της θεωρείται κατάλληλη για εγκατάσταση σε οποιαδήποτε περιοχή της Ελλάδας. Το 2006 η καλλιεργούµενη έκταση µηδικής στη χώρα µας ξεπέρασε τα 1.220.000 στρέµµατα, ενώ η έκταση της βιολογικής µηδικής έφτασε το 2004 τα 58.032 στρέµµατα. Εκτός από τη χρήση της για παραγωγή σανού, η µηδική χρησιµοποιείται και για βόσκηση ή ως χλωρή φυτοµάζα. (βλέπε: Ε.Θ.Ι.Α.Γ.Ε. για Βιολογική Μηδική εδώ κλπ
Σημείωση 3: Τα ανωτέρω στοιχεία της σημειώσεως 1 μας καταδεικνύουν ότι ακόμη και στην παραγωγή μηδικής, που η χώρα μας διαθέτει στρατηγικά πλεονεκτήματα (κλίμα, εδαφολογία, γεωγραφική θέση) οι κυβερνώντες υπονόμευσαν την παραγωγή της. Θα έπρεπε να έχουμε πλήρη αυτάρκεια στη μηδική, κυρίως για τα εργοστάσια ζωοτροφών και να είμαστε και εξαγωγός χώρα.
Σκεφτείτε ότι όταν η παραγωγή μηδικής ανερχόταν στο επίπεδο των 2.500.000 τόνων πόσοι αγρότες απασχολούνταν σε αυτή (απασχόληση εργατικού δυναμικού), πόσες εκτάσεις μετατρέπονταν σε καλλιεργούμενες και αρδευόμενες και πως αυτά ανάγονταν -ως πολλαπλασιαστής (απασχολούμενοι στις μεταφορές, στα εργοστάσια ζωοτροφών, στην εμπορία και διανομή του ενσιρωμένου σανού κλπ)- σε προστιθέμενη αξία προϊόντος με σημαντική συμμετοχή του συνολικού γεωργικού προϊόντος στο Α.Ε.Π. της χώρας μας. Η μείωση κατά 53,3% της παραγωγής είχε ως αποτέλεσμα την αντιστροφή των συνεπειών για την γεωργία και την οικονομία μας συνολικά (ανεργία, περιορισμός θέσεων εργασίας, αύξηση εισαγωγών, αχρηστία καλλιεργούμενων εδαφών κλπ).
Προκειμένου να κατανοηθεί πληρέστερα το πως συντελέσθηκε η καταστροφή της γεωργικής οικονομίας μας και ποιός ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με την Κοινή Αγροτική Πολιτική στην καταστροφή αυτής, μπορείτε να μελετήσετε εδώ πως κατέστρεψαν -με τις αποφάσεις τους οι κυβερνώντες καθ' υπαγόρευσιν της Ε.Ε.- την παραγωγή τεύτλων και ζαχάρεως, πως έκλεισαν τα περισσότερα εργοστάσια παραγωγής ζαχάρεως της Ε.Β.Ζ. και πως οι πολυεθνικές κάλυψαν το κενό της αγοράς.
Θα συνεχίσουμε τη μελέτη μας σχετικά με τη Μηδική και την δενδρώδη Μηδική σε μια από τις επόμενες αναρτήσεις μας με το Γ' μέρος.
Επιμέλεια: Ξενοφών Οικονομικός (24.11.2014)
Η καλλιέργειά της συγκεντρώνεται σήµερα σε ζώνες στο Βόρειο Ηµισφαίριο, κυρίως Η.Π.Α., Καναδά, Ιταλία, Γαλλία, Κίνα, Ρωσία, και σε ορισµένες χώρες στο νότιο ηµισφαίριο όπως Αργεντινή, Χιλή, Ν. Αφρική, Αυστραλία και Ν. Ζηλανδία. Στη χώρα µας η παραγωγή εντοπίζεται κυρίως στις πεδινές περιοχές της Βορείου και Κεντρικής Ελλάδας, αν και λόγω της µεγάλης προσαρµοστικότητάς της θεωρείται κατάλληλη για εγκατάσταση σε οποιαδήποτε περιοχή της Ελλάδας. Το 2006 η καλλιεργούµενη έκταση µηδικής στη χώρα µας ξεπέρασε τα 1.220.000 στρέµµατα, ενώ η έκταση της βιολογικής µηδικής έφτασε το 2004 τα 58.032 στρέµµατα. Εκτός από τη χρήση της για παραγωγή σανού, η µηδική χρησιµοποιείται και για βόσκηση ή ως χλωρή φυτοµάζα. (βλέπε: Ε.Θ.Ι.Α.Γ.Ε. για Βιολογική Μηδική εδώ κλπ
Σημείωση 3: Τα ανωτέρω στοιχεία της σημειώσεως 1 μας καταδεικνύουν ότι ακόμη και στην παραγωγή μηδικής, που η χώρα μας διαθέτει στρατηγικά πλεονεκτήματα (κλίμα, εδαφολογία, γεωγραφική θέση) οι κυβερνώντες υπονόμευσαν την παραγωγή της. Θα έπρεπε να έχουμε πλήρη αυτάρκεια στη μηδική, κυρίως για τα εργοστάσια ζωοτροφών και να είμαστε και εξαγωγός χώρα.
Σκεφτείτε ότι όταν η παραγωγή μηδικής ανερχόταν στο επίπεδο των 2.500.000 τόνων πόσοι αγρότες απασχολούνταν σε αυτή (απασχόληση εργατικού δυναμικού), πόσες εκτάσεις μετατρέπονταν σε καλλιεργούμενες και αρδευόμενες και πως αυτά ανάγονταν -ως πολλαπλασιαστής (απασχολούμενοι στις μεταφορές, στα εργοστάσια ζωοτροφών, στην εμπορία και διανομή του ενσιρωμένου σανού κλπ)- σε προστιθέμενη αξία προϊόντος με σημαντική συμμετοχή του συνολικού γεωργικού προϊόντος στο Α.Ε.Π. της χώρας μας. Η μείωση κατά 53,3% της παραγωγής είχε ως αποτέλεσμα την αντιστροφή των συνεπειών για την γεωργία και την οικονομία μας συνολικά (ανεργία, περιορισμός θέσεων εργασίας, αύξηση εισαγωγών, αχρηστία καλλιεργούμενων εδαφών κλπ).
Προκειμένου να κατανοηθεί πληρέστερα το πως συντελέσθηκε η καταστροφή της γεωργικής οικονομίας μας και ποιός ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με την Κοινή Αγροτική Πολιτική στην καταστροφή αυτής, μπορείτε να μελετήσετε εδώ πως κατέστρεψαν -με τις αποφάσεις τους οι κυβερνώντες καθ' υπαγόρευσιν της Ε.Ε.- την παραγωγή τεύτλων και ζαχάρεως, πως έκλεισαν τα περισσότερα εργοστάσια παραγωγής ζαχάρεως της Ε.Β.Ζ. και πως οι πολυεθνικές κάλυψαν το κενό της αγοράς.
Θα συνεχίσουμε τη μελέτη μας σχετικά με τη Μηδική και την δενδρώδη Μηδική σε μια από τις επόμενες αναρτήσεις μας με το Γ' μέρος.
Επιμέλεια: Ξενοφών Οικονομικός (24.11.2014)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αγαπητοί αναγνώστες σημειώνουμε πως:
-ό,τι υπάρχει σε αυτό το blog είναι αποτέλεσμα μελέτης και έρευνας τόσο των έργων του Σωτήρη Σοφιανόπουλου όσο και άλλων επιστημόνων οι οποίοι αναφέρονται όπως και οι αντίστοιχες πηγές και βιβλιογραφία.
Ως εκ τούτου τα άρθρα μας αποτελούν πνευματικό κόπο της ομάδας μας ή μεμονωμένου συναδέλφου μας που τα συντάσσει.
Το δικαίωμα χρήσης και αναδημοσίευσης του υλικού από το blog μας καθορίζεται από τον αντίστοιχο νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας Ν. 4481/2017 σε συνέχεια του Ν. 2121/1993.
-Επιτρέπεται η αναδημοσίευση άρθρου μας υπό την αυστηρή προϋπόθεση επισύναψης της πηγής μέσω ενεργού συνδέσμου και αναφοράς του blog και του ονόματος του συγγραφέως του άρθρου.
-Σχόλια θα εγκρίνονται όταν είναι σχετικά με το θέμα, εννοείται ό,τι δεν περιέχουν προσβλητικούς ή απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς και δεν περιέχουν συνδέσμους αμφιβόλου αξιοπιστίας.
-Όταν αποστέλλετε κείμενα μέσω σχολίων ή e-mail και δεν είναι δικά σας παρακαλείσθε να αναγράφετε την πηγή τους.
Ευχαριστούμε για τη συνεργασία σας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.