Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 7 Απριλίου 2020

Ο Μύθος της Ψωροκώσταινας (β' μέρος) Σωτήρης Σοφιανόπουλος

Στην παρούσα ανάρτησή μας συνεχίζουμε την παρουσίαση της εξαιρετικά σημαντικής νομίζουμε, ακόμη και σήμερα, ομιλίας του ευπατρίδη βιομήχανου και ιδιοκτήτη της ΧΡΩ.ΠΕΙ. Σωτήρη Σοφιανόπουλου με θέμα: ''Ο μύθος της Ψωροκώσταινας'' αναφερόμενος στην Ελλάδα μας και τα όσα από συστάσεως ελληνικού κράτους διαδώθηκαν για το ότι είναι πτωχή και μικρή χώρα. Η ομιλία του Σωτήρη Σοφιανόπουλου έλαβε χώρα στο Θέατρο Μουσούρη το 1979.

Έχουμε πολλά να διδαχθούμε και συνειδητοποιήσουμε από αυτήν την ομιλία, την οποία λόγω έκτασης θα παρουσιάσουμε τμηματικά (Το α' μέρος εδώ και σήμερα στο β μέρος).

Ο Μύθος της Ψωροκώσταινας

Θα μου πείτε το θέμα των ποσοστήτων λιγνίτου είναι αμφισβητούμενο και θα πρέπει κανείς να βασίζεται εις αυτά τα οποία λένε οι επίσημες αρχές. Δυστυχώς και εδώ θα πρέπει να ανατρέξω λίγο εις την ιστορία του τόπου μας διότι το παρελθόν κάνει το παρόν, και το παρόν κάνει το μέλλον. 

Στο βιβλίο του Δημήτρη Μπάτση, στη σελίδα 18, γραμμένο το 1947, σάς διαβάζω: ''Αποθέματα, εξόρυξη και παραγωγή λιγνίτου. Από μια έκθεση που έχει συντάξει το Ανώτατο Οικονομικό Συμβούλιο στα 1933, δηλαδή αυτό το οποίο σήμερα θα λέγαμε το Ανώτατο Ενεργειακό Συμβούλιο της χώρας, μαθαίνουμε πως οι συνολικοί αριθμοί για τις ποσότητες των ως τότε εξακριβωμένων κοιτασμάτων λιγνίτη, καθώς και των πιθανών και δυνατών αποθεμάτων για όλες τις περιοχές της χώρας είναι: 
σύνολο βεβαιωμένων ενεργών αποθεμάτων 5.000.000 τόνοι, πιθανόν βάσει εμφανίσεων 27.000.000 τόνοι και δυνατόν βάσει διαστάσεων λιγνιτοχώρου λεκάνης 156.000.000 τόνους.

Αν υπολογίσετε ότη η πατρίδα μας συντόμως θα παράγει 47.000.000 τόνους λιγνίτες βλέπουμε εδώ ότι με τις τότε επίσημες ανακοινώσεις, θα είχαμε λιγνίτη για τρια χρόνια, το πολύ τέσσερα, και ως εκ τούτου τα αποθέματα αυτά εάν πράγματι ήσαν τόσα όσα αναφέρονταν επισήμως την εποχή εκείνη, ουδείς θα ετόλμα να κάνει επενδύσεις για να αξιοποιήσει αυτά τα ελάχιστα αποθέματα. Νεότεροι όμως υπολογισμοί που έγιναν από τον Γερμανό καθηγητή Κέγκελ, έρευνα του λιγνιτικού προβλήματος της Ελλάδας, Τεχνικά Χρονικά αριθμός 176, του 1939, ανεβάζουν το σύνολο των δυνατών αποθεμάτων σε όλες τις γνωστές πλουσιότερες λιγνιτοφόρες περιοχές σε 7 δις εκατομμύρια διακόσια εκατομμύρια τόνους. Από στόματος υπευθύνου του ΙΓΜΕ στην Θεσσαλονίκη, άκουσα ότι τα πιθανά αποθέματα λιγνίτου στην πατρίδα μας, πρέπει να ξεπερνούν τα 10 δις εκατομμύρια τόνους.
Κάποιες από τις λιγνιτοφόρες περιοχές της Ελλάδας
Βλέπουμε λοιπόν ότι και στο σημείο αυτό, οι δυνατότητες της πατρίδος μας, είναι
τουλάχιστον για το προσεχές μέλλον, δηλαδή για τις τουλάχιστον επερχόμενες δυο γενεές ανεξάντλητο. Για να δούμε όμως στην μορφή των ανθράκων, έχουμε τίποτε άλλο στην πατρίδα μας; Έχουμε, όλοι θα έχετε κατά καιρούς αντιληφθεί ή διαβάσει ή ακούσει την περιβόητον πλέον υπόθεσις της Τίρφης των Φιλίππων. Αν δεν είναι το μεγαλύτερο κοίτασμα της Ευρώπης, είναι από τα μεγαλύτερα, έχει ένα ωοειδές σχήμα και το μέσο βάθος είναι της τάξεως των 180 μέτρων. Οι βεβαιωμένες ποσότητες ανέρχονται σε 5 δις εκατομμύρια τόνους, θερμογόνος δύναμη γύρω στα 1.400 θερμίδες ανά κιλό, το οποίο σημαίνει για να σάς το εκφράσω σε πετρέλαιο, αν το διαιρέσετε δια του 7 περίπου 700 εκατομμύρια τόνοι αντιστοιχία πετρελαίου, αν υπολογίσουμε ότι το σύνολο της καταναλώσεως ενεργείας στην
χώρα μας σήμερα είναι της τάξεως των 20 εκατομμυρίων τόνων, βλέπουμε ότι η Τύρφη των Φιλίππων και μόνον ειναι αρκετή για να καλύψει το σύνολο ενεργείας της χώρας, αν θα ήταν δυνατόν τουλάχιστον για 20-25 χρόνια.

Εις το θέμα των πετρελαίων, τα πετρέλαια της πατρίδος μας, και αυτά παραμένουν λίγο εώς πολύ άγνωστα, οι έρευνες έχουν αποδώσει μερικά αποτελέσματα αλλά πόρω απέχουμε από το να γνωρίζουμε έστω κατά διάνοια, τι κρύβει το ελληνικό υπέδαφος. Οι ποσότητες οι οποίες πρόκειται να αντληθούν από τα κοιτάσματα Ερίνος της Θάσου, κατά τις επίσημες ανακοινώσεις θα αντέξουν για περίπου 7 χρόνια με 25.000 βαρέλια ημερησίως. Δεν γνωρίζουμε όμως τι περιέχει το Ιόνιο, δεν γνωρίζουμε τι περιέχει το υπόλοιπο Αιγαίο, δεν γνωρίζουμε τι περιέχει ο Κορινθιακός, δεν γνωρίζουμε τι περιέχει η Ήπειρος, είναι γνωστό ότι οι Αλβανοί από την άλλη μεριά του βουνού, επί δεκάδες χρόνια τώρα αντλούν πετρέλαιο, δεν γνωρίζουμε τι περικλείει η υπόλοιπος Πελοπόννησος, η Κρήτη, τα μεγάλα νησιά του Αιγαίου πελάγους για το οποίο τόσος θόρυβος γίνεται και προφανώς δεν γίνεται για την έκτασή τους, διότι η Τουρκία δόξω τω Θεό από έκταση δεν πάσχει, είναι 770.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα είναι 6 φορές σαν την Ελλάδα, και τα νησιά λίγο θα της προσέθεταν στην έκτασή της. Είναι ο πλούτος τον οποίο περικλείουν τα νησιά αυτά, ο οποίος προφανώς ενδιαφέρει τους πάντας, και οι στρατηγικές τους θέσεις.

Στο θέμα του πετρελαίου, θα έπρεπε να τονισθεί ότι η τεχνολογία έχει βασισθεί υπερμέτρως πάνω στα θέματα του πετρελαίου αλλά και εδώ λίγο δυνάμεθα να βοηθήσουμε τους εαυτούς μας εις τις ανάγκες οι οποίες καθημερινώς εμφανίζονται. Είπαμε προηγουμένως ότι οι υδατοπτώσεις μπορούν να μάς δώσουν σημαντικό μέρος των αναγκών ενεργείας της πατρίδος μας, αλλά ταυτοχρόνως δύνανται να αρδεύσουν και πολλά εκατομμύρια στρέμματα ελληνικής ξερικής σήμερον γης. Θέλω να πούμε έναν νέον όρον τελείως έτσι ελεύθερα, αν θα θέλατε, για μια νέα πηγή ενέργειας η οποία θα μπορούσε να γίνει ένας πόλος έλξεως και εργατικών χειρών και συναλλάγματος στον τόπο μας και θα πρότεινα να την ονομάσουμε την πράσινη ενέργεια δηλαδή η ενέργεια η οποία θα μπορούσε να βγει από τα ξύλα, και γενικώς από τα φυτά τα οποία φυτρώνουν και αναπτύσσονται με την ηλιακή ενέργεια και την φωτοσύνθεση η οποία είναι η βάση της ζωής στον πλανήτη μας και δόξα τω Θεό από ήλιο και νερό στον τόπο μας δεν πάσχουμε. 

Τι λένε σήμερα οι συγκεκριμένοι αριθμοί; Οι συγκεκριμένοι αριθμοί λένε ότι ετησίως κλαδεύονται στην πατρίδα μας περίπου 80 εκατομμύρια ελαιόδενδρα, οι έρευνες των ποσοτήτων αυτών αποδεικνύουν ότι για κάθε ελαιόδενδρο μπορούμε με συντηρητικά στοιχεία να πούμε ότι 10 κιλά ετησίως κλαδέματα, δηλαδή αυτό μάς κάνει περίπου 800 εκατομμύρια κιλά δηλαδή 800.000 τόνους κι αν υπολογίσουμε μια μέση θερμογόνο ενέργεια της ταξεως των 5.000 θερμίδων , τότε αυτό ισοδυναμεί με περίπου 400.000 τόνους πετρέλαιο ή αν το φθάσουμε σε βαρέλια θα είναι 4*7=28, 2 εκατομμύρια 800 χιλιάδες βαρέλια πετρέλαιο, 3 εκατομμύρια περίπου για να είναι εύκολοι οι υπολογισμοί και με 40 δολάρια περίπου το κάθε βαρέλι, μάς κάνει άνω των 100 εκατομμύριων δολαρίων, μάλιστα τα κλαδέματα της ελιάς, γνωρίζετε ότι η εργασία γι' αυτά είναι ήδη, ο αγρότης δεν είναι καθόλου δύσκολο αυτά να τα συλλέξει κάπου και από εκεί κι έπειτα να προωθηθούν περαιτέρω σε άλλους σταθμούς, σε άλλα μέσα αξιοποιήσεως για να δώσουν το πολυπόθητο αποτέλεσμα.
συγκομιδή ελιάς στην αρχαιότητα από τους προγόνους μας
Όταν δανείζεται το ταμείο της πατρίδος μας μερικές δεκάδες εκατομμύρια δολάρια υπό ευνοϊκούς όρους, τους όρους ποτέ δεν τους μαθαίνουμε βέβαια, τότε αυτό θεωρείται σημαντικό επίτευγμα και αναγράφεται με μεγάλα γράμματα στις εφημερίδες. Το ότι από τις ελιές και μόνο μπορούμε να κερδίσουμε πάνω από 100 εκατομμύρια δολάρια, αυτό δεν αναλύεται. Αλλά δεν είναι μόνον αυτό, οι μετρήσεις και τα δεδομένα των βαλτοτόπων της πατρίδος μας δίνουν σε καλάμια, πράγμα το οποίο γίνεται σήμερα μεγάλη έρευνα σε πολλά μέρη του κόσμου ιδιαιτέρως και στην Σουηδία, ανά στρέμμα περίπου 5 τόνους. Επειδή μπορεί οι αριθμοί αυτοί να θεωρηθούν κάπως υπερβολικοί, όσο και να τους μειώσουμε και να τους φθάσουμε στον ένα τόνο ανά στρέμα και είναι αρκετά εκατομμύρια στρέματα τα οποία κάθονται, ανά 1 εκατομμύριο στρέμματα θα είχαμε 1 εκατομμύριο τόνους, δηλαδή θα είχαμε 500.000 τόνους αντιστοιχία πετρελαίου, δηλαδή θα είχαμε και εκεί ένα σημαντικό αριθμό της τάξεως των 150.000.000 δολαρίων.  

Αυτοί οι αριθμοί ξενίζουν, το ξέρω, προκαλούν το δέος, αλλά πιστέψτε με ότι οι δυνατότητες του τόπου μας στούς τομείς αυτούς, ιδιαιτέρως της πράσινης ενέργειας όπως την ονόμασα είναι ανεξέλεγκτη κυριολεκτικώς. Αυτό δεν οφείλεται σε μας καθόλου, αυτό οφείλεται στην εκπληκτική βιολογική δυνατότητα που διαθέτει ο τόπος, ο βαλτότοπος έχει μια ζωή μέσα του, έχει τα φυτά, έχει τους μικροοργανισμούς, αυτοί αναπτύσσονται, προχωρούν, αποθνήσκουν, σίπονται, δημιουργείται δηλαδή μια αυτολίπανσις όπως μπορούμε να κάνουμε και στα χωράφια με την χλωρολίπανση και τοιουτρόπως οι δυνατότητες αναπτύξεως και αυξήσεως των φυτών σε τέτοιους τόπους ξεπερνούν τις δυνατότητες της επιστημονικής αντιμετωπήσεως του ανθρώπου στα κοινά χωράφια. 

Επιμέλεια: Ξενοφών Οικονομικός (7.4.2020)
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αγαπητοί αναγνώστες σημειώνουμε πως:
-ό,τι υπάρχει σε αυτό το blog είναι αποτέλεσμα μελέτης και έρευνας τόσο των έργων του Σωτήρη Σοφιανόπουλου όσο και άλλων επιστημόνων οι οποίοι αναφέρονται όπως και οι αντίστοιχες πηγές και βιβλιογραφία.
Ως εκ τούτου τα άρθρα μας αποτελούν πνευματικό κόπο της ομάδας μας ή μεμονωμένου συναδέλφου μας που τα συντάσσει.
Το δικαίωμα χρήσης και αναδημοσίευσης του υλικού από το blog μας καθορίζεται από τον αντίστοιχο νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας Ν. 4481/2017 σε συνέχεια του Ν. 2121/1993.
-Επιτρέπεται η αναδημοσίευση άρθρου μας υπό την αυστηρή προϋπόθεση επισύναψης της πηγής μέσω ενεργού συνδέσμου και αναφοράς του blog και του ονόματος του συγγραφέως του άρθρου.
-Σχόλια θα εγκρίνονται όταν είναι σχετικά με το θέμα, εννοείται ό,τι δεν περιέχουν προσβλητικούς ή απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς και δεν περιέχουν συνδέσμους αμφιβόλου αξιοπιστίας.
-Όταν αποστέλλετε κείμενα μέσω σχολίων ή e-mail και δεν είναι δικά σας παρακαλείσθε να αναγράφετε την πηγή τους.
Ευχαριστούμε για τη συνεργασία σας.

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.