Στην παρούσα ανάρτηση παρουσιάζουμε κάποια ακόμη αποσπάσματα από τις καταγραμμένες ερωτήσεις του κοινού και απαντήσεις του Σωτήρη Σοφιανόπουλου στην ομιλία του ''Ο Μύθος της Ψωροκώσταινας'' που έλαβε χώρα στο θέατρο Μουσούρη το 1979.
Έχουμε πολλά να διδαχθούμε και συνειδητοποιήσουμε από αυτήν την ομιλία, την οποία λόγω έκτασης παρουσιάσαμε τμηματικά. (α' μέρος, β΄μέρος, γ' μέρος, δ' μέρος)
Παρήλθαν από τότε πολλά χρόνια. Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος έφυγε από την ζωή, φαινομενικά ίσως αδικημένος και χωρίς δικαίωση των μεγάλων αγώνων του για την πατρίδα. Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι ό,τι δυστυχώς δικαιώθηκε όσον αφορά όλες του τις προειδοποιήσεις και τις έρευνες ότι η Ελλάδα μας είναι πάμπλουτη χώρα αλλά οι κυβερνήσεις της την πρόδωσαν και δεν αξιοποίησαν τις τεράστιες δυνατότητες του τόπου μας προς όφελος του λαού της. Αλλά και για να είμαστε ειλικρινείς και ο λαός, στο μεγαλύτερο μέρος του δεν πόνεσε την πατρίδα μας και δεν δεχθήκαμε -ο καθένας από εμάς- να αναλάβουμε προσωπικό κόστος για να κρατήσουμε την Ελλάδα μας αυτάρκης, παραγωγική, οικονομικά ανεξάρτητη και τελικά ελεύθερη. Δε νομίζω όμως ότι κάποιος μπορεί να ισχυριστεί πως ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος δεν το έκανε, με διαρκές μάλιστα προσωπικό κόστος σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Γι' αυτό νομίζουμε πως το όλο έργο του έχει μόνον όχι τεράστια επιστημονική αξία αλλά και ηθική.
Έχουμε πολλά να διδαχθούμε και συνειδητοποιήσουμε από αυτήν την ομιλία, την οποία λόγω έκτασης παρουσιάσαμε τμηματικά. (α' μέρος, β΄μέρος, γ' μέρος, δ' μέρος)
Παρήλθαν από τότε πολλά χρόνια. Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος έφυγε από την ζωή, φαινομενικά ίσως αδικημένος και χωρίς δικαίωση των μεγάλων αγώνων του για την πατρίδα. Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι ό,τι δυστυχώς δικαιώθηκε όσον αφορά όλες του τις προειδοποιήσεις και τις έρευνες ότι η Ελλάδα μας είναι πάμπλουτη χώρα αλλά οι κυβερνήσεις της την πρόδωσαν και δεν αξιοποίησαν τις τεράστιες δυνατότητες του τόπου μας προς όφελος του λαού της. Αλλά και για να είμαστε ειλικρινείς και ο λαός, στο μεγαλύτερο μέρος του δεν πόνεσε την πατρίδα μας και δεν δεχθήκαμε -ο καθένας από εμάς- να αναλάβουμε προσωπικό κόστος για να κρατήσουμε την Ελλάδα μας αυτάρκης, παραγωγική, οικονομικά ανεξάρτητη και τελικά ελεύθερη. Δε νομίζω όμως ότι κάποιος μπορεί να ισχυριστεί πως ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος δεν το έκανε, με διαρκές μάλιστα προσωπικό κόστος σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Γι' αυτό νομίζουμε πως το όλο έργο του έχει μόνον όχι τεράστια επιστημονική αξία αλλά και ηθική.
****
Επιλεγμένα αποσπάματα από τις απαντήσεις του Σωτήρη Σοφιανόπουλου
Ακροατής: Δεν είμαι ειδικός στο θέμα πετρέλαιο κ.Σοφιανόπουλε, αλλά συμβαίνει να συγκρατώ στην μνήμη μου -διότι είχα μια περιέργεια υποκινημένη από ένα συγκεκριμένο περιστατικό πριν από 7-8 χρόνια- το περιστατικό ήταν το εξής: ο πρώτος χάρτης που εκτυπώθηκε για τα πετρέλαια, που περικλείει η Μεσόγειος και ο χώρος ο ελληνικός και η πληροφορία που έχω είναι από σημαντικό πολιτικό άνθρωπο της χώρας, εκτυπώθηκε αυτός ο χάρτης στο Ντάλλας του Τέξας.
Ο πρώτος αυτός χάρτης, το πρώτο αντίγραφο πέρασε στα χέρια των Τούρκων και από εκείνη την ώρα οι Τούρκοι πέρα από την βουλιμία που έχουν εναντίον κάθε τι ελληνικού, προώθησαν την πολιτική τους, των διεκδικήσεων, σε βάρος μας στο Αιγαίο και σε όλους τους άλλους χώρους των ελληνικών συμφερόντων. Με βάση αυτό το περιστατικό, το μάτι μου επισημαίνει και κάθε φορά αποδελτιώνω και κρατώ από τον τύπο ορισμένα στοιχεία τα οποία λένε, ας πούμε το ΒΗΜΑ προ 8 μηνών, έγραφε ότι οι Αμερικανοί και Γερμανοί τεχνικοί στη Θάσο γελάνε ειρωνικά όταν ακούνε για 25 με 30.000 βαρέλια πετρέλαιο. Μιλάνε ότι εκεί το δέυτερο θαλάσσιο οικόεπεδο ή το πιο κάτω ή τα διπλανά μπορούν να δώσουν μέχρι 300.000 βαρέλια όταν οι ανάγκες της Ελλάδας είναι 190.000 μόνον.
Εγκαταστάσεις άντλησης πετρελαίου στον Πρίνο της Θάσου |
Οι Ρουμάνοι τεχνικοί στο Κατάκωλο έμειναν κατάπληκτοι όταν έκαναν το τεστ στην Κατερίνη που είπατε. Το ΒΗΜΑ πάλι έγραφε ότι η Ιταλική εταιρεία που έκανε τις έρευνες, ο ειδικός που ήταν στο καντράν όταν το γεωτρύπανο έφθασε στο χώρο του πετρελαίου έκανε σαν τρελός από τον ενθουσιασμό του και άλλα τέτοια πολλά έχουν γραφεί.
Βέβαια είναι δημοσιογραφικά αλλά ήξερα στην υπόθεση πετρέλαιο υπάρχει κάτι πολύ σημαντικότερο απ' αυτό που εθίγη εδώ. Εδώ υπάρχει η αδυναμία των Ελλήνων να έχουμε μια αυτενέργεια στα παγκόσμια πράγματα και αυτή η αδυναμία προκύπτει από μια μορφή ενέργειας που την έχουμε αλλά που την δουλεύουμε λάθος. Είναι η ανθρώπινη ενέργεια. Οι Έλληνες τρωγόμαστε μεταξύ μας συνεχώς. Οι παρατάξεις που τρώγονται μεταξύ τους καμαρώνουν για δεκάδες χιλιάδες νεκρούς ήρωες που έχουν η κάθε μια απέναντι στην άλλη όταν απ' αυτές τις δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων θα ήταν δυνατόν να έχουμε μερικές χιλιάδες ειδικούς στα πετρέλαια, στο ουράνιο και σε άλλα θέματα επιστημονικά. Ώστε, νομίζω πως ένα σχόλιο απαραίτητο σε όσα πάρα πολύ ενδιαφέροντα μάς είπατε, είναι ότι πρέπει οι Έλληνες να καταλάβουμε ότι πρέπει να προγραμματίσουμε μακρόχρονη προσπάθεια μέσα από ομαλότητα, η οποία και μόνον θα μάς επιτρέψει να αξιοποιήσουμε αυτές τις πηγές της
ενέργειας, τις οποίες πολλοί παράγοντες στον κόσμο υπάρχουν και δεν θέλουν να μάς αφήσουν να αξιοποιήσουμε.
ενέργειας, τις οποίες πολλοί παράγοντες στον κόσμο υπάρχουν και δεν θέλουν να μάς αφήσουν να αξιοποιήσουμε.
Σωτήρης Σοφιανόπουλος: Δεν θα διαφωνήσω καθόλου. Στην Αμερική υπάρχουν τουλάχιστον 3.000 επιστήμονες Έλληνες καθηγητές σε Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, στην Γερμανία είναι καμιά τριακοσαριά από ό,τι γνωρίζω και σ' όλο τον κόσμο ο Ελληνισμός είναι διάσπαρτος και σ' όλους τους τομείς και μεγαλουργεί. Ο Έλλην εκτός Ελλάδος μεγαλουργεί, εντός της Ελλάδος τίποτε. Αυτό το φαινόμενο πράγματι πρέπει να εξετασθεί όχι όμως από δικιά μου ειδικότητα, πρέπει να το εξετάσουν άλλοι πιθανώς. Πιθανώς άγεται στην σφαίρα της ψυχολογίας την οποία δεν πιστεύω, διότι ο Πλάτων λέει άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Φοβούμαι ότι θα μπλέξουμε όμως πολύ στα πολιτικά και δεν είναι ο αντικειμενικός σκοπός, αρκετά είπαμε. Όλοι καταλαβαίνουμε νομίζω και έτσι περαιτέρω ανάλυσις δεν χρειάζεται.
Ακροατής: Οι ωραιότατες και θαυμάσιες διαπιστώσεις να μην γίνουν σημαία για διαιρέσεις αλλά υπόμνηση και ώθηση για αίσθηση ενότητας και κοινής προσπάθειας Ελλήνων για συνεργασία.
Σωτήρης Σοφιανόπουλος: Έκκληση για συνεργασία. Συνεργασία κράτους και ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Οι προτάσεις της βιομηχανίας και βιοτεχνείας για συνεργασία με τα ανώτατα ιδρύματα διότι καμιά βιομηχανία σήμερα στον τόπο μας δεν είναι εις θέσιν, από οικονομικούς και ουσιαστικούς λόγους εμψύχου υλικού, να διαθέτει το δυναμικό των ανωτάτων εκαπιδευτικών ιδρυμάτων. Η συνεργασία θα έδινε ένα άριστο αποτέλεσμα. Σήμερα όμως αυτή η συνεργασία δεν υπάρχει ούτε κατά διάνοια.
Ακροατής: Κύριε Σοφιανόπουλε με εντυπωσίασε το θέμα της φράσης πράσινης ενέργειας που θίξατε, θα ήθελα να κάνω δυο σχόλια πάνω σε αυτό. Πριν από την πρόοδο της τεχνολογίας, το μεταπολεμικό πρόβλημα της Ελλάδας καλύπτετο από την, ας πούμε, πράσινη ενέργεια. Για παράδειγμα η αξιοποίηση φυτών όπως τα γαϊδουράγκαθα τα οποία τα τρώγανε τα γαϊδούρια τότε και προσέφεραν ειδική κινητική ενέργεια. Σήμερα μένουν ανεκμετάλλευτα. Μπορείτε να μάς πείτε κάτι για την αξιοποίηση π.χ. της κυταρίνης που έχουν τα γαϊδουράγκαθα ή άλλα ξύλα και την σχέση τους με την ενέργεια;
Σωτήρης Σοφιανόπουλος: Οι Κινέζοι έχουν λύσει το μεταφορικό τους πρόβλημα με ποδήλατα. Μεταφορές στην Κίνα δεν γίνονται ούτε με τραίνα, ούτε με αυτοκίνητα, γίνονται με ποδήλατα. Έχουν λύσει όμως κι ένα άλλο μεγάλο θέμα οι Κινέζοι. Δηλαδή δεν έχουν δυο ή τρία ή πέντε ή δέκα μεγάλα τσιμεντάδικα αλλά έχουνε δυο χιλιάδες διάσπαρτα μικρά, διότι το τσιμέντο είναι ένα πολύ μικρό φθηνό υλικό αλλά πάρα πολύ ακριβό εις την μεταφορά του γιατί είναι πολύ βαρύ. Και βέβαια ο Κινέζος ποδηλάτης για να μεταφέρει κάποιο αντικείμενο από το ένα μέρος στο άλλο, πρέπει να καταναλώσει μια ενέργεια και αυτή την ενέργεια βέβαια την παίρνει από την τροφή την οποία τρώει. Και τροφή την οποία τρώει είναι βασικώς στην Κίνα η σόγια σαν πρωτεΐνες και το ρύζι και ό,τιδήποτε άλλο. Βλέπουμε λοιπόν ότι πράγματι αυτό το οποίο θίγει ο γιατρός μας εδώ είναι πάρα πολύ σωστό όσο κι αν φαίνεται αστείο θα έπρεπε να γίνει μια μελέτη, να δούμε πόσα γαϊδουράγκαθα αυτοφϋή έχουμε στην πατρίδα μας και σε ποιές ποσότητες. Πρέπει να είναι σε χιλιάδες αν όχι εκατοντάδες χιλιάδες τόνοι και τι θα μπορούσαν να αποδώσουν.
Γνωρίζω όμως ότι αυτή την στιγμή εις το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης γίνεται μια προσπάθεια. Έχει αρχίσει επιστημονική αντιμετώπιση διαφόρων φυτών. Ένας φλόμος μάλιστα βρέθηκε ότι έχει ποσοστό 3,5% κερί, αν υπολογίσουμε ό,τι ευκόλως μπορεί να καλλιεργηθεί έχει μια απόδοση της τάξεως των τουλάχιστον 5 με 6 τόνους ανά στρέμμα. Τότε βλέπουμε ότι στο στρέμμα θα έχουμε δυνατότητα της τάξεως των 150 κιλών ανά 7 στρέμματα, δηλαδή θα έχουμε ισοδύναμο ενός τόνου πετρελαίου ήτοι 7 βαρελιών δηλαδή 4 επί 7=28 τόσο βγαίνει σε δολλάρια και σε δραχμές (τιμές 1979).
Υπάρχουν δυνατότητες πράγματι πάρα πολλές. Τέτοιες μελέτες δεν έχουν γίνει αν θέλετε να επεκταθούμε ας πάμε στην βελανιδιά που είναι κάτι πολύ πιο συγκεκριμένο. Το βελανίδι είναι 55% άμυλο, δηλαδή είναι περίπου όσο το καλομπόκι σε άμυλο, μεγάλο δηλαδή ποσοστό ενεργείας. Σήμερα δεκάδες χιλιάδες τόνοι βελανίδια πέφτουν στην γη και σαπίζουν και δεν αποδίδουν τίποτε. Χάνονται έτσι ενώ θα μπορούσαν να προσφέρουν σαν ενέργεια, σαν τροφή στα ζώα, ζωοτροφή δηλαδή που είναι το ακριβότερο και πολυτιμότερο σήμερα.
Να έρθουμε σε ένα άλλο παράδειγμα το οποίο θα έχριζε μεγαλύτερης μελέτης. Στην Βόρεια Ελλάδα, επι δυο μήνες τώρα, ένα εργοστάσιο δούλευε και έκαιγε μαζούτ, το οποίο σταμάτησε και καίει τώρα λίπος κότας. Το λίπος της κότας, γνωρίζετε όλοι ότι έχει μια περίεργη οσμή και δύσκολα χρησιμοποιείται ως λίπος. Όπως έχουμε το λίπος του χοιρινού και το βοδινό λίπος που γίνονται τα σαπούνια πολυτελείας. Το λίπος έχει μια ενέργεια περίπου ισάξια του πετρελαίου. Εις την πατρίδα μας, αν υπολογίσετε ότι σφάζονται ημερησίως περίπου 300.000 κοτόπουλα, αυτά τα 300.000 κοτόπουλα έχουν γύρω στις 25% υποπροϊόντα.
Υπάρχουν δυνατότητες πράγματι πάρα πολλές. Τέτοιες μελέτες δεν έχουν γίνει αν θέλετε να επεκταθούμε ας πάμε στην βελανιδιά που είναι κάτι πολύ πιο συγκεκριμένο. Το βελανίδι είναι 55% άμυλο, δηλαδή είναι περίπου όσο το καλομπόκι σε άμυλο, μεγάλο δηλαδή ποσοστό ενεργείας. Σήμερα δεκάδες χιλιάδες τόνοι βελανίδια πέφτουν στην γη και σαπίζουν και δεν αποδίδουν τίποτε. Χάνονται έτσι ενώ θα μπορούσαν να προσφέρουν σαν ενέργεια, σαν τροφή στα ζώα, ζωοτροφή δηλαδή που είναι το ακριβότερο και πολυτιμότερο σήμερα.
Να έρθουμε σε ένα άλλο παράδειγμα το οποίο θα έχριζε μεγαλύτερης μελέτης. Στην Βόρεια Ελλάδα, επι δυο μήνες τώρα, ένα εργοστάσιο δούλευε και έκαιγε μαζούτ, το οποίο σταμάτησε και καίει τώρα λίπος κότας. Το λίπος της κότας, γνωρίζετε όλοι ότι έχει μια περίεργη οσμή και δύσκολα χρησιμοποιείται ως λίπος. Όπως έχουμε το λίπος του χοιρινού και το βοδινό λίπος που γίνονται τα σαπούνια πολυτελείας. Το λίπος έχει μια ενέργεια περίπου ισάξια του πετρελαίου. Εις την πατρίδα μας, αν υπολογίσετε ότι σφάζονται ημερησίως περίπου 300.000 κοτόπουλα, αυτά τα 300.000 κοτόπουλα έχουν γύρω στις 25% υποπροϊόντα.
Επιμέλεια: Ξενοφών Οικονομικός (26.6.2020) ©
Copyright 4481/2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αγαπητοί αναγνώστες σημειώνουμε πως:
-ό,τι υπάρχει σε αυτό το blog είναι αποτέλεσμα μελέτης και έρευνας τόσο των έργων του Σωτήρη Σοφιανόπουλου όσο και άλλων επιστημόνων οι οποίοι αναφέρονται όπως και οι αντίστοιχες πηγές και βιβλιογραφία.
Ως εκ τούτου τα άρθρα μας αποτελούν πνευματικό κόπο της ομάδας μας ή μεμονωμένου συναδέλφου μας που τα συντάσσει.
Το δικαίωμα χρήσης και αναδημοσίευσης του υλικού από το blog μας καθορίζεται από τον αντίστοιχο νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας Ν. 4481/2017 σε συνέχεια του Ν. 2121/1993.
-Επιτρέπεται η αναδημοσίευση άρθρου μας υπό την αυστηρή προϋπόθεση επισύναψης της πηγής μέσω ενεργού συνδέσμου και αναφοράς του blog και του ονόματος του συγγραφέως του άρθρου.
-Σχόλια θα εγκρίνονται όταν είναι σχετικά με το θέμα, εννοείται ό,τι δεν περιέχουν προσβλητικούς ή απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς και δεν περιέχουν συνδέσμους αμφιβόλου αξιοπιστίας.
-Όταν αποστέλλετε κείμενα μέσω σχολίων ή e-mail και δεν είναι δικά σας παρακαλείσθε να αναγράφετε την πηγή τους.
Ευχαριστούμε για τη συνεργασία σας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.