Την Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2020 έφυγε από κοντά μας για την αιωνιότητα ο ευπατρίδης βιομήχανος, χημικός, ερευνητής και μεγάλος Έλληνας Σωτήρης Σοφιανόπουλος του Αριστοτέλους.
Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος αγωνίστηκε με όλες του τις δυνάμεις για την πατρίδα μας την Ελλάδα και τους Έλληνες, που τόσο αγάπησε.
Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος αγωνίστηκε με όλες του τις δυνάμεις για την πατρίδα μας την Ελλάδα και τους Έλληνες, που τόσο αγάπησε.
Πίστεψε στην Ελλάδα, την ιερή ιστορία της, τους σοφούς προγόνους μας και Ήρωες της. Δεν έβαλε νερό στο κρασί του, δεν φοβήθηκε, δεν συμβιβάστηκε. Δούλεψε άοκνα και σκληρά για την πατρίδα μας, υποστήριξε (μέσω εκπομπών σε -περιφερειακά κυρίως- τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά κανάλια) και απέδειξε στον πτοημένο ελληνικό λαό ό,τι: η Ελλάδα είναι η πλουσιότερη χώρα της Ευρώπης σε ορυκτό πλούτο που μπορεί να εξελιχθεί σε βιομηχανική χώρα, η πρώτη σε ποσότητες υδάτων και υδρενεργειακές δυνάμεις, με το καλύτερο και πιο εύκρατο κλίμα που δίνει στρατηγικό πλεονέκτημα στην γεωργία και κτηνοτροφία μας, με μια τεράστια έκταση σε διάσταση δεδομένου ότι η έκταση της -που ορίζεται στα 132.049 τετραγωνικά χιλιόμετρα- είναι σε προβολή και όχι η κανονική με την προσμέτρηση των πανύψηλων βουνών της και οροσειρών της, με στρατηγικά πλεονεκτήματα σε καλλιέργεια σόγιας, λούπινων κλπ που δεν μπορούν να επιτύχουν χώρες της βορείου Ευρώπης με ψυχρά κλίματα και τόσα άλλα.
Διήυθυνε την ΧΡΩ.ΠΕΙ. επί 11 χρόνια και με μοναδικά επιτεύγματα, που ζήλεψαν μεγάλες πολυεθνικές του εξωτερικού και γι΄αυτό τον πολέμησε το ντόπιο μεταπρατικό πολιτικό σύστημα και οι ξένες πολυεθνικές. Έδειξε τον δρόμο πως η Ελλάδα μπορεί να γίνει οικονομικά ανεξάρτητη και ο Έλληνας ελεύθερος.
Στα εργαστήρια Αναπτυξιακής Τεχνολογίας και Εφηρμοσμένης Ερεύνης, που ο ίδιος ίδρυσε και διήυθυνε στην ΧΡΩ.ΠΕΙ., μεταξύ άλλων: συνέθεσε το προωθητικό υγρό πυραύλων υδραζίνη, δημιούργησε πρότυπο εργοστάσιο κατασκευής ελληνικών όπλων, των πρώτων στη νεοτέρα ελληνική ιστορία, κατασκεύασε το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής πρωτεϊνούχων αλεύρων υψηλής περιεκτικότητας σε αμινοξέα, που εξήχθησαν σε Ευρώπη και χώρες της ανατολής. Σημειωτέον πως η Βουλγαρία ζήτησε την τεχνογνωσία αυτή της παραγωγής ζωοτροφών με αντάλλαγμα την μεταφορά τεχνογνωσίας παραγωγής κιτρικού οξέως αλλά το κράτος και οι κυβερνώντες ήταν εκεί για να διακόψουν την συνεργασία και να κλείσουν το εργοστάσιο. Στην ΧΡΩ.ΠΕΙ. κατασκεύασε πρωτοποριακό σύστημα καύσης απορριμάτων, που επίσης οι κυβερνώντες έκλεισαν. Κατασκεύασε εργοστάσιο παραγωγής κρεαταλεύρων με ημερήσια παραγωγή της τάξεως των 6,5 τόνων με εξαγωγές σε Αγγλία, Γερμανία, Αυστρία, Αφρική και Μέση Ανατολή. Και αυτή την προσπάθεια τού την κατέστρεψαν οι κυβερνώντες, πιθανότατα -όπως ο ίδιος έλεγε- για να ευνοηθεί η αγγλική εταιρία Spillers, που κατασκεύασε ένα εργοστάσιο συμπυκνωμάτων στην Εθνική Οδό στο ύψος των Θηβών, και να μην αξιοποιηθεί το ελληνικό πυρηνόξυλο.