Το 1981 ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος, αποστέλλει στην εφημερίδα ''Το Βήμα'' του συγκροτήματος Λαμπράκη ένα εκτενές κείμενο-απάντηση στα υπονοούμενα και μομφές, προηγούμενου σχετικού άρθρου της εφημερίδος.
Μελετώντας αυτό το κείμενο-απάντηση ο αναγνώστης σήμερα, μπορεί ξεκάθαρα να καταλάβει το μεγάλο έργο που πρόσφερε τότε η ΧΡΩ.ΠΕΙ. (και άλλες 300 μεγάλες βιομηχανίες μόνον στην Αττική) όχι μόνον από τις εξαγωγές με την εισροή συναλλάγματος αλλά και τις καινοτομίες, την υψηλή ποιότητα προϊόντων ανταγωνιστικών ή ανώτερων των ξένων πολυεθνικών, την απασχόληση ανθρώπινου δυναμικού, την αξιοποίηση επιστημόνων και παραγωγή έργου τους με εφευρέσεις/καινοτομίες, την ενίσχυση συνολικά της εθνικής οικονομίας, την συνεργασία με άλλες ελληνικές βιομηχανίες ώστε η χώρα μας να έχει επάρκεια σε βιομηχανικά ήδη και να μην χρειάζεται να τα εισάγει κλπ.
Παράλληλα, στο κείμενο-απάντηση ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος κατονομάζει ξεκάθαρα ποιοι και γιατί πολεμούν (πολέμησαν; διότι η ελληνική βιομηχανία έχει σχεδόν εκλείψει σήμερα) τις ελληνικές βιομηχανίες και εμποδίζουν την ανάπτυξη της υγειούς ελληνικής επιχειρηματικότητας.
Μελετώντας το κείμενο αυτό του Σωτήρη Σοφιανόπουλου μπορούμε να κατανοήσουμε, τουλάχιστον εν μέρη πως και γιατί κατέστρεψαν οι κυβερνώντες και οι εντολοδότες τους την ελληνική βιομηχανία. Φαίνεται πως και σήμερα, με κατεστραμμένη ολοσκερώς την οικονομία μας και την χώρα μας να έχει μετατραπεί σε χρεοδουλοπαροικία οι σχεδιασμοί που εφαρμόζει το πολιτικό προσωπικό της χώρας μας είναι το ίδιο καταστρεπτικοί.
Λόγω της μεγάλης έκτασης του κειμένου-απάντηση του Σωτήρη Σοφιανόπουλου θα το αναρτήσουμε σταδιακά. Τα θέματα που πραγματεύεται, παράληλα με την απάντησή του προς την εφημερίδα είναι: Καταλληλότης ορρών, Οικονομικά της ΧΡΩ.ΠΕΙ., Ζωοτροφές, Πολεμική Βιομηχανία ΧΡΩ.ΠΕΙ., έρευνα επί της Σόγιας, Κοινωνική πολιτική, χρεώσεις Τραπεζών (ΕΤΕ) στη ΧΡΩ.ΠΕΙ.
Μελετώντας αυτό το κείμενο-απάντηση ο αναγνώστης σήμερα, μπορεί ξεκάθαρα να καταλάβει το μεγάλο έργο που πρόσφερε τότε η ΧΡΩ.ΠΕΙ. (και άλλες 300 μεγάλες βιομηχανίες μόνον στην Αττική) όχι μόνον από τις εξαγωγές με την εισροή συναλλάγματος αλλά και τις καινοτομίες, την υψηλή ποιότητα προϊόντων ανταγωνιστικών ή ανώτερων των ξένων πολυεθνικών, την απασχόληση ανθρώπινου δυναμικού, την αξιοποίηση επιστημόνων και παραγωγή έργου τους με εφευρέσεις/καινοτομίες, την ενίσχυση συνολικά της εθνικής οικονομίας, την συνεργασία με άλλες ελληνικές βιομηχανίες ώστε η χώρα μας να έχει επάρκεια σε βιομηχανικά ήδη και να μην χρειάζεται να τα εισάγει κλπ.
Παράλληλα, στο κείμενο-απάντηση ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος κατονομάζει ξεκάθαρα ποιοι και γιατί πολεμούν (πολέμησαν; διότι η ελληνική βιομηχανία έχει σχεδόν εκλείψει σήμερα) τις ελληνικές βιομηχανίες και εμποδίζουν την ανάπτυξη της υγειούς ελληνικής επιχειρηματικότητας.
Μελετώντας το κείμενο αυτό του Σωτήρη Σοφιανόπουλου μπορούμε να κατανοήσουμε, τουλάχιστον εν μέρη πως και γιατί κατέστρεψαν οι κυβερνώντες και οι εντολοδότες τους την ελληνική βιομηχανία. Φαίνεται πως και σήμερα, με κατεστραμμένη ολοσκερώς την οικονομία μας και την χώρα μας να έχει μετατραπεί σε χρεοδουλοπαροικία οι σχεδιασμοί που εφαρμόζει το πολιτικό προσωπικό της χώρας μας είναι το ίδιο καταστρεπτικοί.
Λόγω της μεγάλης έκτασης του κειμένου-απάντηση του Σωτήρη Σοφιανόπουλου θα το αναρτήσουμε σταδιακά. Τα θέματα που πραγματεύεται, παράληλα με την απάντησή του προς την εφημερίδα είναι: Καταλληλότης ορρών, Οικονομικά της ΧΡΩ.ΠΕΙ., Ζωοτροφές, Πολεμική Βιομηχανία ΧΡΩ.ΠΕΙ., έρευνα επί της Σόγιας, Κοινωνική πολιτική, χρεώσεις Τραπεζών (ΕΤΕ) στη ΧΡΩ.ΠΕΙ.
****
 |
| διαφημιστικό του περίφημου παυσίπονου Αλγκόν της ΧΡΩ.ΠΕΙ. |
Το κείμενο-απάντηση του Σωτήρη Σοφιανόπουλου προς την εφημερίδα του συγκροτήματος Λαμπράκη έχει ως εξής:
Αξιότιμε κε Διευθυντά,
Εδιάβασα εις την έγκριτον εφημερίδα σας της 10.11.81 και εις την τελευταία σελίδα το άρθρο σας 650 αγωνιούν. Το περιεχόμενο με αναγκάζει να απαντήσω διότι ουσιαστικά αναφέρεται στο πρόσωπό μου. Θα πρέπει κάποτε σε συτόν τον τόπο να γράφεται η αλήθεια και όχι ότι οι καιροί υπαγορεύουν δια άλλους σκοπούς.
Αξιότιμε κε Διευθυντά,
Εδιάβασα εις την έγκριτον εφημερίδα σας της 10.11.81 και εις την τελευταία σελίδα το άρθρο σας 650 αγωνιούν. Το περιεχόμενο με αναγκάζει να απαντήσω διότι ουσιαστικά αναφέρεται στο πρόσωπό μου. Θα πρέπει κάποτε σε συτόν τον τόπο να γράφεται η αλήθεια και όχι ότι οι καιροί υπαγορεύουν δια άλλους σκοπούς.
Εμείς που πάντοτε και δη πει 100 χρόνια πολυ υπεύθυνα χειριστήκαμε αυτά τα θέματα με μεγάλη επιτυχία και αναγνώριση παγκοσμίως, διότι τα προϊόντα ΧΡΩ.ΠΕΙ. εξάγονται σε πολλές χώρες του κόσμου, δεν δίνουμε το δικαίωμα σε κανέναν να λασπολογεί εις βάρος
μας κατ' αυτόν τον απαράδεκτο τρόπο είτε αυτός είναι υπουργός και υπουργείο εάν το είπαν, είτε εφημερίδα είτε και ο άσχετος με τα θέματα αυτ'α πρόεδρος του σωματείου.
μας κατ' αυτόν τον απαράδεκτο τρόπο είτε αυτός είναι υπουργός και υπουργείο εάν το είπαν, είτε εφημερίδα είτε και ο άσχετος με τα θέματα αυτ'α πρόεδρος του σωματείου.
Όσον αφορά δε τον κ.Ματσανιώτη από τα λεγόμενά του και μόνον αποδεικνύεται ότι ή ελλειπέστατα κατηρτισμένος είναι επιστημονικώς στο θέμα αυτό, ή βαλτός από άλλους, δια άλλους σκοπούς. Επιφυλασσόμενος πάντως παντός νομίμου δικαιώματος μου και ελπίζων σε συντομότατην δικαστική διαλεύκανσιν του όλου θέματος, σάς αναφέρω τα εξής:
ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΣ ΟΡΡΩΝ
Είναι απορίας άξιον πως αποτόμως οι ΟΡΡΟΙ της ΧΡΩ.ΠΕΙ. είναι ακατάλληλοι μόνον δι ένα νοσοκομείο και έναν καθηγητή ενω επι χρόνια σε εκατομμύρια τεμάχια ήσαν κατάλληλοι τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Όλοι οι έλεγχοι αποδεικνύουν ότι το διάλυμα είναι στείρο. Όσον αφορά δε τους ισχυρισμούς του υπουργείου κατά τα γραφόμενά σας ότι απηγόρευσε την παραγωγή μέχρις ότου βελτιωθούν οι εγκαταστάσεις των ΧΡΩ.ΠΕΙ. ώστε να παράγουν ορρούς απηλλαγμένους και εξωτερικώς από μικρόβια δηλαδή να είναι από έξω αποστειρωμένοι, αυτό είναι τόσο αντιεπιστημονικό για όσους γνωρίζουν, που μόνον δια λαϊκή κατανάλωση δύναται να λέγεται. Αλλά νομίζω ότι η προεκλογική περίοδος επέρασε άρα είναι τοσούτον μάλλον απαράδεκτο. Διότι τότε θα πρέπει και τα χαρτοκιβώτια όπου μπαίνουν οι ορροί να είναι αποστειρωμένα (πως θα γίνει αυτό;) και τα αυτοκίνητα φορτηγά των πρακτορείων να είναι αποστειρωμένα (πως θα γίνει αυτό;) και οι αποθήκες των νοσοκομείων κλπ. Αυτά είναι αστεία πράγματα όχι μόνο να γράφονται από υπεύθυνα έντυπα που υποτίθεται ότι ενημερώνουν τον ελληνικό λαό και από υπουργούς και υπουργεία αν τα είπαν, αλλά ούτε και να λέγονται χάριν αστειότητας. Διότι η υγεία του κόσμους και η ψυχολογία εξ αυτής της υγείας των απλών ανθρώπων είναι πολύ σοβαρό πράγμα δια να το χειρίζεστε εσείς οι ανεύθυνοι κατ' αυτόν τον τρόπο.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΧΡΩ.ΠΕΙ.
Το βασικόαίτιο των οικονομικών προβλημάτων των ΧΡΩ.ΠΕΙ. είναι η καθήλωσις των τιμών ελληνικών φαρμάκων από το 1956 μέχρι και το 1976. Αυτό ήταν και η αιτία ανακοπής της αλματόδου προόδου της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας μετά τον πόλεμο. Επιστολή του αειμνήστου πατρός μου τότε προέδρου των ΧΡΩ.ΠΕΙ. το 1959 προς τον τότε υπουργό συντονισμού κ. Παπαληγούρα έλεγε μεταξύ άλλων:
ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΣ ΟΡΡΩΝ
Είναι απορίας άξιον πως αποτόμως οι ΟΡΡΟΙ της ΧΡΩ.ΠΕΙ. είναι ακατάλληλοι μόνον δι ένα νοσοκομείο και έναν καθηγητή ενω επι χρόνια σε εκατομμύρια τεμάχια ήσαν κατάλληλοι τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Όλοι οι έλεγχοι αποδεικνύουν ότι το διάλυμα είναι στείρο. Όσον αφορά δε τους ισχυρισμούς του υπουργείου κατά τα γραφόμενά σας ότι απηγόρευσε την παραγωγή μέχρις ότου βελτιωθούν οι εγκαταστάσεις των ΧΡΩ.ΠΕΙ. ώστε να παράγουν ορρούς απηλλαγμένους και εξωτερικώς από μικρόβια δηλαδή να είναι από έξω αποστειρωμένοι, αυτό είναι τόσο αντιεπιστημονικό για όσους γνωρίζουν, που μόνον δια λαϊκή κατανάλωση δύναται να λέγεται. Αλλά νομίζω ότι η προεκλογική περίοδος επέρασε άρα είναι τοσούτον μάλλον απαράδεκτο. Διότι τότε θα πρέπει και τα χαρτοκιβώτια όπου μπαίνουν οι ορροί να είναι αποστειρωμένα (πως θα γίνει αυτό;) και τα αυτοκίνητα φορτηγά των πρακτορείων να είναι αποστειρωμένα (πως θα γίνει αυτό;) και οι αποθήκες των νοσοκομείων κλπ. Αυτά είναι αστεία πράγματα όχι μόνο να γράφονται από υπεύθυνα έντυπα που υποτίθεται ότι ενημερώνουν τον ελληνικό λαό και από υπουργούς και υπουργεία αν τα είπαν, αλλά ούτε και να λέγονται χάριν αστειότητας. Διότι η υγεία του κόσμους και η ψυχολογία εξ αυτής της υγείας των απλών ανθρώπων είναι πολύ σοβαρό πράγμα δια να το χειρίζεστε εσείς οι ανεύθυνοι κατ' αυτόν τον τρόπο.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΧΡΩ.ΠΕΙ.
Το βασικόαίτιο των οικονομικών προβλημάτων των ΧΡΩ.ΠΕΙ. είναι η καθήλωσις των τιμών ελληνικών φαρμάκων από το 1956 μέχρι και το 1976. Αυτό ήταν και η αιτία ανακοπής της αλματόδου προόδου της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας μετά τον πόλεμο. Επιστολή του αειμνήστου πατρός μου τότε προέδρου των ΧΡΩ.ΠΕΙ. το 1959 προς τον τότε υπουργό συντονισμού κ. Παπαληγούρα έλεγε μεταξύ άλλων:
''Το μοναδικό και κύριο πρόβλημα της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας είναι η άνισος μεταχείρησις της έναντι της αλλοδαπής τοιαύτης''. Εσυνοδεύετο δε και από ενδεικτικό πίνακα διαφοράς τιμών ομοίων φαρμάκων ΧΡΩ.ΠΕΙ. και ξένων βιομηχανιών εισαγομένων με τεράστια ζημία της πατρίδος μας σε συνάλλαγμα βεβαιωμένην και από τον επιθεωρητή φαρμάκων και φαρμακείων, άνευε βεβαίως απαντήσεως ή λήψεως μέτρων εκ μέρους του κράτους, ως δυστυχώς συνέχισε να συμβαίνει και συμβαίνει προς δόξαν της δουλείας μας εις τους ξένους, (εις την διάθεσιν οποιουδήποτε δικαστηρίου τα έγγραφα εφ' όσον το κράτος έχει το σθένος να αρχίσει δίκη δια τάς σοβαροτάτας κατηγορίας που του απευθύνω).
Υπεύθυνα δια αυτήν την προδοσία κατά της πατρίδος μας κατονομάζω τα υπουργεία εμπορίου και το τμήμα αγορανομίας καθώς και κοινωνικών υπηρεσιών μετά των συμβουλευτικών οργάνων ΚΕΕΦ και ΑΥΣ. Ο πρώην υπ. Αθανάσιος Κανελλόπουλος γνωρίζει το θέμα μερικώς και τον προτείνω σαν μάρτυρα.
Σαν αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής των 2 υπουργείων ήτο να περιέλθει η επιχείρησις σε οικονομικό αδιέξοδο προς όφελος των ξένων βεβαίως. Όταν κάποτε είπα στον διευθυντή αγορανομίας κ. Κλάδον ότι πρέπει να είχαμε τις ίδιες τιμές με την Holfman La Roche για τα ίδια προϊόντα, μου απάντησε ''μα αν σάς δώσουμε τις ίδιες τιμές με τους ξένους θα κάνετε πολλά κέρδη''. Εμβρόντητος απάντησα μα τότε το κράτος θα εισπράξει πάρα πάνω ΦΠΑ και χαρτόσημο, φαρμακουπαλληλόσιμο και ιατρόσημο, θα εισπράξει πιο πολλούς φόρους από τα κέρδη αφού παίρνει το 40% των κερδών, θα εισπράξουν τα φιλανθρωπικά ιδρύματα των ΧΡΩ.ΠΕΙ. πιο πολλά και οι χιλιάδες μέτοχοι, και εν πάσει περιπτώσει τι είναι καλύτερο, να κερδίζουν οι Ελβετοί εις βάρος των Ελλήνων δια να προκόψουμε κάποτε;
Κλάδος: Αυτό ομολογώ δεν το είχαμε σκεφθεί, αλλά εάν το κάνω θα έλθετε στο δικαστήριο να με υπερασπιστείτε; Ουδέν σχόλιο. Η ανάπτυξη της φαρμακοβιομηχανίας εξαρτάται από την φαρμακευτική έρευνα η οποία χρειάζεται πολλά εκατομμύρια κάθε χρόνο και δεν έγινε ποτέ σχεδόν στην Ελλάδα διότι δεν είχαμε τα απαιτούμενα κονδύλια προς τούτο, παρ' όλο ότι υπήρχον και υπάρχουν οι επιστήμονες. Τώρα επι τέλους κάτι πάει να γίνει αλλά φοβούμαι πολύ αργά, διότι υπάρχουν μεν φαρμακοβιομηχανίες εν Ελλάδι, αλλά όχι Ελληνικές που θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν το θέμα επιτυχώς από εθνικής πλευράς. Είχα προειδοποιήσει εγκαίρως και τον τότε υπουργό κ.Παναγιωτόπουλο επ' αυτού, αλλά εις μάτην, καθώς και τον τότε πρωθυπουργό κ. Καραμανλή σε υπόμνημα που μου ζήτησε να του αποστείλω, πάντοτε βέβαια άνευ απαντήσεως (το υπόμνημα εις διάθεση πλέον παντός ενδιαφερομένου). Μέρος δε αυτού είχε σταλλεί και εις τους ιατρικούς συλλόγους. Το 1973 λοιπόν η ΧΡΩ.ΠΕΙ. χρωστούσε ήδη στις τράπεζες 30.000.000. Έπρεπε λοιπόν να γίνει διαφοροποίηση (diversification), διότι άλλη λύση δεν υπήρχε, και έγινε ως εξής:
1. Μείωση όσο το δυνατό του κόστους παραγωγής, αλλά ποτέ με απολύσεις, διότι από πάσης πλευράς αυτό είναι λάθος. α. από κοινωνικής β. από ηθικής γ. από ψυχολογικής του υπολοίπου προσωπικού και δ. διότι σου αφαιρεί την δυνατότητα εμπείρους συνεργάτες και εργάτες με αγάπη για την εταιρεία να τους χρησιμοποιήσεις σε άλλες εργασίες. Δυστυχώς το εφήρμοσε η εταιρεία μετά την 1.1.1978 εκβιαζόμενη από την ΕΤΕ με όλα τα ανωτέρω αναφερόμενα καταστρεπτικά αποτελέσματα τα οποία αποδεικνύουν στα επόμενα χρόνια οι αριθμοί.
2. Δημιουργία εργαστηρίων εφηρμοσμεύνης ερεύνης και αναπτυξιακής τεχνολογίας
3. Εξαγωγές από 8.000.000 το 1969 έφθασαν 155.000.000 το 1977.
4. Άλλες δραστηριότητες ως ζωοτροφές, νέα προϊόντα κλπ.
ΟΡΡΟΊ
Σαν αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής των 2 υπουργείων ήτο να περιέλθει η επιχείρησις σε οικονομικό αδιέξοδο προς όφελος των ξένων βεβαίως. Όταν κάποτε είπα στον διευθυντή αγορανομίας κ. Κλάδον ότι πρέπει να είχαμε τις ίδιες τιμές με την Holfman La Roche για τα ίδια προϊόντα, μου απάντησε ''μα αν σάς δώσουμε τις ίδιες τιμές με τους ξένους θα κάνετε πολλά κέρδη''. Εμβρόντητος απάντησα μα τότε το κράτος θα εισπράξει πάρα πάνω ΦΠΑ και χαρτόσημο, φαρμακουπαλληλόσιμο και ιατρόσημο, θα εισπράξει πιο πολλούς φόρους από τα κέρδη αφού παίρνει το 40% των κερδών, θα εισπράξουν τα φιλανθρωπικά ιδρύματα των ΧΡΩ.ΠΕΙ. πιο πολλά και οι χιλιάδες μέτοχοι, και εν πάσει περιπτώσει τι είναι καλύτερο, να κερδίζουν οι Ελβετοί εις βάρος των Ελλήνων δια να προκόψουμε κάποτε;
Κλάδος: Αυτό ομολογώ δεν το είχαμε σκεφθεί, αλλά εάν το κάνω θα έλθετε στο δικαστήριο να με υπερασπιστείτε; Ουδέν σχόλιο. Η ανάπτυξη της φαρμακοβιομηχανίας εξαρτάται από την φαρμακευτική έρευνα η οποία χρειάζεται πολλά εκατομμύρια κάθε χρόνο και δεν έγινε ποτέ σχεδόν στην Ελλάδα διότι δεν είχαμε τα απαιτούμενα κονδύλια προς τούτο, παρ' όλο ότι υπήρχον και υπάρχουν οι επιστήμονες. Τώρα επι τέλους κάτι πάει να γίνει αλλά φοβούμαι πολύ αργά, διότι υπάρχουν μεν φαρμακοβιομηχανίες εν Ελλάδι, αλλά όχι Ελληνικές που θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν το θέμα επιτυχώς από εθνικής πλευράς. Είχα προειδοποιήσει εγκαίρως και τον τότε υπουργό κ.Παναγιωτόπουλο επ' αυτού, αλλά εις μάτην, καθώς και τον τότε πρωθυπουργό κ. Καραμανλή σε υπόμνημα που μου ζήτησε να του αποστείλω, πάντοτε βέβαια άνευ απαντήσεως (το υπόμνημα εις διάθεση πλέον παντός ενδιαφερομένου). Μέρος δε αυτού είχε σταλλεί και εις τους ιατρικούς συλλόγους. Το 1973 λοιπόν η ΧΡΩ.ΠΕΙ. χρωστούσε ήδη στις τράπεζες 30.000.000. Έπρεπε λοιπόν να γίνει διαφοροποίηση (diversification), διότι άλλη λύση δεν υπήρχε, και έγινε ως εξής:
1. Μείωση όσο το δυνατό του κόστους παραγωγής, αλλά ποτέ με απολύσεις, διότι από πάσης πλευράς αυτό είναι λάθος. α. από κοινωνικής β. από ηθικής γ. από ψυχολογικής του υπολοίπου προσωπικού και δ. διότι σου αφαιρεί την δυνατότητα εμπείρους συνεργάτες και εργάτες με αγάπη για την εταιρεία να τους χρησιμοποιήσεις σε άλλες εργασίες. Δυστυχώς το εφήρμοσε η εταιρεία μετά την 1.1.1978 εκβιαζόμενη από την ΕΤΕ με όλα τα ανωτέρω αναφερόμενα καταστρεπτικά αποτελέσματα τα οποία αποδεικνύουν στα επόμενα χρόνια οι αριθμοί.
2. Δημιουργία εργαστηρίων εφηρμοσμεύνης ερεύνης και αναπτυξιακής τεχνολογίας
3. Εξαγωγές από 8.000.000 το 1969 έφθασαν 155.000.000 το 1977.
4. Άλλες δραστηριότητες ως ζωοτροφές, νέα προϊόντα κλπ.
 |
| τα εγκαταλελειμμένα πλέον κτίρια των εργοστασίων ΧΡΩ.ΠΕΙ. |
Ορρούς κατασκευάζουν εν Ελλάδι 2 βιομηχανίες. Η ΧΡΩ.ΠΕΙ. με ένα ελληνικό πατέντο του τμήματός της εφηρμοσμένης ερεύνης και αναπτυξιακής τεχνολογίας το οποίο προσωπικώς ανέπτυξα και dιηύθυνα και η ΚΟΠΡΡ με ένα αμερικανικό πατέντο της BAXTER δια το οποίο η πατρίδα μας πληρώνει αρκετά δικαιώματα σε συνάλλαγμα. Παλιότερα παρασκεύαζε και η ΜΙΝΕΡΒΑ με ένα Ελβατικό πατέντο, αλλά σταμάτησε διότι δεν μπορούσε να συναγωνισθεί κοστολογικώς αλλά και ποιοτικώς. Παρέλαβα ημερήσια παραγωγή 800 ορρών με γερμανικό πατέντο της Braun Melsungen (εισαγόμενες φιάλες) και παρέδωσα με το δικό μας πατέντο, δια το οποίο εργαστήκαμε ερευνητικώς αρκετά χρόνια στον ίδιο χώρο ημερήσια παραγωγή 12.000 ορρών. Από μόνη τη διαφορά αγοράς της γερμανικής φιάλης με το δικό μας κόστος η ΧΡΩ.ΠΕΙ. μέχρι σήμερα έχει όφελος κατά τους μετριότερους υπολογισμούς 670.000.000 -δρχ και η πατρίδα μας σε συνάλλαγμα DM 59.568.000 - και πολλά άλλα.
ΖΩΟΤΡΟΦΕΣ
Το ίδιο ερευνητικό πρόγραμμα απέδωσε το know how για την ΧΡΩ.ΠΕΙ. μετά 5 ετών έρευνα της παραγωγής πρωτεϊνούχων αλεύρων ζωϊκής προελεύσεως για φυράματα αλλά και τα μηχανήματα παραγωγής στην Ελλάδα με οικονομία συναλλάγματος πολλών εκατομμυρίων δολλαρίων. Αυτό το προϊόν εκτός των πωλήσεων στην Ελλάδα εξήγετο και στην Αγγλία, Ολλανδία, Αυστρία κλπ και αυξανομένης της παραγωγής θα μπορούσε να εξαχθεί και σε πολλές άλλες χώρες της Κοινής Αγοράς διότι εζητήτο επιμόνως και από Γερμανία και αλλού. Ας σημειωθεί ότι αυτή την τεχνολογία πολύ λίγα κράτη στον κόσμο την κατέχουν ακόμη. Και ενώ είχαμε πάρει άδεια λειτουργίας βάσει Νόμου του 1965 κατόπιν συστάσεως τριμελούς επιτροπής υπό του Υπουργού Γεωργίας αρ. αδείας 3856/25.9.1972 και είχαμε βάσει άλλου Νόμου αγοράσει ένα μικρό ναυπηγείο σαν τοποθεσία όμως για την μεταφορά της εγκαταστάσεως και επέκταση και διευκολύνση θαλάσσιας μεταφοράς διότι εκεί πλησίον ήταν και πρώτες ύλες στην παραλία Αυλίδος, συνέβησαν τα εξής εξωφρενικά. Με την μεταπολίτευση και ενώ η επένδυση είχε σχεδόν τελειώσει 50.000.000 δρχ -και είχε αγοραστεί και η μεγαλύτερη κοκκοποιητική μηχανή της Ελλάδος τότε, για παραγωγή 11 τόνων την ώρα, το Υπ. Βιομηχνίας (υπ.Κωνοφάγος) απηγόρευσε την συνέχιση των εργασιών με απαράδεκτους ισχυρισμούς ότι δήθεν δεν είχαμε άδεια ενώ είχαμε του Υπ.Γεωργίας αρ.3856/25.9.1972 και για την μόλυνση του περιβάλλοντος, το οποίο μολύνεται είτε με καυσαέρια πετρελαίων που δεν είχαμε διότι καίγαμε το πυρηνόξυλο της ελιάς που δεν περιέχει θείο, είτε με υγρά απόβλητα που πάλι δεν είχαμε, διότι δεν προκύπτουν κατά την επεξεργασία. Μόνο οσμή δυσάρεστος προέκυπτε ενίοτε, η οποία όμως δεν μολύνει το περιβάλλον, αλλά και αυτό είχε αντιμετωπισθεί δια καύσεως των πτυτικών. Όταν επεσκέφθην τον υπουργό κο.Κ.Κονοφάγο και ζήτησα την συγκρότηση επιτροπής επιστημόνων της εκλογής του υπουργείου για την διαπίστωση της ορθότητας των ισχυρισμών μας, διημήφθει ο εξής απίστευτος διάλογος:
Κονοφάγος: Αυτά τα κάνατε όταν δεν ήμασταν εμείς, επί επταετίας.
Σ.Σοφιανόπουλος: Μα είναι βάσει νόμων προ της 7ετίας και τις άδειες τις έδωσαν οι διευθυντές σας που είναι σήμερα. Η Ελλάδα κ.υπουργέ δεν έπαψε να ζει επί 7ετίας διότι τώρα τι θα βρίσκατε εσείς εάν όλοι είχαμε σταματήσει τις δουλειές μας. Εσείς δε τότε ήσασταν σύμβουλος στην ΕΤΒΑ. Η βιομηχανία πρέπει να κάνει τη δουλειά της ασχέτως πολιτικής, όπως και όλοι οι άλλοι δούλεψαν και προσπάθησαν. Σχολεία, καφενεία, εστιατόρια, ξενοδοχεία, βιοτεχνίες, αθλητισμός, δικαστήρια κλπ. Εξ' άλλου έχετε και την λύση της επιτροπής που σάς προτείνω. Προκαλούμε και δεχόμεθα τον διάλογο.
Κονοφάγος: Όλα αυτά που μου λέτε ούτε με ενδιαφέρουν ούτε και τα γνωρίζω. Δεν σάς επιτρέπω να κάνετε τίποτε. Να φύγετε, να πάτε στο Βόλο να τα κάνετε.
Και βέβαια στον Βόλο δεν υπήρχαν οι πρώτες ύλες και η μεταφορά τους καθότι νερό κατά 80% και πολύ ευαίσθητες σε αλλοιώσεις ιδιαιτέρως το καλοκαίρι και μακράν των εργαστηρίων της ΧΡΩ.ΠΕΙ. καθιστούσαν το έργο στο Βόλο ασύμφορο και απραγματοποίητο. Και έτσι έμεινε η κοκκοποιητική στα κασόνια, το καζάνι του ατμού στο χωράφι, οι υδρολυταί ύψους 7 μέτρων και βάρους 10 τόνων, που για πρώτη φορά κατασκευάσθηκαν στην Ελλάδα αχρησιμοποίητα, το θερμαστήριο άδειο κλπ. Μόνον απεφασίσθη η αξιοποίησης του χώρου σαν ναυπηγείο για μικρά μεταλλικά σκάφη προς επισκευές για να μην πάει η επένδυσις όλους διόλου χαμένη. Αλλά κι εδώ το υπουργείο ήτο αρνητικό και πάλι δεν έδωσε άδεια. Τέλος η προσπάθεια περιορίστηκε σε μικρά επιβατικά σκάφη που είχαν από παλιά άδεια χωρίς όμως και καμιά ελπίδα αξιοποίησης της επενδύσεως, διότι και μικρό αντικείμενο ήταν αλλά και πολύ μακρυά από την κυριολεκτικώς υπερκορεσμένη αγορά στο είδος. Δεν ήταν λοιπόν λάθος επένδυση, αλλά σωστή επένδυση σε λάθος κράτος.
Επιμέλεια: Αντώνης Καλόγηρος (2.3.2020) © Copyright 4481/2017
Κονοφάγος: Αυτά τα κάνατε όταν δεν ήμασταν εμείς, επί επταετίας.
Σ.Σοφιανόπουλος: Μα είναι βάσει νόμων προ της 7ετίας και τις άδειες τις έδωσαν οι διευθυντές σας που είναι σήμερα. Η Ελλάδα κ.υπουργέ δεν έπαψε να ζει επί 7ετίας διότι τώρα τι θα βρίσκατε εσείς εάν όλοι είχαμε σταματήσει τις δουλειές μας. Εσείς δε τότε ήσασταν σύμβουλος στην ΕΤΒΑ. Η βιομηχανία πρέπει να κάνει τη δουλειά της ασχέτως πολιτικής, όπως και όλοι οι άλλοι δούλεψαν και προσπάθησαν. Σχολεία, καφενεία, εστιατόρια, ξενοδοχεία, βιοτεχνίες, αθλητισμός, δικαστήρια κλπ. Εξ' άλλου έχετε και την λύση της επιτροπής που σάς προτείνω. Προκαλούμε και δεχόμεθα τον διάλογο.
Κονοφάγος: Όλα αυτά που μου λέτε ούτε με ενδιαφέρουν ούτε και τα γνωρίζω. Δεν σάς επιτρέπω να κάνετε τίποτε. Να φύγετε, να πάτε στο Βόλο να τα κάνετε.
Και βέβαια στον Βόλο δεν υπήρχαν οι πρώτες ύλες και η μεταφορά τους καθότι νερό κατά 80% και πολύ ευαίσθητες σε αλλοιώσεις ιδιαιτέρως το καλοκαίρι και μακράν των εργαστηρίων της ΧΡΩ.ΠΕΙ. καθιστούσαν το έργο στο Βόλο ασύμφορο και απραγματοποίητο. Και έτσι έμεινε η κοκκοποιητική στα κασόνια, το καζάνι του ατμού στο χωράφι, οι υδρολυταί ύψους 7 μέτρων και βάρους 10 τόνων, που για πρώτη φορά κατασκευάσθηκαν στην Ελλάδα αχρησιμοποίητα, το θερμαστήριο άδειο κλπ. Μόνον απεφασίσθη η αξιοποίησης του χώρου σαν ναυπηγείο για μικρά μεταλλικά σκάφη προς επισκευές για να μην πάει η επένδυσις όλους διόλου χαμένη. Αλλά κι εδώ το υπουργείο ήτο αρνητικό και πάλι δεν έδωσε άδεια. Τέλος η προσπάθεια περιορίστηκε σε μικρά επιβατικά σκάφη που είχαν από παλιά άδεια χωρίς όμως και καμιά ελπίδα αξιοποίησης της επενδύσεως, διότι και μικρό αντικείμενο ήταν αλλά και πολύ μακρυά από την κυριολεκτικώς υπερκορεσμένη αγορά στο είδος. Δεν ήταν λοιπόν λάθος επένδυση, αλλά σωστή επένδυση σε λάθος κράτος.
Επιμέλεια: Αντώνης Καλόγηρος (2.3.2020) ©
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αγαπητοί αναγνώστες σημειώνουμε πως:
-ό,τι υπάρχει σε αυτό το blog είναι αποτέλεσμα μελέτης και έρευνας τόσο των έργων του Σωτήρη Σοφιανόπουλου όσο και άλλων επιστημόνων οι οποίοι αναφέρονται όπως και οι αντίστοιχες πηγές και βιβλιογραφία.
Ως εκ τούτου τα άρθρα μας αποτελούν πνευματικό κόπο της ομάδας μας ή μεμονωμένου συναδέλφου μας που τα συντάσσει.
Το δικαίωμα χρήσης και αναδημοσίευσης του υλικού από το blog μας καθορίζεται από τον αντίστοιχο νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας Ν. 4481/2017 σε συνέχεια του Ν. 2121/1993.
-Επιτρέπεται η αναδημοσίευση άρθρου μας υπό την αυστηρή προϋπόθεση επισύναψης της πηγής μέσω ενεργού συνδέσμου και αναφοράς του blog και του ονόματος του συγγραφέως του άρθρου.
-Σχόλια θα εγκρίνονται όταν είναι σχετικά με το θέμα, εννοείται ό,τι δεν περιέχουν προσβλητικούς ή απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς και δεν περιέχουν συνδέσμους αμφιβόλου αξιοπιστίας.
-Όταν αποστέλλετε κείμενα μέσω σχολίων ή e-mail και δεν είναι δικά σας παρακαλείσθε να αναγράφετε την πηγή τους.
Ευχαριστούμε για τη συνεργασία σας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.