Ο Δημήτρης Μπάτσης στο έργο του ''Η Βαρειά Βιομηχανία στην Ελλάδα'' αναφέρεται εκτενώς στην γνωστή σύμβαση ''παραχωρήσεως της εκμεταλλεύσεως των υδραυλικών δυνάμεων Αχελώου'' ανάμεσα στο ελληνικό δημόσιο και αμερικανικό όμιλο εταιρειών. Η σύμβαση κυρώθηκε από τον αναγκαστικό νόμο 2220/1940 της κυβέρνησης Μεταξά της 4ης Αυγούστου και έμεινε γνωστή με το όνομα ''Κούπερ'' (βλέπε κι εδώ).
Με την σύμβαση αυτή παραχωρήθηκε στον αμερικανικό όμιλο το αποκλειστικό δικαίωμα να εκμεταλλευθεί τα νερά ορσιμένων ποταμών και να ιδρύσει υδροηλεκτρικές εγκαταστάσεις για παραγωγή ηλεκτρενέργειας. Της παραχωρήθηκε ακόμη -όπως σημειώνει ο Δ.Μπάτσης- το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει η ίδια και να μεταφέρει την ενέργεια για βιομηχανικούς και αστικούς καταναλωτικούς σκοπούς.
Εκείνο που κάνει εξαιρετική εντύπωση σημείωνει ο Δ.Μπάτσης- σχετικά με την σύμβαση Κούπερ και την παραχώρηση των υδραυλικών δυνάμεων στο αμερικανικό τράστ είναι η ''πλήρης απαλλοτρίωσις'' των δικαιωμάτων του ελληνικού δημοσίου προς όφελος του αμερικανικού ομίλου παρόλο που το ελληνικό δημόσιο είχε αυτοτελές έμπρακτο δικαίωμα στις υδραυλικές πηγές για παροχή ηλεκτρενέργειας με το Ν.Δ. 17/7/23. [βλέπε περισσότερα εδώ κι εδώ].
 |
| ο Δημ.Μπάτσης |
Στο πόνημα του ο Δημήτρης Μπάτσης εξετάζει εκτενώς την Σύμβαση Cooper τόσο από νομικής πλευράς όσο και οικονομικής και όχι μόνον. Στην υποενότητα του βιβλίου του για την : Δράση του ξένου κεφαλαίου στην χώρα μας, εξετάζει το δεύτερο μέρος της σύμβασης: ''Βιομηχανικαί εγκαταστάσεις και οικονομικοί όροι'' (άρθρα 52-62 της σύμβασης), που δίνει το δικαίωμα στην αμερικανική εταιρεία να ιδρύσει συγκρότημα ηλεκτρομεταλλουργικών και ηλεκτροχημικών βιομηχανιών.
Οι βιομηχανίες αυτές θα μπορούν να παράγουν κατά την σύμβαση (άρθρο 52 παρ.1 και 56): α. άζωτο, συνθετική αμμωνία, νιτρικό οξύ κλπ β. μη σιδηρούχα μέταλλα, αργίλιο και οξείδιο του αργιλίου (δηλ.αλουμίνιο και αλουμίνα), χαλκό, νικέλιο, μόλυβδο, χρώμιο κλπ. Δηλαδή με την σύμβαση αυτή το αμερικανικό τράστ λαμβάνει το δικαίωμα να ιδρύσει στην χώρα μας όλων των ειδών τις ηλεκτρομεταλλουργικές βιομηχανίες εκτός από την σιδερομεταλλουργία.
Οι σπουδαιότεροι όροι σχετικά με την εκμετάλλευση και την λειτουργία των βιομηχανιών αυτών είναι:
1. Η εταιρεία θα χρησιμοποοιήσει για την λειτουργία των βιομηχανιών αυτών την ηλεκτρενέργεια από το ενεργειακό συγκρότημα του Αχελώου (άρθρο 52 και 1 παρ.1 & στ')
2. Θα παράγει τα πιο πάνω προϊόντα με την μέθοδο παρασκευής, παραγωγής, κατεργασίας, χρησιμοποίησης υλών που θα προτιμήσει και στην ποσότητα και τα είδη που θέλει (άρθρο 52). Ο ανάδοχος δεν υποχρεούται να ανακοινώσει την μέθοδο κατεργασίας στο δημόσιο. Έτσι ακόμη και όταν το δημόσιο κάνει αναγκαστική απαλλοτρίωση και γίνει κύριος των έργων δεν θα έχει την πατέντα, το δικαίωμα -δηλαδή- χρήσης της μεθόδου.
3. Θα είναι ελεύθερη η ανάδοχη εταιρία να πουλάει τα προϊόντα της στην Ελλάδα ή το εξωτερικό και σε οποιαδήποτε ποσότητα κατά την απόλυτη κρίση της.
4. Οι βιομηχανίες που θα ιδρύσει θεωρούνται ''έργα δημόσιας ωφελείας'' και θα έχουν όλα τα αντίστοιχα προνόμια (π.χ. δικαίωμα για αναγκαστική απαλλοτρίωση εδαφών κλπ), σύμφωνα με το άρθρο 53 παρ.3.
5. Οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις του αναδόχου ''μετά πάντων των παραρτημάτων και παρακολουθημάτων αυτών'' δεν θα περιέλθουν στην κυριότητα του δημοσίου (άρθρο 53 παρ.4). Επιπλέον, σύμφωνα με το ίδο άρθρο, τα κτίρια και οι εγκαταστάσεις των βιομηχανιών δεν επιτρέπεται να απαλλοτριωθούν αναγκαστικά από το κράτος ''λόγω δημόσιας ανάγκης ή ωφέλειας'' ως το έτος 2010! Δηλαδή οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις της ''αναδόχου'' αποτελούν απόλυτη, απεριόριστη και αναφαίρετη ιδιοκτησία της σύμφωνα με την σύμβαση. Το δημόσιο δεν έχει το δικαίωμα ούτε υποκατάστασης αυτοδικαίας μετά το 2010, ούτε αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, ή εξαγοράς πριν το 2010. Αν θέλει να αποκτήσει τις βιομηχανίες μπορεί να το κάνει μετά το 2010 αποζημιώνοντας πάλι την ''ανάδοχο''!
6. Οι ελληνικές μεταλλευτικές επιχειρήσεις έχουν την υποχρέωση να παραδίνουν στην Εταιρεία τις ποσότητες και ποιότητες μεταλλευμάτων και ορυκτών γενικά που θα της χρειαστούν για τις ανάγκες των βιομηχανιών της με την τρεχούμενη τιμή που πουλιούνται τα είδη αυτά στο εξωτερικό. Οι μεταλλευτικές επιχειρήσεις είναι επίσης υποχρεωμένες για το σκοπό αυτό να περιορίζουν την εξαγωγή τους στο εξωτερικό. Μπορεί επίσης ο ανάδοχος ως το 2010 να αποκτήσει δικαίωμα να εκμεταλλεύεται λατομεία και μεταλλεία χωρίς να περιορίζεται από τις διατάξεις των νόμων που αφορούν τους αλλοδαπούς (άρθρο 56 παρ.5)
7. Το ελληνικό δημόσιο είναι υποχρεωμένο (άρθρο 56 παράγρ.3) να προστατεύει την εταιρεία με ανάλογο δασμό ή να απαγορεύσει να εισάγονται της ίδιας κατηγορίας προϊόντα από άλλες βιομηχανίες του εξωτερικού στην περίπτωση που θα πουλιούνται στην Ελλάδα σε τιμές κατώτερες από τις διεθνείς. Η διάταξη αυτή ορίζει δηλαδή ό,τι ο ανάδοχος έχει το δικαίωμα να πουλάει τα προϊόντα του στην χώρα μας όπου μέσα σ'αυτή τα κατασκευάζει σε τιμη που περιέχει και τα μεταφορικά κλπ έξοδα, σε τιμή δηλαδή που θα μάς πουλούσε αν τα κατασκευάζε στο εξωτερικό και τα έστελνε τσιφ στο ελληνικό λιμάνι!
8. Η ανάδοχη εταιρεία είναι πάντοτε ελεύθερη να διαθέτει τα προϊόντα της στο εξωτερικό ή στην Ελλάδα κατά την κρίση της. Σε περίπτωση που το δημόσιο αξιώσει από την εταιρεία να διαθέσει στο εσωτερικό προϊόντα σε ποσότητα πάνω από το 1/3 της συνολικής παραγωγής των βιομηχανιών της εταιρείας, η εταιρεία -στην πράξη- θα εισπράττει από την Ελλάδα σε ξενο συνάλλαγμα την ίδια τιμή που θα πετύχαινε στις αγορές του εξωτερικού επί πλέον τα έξοδα για την μεταφορά, ασφάλεια κλπ ενώ τα προϊόντα θα παράγονται μέσα στην χώρα μας.
9. Η ανάδοχη εταιρεία θα έχει το δικαίωμα (άρθρο 59, παράγρ.3) να εξάγει και να κρατεί στο εξωτερικό τις μετοχές της, τις ομολογίες της και όλα τα άλλα χρεώγραφα που θα εκδώσει η ίδια και η ανώνυμη ''ελληνική εταιρεία'' που προβλέπει το άρθρο 48. Πολλά άλλα προνόμια πετυχαίνει η ανάδοχος εταιρεία που συμποσούνται στην παράγραφο 9 της σύμβασης ως εξής: ''...αι εν τω παρόντι και ιδία αι εν παράγρ.3 έως και 9 σκοπόν έχουσαι την διευκόλυνσιν της εξυπηρετήσεως του αλλοδαπού κεφαλαίου, όπερ διατεθήσεται δια τας εν τη παρούση συμβάσει προβλεπομένας εγκαταστάσεις, ορίζονται κατ' εξαίρεσιν των νυν κειμένων εν Ελλάδι νόμων περί προστασίας του νομίσματος, ή άλλων συναφών, ή μελλόντων να ισχύσωσι''.
Οι ανωτέρω διατάξεις δείχνουν την εξάρτηση της χώρας μας και του ορυκτού της πλούτου από την εν λόγω ανάδοχη εταιρεία του αμερικανικού τράστ.
Πέραν τούτου από τα ανωτέρω είναι προφανές πως η οικονομική κίνηση της αναδόχου και ο σχηματισμός αποθεματικού θα γίνονται στο εξωτερικό. Ομοίως τα κέρδη και η συσσώρευσή τους, το μετοχικό κεφάλαιο, το αποθεματικό, οι οφειλές, τα μερίσματα, όλα θα πραγματοποιούνται στην ξένη αγορά.
Επιμέλεια: Ξενοφών Οικονομικός (8.7.2019) © Copyright 4481/2017
Βιλβιογραφία / αρθρογραφία :
-''Η Βαρειά Βιομηχανία στην Ελλάδα'', Δημ.Μπάτσης, εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα, 1977.
-''Η σύμβαση Αχελώου έγκλημα κατά της χώρας'', Σ.Σταυρόπουλος, ''Ανταίος'', αριθμός 1,2/1946
6. Οι ελληνικές μεταλλευτικές επιχειρήσεις έχουν την υποχρέωση να παραδίνουν στην Εταιρεία τις ποσότητες και ποιότητες μεταλλευμάτων και ορυκτών γενικά που θα της χρειαστούν για τις ανάγκες των βιομηχανιών της με την τρεχούμενη τιμή που πουλιούνται τα είδη αυτά στο εξωτερικό. Οι μεταλλευτικές επιχειρήσεις είναι επίσης υποχρεωμένες για το σκοπό αυτό να περιορίζουν την εξαγωγή τους στο εξωτερικό. Μπορεί επίσης ο ανάδοχος ως το 2010 να αποκτήσει δικαίωμα να εκμεταλλεύεται λατομεία και μεταλλεία χωρίς να περιορίζεται από τις διατάξεις των νόμων που αφορούν τους αλλοδαπούς (άρθρο 56 παρ.5)
7. Το ελληνικό δημόσιο είναι υποχρεωμένο (άρθρο 56 παράγρ.3) να προστατεύει την εταιρεία με ανάλογο δασμό ή να απαγορεύσει να εισάγονται της ίδιας κατηγορίας προϊόντα από άλλες βιομηχανίες του εξωτερικού στην περίπτωση που θα πουλιούνται στην Ελλάδα σε τιμές κατώτερες από τις διεθνείς. Η διάταξη αυτή ορίζει δηλαδή ό,τι ο ανάδοχος έχει το δικαίωμα να πουλάει τα προϊόντα του στην χώρα μας όπου μέσα σ'αυτή τα κατασκευάζει σε τιμη που περιέχει και τα μεταφορικά κλπ έξοδα, σε τιμή δηλαδή που θα μάς πουλούσε αν τα κατασκευάζε στο εξωτερικό και τα έστελνε τσιφ στο ελληνικό λιμάνι!
8. Η ανάδοχη εταιρεία είναι πάντοτε ελεύθερη να διαθέτει τα προϊόντα της στο εξωτερικό ή στην Ελλάδα κατά την κρίση της. Σε περίπτωση που το δημόσιο αξιώσει από την εταιρεία να διαθέσει στο εσωτερικό προϊόντα σε ποσότητα πάνω από το 1/3 της συνολικής παραγωγής των βιομηχανιών της εταιρείας, η εταιρεία -στην πράξη- θα εισπράττει από την Ελλάδα σε ξενο συνάλλαγμα την ίδια τιμή που θα πετύχαινε στις αγορές του εξωτερικού επί πλέον τα έξοδα για την μεταφορά, ασφάλεια κλπ ενώ τα προϊόντα θα παράγονται μέσα στην χώρα μας.
 |
| επιστημονικό περιοδικό ''Ανταίος'', διεθ/ντής Δ.Μπάτσης |
Οι ανωτέρω διατάξεις δείχνουν την εξάρτηση της χώρας μας και του ορυκτού της πλούτου από την εν λόγω ανάδοχη εταιρεία του αμερικανικού τράστ.
Πέραν τούτου από τα ανωτέρω είναι προφανές πως η οικονομική κίνηση της αναδόχου και ο σχηματισμός αποθεματικού θα γίνονται στο εξωτερικό. Ομοίως τα κέρδη και η συσσώρευσή τους, το μετοχικό κεφάλαιο, το αποθεματικό, οι οφειλές, τα μερίσματα, όλα θα πραγματοποιούνται στην ξένη αγορά.
Επιμέλεια: Ξενοφών Οικονομικός (8.7.2019) ©
Βιλβιογραφία / αρθρογραφία :
-''Η Βαρειά Βιομηχανία στην Ελλάδα'', Δημ.Μπάτσης, εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα, 1977.
-''Η σύμβαση Αχελώου έγκλημα κατά της χώρας'', Σ.Σταυρόπουλος, ''Ανταίος'', αριθμός 1,2/1946
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αγαπητοί αναγνώστες σημειώνουμε πως:
-ό,τι υπάρχει σε αυτό το blog είναι αποτέλεσμα μελέτης και έρευνας τόσο των έργων του Σωτήρη Σοφιανόπουλου όσο και άλλων επιστημόνων οι οποίοι αναφέρονται όπως και οι αντίστοιχες πηγές και βιβλιογραφία.
Ως εκ τούτου τα άρθρα μας αποτελούν πνευματικό κόπο της ομάδας μας ή μεμονωμένου συναδέλφου μας που τα συντάσσει.
Το δικαίωμα χρήσης και αναδημοσίευσης του υλικού από το blog μας καθορίζεται από τον αντίστοιχο νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας Ν. 4481/2017 σε συνέχεια του Ν. 2121/1993.
-Επιτρέπεται η αναδημοσίευση άρθρου μας υπό την αυστηρή προϋπόθεση επισύναψης της πηγής μέσω ενεργού συνδέσμου και αναφοράς του blog και του ονόματος του συγγραφέως του άρθρου.
-Σχόλια θα εγκρίνονται όταν είναι σχετικά με το θέμα, εννοείται ό,τι δεν περιέχουν προσβλητικούς ή απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς και δεν περιέχουν συνδέσμους αμφιβόλου αξιοπιστίας.
-Όταν αποστέλλετε κείμενα μέσω σχολίων ή e-mail και δεν είναι δικά σας παρακαλείσθε να αναγράφετε την πηγή τους.
Ευχαριστούμε για τη συνεργασία σας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.