Σε προηγούμενες αναρτήσεις μας έχουμε επανειλημμένα αναφερθεί στην σπουδαιότητα του γεωργό-κτηνοτροφικού τομέα στην πατρίδα μας. Αποτελεί μια τεράστια πηγή πλούτου η οποία -σε ένα πρώτο επίπεδο ανάπτυξης- θα μας οδηγήσει να αποχτήσουμε αυτάρκεια σε γεωργικά και ζωικά προϊόντα (γάλα, τυρί, κρέας) και σε ένα δεύτερο θα οδηγήσει σε εξαγωγές. Εξαγωγές που σημαίνει μείωση του αρνητικού εμπορικού ισοζυγίου από την αξιοποίηση των στρατηγικών τομέων της οικονομίας μας όπως είναι και αυτός της γεωργίας δεδομένου ότι χώρες με ψυχρά κλίματα όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Πολωνία κλπ δεν μπορούν να καλλιεργήσουν π.χ. σόγια (σημ. εννοώ φυσικό σπόρο και όχι μεταλλαγμένο), λούπινο κλπ.
Άλλωστε, σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής[1], το 2009 πληρώσαμε ως χώρα για εισαγωγές τροφίμων (κρέατα νωπά, γάλα, τυρί, ψάρια, δημητριακά, φρούτα, κτηνοτροφές κλπ.) 4,9 δις. ευρώ. Το αντίστοιχο ποσό για την εισαγωγή αυτοκινήτων οικιακής χρήσης ήταν 2,3 δις ευρώ.
Η σπουδαιότητα ανάπτυξης της γεωργίας και κτηνοτροφίας
Αξίζει για μια ακόμη φορά να καταγράψουμε τι σημείωνε σχετικά με τα ανωτέρω ο χημικός, ερευνητής, διευθύνων σύμβουλος και ιδιοκτήτης της ΧΡΩ.ΠΕΙ. Σωτήρης Σοφιανόπουλος μετά από πολυετής έρευνες με σκοπό την ανάπτυξη της παραγωγής στην Ελλάδα σε όλους τους τομείς, ξεκινώντας βέβαια από τον πρωτογενή τομέα της γεωργίας και κτηνοτροφίας (σημ. που πρωτίστως έχει ανάγκη φθηνών ζωοτροφών). Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα η πατρίδα μας εισάγει ετησίως 500.000 τόνους σόγιας κυρίως για ζωοτροφές. Έγραφε, λοιπόν, ο Σωτ. Σοφιανόπουλος:
‘’… το θέμα διατροφής των ζώων είναι το κυρίως μέλημα της ανθρωπότητος και απασχολεί όλους τους επιστήμονες της γης το πώς θα κάνουν περισσότερες και φθηνότερες ζωοτροφές. Η ζωοτροφή είναι εκείνο το προϊόν από το οποίο εξαρτώνται οι τύχες της ανθρωπότητας. Τα σοβαρότατα προβλήματα επιβίωσης που αντιμετωπίζουν πολλοί πληθυσμοί της Αφρικής, της Ν. Αμερικής και της Ασίας οφείλονται ακριβώς στην έλλειψη αυτών των προϊόντων. Ο καθένας πρέπει να κατανοήσει ότι αυτό που έχει ανάγκη μία χώρα, πριν ακόμη και από την υψηλή τεχνολογία, είναι πολλές και φθηνές ζωοτροφές, οι οποίες θα δώσουν φθηνό γάλα, το σπουδαιότερο προϊόν του κόσμου και ως εκ τούτου φθηνό τυρί, κρέας, αυγά, δηλ. το πρωτεϊνικό μέρος της διατροφής του ανθρώπου, άνευ της οποίος ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει…’’
Και συνεχίζει: ''...θέλω λοιπόν να τονίσω ότι ο Έλλην ποιμένας πρέπει να γίνει καταρτισμένος κτηνοτρόφος. Μονό έτσι θα πλουτίσει η τάξη των αγροτών και κτηνοτρόφων, που ενώ είναι οι στυλοβάτες της οικονομίας και της κοινωνίας μας είναι παντελώς εγκαταλελειμμένοι από το κράτος. Μόνο έτσι θα πλουτίσει και θα γεμίσει με πληθυσμό η ελληνική επαρχία, που τώρα ερημώνει. Μόνον έτσι θα κερδίσει η χώρα μας αστρονομικές ποσότητες χρημάτων που τώρα ξοδεύει για να εισάγει ζωτικά προϊόντα όπως γάλα, τυρί και ζωοτροφές από ξένες χώρες, ενώ κάλλιστα η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι τουλάχιστον αυτάρκης στα προϊόντα αυτά λόγω κλίματος και φυσικού πλούτου...''
Άλλωστε, σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής[1], το 2009 πληρώσαμε ως χώρα για εισαγωγές τροφίμων (κρέατα νωπά, γάλα, τυρί, ψάρια, δημητριακά, φρούτα, κτηνοτροφές κλπ.) 4,9 δις. ευρώ. Το αντίστοιχο ποσό για την εισαγωγή αυτοκινήτων οικιακής χρήσης ήταν 2,3 δις ευρώ.
Η σπουδαιότητα ανάπτυξης της γεωργίας και κτηνοτροφίας
Αξίζει για μια ακόμη φορά να καταγράψουμε τι σημείωνε σχετικά με τα ανωτέρω ο χημικός, ερευνητής, διευθύνων σύμβουλος και ιδιοκτήτης της ΧΡΩ.ΠΕΙ. Σωτήρης Σοφιανόπουλος μετά από πολυετής έρευνες με σκοπό την ανάπτυξη της παραγωγής στην Ελλάδα σε όλους τους τομείς, ξεκινώντας βέβαια από τον πρωτογενή τομέα της γεωργίας και κτηνοτροφίας (σημ. που πρωτίστως έχει ανάγκη φθηνών ζωοτροφών). Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα η πατρίδα μας εισάγει ετησίως 500.000 τόνους σόγιας κυρίως για ζωοτροφές. Έγραφε, λοιπόν, ο Σωτ. Σοφιανόπουλος:
‘’… το θέμα διατροφής των ζώων είναι το κυρίως μέλημα της ανθρωπότητος και απασχολεί όλους τους επιστήμονες της γης το πώς θα κάνουν περισσότερες και φθηνότερες ζωοτροφές. Η ζωοτροφή είναι εκείνο το προϊόν από το οποίο εξαρτώνται οι τύχες της ανθρωπότητας. Τα σοβαρότατα προβλήματα επιβίωσης που αντιμετωπίζουν πολλοί πληθυσμοί της Αφρικής, της Ν. Αμερικής και της Ασίας οφείλονται ακριβώς στην έλλειψη αυτών των προϊόντων. Ο καθένας πρέπει να κατανοήσει ότι αυτό που έχει ανάγκη μία χώρα, πριν ακόμη και από την υψηλή τεχνολογία, είναι πολλές και φθηνές ζωοτροφές, οι οποίες θα δώσουν φθηνό γάλα, το σπουδαιότερο προϊόν του κόσμου και ως εκ τούτου φθηνό τυρί, κρέας, αυγά, δηλ. το πρωτεϊνικό μέρος της διατροφής του ανθρώπου, άνευ της οποίος ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει…’’
Και συνεχίζει: ''...θέλω λοιπόν να τονίσω ότι ο Έλλην ποιμένας πρέπει να γίνει καταρτισμένος κτηνοτρόφος. Μονό έτσι θα πλουτίσει η τάξη των αγροτών και κτηνοτρόφων, που ενώ είναι οι στυλοβάτες της οικονομίας και της κοινωνίας μας είναι παντελώς εγκαταλελειμμένοι από το κράτος. Μόνο έτσι θα πλουτίσει και θα γεμίσει με πληθυσμό η ελληνική επαρχία, που τώρα ερημώνει. Μόνον έτσι θα κερδίσει η χώρα μας αστρονομικές ποσότητες χρημάτων που τώρα ξοδεύει για να εισάγει ζωτικά προϊόντα όπως γάλα, τυρί και ζωοτροφές από ξένες χώρες, ενώ κάλλιστα η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι τουλάχιστον αυτάρκης στα προϊόντα αυτά λόγω κλίματος και φυσικού πλούτου...''
 |
| δένδρο Χαρουπιάς [2] |
