Φύτρο Καλαμποκιού: "το φύτρο καλαμποκιού θα έπρεπε να χρησιμοποιείται και ως ζωοτροφή αλλά και ως βρώσιμο υλικό λόγω της μεγάλης περιεκτικότητάς του σε πρωτεΐνες. Η Ελλάδα μπορεί να πρωτοτυπήσει και να κάνει την εκχύλιση του φύτρου καλαμποκιού ώστε η πρωτεΐνη που θα προκύψει να είναι βρώσιμη και να χρησιμοποιηθεί σε γλυκά και αρτοσκευάσματα." Σ.Σοφιανόπουλος

Μια από τις βασικές κατευθύνσεις για την ανασυγκρότηση και ανάπτυξη της οικονομίας της πατρίδας μας είναι η επίτευξη αυτάρκειας -κατά πρώτον στα βασικά είδη διατροφής-, για τα οποία η χώρα μας διαθέτει δισεκατομμύρια ευρώ για την εισαγωγή τους από τρίτες χώρες (οι οποίες κυρίως είναι οι νυν δανείστριες! του ελληνικού κράτους ήτοι Ολλανδία, Γαλλία, Γερμανία κλπ). 

Προκειμένου όμως να επιτύχουμε αυτάρκεια σε γάλα, τυρί, κρέας στην πατρίδα μας και να μην εξαρτάται η τροφή των Ελλήνων και των παιδιών μας από τις εισαγωγές πολυεθνικών εταιρειών τρίτων χωρών πρέπει -θα έπρεπε ήδη, αλλά το μισθωμένο πολιτικό προσωπικό της χώρας με οδηγούς τις κυβερνήσεις Πασόκ, Ν.Δ. και Κ.Κ.Ε. και λοιπών κομμάτων φρόντισαν επιμελώς ώστε να μην καρποφορήσει καμία προσπάθεια τόσο ιδιωτών επιχειρηματιών με αγάπη προς την πατρίδα να επιτύχουν ανάπτυξη της γεωργίας και της κτηνοτροφίας όσο και να μην αξιοποιηθούν οι σπάνιες πλουτοπαραγωγικές δυνατότητες αυτού του τόπου (αξιοποίηση και καλλιέργεια όλων των μη δασικών εκτάσεων, εκπόνηση έργων ώστε να επιτευχθεί η ύδρευση των εκτάσεων αυτών από τα δεκάδες υπόγεια και υπέργεια ρεύματα του υδροδυναμικού της πατρίδας μας, διάσωση (του Μακεδονικού βούβαλου) και βελτίωση μέσω διασταυρώσεων της ποιότητας των προβάτων, κατσικιών, μοσχαριών, χοιρινών και πουλερικών της πατρίδας μας κ.α.- Πρέπει λοιπόν για να επιτευχθεί η αυτάρκεια, κατά πρώτον στον κτηνοτροφικό τομέα, να επιτύχουμε αυτάρκεια στην παραγωγή ζωοτροφών. Σχετικά με την σπουδαιότητα της κτηνοτροφίας και της ανάγκης παραγωγής ζωοτροφών αλλά και στοιχεία σχετικά με την αυτάρκεια κατά κατηγορία (γεωργικών και κτηνοτροφικών ειδών) στην πατρίδα μας βλέπετε εδώ.

Αξίζει να σημειώσουμε τι έλεγε επ' αυτού ο ιδιοκτήτης της ΧΡΩ.ΠΕΙ. Σωτήρης Σοφιανόπουλος, ο οποίος παρήγαγε στη ΧΡΩ.ΠΕΙ. και ζωοτροφές, μεταξύ άλλων δεκάδων γεωργικών, βιοτεχνικών και βιομηχανικών προϊόντων. Σημείωνε λοιπόν: 

"...Σίγουρα θα αναρωτηθούν πολλοί γιατί θεωρώ τόσο πολύτιμα τα ταπεινά γεωργικά προϊόντα όπως το λούπινο ή την σόγια. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε συνδέσει στο μυαλό μας τον πλούτο μιας ανεπτυγμένης χώρας με τα εντυπωσιακά προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, π.χ. τα αυτοκίνητα Ferrari ή τους πυραύλους. Όμως θέλω να τονίσω αυτό που διαφεύγει σε πολλούς, δηλ. ότι η κτηνοτροφία και η παραγωγή ζωοτροφών είναι μία τεράστια, η σημαντικότερη του κόσμου, αλλά παραγνωρισμένη πηγή πλούτου.  Οι αριθμοί μιλούν μόνοι τους: η Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα, για να διατηρήσει την κτηνοτροφία της, χρειάζεται 45 εκατομμ. τόνους σόγιας ετησίως τουλάχιστον. Οι ποσότητες αυτές σχεδόν όλες, είναι αμερικανικών συμφερόντων και χωρίς αυτές η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να διαθρέψει τα ζωντανά της, όπως χοιρινά, αγελάδες, μοσχάρια και κοτόπουλα. Το συνάλλαγμα που κερδίζει η Γαλλία από τις εξαγωγές των αυτοκινητοβιομηχανιών της Ρενώ, Πεζώ και Σιτροέν της φτάνει για να καλύψει μόνο το 20% των αναγκών της σε σόγια, που εισάγει από τις Η.Π.Α. για να διατηρήσει την κτηνοτροφία της...'' Επιπλέον στην ανάρτησή μας εδώ μπορείτε να μελετήσετε επιπλέον στοιχεία σχετικά με την σπουδαιότητα της παραγωγής ζωοτροφών στην πατρίδα μας. 

                                                                                 ***

Σε συνέχεια των ανωτέρω είναι σημαντικό πιστεύουμε να λάβετε γνώση για το νούμερο ένα στρατηγικό φυτό στον πλανήτη ήτοι τη Σόγια, η οποία έχει στον καρπό της την υψηλότερη περιεκτικότητα πρωτεϊνών από κάθε άλλο φυτό -αγγίζει το 40%- καθώς και για το λοιπό ιστορικό της. Ήτοι πως οι κυβερνώντες -τα τελευταία 40 χρόνια- υπονόμευσαν κάθε προσπάθεια συστηματικής καλλιέργειας της, παρ΄όλο που πειράματα που πραγματοποίησε μεταξύ άλλων και ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος απέδειξαν πως το έδαφος και το κλίμα στην πατρίδα μας είναι ιδανικά για την καλλιέργειά της. Για το Α' μέρος σχετικά με τη Σόγια διαβάστε ανωτέρω για το Β' μέρος πατήστε τον σύνδεσμο, ομοίως για το Γ' μέρος  και το Δ' μέρος.

                                                                                 ***

φύτρα διαφόρων καρπών

Σε παλαιότερη ανάρτησή μας είχαμε ασχοληθεί με το Φύτρο του Σίτου και την σπουδαιότητα του σε μια χώρα που παράγει 3.000.000 τόνους σιτάρι. Η αναλογία για την παραγωγή φύτρου σιταριού είναι 6.000 τόνοι, χωρίς όμως η πατρίδα μας και οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Γεωργίας να κάνουν κάτι για την παραγωγή και προωθησή του. Αντίθετα άλλες χώρες όπως Καναδάς έχουν αναγάγει την καλλιέργεια, επεξεργασία και συσκευασία του φύτρου καρπών -μεταξύ αυτών και του Σίτου- σε επιστήμη, εξασφαλίζοντας εξαγωγές προς άλλες χώρες και know how που είναι απαράδεκτο να μη διαθέτουμε ως Ελλάδα με παραγωγή 3 εκατ. τόνων σίτου. Αναλυτικότερα βλέπε την ανάρτησή μας εδώ.

                                                                                  *** 

Στην παρούσα ανάρτησή μας, έχοντας ως οδηγό το πόνημα του ιδιοκτήτη της ΧΡΩ.ΠΕΙ. Σωτήρη Σοφιανόπουλου "Οι "Άγνωστες" πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδος και η πολιτική τους σημασία" θα αναπτύξουμε το θέμα του Φύτρου του Καλαμποκιού. Οι επισημάνσεις με bold και οι υπογραμμίσεις είναι δικές μας, ενώ στο τέλος της ανάρτησης έχουμε προχωρήσει σε δικές μας σημειώσεις ώστε ο αναγνώστης να αντιληφθεί περισσότερο τη σπουδαιότητα του θέματος. 

"Φύτρο Καλαμποκιού"

Τα βούτυρα και έλαια βιολογικώς έχουν την ίδια αξία, δηλ. περίπου 9 θερμίδες το γραμμάριο (το φρέσκο βούτυρο μόνο έχει 8,5 θερμίδες λόγω κάποιας υγρασίας). Ο καταναλωτής στην αγορά μπορεί να βρεί στα ράφια βούτυρο πρόβειο, ή Κερκύρας όπως συνηθίζεται να λέγεται, βούτυρο αγελαδινό, υδρογονωμένα έλαια όπως της Ελαϊδος και της Μινέρβα, λάδι ελιάς, βαμβακέλαιο, σογιέλαιο, ηλιέλαιο, και καλαμποκέλαιο. Βεβαίως, ενώ βιολογικώς έχουν την ίδια αξία διαφέρουν πάρα πολύ οι τιμές τους, οι οποίες εξαρτώνται από την ποσότητα που προσφέρεται στην αγορά, από την μέθοδο παραγωγής, τις βιταμίνες και λοιπούς άλλους παράγοντες, οι οποίοι όμως ουδεμία ουσιαστική αξία έχουν.

Σημείωση: Τα έλαια και τα βούτυρα είναι πηγή ενεργείας για τον άνθρωπο, γιατί όπως προείπαμε έχουν 9 θερμίδες/γραμμ. Ενώ οι υδατάνθρακες ή σάκχαρα και οι πρωτεΐνες ή λευκώματα έχουν μόλις 4 θερμ/γραμμ. Είναι γνωστό σε όλους ότι τα έλαια παχαίνουν, αλλά ότι οι πρωτεΐνες όχι. Αυτό δεν οφείλεται μόνον στον αριθμό των θερμίδων που εμπεριέχει η κάθε τροφή αλλά και από την διαδικασία χωνεύσεώς της από τον οργανισμό. Δηλ. ενώ είναι πολύ εύκολη η χωνευτική διαδικασία των λιπών και των υδατανθράκων, είναι δύσκολη αυτή των πρωτεϊνών. Γι αυτό όταν κάποιος δεν τρώει πρωτεΐνες, δεν αισθάνεται το αίσθημα του κορεσμού. Οι Έλληνες μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ανεπτύχθησαν καλύτερα και η νέα γενιά είναι κατά ένα κεφάλι πιο υψηλοί από την προπολεμική γενιά, λόγω του ότι σήμερα διατρεφόμεθα με πολλές πρωτεΐνες (κοτόπουλα, αυγά και πρωτίστως κόκκινο κρέας, που μπορούμε να έχουμε λόγω σόγιας).* Το ίδιο ισχύει και για τους όλους τους λαούς γενικότερα, γι αυτό οι σημερινοί Ιάπωνες είναι κατά πολύ υψηλότεροι από τις προηγούμενες γενεές.

* Σήμερα η πατρίδα μας σφάζει ημερησίως περί τις 400.000 κοτόπουλα, ζώντος βάρους 1,5-2 κιλών.

ο γνωστός σε όλους μας σπόρος καλαμποκιού (αραβόσιτου)

Η διαδικασία της παραγωγής του καλαμποκελαίου και της υπόλοιπης ποσότητος του φύτρου του καλαμποκιού (1) από το οποίο προέρχεται το καλαμποκέλαιο, που είναι σε μεγάλο βαθμό πρωτεϊνικό. Το καλαμπόκι, έάν κάπου το κτυπήσουμε στο μέσον, θα σπάσει στα δύο, όπως συνήθως γίνεται σε όλους τους καρπούς. Στο κάτω μέρος υπάρχει ένα κοτσανάκι λευκό, το οποίο είναι η πρωτεΐνη του καλαμποκιού, και η οποία δεν υπερβαίνει κατά βάρος το 8%. Ο άνθρωπος παίρνει το καλαμπόκι και το σπάει, και μέσα από το καλαμπόκι πέφτει η πρωτεΐνη. Την μάζα του καλαμποκιού οι άνθρωποι την υδρολύουν και παράγουν ένα προϊόν που λέγεται γλυκόζη, η οποία χρησιμοποιείται σε μεγάλο βαθμό στην ζαχαροπλαστική, διότι είναι φτηνότερη από τη ζάχαρη.**

** Έχουμε και στην Ελλάδα ένα τέτοιο εργοστάσιο (Ελληνική Βιομηχανία Ζαχάρεως). Ανήκε σε ένα Έλληνα παραγωγό, αλλά λόγω πανωτοκίων, αυτή τη μάστιγα της Ελλάδος, αγοράστηκε από ξένους. (αυτά έχουν γραφεί από τον Σ.Σοφιανόπουλο πριν το 1996)

--Σχετικά με το κλείσιμο των εργοστασίων της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζαχάρεως κατόπιν απαίτησης της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (Κοινή Αγροτική Πολιτική) και της σύμπραξης του πολιτικού προσωπικού της χώρας βλέπε εδώ.

--Σχετικά με τα πανωτόκια βλέπε ενεδεικτικά την πρώτη σχετική και τελευταία ανάρτησή μας.

Όμως τα πράγματα στην Ελλάδα δεν γίνονται όπως θα έπρεπε και στην περίπτωση του φύτρου καλαμποκιού. Το φύτρο που έπρεπε να χρησιμοποιείται ως ζωοτροφή και να μην μπαίνει στην διαδικασία της εκχυλίσεως, πωλείται σε εργοστάσια όπως είναι τα πυρηνελουργεία π.χ του κ. Κουραμάνη, και εκχυλίζεται με εξάνιο. Η διαδικασία αυτή μας δίνει δύο προϊόντα, το καλαμποκέλαιο, και ένα πρωτεϊνικό μείγμα και μείγμα υδατανθράκων με ποσοστό πρωτεϊνών 35%. Το φύτρο του καλαμποκιού έχει περίπου 45-55% έλαιο και περί το 18-20% πρωτεΐνες, 10% περίπου νερό και το υπόλοιπο είναι υδατάνθρακες. Θα έπρεπε βεβαίως να ξεραίνεται το φύτρο του καλαμποκιού πριν την βιομηχανική εκχύλιση για να μην «ανάβει», πράγμα το οποίο μερικώς γίνεται.

Η περιεκτικότης σε έλαιο λοιπόν του καλαμποκιού δεν ξεπερνά το 4% και σε πρωτεΐνες 6-7%. Γι αυτό στην κτηνοτροφία υπάρχει ένας άγραφος κανόνας, σύμφωνα με τον οποίον το καλαμπόκι είναι 101%, 100% το σιτάρι και 99% το κριθάρι ως βιολογική αξία. Εκεί που υπάρχει η μεγάλη διαφορά όμως είναι στις πολύτιμες πρωτεΐνες, γιατί το σιτάρι και το κριθάρι είναι περίπου 11%, δηλ. διπλάσιο από το καλαμπόκι. Εάν λοιπόν ο κτηνοτρόφος έχει επιλογή μεταξύ σίτου και καλαμποκιού, πρέπει να επιλέξει οπωσδήποτε το σιτάρι, διότι όπως έχουμε ξαναπεί, τα μεν μυρηκαστικά γαλακτοφόρα ζώα πρέπει να φάνε τουλάχιστον 16% πρωτεΐνες, τα δε κοτόπουλα και χοιρινά ως μονάντερα περίπου 20%. Είναι λοιπόν πολύ προτιμότερο να παίρνει το ζώο 11% πρωτεΐνες αντί 6%, που περιέχει το καλαμπόκι.

Αυτή είναι η διαδικασία της βιομηχανικής παραγωγής του καλαμποκιού που παίζει μεγάλο ρόλο και στην διατροφή του ανθρώπου και των ζώων. Είναι λανθασμένη η εντύπωση πολλών ότι ο άνθρωπος δεν καταναλώνει πολύ καλαμπόκι. Καταναλώνει μεγάλες ποσότητες, αφού τρώει ως γλυκαντικό μέσον το παράγωγο του καλαμποκιού, την γλυκόζη, και επίσης μεγάλες ποσότητες καλαμποκελαίου. Θα έπρεπε να υπάρχει και η δυνατότητα να χρησιμοποιείται το φύτρο καλαμποκιού ως βρώσιμο υλικό, γιατί είναι άριστο, καθότι περιέχει πολλές πρωτεΐνες. Δυστυχώς όμως αυτό καταλήγει μόνο στα ζώα, και αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα της ανθρωπότητας. Δεν θα έπρεπε ο άνθρωπος να πετάει αυτές τις ωφελιμότατες πρωτεΐνες από το διαιτολόγιο του. Η Ελλάδα θα μπορούσε και πρέπει να πρωτοπορήσει σ' αυτόν τον τομέα και να κάνει την εκχύλιση με ανοξείδωτα σκεύη***, όπως επιβάλλουν οι προδιαγραφές των βρωσίμων προϊόντων, ώστε η πρωτεΐνη που θα προκύψει να είναι βρώσιμη και να μπαίνει στα γλυκά και στα διάφορα αρτοσκευάσματα, ανεβάζοντας αισθητά την βιολογική τους αλλά και την οικονομική τους αξία.

***Βασικό συστατικό για την κατασκευή ανοξείδωτου μετάλλου είναι το χρώμιο. Και όμως λίγοι γνωρίζουν ότι απ' όλες τις χώρες της Ευρώπης, μόνον η Ελλάδα (!) διαθέτει κοιτάσματα χρωμίου στην Πίνδο, τα οποία μυστηριωδώς και χωρίς καμία εξήγηση από το ελληνικό κράτος από το 1993 μένουν ανεκμετάλλευτα, ενώ θα μπορούσαν να φέρνουν μεγάλο πλούτο στη χώρα μας. 

[7 χρόνια μετά -τα ανωτέρω δημοσίευσε ο Σ. Σοφιανόπουλος το 2003- οι δωσιλογικές κυβερνήσεις στην Ελλάδα υπέγραφαν το Μνημόνιο, την παράδοση της εθνικής κυριαρχίας και του ορυκτού πλούτου της χώρας. Οι δανειστές του κράτους (Γερμανία, Ολλανδία, Γαλλία, Δ.Ν.Τ. κλπ) υπαγόρευαν στις ελληνικές κυβερνήσεις ποιά εργοστάσια να κλείσουν και ποιές πλουτοπαραγωγικές περιοχές να ξεπουλήσουν π.χ. βλέπε εδώ για το ξεπούλημα των κοιτασμάτων χρυσού και όχι μόνον στις Σκουριές.

--Σχετικά με την ύπαρξη χρωμίου στην πατρίδα μας και πως ο Κ.Μητσοτάκης έκλεισε το μοναδικό εργοστάσιο χρωμίου στην Ελλάδα που ήταν στο Βόλο αλλά και γιατί η "17 Νοέμβρη" σκότωσε τον Αλέξανδρο Αθανασιάδη-Μποδοσάκη, ο οποίος προωθούσε την κατασκευή χρωμιο-νικελειούχου χάλυβα διαβάστε επιστολή με στοιχεία του Σωτ. Σοφιανόπουλου εδώ.

Σημειώσεις (δικές μας):  

Σημείωση 1: Λίγια λόγια για την θρεπτική αξία των φύτρων δημητριακών γενικά: 

Είναι γεμάτα βιταμίνη Β12, άλλες βιταμίνες Β, καί βιταμίνες A, Κ καί C, όπως επίσης καί ιχνοστοιχεία, άμινοξέα, καί άλλα θρεπτικά συστατικά απαραίτητα για την ανθρώπινη υγεία, τά φύτρα θα πρέπει νά αποτελοΰν ένα σημαντικό μέρος της δίαιτας επιβίωσης. Οί ξεροί σπόροι, τά σιτηρά καί τά λαχανικά είναι πλούσια σέ πρωτεΐνες καί σέ σύνθετους ύδατάνθρακες, μά στήν διάρκεια τής άπλής διαδικασίας τοΰ φυτρώματος οί βιταμίνες καί τό θρεπτικό περιεχόμενο αύξάνουν σημαντικά. Ώς έπιπλέον δώρο, τά φύτρα είναι καί πολύ πιό εύκολα στήν χώνεψη - καί πιό γευστικά - άπ’ ό,τι στήν κατάσταση τους πρίν τό φύτρωμα. (βλέπετε περισσότερα εδώ) 

Η ενδεικτική σύσταση του φύτρου καλαμποκιού : 

το φύτρο καλαμποκιού περιέχει 407.000 θερμίδες (ανά 100 γραμμάρια)

40.00 γραμ. υδατάνθρακες
21.70 γραμ. λίπους
13.00 γραμ. πρωτεΐνη 
 
επιπλέον, όσον αφορά τα ορυκτά, το φύτρο καλαμποκιού περιέχει: 

68,00 mg ασβέστιο
2,20 mg σιδήρου
910,00 mg φωσφόρου
770,00 mg κάλιο 

όσον αφορά τις βιταμίνες, το φύτρο καλαμποκιού περιέχει: 

1.50 mg βιταμίνη Β1 (θειαμίνη, Aneurin)
0.30 mg βιταμίνη Β2 ή ριβοφλαβίνη
3.00 mg βιταμίνης Β6 ή πυριδοξίνη 16.00 mg βιταμίνης Ε ή τοκοφερόλη

(για περισσότερα βλέπετε εδώ) 

Σημείωση 2: Στατιστικά στοιχεία για την παραγωγή αραβόσιτου (καλαμποκιού) στην πατρίδα μας.

Σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής το 2006 καλλιεργήθηκαν 2.9306.000 στρέμματα για την παραγωγή αραβόσιτου (και 21.000 στρέμματα συγκαλλιεργούμενος με φασόλια και άλλα είδη). Αντίστοιχα το 2007 καλλιεργήθηκαν 2.362.000 στρέμματα και 17.000 στρέμματα συγκαλλιεργούμενος. Από τις εκτάσεις καλλιέργειας αραβόσιτου το 2007, τα 1.729.000 στρέμματα καλιεργήθηκαν σε πεδινές εκτάσεις (συν 6.000 στρέμματα συγκαλλιεργούμενος), τα 475.000 σε ημιορεινές εκτάσεις (συν 4.000 στρέμματα συγκαλλιεργούμενος) και τα 158.000 στρέμματα σε ορεινές εκτάσεις (συν 7.000 στρέμματα συγκαλλιεργούμενος). 

Για το 2006 οι εκτάσεις που καλλιεργήθηκαν με αραβόσιτο χλωρό (για κτηνοτροφική χρήση) ανήλθαν σε 90.000 στρέμματα, ενώ το 2007 σε 94.000 στρέμματα. Για το 2007 η καλλιέργεια σε αραβόσιτο χλωρό είχε την εξής κατανομή: 68.000 στρέμματα στα πεδινά, 16.000 στρέμματα στα ημιορεινά και 10.000 στρέμματα στα ορεινά. 

Όσον αφορά την παραγωγή αραβόστιτου, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής είχαμε για το 2006 παραγωγή αραβόσιτου 2.352.000 τόνους (συν 7.000 τόνους συγκαλλιεργούμενος), ενώ το 2007 είχαμε 2.376.000 τόνους συν 5.000 τόνους συγκαλλιεργούμενος (1.772.000 τόνους στα πεδινά συν 2.000 συγκαλλιεργούμενος, 471.000 τόνους στα ημιορεινά συν 1.000 τόνους συγκαλλιεργούμενος και 133.000 τόνους στα ορεινά  συν 2.000 τόνους συγκαλλιεργούμενος). 

Όπως έχουμε επισημάνει και σε άλλες καταχωρήσεις μας καταγράφουμε τα ανωτέρω στατιστικά στοιχεία για την παραγωγή καλαμποκιού στην πατρίδα μας προκειμένου να γίνει κατανοητό πόσο θα ωφελείτο η γεωργική μας οικονομία εάν αξιοποιούσε συστηματικά -κάτι που είναι απόλυτα εφικτό και θα έπρεπε να είχε γίνει από δεκαετίες- το φύτρο του καλαμποκιού είτε ως βρώσιμο στο φαγητό είτε ως ζωοτροφή (το τελευταίο γίνεται μερικώς). 

Θα έπρεπε οι έλληνες γεωργοί να το παράγουν συστηματικά και με την επιστημονική αρωγή του Υπ. Γεωργίας και την προσφορά αντίστοιχων κρατικών ή ιδιωτικών υποδομών να γίνει βιομηχανικά η επεξεργασία του προϊόντος.

Κάνοντας μια μικρή έρευνα στο διαδίκτυο εντοπίσαμε επιχειρήσεις που αξιοποιούν το φύτρο καλαμποκιού ως ζωοτροφή στην κτηνοτροφία. (βλέπε για παράδειγμα εδώ) Ο στόχος όμως είναι να επεκταθεί αυτή η αξιοποίηση στο μέγιστο δύνατο ώστε και οι γεωργοί να έχουν ισχυρά κίνητρα για την καλλιέργεια και επεξεργασία του αλλά και οι κτηνοτρόφοι να μη καταφεύγουν στην εισαγωγή του. 
 

Επιπλέον εντοπίσαμε κάποιους φούρνους οι οποίοι προσφέρουν ψωμί σίτου που έχει φτιαχτεί με φύτρο σιταριού. Ωστόσο, οι ίδιοι φούρνοι δεν παράγουν ψωμί με φύτρο καλαμποκιού.

Στην περίπτωση λοιπόν εγχώριας παραγωγής του υπάρχουν προοπτικές για την αξιοποίηση του φύτρου καλαμποκιού, την μεταποίηση του και την βιομηχανική παραγωγή του.  
Σημείωση 3: Για την παρασκευή φύτρων μπορείτε να λάβετε πληροφορίες εδώ

είναι γεμάτα βιταμίνη Β12, άλλες βιταμίνες Β, καί βιταμίνες A, Κ καί C, όπως έπίσης καί ιχνοστοιχεία, άμινοξέα, καί άλλα θρεπτικά συστατικά άπαραίτητα γιά την άνθρώπινη υγεία, τά φύτρα θά πρέπει νά άποτελοΰν ένα σημαντικό μέρος τής δίαιτας επιβίωσης. Οί ξεροί σπόροι, τά σιτηρά καί τά λαχανικά είναι πλούσια σέ πρωτεΐνες καί σέ σύνθετους ύδατάνθρακες, μά στήν διάρκεια τής άπλής διαδικασίας τοΰ φυτρώματος οί βιταμίνες καί τό θρεπτικό περιεχόμενο αύξάνουν σημαντικά. Ώς έπιπλέον δώρο, τά φύτρα είναι καί πολύ πιό εύκολα στήν χώνεψη - καί πιό γευστικά - άπ’ ό,τι στήν κατάσταση τους πρίν τό φύτρωμα - See more at: http://www.ftiaxno.gr/2011/10/blog-post.html#sthash.sZbcsjOC.dpuf

Επιμέλεια: Ξενοφών Οικονομικός (20.8.2015)