Εχθρικό το κράτος προς την εγχώρια βιομηχανία. Τροφοδότηση της ηλεκτροβόρας βιομηχανίας μας με ελληνικά καύσιμα. Αναξιοποίητες οι υδατοπτώσεις μας. Ανύπαρκτες οι μικρές μονάδες παραγωγής ρεύματος. Αναξιοποίητη η δυνατότητα παραγωγής ηλεκτρικού απο τα πτητικά του πετρελαίου. Παραγωγή καυσίμου απο πυρόληση του λιγνίτη. Σωτήρης Σοφιανόπουλος

Ο Σωτήρης Αρ. Σοφιανόπουλος, όπως έχουμε γράψει και σε προηγούμενα κείμενά μας (εδώ, εδώ) αγωνίσθηκε ακούραστα για την Ελλάδα μας και την ανάδειξη των οικονομικών δυνατοτήτων της. Στα πλαίσια της δημόσιας δράσης του απέστειλε επιστολές σε πολλούς πολιτικούς, τους προέτρεψε να προχωρήσουν στην εκτέλεση έργων (υδροηλεκτρικά, αξιοποίηση ορυκτού πλούτου, καλλιέργεια σόγιας κλπ) ενώ παράλληλα εμφανιζόταν σχεδόν καθημερινά σε επαρχιακούς κυρίως αλλά και μικρούς τηλεοπτικούς σταθμούς των Αθηνών με σκοπό να αφυπνήσει τον έλληνα πολίτη.

Η παρακάτω συζήτηση, που μέρος της έχουμε απομαγνητοφωνήσει, πραγματοποιήθηκε το 1997 στο ραδιοφωνικό σταθμό των Αθηνών ''Ηρόδοτος 107,4 fm'' με τον δημοσιογράφο Κώστα Χούντα. Ο αναγνώστης μας θα βρει ενεργούς συνδέσμους στο παρακάτω κείμενο, που παραπέμπουν σε περαιτέρω πληροφόρηση για το αντίστοιχο θέμα ενώ έχουν τοποθετηθεί επικεφαλίδες ανά θεματική ενότητα στο περιεχόμενο της συζήτησης. Οι υπογραμμίσεις και επισημάνσεις με bold είναι δικές μας. 

****

Το κράτος εχθρικό προς την εγχώρια παραγωγή και την βιομηχανία. 

 

Για να μπορέσει μια χώρα να μπει σε έναν ρυθμό αναπτύξεως συγκεκριμένο και χωρίς να παλινδρομούμε με παλαιούς νόμους πριν, με νέους τώρα, απαιτείται μια λογική. Φυσικό είναι να υπάρχει η εφορία αλλά οι αρχαίοι μας πρόγονοι λέγανε: ''πάν μέτρον άριστον''. Διότι η εφορία θα πάρει ένα μέρος απο αυτά που παράγει ο μέσος πολίτης. Όταν όμως αυτό το μέσο παραγωγής -που απο την μια πλευρά έχεις του εφοριακούς και σαν κράτος λες: ''φέρτε λεφτά'' και απο την άλλη αυτός ο οποίος παράγει τα χρήματα, δηλαδή η βιομηχανία, η βιομηχανική παραγωγή με νόμο -το κράτος- το καταστρέφει, τότε σαν κράτος και σαν κυβέρνηση είσαι παλιόνθρωπος, είσαι ψεύτης, είσαι προδότης. Και είδατε ό,τι μέσα σε 24-25 χρόνια στην Ελλάδα χάσαμε πάνω απο την μισή βιομηχανική μας παραγωγή -βλέπε ενδεικτικά εδώ, εδώ κι εδώ  (σημ:εννοεί απο το 1972 και μετά που ξεκίνησε η καταστροφή της ελληνικής βιομηχανίας με ανθελληνικούς νόμους) που στην Ελλάδα είχε ζήσει-επιβιώσει η βιομηχανία πάνω απο 50 χρόνια (η βιομηχανοποίηση της Ελλάδας είχε ξεκινήσει προπολεμικά, βλέπε Πρ.Μποδοσάκης, Μαλκότσης, ΧΡΩ.ΠΕΙ., Χαλυβουργική κλπ). 

 

Εργοστάσιο παραγωγής μαγνησιακών προϊόντων της FIMISCO του Δ.Σκαλιστήρη
στο Μαντούδι Ευβοίας

 

***

Δ.Μπάτσης: ''Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα''. Ο λιγνίτης, τα αποθέματά, οι δυνατότητες και μορφές αξιοποίησής του

Επανερχόμενοι λοιπόν στην υπόθεση της μελέτης του Δημήτρη Μπάτση ''Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα'' πολύ σωστά βλέπει πως η μεταλλουργία και γενικώς η βιομηχανία θέλει ενέργεια, την ηλεκτρική ενέργεια αλλά και γενικά ενέργεια μέσω ατμού. Ο οποίος ατμός παράγεται απο καύση καυσίμου, είτε πετρελαίου είτε λιγνίτου είτε καρβούνου και ούτω καθεξής. Δεν έχει σημασία τι καις. Απο την στιγμή που το καίς λαμβάνεις ενέργεια κι αυτό πρέπει να δουλέψει ως σύνολο. 

-Η χρήση και του ατμού στην βιομηχανία

Να εξηγήσουμε εδώ κάτι όταν λέμε ό,τι η βιομηχανία χρειάζεται ατμό. Πάρα πολλά πράγματα βιομηχανικά θερμαίνονται και η θέρμανση πρέπει να γίνεται με ένα μέσο απλό το οποίο δεν δημιουργεί προβλήματα στο σημείο που χρειάζεται. Οπότε έχεις έναν σωλήνα που μεταφέρει τον ατμό κι έχεις έναν μεταλλάχτη θερμότητας που παίρνεις αυτόν τον ατμό και λειτουργεί η βιομηχανία. Εμείς, για παράδειγμα σαν ΧΡΩ.ΠΕΙ. έπρεπε να αποστειρώνουμε τους ορούς. Η αποστείρωση των ορών γινόταν με ατμό. Η ΧΡΩ.ΠΕΙ. ήταν μια βιομηχανία η οποία έκαιγε ωριαίως 300 κιλά μαζούτ. Το 24ωρο έκαιγε περί τους 7,5-8 τόνους μαζούτ διότι δούλευε επι 24ώρου βάσεως. 

Κυτίον ορών της ΧΡΩ.ΠΕΙ.

 

-Ηλεκτροβόρα η βιομηχανία με ηλεκτρικό όμως που μπορούμε να εξασφαλίσουμε εγχώρια

Για να μπορέσεις -όπως είπαμε παραπάνω- να προχωρήσεις στην ανάπτυξη της χώρας με την ανάπτυξη της βιομηχανίας πρέπει να έχεις εξασφαλίσει την δυνατότητα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και της γενικής ενέργειας. Για παράδειγμα στην υψικάμινο που είχαν οι Αγγελόπουλοι για να κάνεις το σιδηρομετάλλευμα σίδηρο πρέπει να χρησιμοποιήσεις κωκ θερμίδων 6 έως 8.000 και βγαίνει απο τον ελληνικό λιγνίτη ξεκάθαρα αυτό το προϊόν, το οποίο όμως ακόμη δεν φτιάξαμε. Η πατρίδα μας σήμερα βρίσκεται εις την πρώτη και χειροτέρα μορφής εκμεταλλεύσεως του λιγνίτου, την καύση δηλαδή ως έχει του λιγνίτου αυτούσιου. Εδώ στο βιβλίο του Δ.Μπάτση μπορούμε να δούμε τις δυνατότητες καύσεως του λιγνίτου και να εξετάσουμε μετά γιατί αυτό δεν έγινε.

Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας εις την χώρα μας (και σε άλλες χώρες) είναι τα στερεά καύσιμα, τα υγρά καύσιμα, τα αέρια καύσιμα και τώρα τελευταία (1997) έχουν μπει στην υπόθεση και οι ανεμογεννήτριες, η ηλιακή ενέργεια, τα φωτοβολταϊκά δηλαδή και οι υδατοπτώσεις, που ήταν ανέκαθεν μια σημαντική πηγή ενέργειας στην πατρίδα μας.

Η Ελλάς είναι μια ευλογημένη χώρα σε όλους αυτούς τους τομείς (εδώ, εδώ, εδώ) . Έχουμε πλεονέκτημα στην αιολική ενέργεια με τον αέρα -πρωτίστως στο Αιγαίο- σε σχέση με την ευρωπαϊκή ήπειρο. Ο ήλιος φυσικά -δε νομίζω ό,τι χρειάζεται να πείσουμε κάποιον για την δυνατότητα ηλιακής ενέργειας που έχουμε στην πατρίδα μας;- όπου είμαστε οι πρώτοι και πιθανόν κοντά μας είναι σε αυτό η Ισπανία και Πορτογαλλία. Και απο πλευράς καυσίμων εκεί είναι που είμαστε οι πρώτοι των πρώτων. Θυμάστε, που σαν κράτος λέγαμε πως τα αποθέματα λιγνίτη δεν είναι παραπάνω απο 150 εκατομμύρια τόνους, δηλαδή θα είχαμε λιγνίτη για 2-3 χρόνια με την σημερινή παραγωγή των 60 εκατομμυρίων το χρόνο που παράγουμε ενώ ο γερμανός λιγνιτολόγος Kegel μιλούσε για αποθέματα 7,2 δισεκατομμύρια τόνους λιγνίτη δηλαδή με την σημερινή παραγωγή θα έχουμε λιγνίτη για 140 χρόνια. 

-Αναξιοποίητες οι υδατοπτώσεις για την παραγωγή ηλεκτρικού 

Πάμε τώρα στις υδατοπτώσεις. οι οποίες προπολεμικά, πριν 60-70 χρόνια, όπως τα γράφει και ο Δ.Μπάτσης υπολογίζονταν σε 5 terawatt (10 εις την 12η Watt) αλλά παρακάτω γράφει, όπως θα δείτε ό,τι αυτό είναι το ελάχιστο το οποίο μπορεί να παραχθεί στην πατρίδα μας. Κι αν υπολογίσουμε σήμερα πως η παραγωγή ηλεκτρικού είναι 30 terrawatt τότε το 1/6 της σημερινής παραγωγής, περί το 17% με τις τότε μελέτες θα μπορούσε να προέρχεται απο τις υδατοπτώσεις. Σήμερα (1997) τα αποτελέσματα είναι ό,τι αυτό είναι τριπλάσιο τουλάχιστον.

Ένας επιστήμονας, που εργάζεται στο ενεργειακό τμήμα της ΔΕΗ και ήταν συμμαθητής μου με διαβεβαίωσε πως το 35-40% της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας μας μπορεί να προέλθει κάλλιστα απο τις υδατοπτώσεις και τώρα δεν έχουμε παραπάνω απο 7%. Αν λοιπόν τώρα σε αυτά υπολογίσουμε τις χιλιάδες μικρές υδατοπτώσεις και την αξιοποίησή τους καταλαβαίνετε...

 

Το φράγμα Κρεμαστών της Δ.Ε.Η. Το μεγαλύτερο χωμάτινο φράγμα της Ευρώπης, κατασκευής 1966. Το εν λόγω φράγμα δημιούργησε την μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας έκτασης 30.000 στρεμάτων και χωρητικότητας 4,7 δις κυβικά μέτρα νερού. Το φράγμα έχει ύψος 153 μέτρα και βρίσκεται στα όρια των νομών Ευρυτανίας και Αιτωλοακαρνανίας.

 

-Ανύπαρκτες οι μικρές μονάδες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος

 

Για παράδειγμα η Γερμανία έχει 6.000 μικρές μονάδες αξιοποίησης των υδατοπτώσεων της τάξης των 10 Kw, των 50 Kw, των 100 Kw ούτε καν του ενός Megawatt. Η Ελλάδα, δεδομένου των βουνών που έχει και του ανάγλυφου του εδάφους της και δεδομένου ό,τι είμαστε πρώτοι στην ευρωπαϊκή ήπειρο, μαζί με τη Νορβηγία, σε ποσότητες υδάτων θα έπρεπε να έχει απο 12.000 έως 20.000 μικρές μονάδες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος. 

 

Σήμερα έχουμε μόνον 8 τέτοιες μικρές μονάδες που είχαν κατασκευαστεί και τις κρατικοποίησε η ΔΕΗ, η μια ήταν στην Πάτρα, η άλλη του Νάσιουτζικ στις Σέρρες, μια στα Χανιά Κρήτης, άλλη μια μικρή στην Ήπειρο και κανά δυο ακόμη. Και αυτό διότι απαγορευόταν στον έλληνα πολίτη να δημιουργήσει τέτοιες ιδιωτικές μονάδες, κι εδώ βλέπετε τα εγκλήματα της ΕΡΕ και του Κ.Καραμανλή δια της νομοθετικής οδού, που έδιδε το αποκλειστικό δικαίωμα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος στην ΔΕΗ μόνον. Ενώ στον υπόλοιπο κόσμο επιτρέπεται η παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος απο ιδιώτες. Μπορεί μεν το κράτος να περιορίζει την παραγωγή ρεύματος στο εξωτερικό αλλά δεν απαγορεύει. Άλλο πονάει χέρι κόβω χέρι κι άλλο πονάει χέρι θεραπεύει χέρι. Η Ελλάδα έκοβε χέρι. Η Γαλλία για παράδειγμα με περισσότερο σοσιαλιστική οικονομία απ' ό,τι εμείς επέτρεπε σε ιδιώτες να παράγουν ηλεκτρικό ρεύμα έως 1,5 MegaWatt. Η Ελλάδα έχασε έτσι το τρένο της εκβιομηχάνισης που θα μπορούσε να το έχει προλάβει. Και όχι μόνον αυτό. Αλλά και οι βιομηχανίες που είχαμε και με πρωτοβουλία και δημιουργηκότητα των ιδιοκτητών τους έγιναν κολοσσοί όπως ''ΒΟΜΒΥΞ'', ''ΑΙΓΑΙΟΝ'', ''ΠΕΙΡΑΙΚΗ ΠΑΤΡΑΪΚΗ'' και τόσες άλλες, το κράτος τις διέλυσε δια της νομοθετικής οδού. 

-Χρήσεις του λιγνίτη στην Ελλάδα, τις περισσότερες δεν τις αξιοποιήσαμε

Για να επανέλθω τώρα στο θέμα του λιγνίτη ο οποίος είναι ένα τεράστιο θέμα για την πατρίδα μας. Ο ελληνικός λιγνίτης αυτούσιος με 2.000 θερμίδες το κιλό μπορεί να χρησιμοποιηθεί -απο το βιβλίο του Δ.Μπάτση ''Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα'':

1ον σε πλίνθους ή μπριγκέτες με 7.000 θερμίδες το κιλό. Υπόκειται σε βιομηχανική επεξεργασία πριν αφαιρώντας χώματα, υγρασία κλπ. Την ίδια στιγμή που το πετρέλαιο έχει 10.500 θερμίδες περίπου ανά κιλό. (Θερμίδα είναι το ποσό της θερμοκρασίας το οποίο απαιτείται για να ανεβάσει την θερμοκρασία απεσταγμένου ύδατος 1 γραμμαρίου απο 13,5 σε 14,5 βαθμούς). 

2ον για ξυλοκάρβουνο κάνοντας δηλαδή μια ατελή καύση, αφού το ξεράνεις είναι έτοιμο προς χρήση πέρνωντας αμέσως φωτιά. Υπάρχει βιομηχανική επεξεργασία γι' αυτό. Παίρνεις τον λιγνίτη και τον συμπιέζεις, βγάζεις τα πτητικά και παίρνεις το ξυλοκάρβουνο. Δηλαδή λαμβάνεις το κάρβουνο που καίγεται αμέσως χωρίς όμως να πετάει φλώγα. Για τον λόγο αυτό επεξεργάζεται ώστε ο καθείς να έχει στην ψησταριά του φωτιά, θερμότητα δηλαδή χωρίς φλώγα. Η Ελλάδα πάσχει απο ξυλοκάρβουνο. Εξού και οι εισαγωγές απο χώρες κυρίως της Ασίας αλλά και την Βουλγαρία. 

3ον -για την χρήση του λιγνίτη πάντα- σε μπριγκέτες για κίνηση ατμοπλοίων (γραμμένο το 1947 απο τον Δ.μπάτση). 

4ον αυτούσιος ως φωταέριο. Ο λιγνίτης όταν τον κάψεις -ως έχει- βγάζει τα λεγόμενα πτητικά. Αυτό μπορείτε να το καταλάβετε βλέποντας τις καμινάδες των διυλιστηρίων όπου καίνε επι 24ώρου. 

 

-Εσκεμμένα αναξιοποίητη η δυνατότητα παραγωγής ηλεκτρικού απο την καύση των πτητικών του πετρελαίου

 

Άλλο ένα παραμύθι της ανθρωπότητας κε Χούντα, υπάρχει τόσο πολύ πετρέλαιο που ξοδεύουν τεράστια ποσά ενεργείας και τα στέλνουν στον... ουρανό. Γιατί δεν τα εκμεταλλεύονται; 

Αυτό που βλέπετε στην καμινάδα του διυλιστηρίου είναι η φλώγα απο την καύση των πτητικών του πετρελαίου. Αυτή την θερμοκρασία θα έπρεπε όμως να την εκμεταλλευόμαστε και όχι να την χάνουμε. Κάνω αυτή την καταγγελία σε παγκόσμιο επίπεδο κατά του παγκόσμιου καπιταλισμού εις βάρος των πολλών. Υπάρχει το παγκόσμιο καρτέλ του πετρελαίου το οποίο συννενοείται μεταξύ τους. Έχω μιλήσει σε διευθυντή διυλιστηρίου και του τα είπα και μου απήντησε κάτι μπερδεμένα. Του είπα φέρτε τα αέρια κάτω με ένα κομπρεσέρ βάλτε ένα καζάνι -αφού μετρήσετε και την δύναμη της φλώγας πριν- και παράξτε ατμό, στείλτε τον σε μια τουρμπίνα και φτιάξτε ηλεκτρικό ρεύμα. Όταν καις κάτι και το εκμεταλλεύεσαι παράγεις ενέργεια. Τι πάει να πει λοιπόν ό,τι δεν γίνεται;

Αυτό λοιπόν το πτητικό είναι το γκάζι. Όπως έκανε η εταιρεία γκαζιού εδώ στην Αθήνα. Έπαιρναν το κωκ (γαιάνθρακας), το βάζανε σε ατελή καύση στο εργοστάσιο φωταερίου λαμβάναμε το αέριο, το περνάγαμε απο φίλτρα για να καθαριστεί απο στάχτες κλπ αποθηκεύαμε το αέριο σε τεράστια δοχεία και κατόπιν με αντλίες το διοχετεύαμε σε όλο το λεκανοπέδιο. Αντιστοιχό του είναι το φυσικό αέριο που το λαμβάνουμε απο την φύση. 

 

Εγκαταστάσεις φωταερίου στο Γκάζι. Λειτούργησαν απο το 1857 έως το 1984.

 

-Το ''ελληνικό'' κράτος, τότε και τώρα, προσανατολισμένο στις εισαγωγές καυσίμων

 

Ομοίως απο τον λιγνίτη θα έπρεπε να παράγουμε φωταέριο όπως ακριβώς το γράφει ο Δ.Μπάτσης. Κι αυτό βέβαια δεν το κάναμε. Κι ερωτώ είναι χώρα αυτή κε Χούντα; Προσέξτε τι γράφει για εκείνη την εποχή ο Δ.Μπάτσης: 3% στεραιά ελληνικά καύσιμα και 97% εισαγόμενα καύσιμα, είναι δυνατόν; (ο Δ.Μπάτσης παρουσιάζει τους αντίστοιχους στατιστικούς πίνακες στο βιβλίο του, η Ελλάδα τότε είχε ενέργεια με εισαγόμενα καύσιμα σε ποσοστό 97% !)

 

Έπρεπε να αξιοποιούμε τους ελληνικούς λιγνίτες. Αντ' αυτού εισάγουμε φυσικό αέριο απο την Ρωσία. Γιατί; Διότι είναι πιο φθηνό λένε. Το φθηνό είναι πολύ σχετική έννοια για μια χώρα. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος επέβαλε την παραγωγή σιταριού στην χώρα μας για να έχουμε αυτάρκεια σιτηρών και ψωμιού παρ' ότι οι σύμβουλοί του τού έλεγαν πως είναι φθηνότερο να το εισάγουμε. Αν λοιπόν ακολουθήσεις την λογική αυτή, της εισαγωγής, δεν μπορείς να επιβιώσεις ως χώρα και ούτε θέσεις εργασίας να υπάρχουν διότι όλα είναι αλληλένδετα. Στο βιβλίο του ο Δ.Μπάτσης γράφει, έχοντας κάνει τους υπολογισμούς, πως το κόστος κωκ απο ελληνικό λιγνίτη σε ποσότητα τόνου μεταλλουργικό ανερχόταν σε 700 δρχ προπολεμικά, τη στιγμή που το αγγλικό κωκ στοίχιζε στο κράτος 1.000 δρχ ο τόνος. Κε Χούντα αν ο ελληνικός λαός είχε ασχοληθεί και είχε καταλάβει πως προδίδεται μεταπολεμικά απο τις κυβερνήσεις, κυρίως μετά τον Νικόλαο Πλαστήρα...

 

-Εγκληματικά αναξιοποίητες οι ατμομηχανές για την παραγωγή ηλεκτρικού που κόπηκαν για παλιοσίδερα 

Βέβαια ο Χ.Τρικούπης τότε, πριν 100 χρόνια που ξεκίνησε το φωταέριο δεν γνώριζε τις ποσότητες λιγνίτη που είχαμε. Πλεόν π.χ. δεν έχουμε ατμομηχανές, τα τρένα είναι ηλεκτρικά ή με ντιζελομηχανές. Ωστόσο θα έπρεπε να πάρουμε όλες αυτές τις ατμομηχανές που είχαμε, αν υπήρχε σοβαρό κράτος, να τις σηκώσει σε τάκους και να τις κάνει μηχανές καύσεως σταθεράς στα σημεία παραγωγής 7-8.000 θερμίδων λιγνίτου και να βάλει γεννήτριες ώστε να παράγουμε ρεύμα. Αυτό δεν έγινε ποτέ. Εγώ θέλησα αυτό να το κάνω αλλά βρήκα πάρα πολλές γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και την αδυναμία του να επιτρέψει κάποιος να παράγει ηλεκτρικό ρεύμα. Σκεφτείτε ό,τι οι ατμομηχανές που είχαμε τότε για τα τρένα μας είχαν απόδοση 2.800 ίππων δηλαδή 2,8 megawatt δύναμη. Για να αγοράσετε σήμερα (το 1997) πχ μια ανεμογεννήτρια του 1,5 megawatt θέλετε 1 εκατομμύριο μάρκα. Κι εμείς κε Χούντα είχαμε αυτές τις μηχανές αξίας πάνω απο 2 εκατ. μάρκα και τις κόψαμε για παλιοσίδερα και ένας δεν πήγε στον εισαγγελέα.

 

Ατμάμαξα απο την σειρά λβ που αποτελούνταν απο 16 αντίστοιχες. Ήλθαν στην Ελλάδα, ως τμήμα της αποστολής της UNNRA, τον Ιανουάριο του 1946 έχοντας κατασκευαστεί το 1943-44. Αντικαταστάθηκαν σταδιακά το 1970. Οι περισσότερες κόπηκαν παλιοσίδερα. Δυο αγοράστηκαν το 1984 και ανακατασκευάστηκαν στην Αγγλία κάνοντας εθιμικά ταξίδια στο North Notfolk της Αγγλίας. (εδώ)

 

-Λοιπές χώρες πρωτοστατούν στην παραγωγή καυσίμου με πυρόλυση απο λιγνίτη κάτι που, λόγω των τεραστίων αποθεμάτων, θα έπρεπε να το έχουμε κάνει εμείς.

Πρέπει να γίνει μελέτη -σχετικά με την παραγωγή αερίου απο λιγνίτη- που έχουμε σε δισεκατομμύρια τόνους αντί να εισάγουμε φυσικό αέριο απο την Ρωσία σε υψηλές τιμές. Συμφέρει η παραγωγή αερίου εγχώρια αλλά δεν υπάρχει μελέτη. 

Αυτό ακριβώς που δεν κάνουμε γίνεται σήμερα στη Νότια Αφρική, παράγουν δηλαδή καύσιμα εξευγενισμένα απο λιγνίτη με πυρόλυση. Αυτό πρέπει να προχωρήσει κι εδώ στην πατρίδα μας, έστω με επιδότηση. Τα θέματα αυτά χρήζουν πολλή μελέτης. Δεν επιλέγεις βάσει του φθηνότερου διότι έχεις χώρα, στρατηγικό θέμα. Για παράδειγμα το βαμβάκι επιδοτείται στην πατρίδα μας κατά 50%, αυτή είναι η επιδότηση της Κοινής Αγοράς. Με τα κοστολόγια που υπάρχουν δεν θα έβαζε κανείς, ούτε στρέμμα βάμβακος. Θα μου πεις τώρα: μα εσύ κε Σοφιανόπουλε είσαι κόντρα στην Κοινή Αγορά. Μα αυτή την επιδότηση κε Χούντα μπορεί να την δίνει η Ελλάδα μας μόνον απο την αξιοποίηση των φύλλων της ελιάς. Έχουμε δηλαδή τις δυνατότητες αλλά δεν τις χρησιμοποιούμε διότι είμαστε επαίτες. Ζητιανεύουμε να ζήσουμε ενώ θα έπρεπε να παρακαλάνε να τούς δανείσουμε. Είναι κολοσιαία η διαφορά ζητιανεύω απο το διαλέγω σε ποιόν να δανείσω ή επιδοτήσω. 

 

-Το προδοτικό κράτος δια της εις άτοπον απαγωγής

Να πω το εξής κε Χούντα: αυτά όλα για τις δυνατότητες αξιοποίησης του ελληνικού λιγνίτη τα γράφει ο Δ. Μπάτσης το 1947. Παίρνω λοιπόν την τελείως αρνητική άποψη, εφόσον το κράτος δολοφόνησε τον Δ.Μπάτση, κατ' αρχήν είναι δυνατόν ο υποτιθέμενος πράκτορας Δ.Μπάτσης να κάνει τόσες άριστες μελέτες για τον τόπο του; Ερωτώ. Ένας πράκτορας κάνει πράγματα εις βάρος της πατρίδος του. Ο Δημήτρης Μπάτσης τι έκανε; Βλέπετε να έγραψε κάτι εις βάρος της Ελλάδος; Αλλά αν υποθέσουμε ο,τι ο Δ.Μπάτσης ήταν πράκτορας και κατάσκοπος αυτά που έγραψε δεν έπρεπε να μελετηθούν απο το ελληνικό κράτος; 

 

-Χρήση ηλιακού ξηραντηρίου για την ξήρανση του λιγνίτη πριν την πυρόλυση 

Επανέρχομαι, κατά πολλούς επιστήμονες είναι δυνατή η παραγωγή υγρών καυσίμων, βενζίνη, πετρέλαιο κλπ απο τον ελληνικό λιγνίτη, αυτό που γίνεται σήμερα στη Νότια Αφρική. Όταν έχεις τις τεράστιες ποσότητες λιγνίτη που έχει η Ελλάδα κι έχεις ταυτόχρονα και τις δυνατότητες φυσικής ξηράνσεως, δια τεραστίων ηλιακών ξηραντηρίων, για τα οποία εγώ έκανα πειράματα και είχα απόσταξη θαλασσίου νερού 2 λίτρα το τετραγωνικό μέτρο συν απώλειες όπου είχα. Αν αυτό το ανάγεις σε στρέμμα έχεις 4 περίπου κυβικά μέτρα νερό ανά στρέμμα στο ηλιακό ξηραντήριο. Μπορείς λοιπόν να χρησιμοποιήσεις το ηλιακό ξηραντήριο, το οποίο κατασκευάζεις άπαξ για να ξεράνεις τον λιγνίτη και εν συνεχεία να κάνεις την πυρόλυση μετά βέβαια την αποθήκευση. Γιατί δεν κάναμε μια μελέτη πάνω σε αυτό για να έχουμε σίγουρο το αποτέλεσμα; 

 

Επιμέλεια-απομαγνητοφώνηση-επεξεργασία: Ξενοφών Οικονομικός (21.10.2021)  ©

 

copyright 4481/2017