Σόγια και Δημητριακά, σωτήριες καλλιέργειες για την πατρίδα μας. Σωτήρης Σοφιανόπουλος

Τον Ιανουάριο του 1998 ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος, χημικός, ερευνητής και πρωήν ιδιοκτήτης της ΧΡΩ.ΠΕΙ. με τα εργαστήρια Αναπτυξιακής Έρευνας και Τεχνολογίας που κατηύθυνε είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο του, με έξι προτάσεις, σε τοπική εφημερίδα της Ευβοίας.

''Σόγια και δημητριακά'' σωτήριες καλλιέργειες για την χώρα μας 

1ον Επέκταση της καλλιέργειας σόγιας, η οποία δεν μπορεί να ευδοκιμήσει σε άλλα κράτη της Κοινής Αγοράς λόγω κληματολογικών συνθηκών. Για παχυνόμενα κοτόπουλα και μόνο ξοδεύουμε, για σόγια κάθε χρόνο σε συνάλλαγμα τουλάχιστον 70.000.000 δολάρια. Εκτός του ότι εισάγουμε και σογιέλαιο. Η επέκταση της σογιοκαλλιέργειας στη χώρα μας, μπορεί να αλλάξει, από μόνη της, την οικονομική μας κατάσταση. Θα είναι σχεδόν το μόνο γεωργικό προϊόν που θα αγοράζει η Κοινή Αγορά χωρίς πρόβλημα, διότι δεν το παράγει. Η Ολλανδία μόνον για παχυνόμενα κοτόπουλα χρειάζεται 1.500.000 κιλά σόγιας ημερησίως, τα οποία μεταφράζονται σε 700.000 δολάρια, δηλαδή τον χρόνο 225.000.000 δολάρια. Η σόγια μπορεί να σώσει την χώρα συναλλαγματικώς. Τις ποσότητες που χρειάζεται η Κοινή Αγορά σε σόγια, που εισάγει σήμερα κυρίως από τις ΗΠΑ, δεν μπορεί να τις παράγει η χώρα μας; Η Γαλλία όσο συνάλλαγμα κερδίζει από τις εξαγωγές των αυτοκινήτων της, το ξοδεύει συν 10% για να εισάγει σόγια για την κτηνοτροφία της. Σε περσινή καλλιέργεια σκληρού σίτου στην Μακεδονία μετά από σόγια, η απόδοση έφθασε τα 830 κιλά ανά στρέμμα. Ποτέ άλλοτε δεν είχε ξεπεραστεί η ποσότητα των 600 κιλών ανά στρέμμα, πράγμα που σημαίνει αύξηση σχεδόν, κατά 40%. 

Σωτήρης Σοφιανόπουλος, ιδιοκτήτης της ΧΡΩ.ΠΕΙ.

2ον Τα άχυρα που σήμερα καίγονται, θα κοκκοποιούνται μέσα στο χωράφι με μελάσα από ειδικό μηχάνημα. Έτσι θα παραχθεί άριστη ζωοτροφή, για μηρυκαστικά, περισσότερη από 500.000 τόνους, αξίας 500.000.000*10 δρχ = 5 δις δρχ (ή 500.000.000 κιλά* 7 cent = 35.000.000 ευρώ). Αυτή η τόσο φθηνή ζωοτροφή θα δώσει τετραετή ώθηση στην αύξηση της κτηνοτροφίας μηρυκαστικών στην χώρα μας. Επίσης με την παράδοση του σίτου κάθε
γεωργός πρέπει να παραδίδει και μια αναλογία από μπάλες άχυρο, για τις οποίες βέβαια θα πληρώνεται. Η μεγάλη παραγωγή σίτου είναι εκεί που υπάρχουν και τα ζαχαρουργεία ήτοι: Θεσσαλία, Μακεδονία-Θράκη. Τα ζαχαρουργεία θα κάνουν εγκαταστάσεις στις οποίες θα αναμειγνύουν αλεσμένο άχυρο με πούλπα και επειδή το άχυρο είναι πολύ ξερό, θα μειωθεί και το κόστος ξηράνσεως της πούλπας. Έτσι, θα παραχθεί μια πολύ φθηνή ζωοτροφή μηρυκαστικών που θα ποδώσει περίπου 200.000.000 δολάρια, αξιοποιώντας ταυτόχρονα και την περισσευούμενη μελάσα των ζαχαρουργείων. 

3ον Αναδιάρθρωση της καλλιέργειας σίτου και κριθαριού, διότι ενώ το σιτάρι περισσεύει, εισάγουμε το κριθάρι και για την κτηνοτροφία μας και για την παραγωγή μπίρας. Η βύνη αυτών των εργοστασίων θα αποξηρανθεί. 

4ον Όποιος δεν καλλιεργεί τη γη του, θα μπορεί να την καλλιεργεί κάποιος άλλος και θα του δίνει το 10% της παραγωγής ή κάποιο ενοίκιο. 

5ον Με δενδρώδη μηδική θα φυτευτούν οι λόγγοι της χώρας για να βελτιωθούν οι βοσκότοποι. 

Δενδρώδης μηδική

6ον Με τις τεχνητές λίμνες και με γεωτρήσεις πρέπει να μετατραπούν όλα τα ξερά χωράφια σε αρδευτικά, πρωτίστως για παραγωγή σόγιας και όλων των άλλων αρδευτικών καλλιεργειών, που βασικώς όμως θα αυξήσουν την κτηνοτροφία μας, όπως τα κτηνοτροφικά τεύτλα που καθόλου δεν καλλιεργούμε εν αντιθέσει με τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Επιμέλεια: Ξενοφών Οικονομικός (11.12.2019)