Ελληνική οπλοβιομηχανία. Η ΧΡΩ.ΠΕΙ. πρωτοπόρησε το 1974. Το όραμα των αδελφών Μαλτσινιώτη για τα ελληνικά πυρομαχικά το οποίο συνέχισε ο Μποδοσάκης με την ΠΥΡΚΑΛ. Έργο του Μποδοσάκη η επάρκεια πυρομαχικών το 1940.

Ο Σωτήρης Αρ. Σοφιανόπουλος, όπως έχουμε γράψει και σε προηγούμενα κείμενά μας (εδώ, εδώ, εδώ) αγωνίσθηκε ακούραστα για την Ελλάδα μας και την ανάδειξη των οικονομικών δυνατοτήτων της. Στα πλαίσια της δημόσιας δράσης του απέστειλε επιστολές σε πολλούς πολιτικούς, τους προέτρεψε να προχωρήσουν στην εκτέλεση έργων (υδροηλεκτρικά, αξιοποίηση ορυκτού πλούτου, καλλιέργεια σόγιας κλπ) ενώ παράλληλα εμφανιζόταν σχεδόν καθημερινά -σε επαρχιακούς κυρίως αλλά και μικρούς- τηλεοπτικούς σταθμούς των Αθηνών με σκοπό να αφυπνήσει τον έλληνα πολίτη.

Και η παρακάτω συζήτηση, που μέρος της έχουμε απομαγνητοφωνήσει, αποδίδοντας περιγραφικά τα όσα λέει ο Σ.Σοφιανόπουλος, πραγματοποιήθηκε την περίοδο 1997-1998 στο ραδιοφωνικό σταθμό των Αθηνών ''Ηρόδοτος 107,4 fm'' με τον δημοσιογράφο Κώστα Χούντα. 

Ο αναγνώστης μας θα βρει ενεργούς συνδέσμους στο παρακάτω κείμενο, που παραπέμπουν σε περαιτέρω πληροφόρηση για το αντίστοιχο θέμα, έχουν τοποθετηθεί επικεφαλίδες ανά θεματική ενότητα στο περιεχόμενο της συζήτησης και στο τέλος του κειμένου σημειώσεις για την καλύτερη πληροφόρηση των καλοπροαιρέτων αναγνωστών. Οι υπογραμμίσεις και επισημάνσεις με bold είναι δικές μας.

 ***

Ελληνική οπλοβιομηχανία που δεν αξιοποιήθηκε απο το κράτος

Εμείς σαν ΧΡΩ.ΠΕΙ. -μετά το Κυπριακό-, κάναμε την μεγάλη προσπάθεια να φτιάξουμε όπλα για τον ελληνικό στρατό και τελικά τα φτιάξαμε τα όπλα αυτά. (1) Εκείνη την περίοδο ο Μποδοσάκης με την ΠΥΡΚΑΛ έφτιαχνε τμήμα του όπλου FN-Fal διαμετρήματος 7,62 mm που ήταν σύμφωνο με τις προδιαγραφές του ΝΑΤΟ. Όταν λοιπόν έμαθε για την προσπάθειά μου στην ΧΡΩ.ΠΕΙ. ο Μποδοσάκης με βρήκε και είχαν μαζευτεί και άλλες δέκα περίπου βιομηχανίες για να ασχοληθούμε με τα όπλα. Κι αν το κράτος, αυτό το άθλιο κράτος, μιλάμε για εποχή Καραμανλη-Παπανδρέου, δεν ήταν τόσο ξεκάθαρα προδοτικό, μα τόσο προδοτικό, σήμερα η Ελλάς θα είχε τέτοιες οπλοβιομηχανίες που θα χαλάγανε κόσμο. Τορπίλισαν λοιπόν την προσπάθεια αυτή.

-Πρόδρομος Μποδοσάκης: δημιουργός και της ΛΑΡΚΟ 

Και συνεχίζω σχετικά με τον Πρόδρομο Μποδοσάκη ο οποίος είχε και την ΛΑΡΚΟ με το νικέλιο. Η Ελλάδα έχει τα μεγαλύτερα κοιτάσματα Νικελίου στον κόσμο μετά τον Καναδά. Το Νικέλιο χρησιμοποιείται σε πολλές σύγχρονες εφαρμογές. Για παράδειγμα ο ανοξείδωτος χάλυβας είναι μίγμα Νικελίου και σιδήρου. Το μέταλλο σήμερα της βιομηχανίας τροφίμου είναι υποχρεωτικός ανοξείδωτος χάλυβας. Επίσης έχουμε τις επινικελώσεις στα αυτοκίνητα οι οποίες απαιτούν χιλιάδες τόνους νικελίου. Το σίδηρο χωρίς το νικέλιο σε μίγμα ως γνωστόν σκουριάζει. Θυμάστε οι παλιοί προφυλαχτήρες αυτοκινήτων ήταν σίδηρο απο μέσα και νικέλιο απ' έξω για να μην σκουριάζουν. Απο την στιγμή που χάσαμε την μισή βιομηχανική μας παραγωγή όμως και η μεταλλοβιομηχανία της Ελλάδος δεν ξεκίνησε καν, τι να κάνουμε κε Χούντα; Κάτι προσπάθησαν να κάνουν όσον αφορά την μεταλλοβιομηχανία οι αδελφοί Αγγελόπουλοι αλλά τούς σταμάτησαν και τελμάτωσε και αυτή η προσπάθεια. 

 

Παραγωγική εγκατάσταση της ΛΑΡΚΟ στην Λάρυμνα Φθιώτιδος. Η ΛΑΡΚΟ, μια πολύτιμη στρατηγική βιομηχανία της Ελλάδος με ιδρυτή τον Πρόδρομο Μποδοσάκη έχει περάσει τα τελευταία χρόνια στον έλεγχο του Υπερταμείου το οποίο αποτελεί μνημονιακός ''θεσμός''.

 

-Τεράστια τα κοιτάσματα λιγνίτη στην Ελλάδα 

Αλλά θέλω στο σημείο αυτό να αναφέρω το εξής απο τον Kegel, τον μεγάλο λιγνιτολόγο Γερμανό καθηγητή ο οποίος έχει γράψει την πραγματεία: ''Το ελληνικόν λιγνιτικόν πρόβλημα'' διότι έχουμε πει και άλλη φορά ότι όντως είναι πρόβλημα όταν διαθέτεις άνω των 7 δισεκατομμυρίων τόνων λιγνίτη. Ο Kegel λοιπόν ανεβίβαζε την διάρκεια αξιοποίησης του ελληνικού λιγνίτη στα 140 χρόνια όταν εμείς, -δηλαδή το ελληνικό κράτος- υποστήριζε ότι είχαμε μόνον για 2,5 χρόνια άρα μη εκμεταλλεύσιμο. Κατά τον Κέγκελ: ''είναι δυνατή η παραγωγή μπρικετών μεταλλουργικού κόκ από λιγνίτη με θερμαντική δύναμη 6.000-8.000 θερμίδων. Ο λιγνίτης που εξορύσσεται σε ορισμένες περιφέρειες της πατρίδας μας προσφέρεται, κατά τον ίδιο τον Κέγκελ, ιδιαίτερα για μια τέτοια διεργασία''. Βλέπετε λοιπόν ότι έχουμε τόσο ξεκαθαρισμένη διαδικασία η οποία όμως δεν ξεκίνησε ποτέ. Σήμερα δε αξιοποιείται κατά την χειρότερη διαδικασία καίγεται αυτούσιως. 

ο κορυφαίος Γερμανός λιγνιτολόγος F.Kegel 

 

Επανέρχομαι λοιπόν κε Χούντα, σκότωσαν τον Δημήτριο Αγγελόπουλο, σκότωσαν και τον Αλέξανδρο Αθανασιάδη-Μποδοσάκη, τους δυο αυτούς κορυφαίους έλληνες μεταλλο-βιομηχάνους. Απο εκεί κι έπειτα οι άλλοι αποθαρρύνθηκαν,άλλοι φοβήθηκαν, άλλοι τα πούλησαν. Έγινε μια συμπαιγνία τρομοκρατικής οργάνωσης ''17 Νοέμβρη'', ελληνικού κράτους, κομμουνιστικού κόμματος, σοσιαλοκομμουνιστικού του Πασόκ, σοσιαλοκομμουνιστικού της Νέας Δημοκρατίας. Η Ελλάς έπεσε στην δίνη όλων αυτών των θεωρητικών οι οποίοι, όλοι τους, έχουν πίσω τους τον διεθνή σιωνισμό. Έτσι έχει το θέμα.

Ελληνική οπλοβιομηχανία

Επανέρχομαι στην κατασκευή όπλων και την συνάντησή μου με τον Πρόδρομο Μποδοσάκη. Λοιπόν, το σημαντικότερο στοιχείο του όπλου είναι η κάννη. Σημειώστε ότι το μηχάνημα ψυχρής σφυρηλατήσεως είναι μηχάνημα πολλαπλών χρήσεων αν και εγώ στην ΧΡΩ.ΠΕΙ. το πήρα μόνον για την κατασκευή όπλων τα οποία και φτιάξαμε. Τα πρώτα ελληνικά όπλα στην σύγχρονη νεότερη ιστορία της Ελλάδος με ελληνικές κάννες τα οποία το ελληνικό κράτος δεν παρήγγειλε. 

ΠΥΡΚΑΛ: Από τα 1934 η εταιρία πέρασε στα χέρια του Πρόδρομου Μποδοσάκη-Αθανασιάδη, ενός από τους πλέον σημαντικούς παράγοντες της Ελληνικής βιομηχανίας στον 20ο αιώνα. Η ΠΥΡΚΑΛ έγινε τελικά μέρος μιας βιομηχανικής αυτοκρατορίας που δημιούργησε ο Μποδοσάκης στην Ελλάδα, με πρωτεύουσες δραστηριότητες στους τομείς των εξορύξεων, της κλωστοϋφαντουργίας, χημικών και λιπασμάτων, υαλουργίας, μηχανουργίας και κατασκευών, καθώς και παροχής υπηρεσιών (ασφάλειες, θαλάσσιες μεταφορές κτλ). Μετά και την δολοφονία του ανιψιού του Αλέξανδρου Αθανασιάδη-Μποδοσάκη το ελληνικό κράτος υπονόμευσε και έκλεισε σχεδόν όλες αυτές τις βιομηχανίες.

 
Ο Μποδοσάκης τότε, στο συγκρότημά του στην ΠΥΡΚΑΛ, έφτιαχνε μόνον το κλείστρο, όπως είπαμε του FN-FAL 7,62 mm. Τα FN-FAL τα έφτιαχνε η Browning του Βελγίου. Ο John Browning ήτο Αμερικανός και όταν πήγε για κυνήγι και χτύπησε ένα ζαρκάδι έκανε την παρατήρηση ότι κουνήθηκαν κάποια φύλλα αριστερά απο την κάννη του. Επομένως για να κινηθούν τα φύλλα που ήταν αριστερά και μακρυά απο την κάννη και όχι στην ευθεία που εκτοξεύθηκε το βλήμμα πάει να πει ότι έχεις την έμμεσο επαναφορά που επαναφέρει το κλείστρο -δι' αυτών των αερίων- που δεν λαμβάνουν μέρος στην εκτόξευση του βλήματος.

Ο John Browning λοιπόν κατέφυγε στις μεγάλες αμερικανικές οπλοβιομηχανίες και τούς μίλησε για την παρατήρηση που είχε κάνει. Πήγε στην Smith&Wesson, στην Colt company αλλά δεν τον πίστεψε κανείς. Κατόπιν πήγε στην Αγγλία στην Enfield και άλλες, παρουσίασε και εκεί την παρατήρηση που είχε κάνει αλλά ούτε κι εκεί τον πίστεψαν. Κατόπιν πήγε στο Βέλγιο και εκεί τον πίστεψαν. Αμερικανός ο Browning αλλά ανέπτυξε την πρωτοτυπία του στο Βέλγιο και η προσπάθειά του εξελίχθηκε στην γνωστή οπλοβιομηχανία Browning την οποία πήγα και επισκέφτηκα. Απο τον Browning λοιπόν πήρε το όνομα της αυτή η οπλοβιομηχανία με τα περιβόητα όπλα: κυνηγετικά, πυροβόλα, πιστόλια κλπ τα οποία αναπτύχθηκαν απο την ανωτέρω βασική αρχή του Browning. 

 

John M. Browning 1855 – 1926

 

Σημειώστε λοιπόν κε Χούντα ότι αντί να πάρουμε ένα όπλο το οποίο είχε υιοθετήσει το ΝΑΤΟ πήραμε στην Ελλάδα ως όπλο του στρατού ένα γερμανικό που ούτε όμως ο γερμανικός στρατός είχε υιοθετήσει. Τα φορητά όπλα της ΧΡΩ.ΠΕΙ. δεν παραγγέλθηκαν ποτέ απο το ελληνικό κράτος. Πιο συγκεκριμένα το 1976 Ελληνικό κράτος αποφάσισε να δημιουργήσει την ΕΒΟ, που αρχικά ανέλαβε την παραγωγή του τυφεκίου G3 της Γερμανικής Heckler & Koch, το οποίο καθιέρωσε ο Ελληνικός Στρατός αντί του FN FAL που η ΠΥΡΚΑΛ ήδη είχε αρχίσει να παράγει με άδεια από τη Βελγική εταιρία FN και εκ του οποίου 30.000 τεμάχια είχαν ήδη κατασκευασθεί στην Ελλάδα (και τελικώς εξήχθησαν).

Αριστοτέλης Ωνάσης - Πρόδρομος Αθανασιάδης-Μποδοσάκης

 
Το εργοστάσιο πυρομαχικών των αδελφών Μαλτσινιώτη 

 

Όταν λοιπόν ο Πρόδρομος Μποδοσάκης είδε ότι εμείς ως ΧΡΩ.ΠΕΙ. κατασκευάσαμε ολόκληρο το όπλο και την κάνη ενώ η ΠΥΡΚΑΛ έφτιαχνε μόνον τα κλείστρα του FN με κάλεσε να συνεργαστούμε. Πήγα λοιπόν στο γραφείο του ανιψιού του Αλέξανδρου Αθανασιάδη-Μποδοσάκη, ήλθε και αυτός στην ΧΡΩ.ΠΕΙ. και τον ενημερώσαμε. 

Κάποια φορά ενώ είχαμε ανταλλάξει επισκέψεις πήγα στο γραφείο του και καθώς εισήλθα άρχισα κάτι να του λέω και μου κάνει νόημα με το χέρι του να σωπάσω. Σηκώθηκε απο το γραφείο του, άνοιξε την μπαλκονόπορτα και βγήκαμε έξω. Με πήγε στην άκρη του μπαλκονιού, όλα αυτά που σάς περιγράφω γίνανε στην Λεωφόρο Βουλιαγμένης. Ήταν εκεί τότε το εργοστάσιο του Μαλτσινιώτη (των αδελφών Μαλτσινιώτη) οι οποίοι κατασκεύασαν τα πρώτα πυρομαχικά της Ελλάδος. 

 

Αδελφοί Μαλτσινιώτη:  ''μια χώρα μπορεί να έχει όπλα αλλά χωρίς πυρομαχικά δεν μπορεί να κάνει πόλεμο''

 

Ο Μαλτσινιώτης (2) ήταν ο άνθρωπος που είχε πει: ''μια χώρα μπορεί να έχει όπλα αλλά χωρίς πυρομαχικά δεν μπορεί να κάνει πόλεμο'' και κατασκεύασε τα πρώτα πυρομαχικά της νεότερης Ελλάδος. Τον είχα γνωρίσει προσωπικά, ήταν ωραίος άνθρωπος ο Μαλτσινιώτης, πρόσχαρος και δημιουργικός. Το εργοστάσιο Μαλτσινιώτη έκλεισε η Εθνική Τράπεζα, τούς κατέστρεψε και φύγανε για το Μεξικό ρίχνωντας μαύρη πέτρα πίσω τους με εντολή μάλιστα να μην γυρίσουν στην Ελλάδα ποτέ, ούτε τα οστά τους. Τους διέλυσαν λοιπόν όπως διέλυσαν όλες σχεδόν τις μεγάλες βιομηχανίες στην Ελλάδα. Αυτο το άθλιο και προδοτικό κράτος έκανε αυτή την καταστροφή. Ένα κράτος στο οποίο είναι οργανωμένη η προδοσία. Το επαναλαμβάνω όπως το ακούτε: στο ελληνικό κράτος είναι οργανωμένη η προδοσία. Διαχρονικά μάλιστα με κάποιες εξαιρέσεις: Ελευθέριος Βενιζέλος, Θεόδωρος Πάγκαλος, Νικόλαος Πλαστήρας, Γιώργος Κονδύλης, επταετία Παπαδόπουλου οπότε βλέπεις αυτομάτως την Ελλάδα να ανεβαίνει. Και λες: τι άλλαξε ρε παιδιά; Άλλαξε ότι σταμάτησε η προδοσία. Όχι τελείως, διότι δουλεύει το πρακτοριλίκι μέσα αλλά άλλαξε η ηγεσία οπότε και οι Έλληνες αναθαρρεύουν και κάνουν βήματα ανάπτυξης. Μόλις φύγει αυτή η εξαίρεση, -οι συγκεκριμένες ηγεσίες- αρχίζει πάλι ο κατήφορος. Μετά τον θάνατο του Νικολάου Πλαστήρα η Ελλάδα έχει δει παρά μόνον κατήφορο.

Επανέρχομαι λοιπόν, με πήγε ο Αλέξανδρος Αθανασιάδης-Μποδοσάκης στην γωνία της βεράντας και μου είπε: ''τώρα μίλα. Εδώ δεν μποούν να μου βάλουν κοριούς διότι φαίνονται, ενώ μέσα στο γραφείο δέκα βγάζω την ημέρα είκοσι βρίσκω την άλλη ώρα. Κάθε ημέρα το ίδιο πράγμα γίνεται''. Διότι η πολεμική βιομηχανία, η κατασκοπεία της και γενικότερα η βιομηχανική κατασκοπεία είναι το νούμενο ενα επίμαχο ζήτημα στον κόσμο όπως όλοι καταλαβαίνουμε. 

Και μια παρένθεση: το πως βρέθηκε ο Αλέξανδρος Μποδοσάκης στο εργοστάσιο Μαλτσινιώτη: Όταν κατέστρεψαν τον Μαλτσινιώτη, χρεωκόπησε λόγω Εθνικής Τραπέζης και έφυγε για το Μεξικό το εργοστάσιο ανέλαβε η ΠΥΡΚΑΛ του Μποδοσάκη και το συνέχισε. 

Τα ίδια ακριβώς γίνονταν και στην ΧΡΩ.ΠΕΙ. κύριε Χούντα με την κατασκοπεία. Βρίσκαμε μικρόφωνα παντού. Αλλά εμένα προσωπικά δεν με πείραζε για τον λόγο ότι είμαι μιας άλλης φιλοσοφίας που δεν θέλω να κρύβω κάτι αλλά να το μοιράζομαι προς όφελος όλων.

Η επάρκεια πυρομαχικών το 1940 έργο του Προδρόμου Μποδοσάκη 

Ο Πρόδρομος Μποδοσάκης-Αθανασιάδης ήτο ο μεγαλύτερος έλλην βιομήχανος. Κολοσσιαία προσωπικότητα.  Χωρίς αυτόν δεν θα γινόταν η αντίσταση στα βουνά της Βορείου Ηπείρου το 1940. 

Ο Πρόδρομος Μποδοσάκης κάθε ημέρα είχε σύσκεψη με τους διευθυντές του στις 6.00 το πρωί, νύχτα δηλαδή. Κάθε ημέρα. Στους υπουργούς διέθετε χρόνο συνάντησης μόνον 5 λεπτά. Πέραν αυτού του χρόνου επενέβαινε η γραμματέας του και διέκοπτε την συνάντηση. Σας περιγράφω λοιπόν πως χωρίς τον Πρόδρομο Μποδοσάκη δεν θα είχαμε πυρομαχικά το 1940 να πολεμήσουμε: σε μια σύσκεψη με τους διευθυντές του το 1939, 6 η ώρα το πρωί, εισερχόμενος στην αίθουσα συναντήσεων βλέπει έναν εργαζόμενο τον οποίο είχε στείλει στην Γερμανία για μεταπτυχιακά. Βλέποντάς τον του λέγει: ''γιατί είσαι εδώ και όχι στην Γερμανία''; Αυτός απήντησε: ''με έστειλαν πίσω οι Γερμανοί κε Μποδοσάκη χωρίς να δώσουν εξήγηση''. Ο Μποδοσάκης κατάλαβε απο αυτό ότι σύντομα θα έχουμε ρίξη και πόλεμο. 

Δίνει τότε εντολή στους διευθυντές του να μη βγούν απο το εργοστάσιο αν δεν του παραδώσουν πλήρη αναφορά για τις ανάγκες των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων για πυρομαχικά μαχόμενες επι εξαμήνου. Όντως απο εκείνο το πρωϊνό οι διευθυντές του καθίσαν στο εργοστάσιο επι τριήμερο χωρίς να εξέλθουν καθόλου και του παρουσίασαν πλήρη αναφορά. Ο ίδιος ο Μποδοσάκης βάσει της εν λόγω αναφοράς προγραμμάτισε την παραγωγή όλων των απαιτούμενων πυρομαχικών και τα διοχέτευσε στον ελληνικό στρατό. 

Όταν λοιπόν την 18η Οκτωβρίου 1940 ξέσπασε ο πόλεμος η Ελλάς ήτο πλήρως έτοιμη απο πλευράς πυρομαχικών. Ανέκδοτες λεπτομέρειες κε Χούντα που δεν ξέρουμε αλλά αυτές κάνουν την διαφορά. Αυτός ήτο ο γέρο Μποδοσάκης. 

 

Πρόδρομος Αθανασιάδης-Μποδοσάκης 1890-1979

Μια φορά που με ζήτησε στο γραφείο του κι εγώ ήμουν έξω φρενών με την υπονόμευση που κάνει στην ΧΡΩ.ΠΕΙ. και στους άλλους βιομηχάνους το άθλιο αυτό ''ελληνικό'' κράτος ο γέρο Μποδοσάκης μου είπε: ''παιδί μου κε Σοφιανόπουλε είναι ντροπή εμείς οι βιομήχανοι να μην έχουμε φωνή να μιλήσουμε στον ελληνικό λαό''. Είχε απόλυτο δίκιο ο γέρο-Μποδοσάκης, διότι θυμηθείτε τι γράφει στο βιβλίο του ''Ελληνική υποτέλεια και κλεπτοκρατία'' ο Ηρακλής Πετιμεζάς: (3) ''...δυο πράγματα υπάρχουν στην Ελλάδα: οι πολιτικοί οι οποίοι λένε <<εμείς θα κλέβουμε και θα προδίδουμε>> και οι δημοσιογράφοι οι οποίοι γράφουν ένα ελάχιστο 5% των όσων προδοτικών κάνουν οι πολιτικοί και όλοι υπόλοιποι ανοργάνωτοι και βαρειά μοχθούντες δεν μπορούν να αντιδράσουν''.

Σημειώσεις

 

Σημείωση 1: Τα όπλα της ΧΡΩ.ΠΕΙ. 

Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος διηγείται πως η προσπάθεια για την κατασκευή φορητού οπλισμού στην ΧΡΩ.ΠΕΙ. ξεκίνησε με τον Κύπριο Λάκη Ψημολοφίτη. Ο Σοφιανόπουλος αμέσως μετά την εισβολή των Τούρκων του 1974 είχε συνάντηση μαζί του στην ΧΡΩ.ΠΕΙ. Τον ρώτησε τι θα γινόταν αν κάθε κυπριακό σπίτι είχε το δικό του όπλο και ο Λ.Ψημολοφίτης του αποκάλυψε ό,τι είχαν αρχίσει τον σχεδιασμό φορητού οπλισμού. Άλλωστε ο κ.Λάκης Ψημολοφίτης υπήρξε μέλος της ΕΟΚΑ, φυλακίστηκε και κρατήθηκε μέχρι την λήξη του απελευθερωτικού αγώνα το 1959.

Ο Σ.Σ. του πρότεινε άμεσα συνεργασία, δεδομένου ό,τι γνώριζε περί της κατασκευής φορητών όπλων και συνεργάστηκαν. Ο Λ. Ψημολοφίτης επέστρεψε στην Κύρπο το 1979 όπου και ίδρυσε την βιομηχανία κατασκευής φυσιγγίων G & L Calibers LTD [δείτε το βιογραφικό του εδώ]. Έφυγε από την ζωή, το 2015 (εδώ).

Πρέπει να σημειωθεί ό,τι η ΧΡΩ.ΠΕΙ. διέθετε, στο Ελληνικό κράτος, το πυροβόλο τυφέκιο προς 700 δρχ την περίοδο που το ίδιο το κράτος αγόραζε, όπως διηγείται ο ίδιος ο Σοφιανόπουλος τα FN προς 17.000 δρχ.

Το πυροβόλο όπλο της ΧΡΩ.ΠΕΙ. διαμετρήματος 7,62*39mm

 
Πλέον τούτου ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος με την επιστημονική του ομάδα στην ΧΡΩ.ΠΕΙ. ανέπτυξε και υποπολυβόλο το GP-10 με διαμέτρημα 9*19mm. Όμως και στην περίπτωση αυτή το κράτος δεν στήριξε την προσπάθεια ώστε να υπάρξουν σε δεύτερο χρόνο και οι -οπωσδήποτε- απαιτούμενες βελτιώσεις οπότε και η προσπάθεια δεν προχώρησε. Η εύκολη λύση των βιομηχανιών του εξωτερικού ήταν πάλι επιλογή-μονόδρομος για το κράτος, δυστυχώς.

Ο φορητός οπλισμός που κατασκεύασε η ΧΡΩ.ΠΕΙ. μετά το 1974

 
Σημείωση 2: Η εταιρεία όπλων και φυσιγγίων των Αδελφών Μαλτσινιώτη – άλλη μια τραγική ιστορία. Αξίζει να σημειώσουμε – για να βρεθούμε μια ακόμη φορά απέναντι στην τραγικότητα κυβερνώντων και κράτους – αυτό που επισημαίνει στο βίντεο και ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος ήτοι σχετικά με τους αδελφούς Μαλτσινιώτη.
Οι Αδελφοί Μαλτσινιώτη είχαν εταιρεία όπλων και φυσιγγίων η οποία το 1908 συγχωνεύτηκε με το Ελληνικό Πυριτιδοποιείο Χημικών & Βιομηχανικών Προϊόντων. Όραμα των αδελφών Μαλτσινιώτη -όπως σημειώνει ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος ήταν τα ελληνικά όπλα να έχουν και ελληνικά πυρομαχικά. Οι παραγγελίες που ανέμεναν οι Αδελφοί Μαλτσινιώτη δεν υπεγράφησαν από το ελληνικό κράτος και ο Μαλτσινιώτης αηδιασμένος από την υπονομευτική και προδοτική συμπεριφορά των τότε κυβερνώντων έφυγε για το Μεξικό, με παραγγελία μάλιστα ούτε τα οστά του να επαναπατρισθούν ποτέ. Αυτά συνέβησαν πριν αναλάβει την εταιρεία ο Πρόδρομος Μποδοσάκης το 1934.

Σημείωση 3: Ο Ηρακλής Πετιμεζάς (1903 - 15 Ιουλίου 1998) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος, συγγραφέας και πολιτικός.

Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Νικόλαου Πετιμεζά - Λαύρα, συγγραφέα και αξιωματικού του στρατού. Καταγόταν από την οικογένεια Πετιμεζά και ήταν εγγονός του αντιστράτηγου Ηρακλή Πετιμεζά. Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών και ασχολήθηκε με την δημοσιογραφία. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΕΔΕΣ και εκπρόσωπος του αρχηγού αυτού. Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην Εθνική Αντίσταση συμμετέχοντας στον παράνομο τύπο με το ψευδώνυμο Νικήτας και εκδίδοντας την εφημερίδα "Ελληνικός Αγών". Συμμετείχε σε δολιοφθορές κατά των κατοχικών δυνάμεων, συνελήφθη όμως το 1944 από τα SS και βασανίστηκε για να απελευθερωθεί τελικώς με την λήξη της κατοχής.

Μετά την απελευθέρωση διορίστηκε γενικός διευθυντής της Ραδιοφωνίας ενώ στην κυβέρνηση Σοφούλη διετέλεσε υπουργός τύπου και πληροφοριών. Διετέλεσε αντιπρόεδρος της Ενώσεως Δημοκρατικών Συλλόγων καθώς και αντιπρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Δημοσιογράφων Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης 1941-44. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε αρκετές αθηναϊκές εφημερίδες (Ακρόπολις, Ελευθερία κ.α.) Το προσωπικό του αρχείο δωρήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη, στην ΕΣΗΕΑ, στα Γενικά Αρχεία του Κράτους και στο Πολεμικό Μουσείο. Επίσης είχε τιμηθεί με το βρετανικό βραβείο ανδρείας.

Πέθανε στις 15 Ιουλίου 1998 στην Αθήνα και ενταφιάστηκε στα Καλάβρυτα.

Επιμέλεια: Ξενοφών Οικονομικός (22.5.2022)  ©

 

Copyright 4481/2017