Πέμπτη 7 Αυγούστου 2014

''...η κτηνοτροφία και η παραγωγή ζωοτροφών είναι τεράστια πηγή πλούτου...'' Σ.Σοφιανόπουλος

Το 2003 ο κ.Σ.Σοφιανόπουλος (πρώην αντιπρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της ΧΡΩ.ΠΕΙ) συνέγραψε ένα βιβλίο με τίτλο: ''Οι ''Άγνωστες'' πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδος και η πολιτική τους σημασία''.

Στο βιβλίο αυτό ο κ.Σ.Σοφιανόπουλος αναφέρεται στις δυνατότητες ανάπτυξης γεωργιο - κτηνοτροφίας της πατρίδος μας αλλά και στο υπέδαφος-πηγές ενέργειας. 
Ο Σ.Σοφιανόπουλος
Για να μπεί η πατρίδα μας σε τροχιά ανάπτυξης -όταν πια το τιμόνι της χώρας αναλάβουν έντιμοι πολιτικοί- είναι καλό να γνωρίζουμε πόσο σημαντικός τομέας είναι αυτός της γεωργίας και της κτηνοτροφίας. 

Παραθέτουμε κατωτέρω κάποια αποσπάσματα από το εν λόγω πόνημα του κ.Σ. Σοφιανόπουλου που θα μάς βοηθήσουν να αντιληφθούμε το όλο θέμα και τις δυνατότητες που έχει η Ελλάδα στους τομείς αυτούς.

''...Το ερώτημα που τίθεται λοιπόν είναι τι πρέπει να κάνουμε ως Έλληνες για την πατρίδα μας για να μην εκλείψουμε σιγά-σιγά ως έθνος. Δεν πρόκειται για σχήμα λόγου. Το πρόβλημα είναι υπαρκτό. Διότι η μετανάστευση των Ελλήνων στο εξωτερικό συνεχίζεται. Αξιόλογοι επιστήμονες εγκαταλείπουν τη χώρα κάθε χρόνο και η επαρχία διαρκώς ερημώνει και δη στις ακριτικές μας περιοχές, όπως όλοι ξέρετε. Κάτι πρέπει να γίνει και μάλιστα επειγόντως για να σταματήσει η πληθυσμιακή μας αφαίμαξη που οφείλεται καθαρά σε οικονομικούς λόγους...'' (σημ.: τα ανωτέρω γράφονταν το 2003, σήμερα η κατάσταση λόγω μνημονίων και εκχώρησης της εθνικής μας κυριαρχίας από τους κυβερνώντες είναι -όπως όλοι γνωρίζουμε- απείρως τραγικότερη).

Συνεχίζει ο Σ.Σοφιανόπουλος; ''...Οι έρευνες που έκανα επί σειρά ετών με οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι οι Έλληνες δεν έχουν παρά να εκμεταλλευθούν τις δυνατότητες που τους δίνει η γεωγραφική θέση, το κλίμα και η βιοποικιλότητα αλλά και το υπέδαφος της χώρας όπου ζουν.

Γιατί όμως τίποτε δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα προς αυτήν την κατεύθυνση; Πολύ απλά, όπως διαπίστωσα και εγώ από πρώτο χέρι, διότι οι ιθύνοντες που ηγούνται του ελληνικού κράτους μποϋκοτάρουν (ή μάλλον προδίδουν;) κάθε τέτοια προσπάθεια. Οι νόμοι της πατρίδος μας είναι αντι-αναπτυξιακοί και αυτό όλοι οι δείκτες της οικονομίας το φανερώνουν. Ακόμη και το ίδιο το Σύνταγμά μας δε ούτε τηρείται ούτε λαμβάνεται υπ' όψιν. Πλείστοι όσοι νόμοι είναι ξεκάθαρα αντισυνταγματικοί και αυτό κανέναν δεν φαίνεται να ενοχλεί. Είναι τόσο μεγάλη η ανθελληνικότης του κράτους που στις 30 Οκτωβρίου 1980 η Ν.Δ. έφτιαξε τον νόμο 1083, ο οποίος επέτρεψε για πρώτη φορά να λειτουργήσει η μέθοδος των πανωτοκιών που απαγορεύεται σε όλα τα κράτη του κόσμου. Ο Ιουστινιανός μάλιστα επί Βυζαντίου την απαγόρευσε δια νόμου. Χρόνια προσπαθούσα να ρίξω αυτόν τον νόμο και τελικώς το κατάφερα, αλλά οι λεπτομέρειες αυτές θα αναφερθούν παρακάτω...''

Και συνεχίζει ο Σ.Σοφιανόπουλος θέτοντας στην αρχή του πονήματός του τη θέση του σχετικά με το τι μπορεί να κάνει άμεσα το ελληνικό κράτος για να ανακάμψει.

''...Η θέσις μου λοιπόν είναι ότι το ελληνικόν κράτος πρέπει επιτέλους να δώσει βάρος σε προϊόντα που είναι 1) εύκολο να παραχθούν και 2) θα βασίζονται στο πλούτο της ελληνικής φύσης και του ελληνικού κλίματος και εδάφους-υπεδάφους, έτσι ώστε και να θέλουν τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη να μην μπορούν να μας ανταγωνισθούν.
Με άλλα λόγια, στο 1° Κεφάλαιο θέλω να καταδείξω ότι η πατρίδα μας λόγω της ιδιομορφίας του εδάφους της μπορεί και να αξιοποιήσει το έδαφος της με την βοήθεια των υδάτινων πόρων της προς παραγωγήν πολύτιμων γεωργικών προϊόντων απαραίτητων και για την κτηνοτροφία.
Για να προϊδεάσω τον αναγνώστη, θα φέρω στο σημείο αυτό δύο παραδείγματα: Δύο από τα προϊόντα που θα αναλύσω παρακάτω είναι όπως τα λούπινα και ιδιαιτέρως η σόγια (βλ. σχετικά κεφάλαια). Η σόγια και το λούπινο είναι τα μόνα φυτά γνωστά τουλάχιστον μέχρι σήμερα που παράγουν καρπό ο οποίος περιέχει πρωτεΐνες από 38-55%, δηλ. διπλάσιες πρωτεΐνες απ' ό,τι περιέχουν οι άλλοι γνωστοί πρωτεϊνικοί καρποί, όπως το ρεβίθι, οι φακές, κλπ, τα οποία όμως δεν έχουν άνω του 20%. Και ως γνωστόν χωρίς πρωτεΐνες δεν μπορούν να αναπτυχθούν ούτε να αποδώσουν τα ζώα, ούτε βέβαια και ο άνθρωπος. Δυστυχώς όμως το λούπινο, ενώ είναι ένα πολύτιμο προϊόν που ευδοκιμεί κατ' εξοχήν στην χώρα μας, δεν έχει διαδοθεί ιδιαιτέρως μέχρι σήμερα στην Ελλάδα και η παραγωγή του δεν ξεπερνά τα 150 κιλά το στρέμμα. Η δε σόγια ακόμη είναι άγνωστη στην Ελλάδα, και οι προσπάθειες καλλιέργειας της, που ήταν και δικό μου εγχείρημα, κατέληξαν στο κενό...''
στην φώτο: φυτείες σόγιας

Λίγο παρακάτω ο κ.Σ.Σοφιανόπουλος αναφέρεται σε κάποια παραδείγματα που υποστηρίζουν τον στρατηγικό ρόλο (στον οικονομικό τομέα) που έχει η γεωργία-κτηνοτροφία και η -πριν από αυτές- ανάπτυξη της παραγωγής ζωοτροφών. 

''...Σίγουρα θα αναρωτηθούν πολλοί γιατί θεωρώ τόσο πολύτιμα τα ταπεινά γεωργικά προϊόντα όπως το λούπινο ή την σόγια. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε συνδέσει στο μυαλό μας τον πλούτο μιας ανεπτυγμένης χώρας με τα εντυπωσιακά προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, π.χ. τα αυτοκίνητα Ferrari ή τους πυραύλους. Όμως θέλω να τονίσω αυτό που διαφεύγει σε πολλούς, δηλ. ότι η κτηνοτροφία και η παραγωγή ζωοτροφών είναι μία τεράστια, η σημαντικότερη του κόσμου, αλλά παραγνωρισμένη πηγή πλούτου.
΄Λούπινα Μάνης


Οι αριθμοί μιλούν μόνοι τους: η Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα, για να διατηρήσει την κτηνοτροφία της, χρειάζεται 45 εκατομμ. τόνους σόγιας ετησίως τουλάχιστον. Οι ποσότητες αυτές σχεδόν όλες, είναι αμερικανικών συμφερόντων και χωρίς αυτές η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να διαθρέψει τα ζωντανά της, όπως χοιρινά, αγελάδες, μοσχάρια και κοτόπουλα* Το συνάλλαγμα που κερδίζει η Γαλλία από τις εξαγωγές των αυτοκινητοβιομηχανιών της Ρενώ, Πεζώ και Σιτροέν της φτάνει για να καλύψει μόνο το 20% των αναγκών της σε σόγια, που εισάγει από τις Η.Π.Α. για να διατηρήσει την κτηνοτροφία της...''

* Ο Δρ.Kweller, διευθυντής ταυ Ινστιτούτου Βελτιώσεως Φυτών της Βαυαρίας υποστήριξε ότι η Γερμανία έχασε τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο από έλλειψη σόγιας, διότι αυτό την εμπόδισε από το να παράγει αρκετά χοιρινά και κοτόπουλα και έτσι πείνασε και παρεδόθη (βλ. Ι. Δημητριάδη, Μια πολύτιμος ύλη εις την υπηρεσία του ανθρώπου, Αθήναι 1947, σελ. 62). Σήμερα οι ΗΠΑ κυβερνούν τον κόσμο διότι ελέγχουν περίπου το 80% της παγκοσμίου παράγωγης σόγιας που είναι 80 εκατομμ. τόνοι, άνευ της οποίας ποσότητας η ανθρωπότης θα πεινάσει.
                                                                               ***
Παρακάτω παρουσιάζομε έναν Πίνακα αυτάρκειας προϊόντων ζωϊκής παραγωγής - αλιείας (σε χιλ.τόνους) του έτους 2010. Τα στοιχεία προέρχονται από σχετική έκθεση και επεξεργασία της ΠΑΣΕΓΕΣ, ΕΛ.ΣΤΑΤ. και ΕΛΓΟ. 


Προϊόντα
Παραγωγή
Εισαγωγές
Εξαγωγές
Κατανάλωση
Αυτάρκεια (%)
(1)
(2)
(3)
(4=1+2-3)*
(5=1:4*100)
Κρέας
Κρέας αιγοπρόβειο
102
8,79
1,93
108,86
93,70
Κρέας πουλερικών
188
54,26
15,09
227,17
82,76
Χοιρινό κρέας
111,25
189,61
10,49
290,37
38,31
Κρέας βόειο
61
139,58
2,24
198,34
30,76
Γαλακτοκομικά-Τυροκομικά
Φέτα
102,09
0,40
32,96
69,53
146,84
Γιαούρτι
95,22
19,99
26,01
89,20
106,75
Γάλα αιγοπρόβειο
703
15,02
2,50
715,52
98,25
Γραβιέρα - Κασέρι
6,42
1,82
1,04
7,20
89,19
Γάλα αγελαδινό
674
431,00
1,00
1.104,00
61,05
Κεφαλοτύρι
3,42
3,90
0,23
7,09
48,22
Μέλι
Μέλι
13
1,95
0,87
14,08
92,33
Αυγά
Αυγά
109
10,62
0,12
119,50
91,21
Αλιεύματα
Αλιεύματα
197,00
90,87
131,04
156,83
125,61
Σύνολο
2.365,40
967,80
225,53
3.107,68
76,11


Όπως βλέπουμε στον ανωτέρω πίνακα η Ελλάδα εισάγει: γύρω στο 18% των πουλερικών που καταναλώνει, το 61,70% των χοιρινών και το 70% του βόειου κρέατος που καταναλώνει!
Με άλλα λόγια η Ελλάδα - όπως κατήντησε τις τελευταίες δεκαετίες (δεκαετία του 1970 και εντεύθεν) - δεν μπορεί να καλύψει ούτε το γάλα των παιδιών της (39% εισαγωγές αγελαδινού γάλακτος), ούτε τις ανάγκες κρέατος. Ακόμη και στα αυγά που η πατρίδα μας πριν λίγα χρόνια είχε αυτάρκεια τώρα κάνει εισαγωγές (9% για το 2010).

Επιμέλεια: Ξενοφών Οικονομικός (7.9.2014) ©
 
copyright 4481/2017


1 σχόλιο:

Αγαπητοί αναγνώστες σημειώνουμε πως:
-ό,τι υπάρχει σε αυτό το blog είναι αποτέλεσμα μελέτης και έρευνας τόσο των έργων του Σωτήρη Σοφιανόπουλου όσο και άλλων επιστημόνων οι οποίοι αναφέρονται όπως και οι αντίστοιχες πηγές και βιβλιογραφία.
Ως εκ τούτου τα άρθρα μας αποτελούν πνευματικό κόπο της ομάδας μας ή μεμονωμένου συναδέλφου μας που τα συντάσσει.
Το δικαίωμα χρήσης και αναδημοσίευσης του υλικού από το blog μας καθορίζεται από τον αντίστοιχο νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας Ν. 4481/2017 σε συνέχεια του Ν. 2121/1993.
-Επιτρέπεται η αναδημοσίευση άρθρου μας υπό την αυστηρή προϋπόθεση επισύναψης της πηγής μέσω ενεργού συνδέσμου και αναφοράς του blog και του ονόματος του συγγραφέως του άρθρου.
-Σχόλια θα εγκρίνονται όταν είναι σχετικά με το θέμα, εννοείται ό,τι δεν περιέχουν προσβλητικούς ή απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς και δεν περιέχουν συνδέσμους αμφιβόλου αξιοπιστίας.
-Όταν αποστέλλετε κείμενα μέσω σχολίων ή e-mail και δεν είναι δικά σας παρακαλείσθε να αναγράφετε την πηγή τους.
Ευχαριστούμε για τη συνεργασία σας.

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.