Κύριο μέλημα η εξασφάλιση αυτάρκειας σε κρέας, γάλα, τυρί. κ.Σ.Σοφιανόπουλος: ''Στρατηγικό ζήτημα η καλλιέργεια σόγιας και η παραγωγή ζωοτροφών στην πατρίδα μας''

Γιατί λοιπόν είναι τόσο μεγάλης σημασίας ορισμένες ζωοτροφές για την κτηνοτροφία και επομένως για την οικονομία;

                                                                                 ***

Στο πόνημα του, με τον τίτλο ''Οι ''Άγνωστες'' πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδος και η πολιτική τους σημασία'', ο πρ.Διευθύνων Σύμβουλος της ΧΡΩ.ΠΕΙ. κ. Σ. Σοφιανόπουλος (1) γράφει: 

''...Στο σημείο αυτό πρέπει να εξηγήσουμε ότι υπάρχουν 2 ειδών ζώα, τα μονάντερα (χοιρινά και κοτόπουλα), τα οποία χρειάζονται φύραμα με περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες περίπου 20-23% και τα μηρυκαστικά, που χρειάζονται φύραμα με πρωτεΐνες περίπου 16%. Εάν υπολογίσουμε ότι το καλαμπόκι έχει 6-7% πρωτεΐνες, το σιτάρι και το κριθάρι 11%, τότε πού θα βρεθεί η διπλή πρωτεΐνη; Πρέπει κατ’ ανάγκη λοιπόν να χρησιμοποιήσουμε σόγια, η οποία, απολιπασμένη, περιέχει πρωτεΐνες περί το 44% ή κάποιον άλλο πρωτεϊνούχο καρπό, όπως το λούπινο.

Πιστεύω λοιπόν ακράδαντα και θα αποδείξω με αυτό το βιβλίο ότι το θέμα διατροφής των ζώων είναι το κυρίως μέλημα της ανθρωπότητος και απασχολεί όλους τους επιστήμονες της γης το πώς θα κάνουν περισσότερες και φθηνότερες ζωοτροφές. Η ζωοτροφή είναι εκείνο το προϊόν από το οποίο εξαρτώνται οι τύχες της ανθρωπότητας. Τα σοβαρότατα προβλήματα επιβίωσης που αντιμετωπίζουν πολλοί πληθυσμοί της Αφρικής, της Ν.Αμερικής και της Ασίας οφείλονται ακριβώς στην έλλειψη αυτών των προϊόντων. Ο καθένας πρέπει να κατανοήσει ότι αυτό που έχει ανάγκη μία χώρα, πριν ακόμη και από την υψηλή τεχνολογία, είναι πολλές και φθηνές ζωοτροφές, οι οποίες θα δώσουν φθηνό γάλα, το σπουδαιότερο προϊόν του κόσμου και ως εκ τούτου φθηνό τυρί, κρέας, αυγά, δηλ. το πρωτεϊνικό μέρος της διατροφής του ανθρώπου, άνευ της οποίος ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει. Είναι τελείως λάθος να πιστεύουμε ότι οι Κινέζοι έζησαν μόνο από το ρύζι, γιατί αυτό τους έδινε την ενέργεια και λίγες μόνον πρωτεΐνες. Τις πρωτεΐνες που χρειάζεται ο οργανισμός τις πήραν από την σόγια, που πρώτη η Κίνα παρήγαγε παγκοσμίως εδώ και χιλιάδες χρόνια και σήμερα ακόμη παράγει σε ποσοστό 12%.

Σημ.: Οι ανωτέρω υπογραμμίσεις δικές μας

φυτείες σόγιας στο εξωτερικό

Και συνεχίζει ο κ.Σ.Σοφιανόπουλος: 

''...θέλω λοιπόν να τονίσω ότι ο Έλλην ποιμένας πρέπει να γίνει καταρτισμένος κτηνοτρόφος. Μονό έτσι θα πλουτίσει η τάξη των αγροτών και κτηνοτρόφων, που ενώ είναι οι στυλοβάτες της οικονομίας και της κοινωνίας μας είναι παντελώς εγκαταλελειμμένοι από το κράτος. Μόνο έτσι θα πλουτίσει και θα γεμίσει με πληθυσμό η ελληνική επαρχία, που τώρα ερημώνει. Μόνον έτσι θα κερδίσει η χώρα μας αστρονομικές ποσότητες χρημάτων που τώρα ξοδεύει για να εισάγει ζωτικά προϊόντα όπως γάλα, τυρί και ζωοτροφές από ξένες χώρες, ενώ κάλλιστα η Ελλάδα θα μπορούοε να είναι τουλάχιστον αυτάρκης στα προϊόντα αυτά λόγω κλίματος και φυσικού πλούτου...''

                                                                                   

                                                                             ***

Σε συνέχεια των ανωτέρω παραθέτουμε κάποια στοιχεία τα οποία δείχνουν ότι το Ελληνικό κράτος ελάχιστα έχει κάνει τις τελευταίες δεκαετίες με αποτέλεσμα η αυτάρκεια της πατρίδος μας σε κρέας, γάλα, τυρί να είναι πολύ χαμηλή. 

Θυμίζουμε ότι για το 2010 (τα στοιχεία είναι πριν 3,5 χρόνια, ωστόσο δεν είναι εύκολο να εντοπίζουμε των αμέσως προηγούμενων ετών) το ποσοστό αυτάρκειας της πατρίδος μας σε γάλα αγελαδινό ανερχόταν στο 61,05% (ήτοι το υπόλοιπο 39% για τις εγχώριες ανάγκες καλυπτόταν από εισαγωγές), το ποσοστό αυτάρκειας σε βόειο κρέας ανερχόταν στο 30,76% (ήτοι το υπόλοιπο 69% εισαγωγές), το ποσοστό αυτάρκειας σε χοιρινό κρέας ανερχόταν σε 38,31% (το υπόλοιπο 61,69% εισαγωγές).

Να σημειώσουμε επιπλέον, ότι για το ίδιο έτος (2010), (κάτι που συνεχίζει να συμβαίνει και σήμερα), χαμηλή αυτάρκεια. της χώρας μας, παρατηρήθηκε και σε βασικά προϊόντα φυτικής παραγωγής. Συγκεκριμένα το ποσοστό αυτάρκειας σε κριθάρι ανήλθε στο 51,01% (το υπόλοιπο 49% καλύφθηκε με εισαγωγές), το ποσοστό αυτάρκειας σε μαλακό σιτάρι ανήλθε σε 31,94% (το υπόλοιπο 69% εισαγωγές).

ποσοστό αυτάρκειας της Ελλάδος σε βόειο κρέας μόνον 30,7% (2010)

                                                                          ***                    

Σύμφωνα με δελτίο της Γενικής Διεύθυνσης Ζωϊκής Παραγωγής (για το 2010) του Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (όπως αυτό βρίσκεται μέχρι σήμερα Αυγ.2014) ανηρτημένο στο site του Υπ. εδώ διαπιστώνεται ότι: 

-για το σύνολο των αγροτικών προϊόντων, για το 2009, οι εισαγωγές ανήλθαν σε 6.493.804.682 ευρώ (ήτοι 6,5 δις ευρώ περίπου), ενώ οι εξαγωγές σε 4.156.112.409 ευρώ (4,16 δις ευρώ περίπου). Το αποτέλεσμα φυσικά είναι αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο (όσον αφορά τα συγκεκριμένα προϊόντα). Το μεγαλύτερο ποσοστό εξαγωγών καταλαμβάνουν τα φρούτα και τα λαχανικά, ενώ πρώτο σε εισαγωγές είναι το κρέας, τα παρασκευάσματα κρέατος και ακολουθούν τα γαλακτομικά προϊόντα, τυριά, αυγά κλπ.

-η αυτάρκεια της χώρας σε κρέας πουλερικών ανέρχεται στο 75% περίπου

                                                                           ***

Παρακάτω παραθέτουμε κάποια αποσπάσματα από τη συνέντευξη που παραχώρησε ο κ.Παναγιώτης Πεβερέτος, Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικής Κτηνοτροφίας στην Εφημερίδα ''Ελευθερία'' (4 Ιαν. 2014).

(Οι υπογραμμίσεις δικές μας).

ο κ.Π.Πεβερέτος

''Ερ. Κύριε Πεβερέτο, σε τι επίπεδο βρίσκεται σήμερα η ελληνική κτηνοτροφία σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

- Ο κλάδος της κτηνοτροφίας είναι πολύ σημαντικός για την αγροτική οικονομία σε όλη την ΕΕ. Ωστόσο, ένα από τα μεγάλα διαρθρωτικά προβλήματα του αγροτικού τομέα της χώρας μας είναι η σχέση Φυτικής-Ζωικής παραγωγής, η οποία στην Ελλάδα είναι 3:1, (75 φυτική προς 25 ζωική), ενώ στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες συμβαίνει ακριβώς το αντίστροφο. Αυτό κατά τη γνώμη μου, είναι αποτέλεσμα της διαχρονικής απουσίας εθνικού σχεδίου ανάπτυξης της γεωργίας και της κτηνοτροφίας στη χώρα μας. Δεν υπήρξε ποτέ δηλαδή έως τώρα από την πολιτεία, ένα συγκεκριμένο πολυετές πλάνο, μια στρατηγική ανάπτυξης που να καθορίζει τι επιδιώκουμε ως χώρα για τον κάθε τομέα ξεχωριστά, ανάλογα με τις ανάγκες, το ειδικό βάρος και τα συγκριτικά πλεονεκτήματά του.

Για παράδειγμα η αιγοπροβατοτροφία, η οποία είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένη σε ορεινές και μειονεκτικές περιοχές, αποτελεί έναν εξαιρετικά σημαντικό κλάδο της ελληνικής κτηνοτροφίας. Χαρακτηριστικό είναι ότι στη χώρα μας εκτρέφεται ο μεγαλύτερος αριθμός αιγών μεταξύ των κρατών μελών, παράγοντας το 30% περίπου του πρόβειου γάλακτος και το 11-12% του αιγοπρόβειου κρέατος στην Ε.Ε.

Ο κλάδος της αγελαδοτροφίας αντίθετα, κινείται σε χαμηλά επίπεδα. Συγκεκριμένα η Ελλάδα παράγει μόλις το 0,45 % της συνολικής παραγωγής γάλακτος της Ε.Ε, ενώ το 60% των αναγκών μας σε αγελαδινό γάλα καλύπτεται από εισαγωγές.

Στη χοιροτροφία, η Γερμανία, η Ισπανία, η Γαλλία και η Πολωνία παράγουν σχεδόν το 60% της παραγωγής της Ε.Ε, ενώ η χώρα μας έχει μικρή συμμετοχή.

Στο βόειο κρέας όπου, η εγχώρια παραγωγή μειώθηκε δραματικά τα τελευταία χρόνια, χώρες όπως η Γαλλία είναι παραδοσιακά στην πρώτη θέση.

Δυστυχώς, λόγω της έλλειψης, εθνικού σχεδίου ανάπτυξης για την κτηνοτροφία, όπως προανέφερα, το κρέας και τα γαλακτοκομικά προϊόντα αποτελούν σήμερα τα σημαντικότερα εισαγόμενα αγροτικά προϊόντα. Να σκεφτείτε ότι δαπανούμε δύο δισ. ευρώ το χρόνο για εισαγωγή κρέατος, γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων.

Δυστυχώς αυτό που συμβαίνει, είναι ότι η εγχώρια παραγωγή κρέατος, ιδιαίτερα του βόειου και χοίρειου μειώθηκε δραματικά τα τελευταία χρόνια. Μείωση της παραγωγής δεν συμβαίνει μόνο στο κρέας αλλά και στα άλλα ζωικά προϊόντα θέτοντας σε κρίση τη διατροφική αυτάρκεια της χώρας μας. Στο αιγοπρόβειο γάλα είχαμε μείωση κατά 92.000 τόνους το 2011 και το 2012, η οποία συνεχίστηκε και το 2013. Η μείωση της παραγωγής αγελαδινού γάλακτος είχε ως επακόλουθο τη μείωση στην παραγωγή γαλακτοκομικών και ιδιαίτερα της φέτας, κατά 15.000 τόνους το 2012, σε σύγκριση με το 2010.

Ερ.Ποιοί είναι οι κύριοι προμηθευτές κρέατος της ελληνικής αγοράς; Πόσο κρέας καταναλώνουμε ως χώρα και πόσο από αυτό είναι ελληνικό;

- Είναι γεγονός ότι η αυτάρκεια της χώρας σε κρέας μειώθηκε δραματικά τα τελευταία χρόνια. Σήμερα, η ελληνική αγορά εισάγει περίπου το 80% του βόειου κρέατος που καταναλώνει, από το εξωτερικό (σε μορφή σφάγιου και ζώντων ζώων).

Σημαντική είναι και η πτώση στην παραγωγή χοίρειου κρέατος. Χαρακτηριστικό είναι ενώ πριν λίγα χρόνια η παραγωγή κάλυπτε το 90% της εγχώριας ζήτησης, σήμερα καλύπτει λιγότερο από το 30%. Η ελληνική αγορά κοτόπουλου, παρότι αυτάρκης μέχρι πρότινος, σήμερα είναι επίσης ελλειμματική κατά 15%.

Η Γαλλία, με ποσοστό 60% επί των εισαγωγών, η Γερμανία και οι Κάτω Χώρες, αποτελούν τους μεγαλύτερους προμηθευτές βόειου κρέατος της ελληνικής αγοράς.

Το 50% του χοιρινού κρέατος που εισάγεται στην Ελλάδα προέρχεται από τις Κάτω Χώρες. Στον αντίποδα, το ελληνικό αιγοπρόβειο κρέας καλύπτει το 95% της εγχώριας ζήτησης.

                                                                               ***

[Σημείωση δική μας: οι Κάτω χώρες, ήτοι η Ολλανδία έχει έκταση 41,5 χιλ.τετραγ.χλμ, ενώ η Ελλάδα έχει έκταση 132 χιλ.τετραγ.χλμ. Δηλαδή η Ελλάδα είναι 3,2 φορές (περίπου η Ολλανδία). Ωστόσο, το ποσοστό καλλιεργήσιμων εδαφών στην Ολλανδία ανέρχεται στο 98% περίπου των εδαφών που προσφέρονται προς καλλιέργεια, ήτοι μέγιστη δυνατή αξιοποίηση, ενώ στην Ελλάδα καλλιεργούνται μόνο 20-22 εκατ.στρέμματα από τα 40 εκατ. που θα μπορούσαν να καλλιεργηθούν. Το θέμα της άρδευσης των καλλιεργήσιμων εδαφών (όλο το χρόνο) και της επέκτασής τους θα αναλύσουμε σε μελλοντικές αναρτήσεις μας.

Επιπλέον, η Ελλάδα είναι 132 χιλ.τετραγ.χλμ. σε προβολή, ήτοι χωρίς να υπολογίζονται οι εκτάσεις των πλαγιών των οροσειρών και βουνών π.χ. οροσειρά Πίνδου, Όλυμπος με ύψος 3.000 μ. Η πραγματική έκταση της Ελλάδος λοιπόν είναι πολύ μεγαλύτερη, χωρίς αυτή να έχει υπολογιστεί.]

η Ελλάδα είναι 3,2 φορές η Ολλανδία (σε προβολή)

                                                                                   ***

Ερ. Πόσοι έχουν εισέλθει ή πόσοι έχουν εγκαταλείψει την κτηνοτροφία;

- Η κατάρρευση του εισοδήματος μας οδηγεί όπως είναι φυσικό σε έξοδο από το επάγγελμα. Πάνω από 15.000 χιλιάδες κτηνοτρόφοι εγκατέλειψαν το επάγγελμά τους, ενώ πολλοί είναι στα όρια να εγκαταλείψουν.

Ερ.Ποιά είναι τα προβλήματα που εμποδίζουν την ανάπτυξη της ελληνικής κτηνοτροφίας;

- Είναι πολλά τα καυτά προβλήματα που οδήγησαν την ελληνική κτηνοτροφία σε μεγάλη κρίση και τα οποία τέθηκαν επί τάπητος στην «Εθνική Συνδιάσκεψη για την κτηνοτροφία» που πρόσφατα διοργανώσαμε με πολύ μεγάλη επιτυχία, όχι μόνο λόγω της μεγάλης ανταπόκρισης και προσέλευσης του κόσμου, αλλά και γιατί στη διάρκεια της προτάθηκαν συγκεκριμένες, απόλυτα ρεαλιστικές λύσεις, για τη βιωσιμότητα, την ανασυγκρότηση και την ανάπτυξη του κλάδου.

Η ελληνική κτηνοτροφία δοκιμάζεται από μια σειρά σοβαρών προβλημάτων, όπως, το υψηλό κόστος παραγωγής, που οδηγεί σε έξοδο από το επάγγελμα χιλιάδες κτηνοτρόφους. Το κόστος των ζωοτροφών το οποίο αποτελεί το 38% του κόστους των εισροών στην γεωργική παραγωγή και το 70% περίπου του κόστους λειτουργίας της κτηνοτροφικής εκμετάλλευσης, έφθασε το 2012 στο ύψος των 2,12 δισ. ευρώ.

Η υπεροφορολόγηση, είναι ένα ακόμη αγκάθι. Αναφέρω χαρακτηριστικά ότι οι φόροι, των κτηνοτρόφων και αγροτών την 4ετία 2009-2012 αυξήθηκαν πάνω από 93% και το εισόδημα των αγροτών μειώθηκε κατά 20%. Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά έφθασαν στο σημείο να επιβάλλουν φορολόγηση ακόμη και στα εργαλεία παραγωγής μας, στα αγροτεμάχια και στους βοσκότοπους.

Την ίδια στιγμή, η υπερχρέωση των κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων από οφειλές σε τράπεζες γονατίζει τους παραγωγούς. Πρέπει να γνωρίζετε ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των επιδοτήσεων δεν φτάνει στις τσέπες των παραγωγών. Κάποια ποσά παρακρατούνται από τις τράπεζες και άλλα κατάσχονται από τρίτους, για οφειλές από αγροτικά δάνεια, ή οφειλές προς ιδιώτες.

Ως συνέπεια, η δραματική μείωση της ρευστότητας απειλεί με εξαφάνιση μεγάλο αριθμό κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων, αφού δεν μπορούν πλέον να ανταπεξέλθουν στις καθημερινές τους υποχρεώσεις. Ταυτόχρονα με ευθύνη του ΥΠΑΑΤ χάνονται λόγω της μη επιλεξιμότητας βοσκοτόπων υψηλά ποσά ενισχύσεων''.

                                                                           ***

Σε άλλη ανάρτησή μας θα επισυνάψουμε και άλλα τμήματα από τη συνέντευξη του κ.Π.Πεβερέτου που φωτίζουν την καταστροφή που έχει γίνει στον κτηνοτροφικό τομέα της πατρίδος μας. Το ελληνικό κράτος και οι ελληνικές κυβερνήσεις όχι μόνο δεν έκαναν αλλά εμπόδισαν όσα έπρεπε να γίνουν για να είναι η χώρα μας σήμερα αυτάρκης σε βασικά ζωϊκά προϊόντα (κρέας, γάλα, τυρί), να μην εξαρτάται από τις εισαγωγές και να είναι μάλιστα εξαγωγός χώρα, ακόμη και στις ζωοτροφές, δεδομένου ότι το κλίμα της Ελλάδος εν αντιθέσει με αυτό άλλων ευρωπαϊκών χωρών προσφέρεται για την καλλιέργεια σόγιας. Η Σόγια είναι το νούμερο ένα στρατηγικό φυτικό προϊόν παγκοσμίως, πρώτο σε περιεκτικότητα πρωτεϊνών. Σύμφωνα με στοιχεία του 2012 οι εισαγωγές σόγιας στην Ελλάδα ανήλθαν στους 500.000 τόνους, κυρίως από την Αργεντινή και την Βραζιλία.

                                                                              ***

(1) Σύντομο βιογραφικό του κ. Σ. Σοφιανόπουλου: Ο Σωτήριος Σοφιανόπουλος γεννήθηκε το 1938 στην Αθήνα. Το 1956 αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Αναβρύτων. Σπούδασε Χημικός στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και μέχρι του προδιπλώματος στο Πολυτεχνείο Darmstad της Γερμανίας. Διετέλεσε επί τετραετία Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων φοιτητών στη Γερμανία.

ο κ.Σ.Σοφιανόπουλος

Επί 11 χρόνια διετέλεσε Αντιπρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΧΡΩ.ΠΕΙ (ΧΡΩματουργία ΠΕΙραιώς), όπου ειδικεύτηκε στην Εφηρμοσμένη Έρευνα και την Αναπτυξιακή Τεχνολογία. Δημιούργησε πρότυπο εργοστάσιο που κατασκεύασε τα πρώτα ελληνικά όπλα της ελληνικής ιστορίας της νεοτέρας Ελλάδος. Οι κρατούντες δεν του επέτρεψαν να συνεχίσει και τον Νοέμβριο του 1977 υπέγραψε το ελληνικό κράτος με ξένη εταιρεία για την αγορά όπλων. Είχε αρχίσει την κατασκευή βαλλιστικών πυραύλων, που και αυτούς εμπόδισε το κράτος να γίνουν. Έφερε εις πέρας, για λογαριασμό του Υπ.Εθνικής Άμυνας υψηλοτάτη τεχνολογία υψίστης Εθνικής Ασφαλείας για την οποία δεν δίνει περισσότερα στοιχεία.

-Το 1972 απέδειξε ότι η Σόγια ευδοκιμεί στη χώρα μας καλλιεργώντας σε 4 περιοχές Κωπαΐδα, Λάρισα, Θεσσαλονίκη και Ξάνθη 200 στρέμματα, 9 βρώσιμες ποικιλίες και 9 κτηνοτροφικές ποικιλίες. Το Υπ. Γεωργίας μποϋκοτάρισε την προσπάθειά του αυτή.

-Κατασκεύασε το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής πρωτεϊνούχων αλεύρων υψηλής περιεκτικότητας σε αμινοξέα, που εξήγοντο σε Ευρώπη και Ανατολή. Η Βουλγαρία ζήτησε την ανωτέρω τεχνολογία επ' ανταλλαγής τεχνολογίας παραγωγής κιτρικού οξέως, το οποίο η πατρίδα μας εισάγει, αξίας 10 εκατ.$ ετησίως. Το κράτος δεν επέτρεψε τη συνεργασία και διέταξε το κλείσιμο του εργοστασίου.

-Στα εργαστήρια της ΧΡΩΠΕΙ συντέθηκε ως υγρό προωθητικό πυραύλων η υδραζίνη. 

η ΧΡΩ.ΠΕΙ. την οποία έκλεισε το ελληνικό κράτος

-Στα ναυπηγεία Αυλίδος κατασκεύασε τορπιλακάτους που όμως η προσπάθεια για διαφόρους λόγους δεν συνεχίστηκε.

-Εξόρυξε το πρώτο ελληνικό πετρέλαιο στο Κερί Ζακύνθου και το 1977 κατέληξε κατηγορούμενος για το ''κατ' εξακολούθηση έγκλημα της παραγωγής αργού πετρελαίου''. 

ο κ.Σ.Σοφιανόπουλος στο Κερί Ζακύνθου

-Μετά απ' όλους αυτούς τους κρατικούς διωγμούς, παρητήθη των προσπάθειών του, αντιληφθείς ότι το ελληνικό κράτος έχει στόχο να εμποδίζει την άνοδο της Ελληνική Οικονομίας και την προκοπή των Ελλήνων και ίδρυσε το κόμμα του Ελληνισμού. Απέδειξε ότι διευθύνουν τα ξένα συμφέροντα και ιδιαιτέρως τα του διεθνούς σιωνισμού. Υπεστήριξε στις διαλέξεις του ότι, υπάρχουν πάντα έλληνες πράκτορες ''προδότες'', οι οποίοι δρούν μέσα στην κρατική μηχανή και στις ηγεσίες του τόπου. 

 -Από το 1990 αφιερώθηκε στο ζήτημα των πανωτοκίων για τα οποία τελικά ο Άρειος Πάγος αποφάνθηκε το 1997 ότι είναι παράνομα.

Επιμέλεια: Ξενοφών Οικονομικός  (9 Αυγ.2014)  ©

 

Copyright 4481/2017